Leon
Saturday 5 May 2007, 10:50 PM
تحقيقات تازه در آمريکا نشان داده که دليل در خاطر ماندن برخی آهنگها و ترانه ها اين است که باعث "خارش" مغز می شوند که تنها با تکرار همان نغمه برطر? می شود.
در آلمان، اين نوع آهنگها که به "کرم گوش" معرو?ند معمولاً دارای مضمونی شاد و ترجيع بندی تکرار شونده اند و حالتی ميان گيرا و عصبی دارند.
به گ?ته پرو?سور جيمز کلاريس از کالج مديريت تجاری دانشگاه سينسيناتی آمريکا، آهنگهايی مانند "وای ام سی ای" اثر گروه "مردم روستا" (Village People)، "ماکارينا" اثر "لوس دل ريو" و "چه کسی سگها را ول کرد" (Who Let The Dogs Out) اثر "باها من" را از جمله اين دسته آهنگها می داند.
پرو?سور کلاريس به بی بی سی گ?ت: "خارش ذهنی استعاره ای است برای توضيح چگونگی در خاطر ماندن آهنگها، برخی آهنگها دارای خواصی مشابه هيستامينها (موادی که در واکنش به آلرژی در بدن توليد می شوند) هستند و باعث خارش مغزی می شوند."موذی و گوشخراش.
به گ?ته وی تنها راه خاراندن اين خارش ذهنی اين است که نغمه مزاحم را بی وق?ه در مغز خود تکرار کنيم.
پرو?سور کلاريس نتايج اوليه تحقيقات خود درباره "کرم گوش" را در همايشی در زمينه روانشناسی مصر? کنندگان عرضه کرد و گ?ت تقريباً همه انسانها گاه و بيگاه دچار خارش ذهنی می شوند.
او گ?ت: "در طول مطالعات دريا?تم که نود وه?ت تا نود ونه درصد جمعيت در مقطعی زمانی در برابر کرم گوش آسيب پذيرند، اما مسلماً برخی از مردم آسيب پذيرتر از سايرينند؛ زنان معمولاً بيشتر در معرض آنند و موسيقيدانها بيش از ساير ا?راد دچار آن می شوند."
اين تحقيقات بخصوص برای صنعت موسيقی پاپ که در پی رونق بازار است و همچنين برای توليدکنندگان آگهي های تجاری جالب است که معمولاً برای ?رو کردن نامهای تجاری در مغز مصر? کننده از قطعات گيرا و کوتاه است?اده می کنند.
کريس اسميت که حر?ه اش تصني? چنين قطعاتی است می گويد هم در توليد آگهی و هم آهنگهای پاپ بايد قطعه ای ساخت که وقتی شنيده شد براحتی و بسرعت ?راموش نشود.
به گ?ته وی، يکی از عناصر اصلی کرم گوش، عنصر تکرار است و ح?ظ نغمه ای با محتويات متغير و گوناگون آسان نيست.
کريس اسميت کرم گوش را برای مقاصد نغمه ای می دانند که مردم بتوانند سريع ح?ظ کنند و همانطور که در خيابان قدم می زنند تکرار کنند، البته به قيمت خرد شدن اعصاب بقيه مردم.
زدودن کرم گوش.به گ?ته آقای اسميت، حتی بزرگترين موسيقيدانها هم از کرم گوش رنج برده اند؛ برای مثال، ?رزندان موزارت عادت داشتند زير اتاق او شروع به نواختن آهنگی روی پيانو کنند اما پيش از پايان آهنگ دست از نواختن بکشند که اين کار موزارت را "ديوانه" می کرد، تا آنجا که به طبقه پايين می دويد و قطعه را تمام می کرد چون نمی توانست به قطعه ای ناتمام گوش کند.
پرو?سور کلاريس می گويد تحقيقات او نشان داده است که هيچ معياری برای ايجاد کرم گوش وجود ندارد و واکنش آدمها به نغمه های مختل? مت?اوت است.
به گ?ته وی، زدودن چنين آهنگهايی از مغز هيچ تضمينی ندارد، هرچند برخی از مردم ادعا می کنند اگر آهنگ را تا به آخر گوش کنيد گاه مؤثر است و آهنگ را از ذهن خارج می کند.
?هام : اين تحقيق به نظر من واقعا جالب بود و من خودم اين مرض را دارم..بارها پيش اومده که دوستام و يا شاگردهام هنگام تموم کردن آهنگ نت نهايي رو درست اجرا نميکنند و بجای اجرای تونيک ( که معمولا در آخر وجود دارد ) نتی دیگر را میزنند که واقعا ?رياد آدمو بلند ميکنه
يا اينکه موقع گوش کردن موسيقی نمی تونم وسط آهنگ ناگهان آهنگ رو قطع کنم و بايد صدا رو آروم ببندم و بعد ضبط رو خاموش کنم.اين مقاله بنظرم خيلی جالبه.
¤ نوشته شده توسط ?هام
در آلمان، اين نوع آهنگها که به "کرم گوش" معرو?ند معمولاً دارای مضمونی شاد و ترجيع بندی تکرار شونده اند و حالتی ميان گيرا و عصبی دارند.
به گ?ته پرو?سور جيمز کلاريس از کالج مديريت تجاری دانشگاه سينسيناتی آمريکا، آهنگهايی مانند "وای ام سی ای" اثر گروه "مردم روستا" (Village People)، "ماکارينا" اثر "لوس دل ريو" و "چه کسی سگها را ول کرد" (Who Let The Dogs Out) اثر "باها من" را از جمله اين دسته آهنگها می داند.
پرو?سور کلاريس به بی بی سی گ?ت: "خارش ذهنی استعاره ای است برای توضيح چگونگی در خاطر ماندن آهنگها، برخی آهنگها دارای خواصی مشابه هيستامينها (موادی که در واکنش به آلرژی در بدن توليد می شوند) هستند و باعث خارش مغزی می شوند."موذی و گوشخراش.
به گ?ته وی تنها راه خاراندن اين خارش ذهنی اين است که نغمه مزاحم را بی وق?ه در مغز خود تکرار کنيم.
پرو?سور کلاريس نتايج اوليه تحقيقات خود درباره "کرم گوش" را در همايشی در زمينه روانشناسی مصر? کنندگان عرضه کرد و گ?ت تقريباً همه انسانها گاه و بيگاه دچار خارش ذهنی می شوند.
او گ?ت: "در طول مطالعات دريا?تم که نود وه?ت تا نود ونه درصد جمعيت در مقطعی زمانی در برابر کرم گوش آسيب پذيرند، اما مسلماً برخی از مردم آسيب پذيرتر از سايرينند؛ زنان معمولاً بيشتر در معرض آنند و موسيقيدانها بيش از ساير ا?راد دچار آن می شوند."
اين تحقيقات بخصوص برای صنعت موسيقی پاپ که در پی رونق بازار است و همچنين برای توليدکنندگان آگهي های تجاری جالب است که معمولاً برای ?رو کردن نامهای تجاری در مغز مصر? کننده از قطعات گيرا و کوتاه است?اده می کنند.
کريس اسميت که حر?ه اش تصني? چنين قطعاتی است می گويد هم در توليد آگهی و هم آهنگهای پاپ بايد قطعه ای ساخت که وقتی شنيده شد براحتی و بسرعت ?راموش نشود.
به گ?ته وی، يکی از عناصر اصلی کرم گوش، عنصر تکرار است و ح?ظ نغمه ای با محتويات متغير و گوناگون آسان نيست.
کريس اسميت کرم گوش را برای مقاصد نغمه ای می دانند که مردم بتوانند سريع ح?ظ کنند و همانطور که در خيابان قدم می زنند تکرار کنند، البته به قيمت خرد شدن اعصاب بقيه مردم.
زدودن کرم گوش.به گ?ته آقای اسميت، حتی بزرگترين موسيقيدانها هم از کرم گوش رنج برده اند؛ برای مثال، ?رزندان موزارت عادت داشتند زير اتاق او شروع به نواختن آهنگی روی پيانو کنند اما پيش از پايان آهنگ دست از نواختن بکشند که اين کار موزارت را "ديوانه" می کرد، تا آنجا که به طبقه پايين می دويد و قطعه را تمام می کرد چون نمی توانست به قطعه ای ناتمام گوش کند.
پرو?سور کلاريس می گويد تحقيقات او نشان داده است که هيچ معياری برای ايجاد کرم گوش وجود ندارد و واکنش آدمها به نغمه های مختل? مت?اوت است.
به گ?ته وی، زدودن چنين آهنگهايی از مغز هيچ تضمينی ندارد، هرچند برخی از مردم ادعا می کنند اگر آهنگ را تا به آخر گوش کنيد گاه مؤثر است و آهنگ را از ذهن خارج می کند.
?هام : اين تحقيق به نظر من واقعا جالب بود و من خودم اين مرض را دارم..بارها پيش اومده که دوستام و يا شاگردهام هنگام تموم کردن آهنگ نت نهايي رو درست اجرا نميکنند و بجای اجرای تونيک ( که معمولا در آخر وجود دارد ) نتی دیگر را میزنند که واقعا ?رياد آدمو بلند ميکنه
يا اينکه موقع گوش کردن موسيقی نمی تونم وسط آهنگ ناگهان آهنگ رو قطع کنم و بايد صدا رو آروم ببندم و بعد ضبط رو خاموش کنم.اين مقاله بنظرم خيلی جالبه.
¤ نوشته شده توسط ?هام