texas
Saturday 13 November 2010, 06:20 PM
موسیقی ما (You can see links before reply)- در پی مصاحبه اخیر این هنرمند و اظهار نظرش در مورد محسن چاووشی جنجال عظیمی رخ داد و لی اردوان کامکار با نوشتن نامه سرگشاده ابهامات بوجود امده را از بین برد در ادامه متن نامه این هنرمند را می خوانید:
«مدتها پیش برخی از استادان و دوستان هنرمند و به طبع آن جمعی از هواداران بنده و دوستداران موسیقی ایرانی، چون قبل از دیدن فیلم سنتوری، موسیقی آن را شنیده بودند از من خرده گرفته و سئوال کردند که آیا فکر نمی کنید که با این کار شما که ساز سنتور را با موسیقی پاپ ادغام کرده اید لطمه ای به شخصیت ساز سنتور بخورد؟ و اصلاً چرا موسیقی پاپ؟
من هم در جواب آن عزیزان گفتم که این موسیقی متعلق به فیلم می باشد. فضا و حال و هوای فیلم و از آن مهم تر کارگردان این نوع موسیقی را می خواهد و کلاً برای صحنه ای که هنرپیشه در عروسی ساز می زند، نمی شود از گوشه “رامکلی” در ابوعطا استفاده کرد و یا در جشن و تولد ها سمفونی 5 بتهون را اجرا کرد، معلوم است که باید موسیقی پاپ باشد، اصلاً اگر من بخواهم موسیقی پاپ که دارای قواعد علمی باشد، کار کنم چه اشکالی مگر دارد؟ ولی بنده فکر نمی کنم این کار را بکنم چون جزو رشته کاری من نیست و اگر فیلم سنتوری نبود فکر کار کردن موسیقی پاپ همراه با خوانندگی محسن چاووشی اصلاً به فکر بنده نمی رسید و در آینده هم نمی رسد. باز هم متذکر می شوم که چون موسیقی پاپ جزو رشته فعالیت بنده نیست من آنچنان تمایل ندارم در این رشته ادامه ی فعالیت بدهم و البته این دلیل بر نازل بودن موسیقی پاپ یا کم ارزش بودن محسن چاووشی نیست و خدای ناکرده نظر بنده بی احترامی به همکاران دیگر و خصوصاً محسن چاووشی نبوده و نیست.
چون برخی از دوستان مطبوعاتی مطالب بالا را چنان جراحی و تیکه پاره و مانند پازل به میل خود چیده بودند که در پاره ای از مواقع سخنان من از بی احترامی هم می گذشت.
در ضمن تمامی آهنگ های سنتوری چون صدای چاووشی در مقطعی ممنوع بود با چندین خواننده مطرح پاپ اجرا و ضبط شد. اما به نظر بنده و دست اندرکاران هیچکدام نتوانستند با احساستر و زیباتر از چاووشی اجرا کنند و در همان مقطع پروژه عوض کردن خواننده با بن بست کامل مواجه شد.
در جائی از قول بنده نوشته بودند که آقای مهرجوئی برای نوشتن فیلمنامه با بنده مشورت می کردند، که این هم برای آخرین بار توضیح می دهم که اصلاً چنین چیزی نبوده و یا بنده نگفتم، بلکه واقعیت این بوده که که مثلاً جناب مهرجوئی از بنده می پرسیدندکه اگر علی بخواهد به هانیه مقدمات اولیه سنتور را بگوید چند دقیقه طول می کشد؟ من هم در جواب می گفتم 6 الی 7 دقیقه و ایشان به بنده می گفتند که برای این صحنه، 6-7دقیقه زیاد است دیالوگها را مختصر کن تا بشود در 3 دقیقه منظور را برسانیم و نظیر این گونه مشورت های تخصصی…
در رابطه با همین موسیقی سنتوری مطالب دیگری هم هست که همیشه بصورت گنگ نوشته شده و همه مطالب توضیح داده نشده. مسئولیت انتخاب خواننده با بنده نبود و خود تهیه کنندگان سنتوری آقای چاووشی را دعوت به کار کردند. چند قطعه شعر به بنده دادند که ملودی های آن را خود خواننده ساخته و روی 2 تراک خوانده بود که بنده مسئولیت تنظیم و تدوین آن را به عهده داشتم که نهایتاً سنتور های آن را هم که می زدم با مدت زمان معینی ادیت می شد و آماده می کردم برای فیلمبرداری.
مورد بعد در باب کار کردن و ساخت موسیقی فیلم بود که از من سئوال کردند که باز هم موسیقی فیلم می سازید و بنده در جواب گفتم که اگر مثل سنتوری باشد بله چون کار کردن با داریوش مهرجوئی بسی جای افتخار دارد حتی اگر دستمزد کم یا ناچیزی گرفته باشم یا کاری باشد که در کنار کارگردانان و عوامل آن به بتوانم به سواد و معلومات و تجربیات موسیقائیم بیافزایم و تجربه کسب کنم و یا این که دستمزد بسیار بالایی پیشنهاد شود.
مورد بعد باید متذکر شوم که موسیقی پاپ یا عامه پسند اگر طبق موازین موسیقی علمی ساخته شود بسیار زیبا و ارزشمند است و بوسیله آن می شود زیباترین احساسات انسانی را بیان کرد، همانگونه که هم اکنون بسیاری کار می کنند، و یا در گذشته وجود داشته است مانند کارهای ویگن یا نظیر آهنگهای مرحوم واروژان که برای خوانندگان زیادی تنظیم می کردند و در نسل جدید و حال حاضر کارهای با ارزش و زیبا هم کم نداریم. اما بنده برای بیان احساسات و عواطف خود به سبک موسیقی ملی ایران تکیه می کنم و از پاپ سعی می کنم استفاده نکنم چون با روحیات و سلیقه ام سازگار نیست ولی اگر روزی نیازش را احساس کنم و از طریق موسیقی ملی امکانش نباشد از موسیقی پاپ هم استفاده می کنم.
آخرین موردی که باید توضیح دهم در مورد کار خوانندگی گروه کامکارهاست که باید بگویم که تصانیفی که ما می سازیم به خواننده سنتی خوان احتیاجی ندارد و همان کاری که همخوانان ما انجام می دهند برای ما کفایت می کند و اگر روزی خواستیم موسیقی سنتی اجرا کنیم و احتیاج به تمامی زوایای موسیقی ردیفی داشتیم حتماً از خواننده ای که اینان را به خوبی اجرا کند دعوت می کنیم.
در خاتمه باید عرض کنم دوستان مطبوعاتی برای جلب توجه و جذب خواننده نباید تیترهایی بزنند که هم به هنرمند لطمه بزند و هم به نفس هنرش و باعث دل آزدگی شود».
اردوان کامکار
11مهرماه 1389
«مدتها پیش برخی از استادان و دوستان هنرمند و به طبع آن جمعی از هواداران بنده و دوستداران موسیقی ایرانی، چون قبل از دیدن فیلم سنتوری، موسیقی آن را شنیده بودند از من خرده گرفته و سئوال کردند که آیا فکر نمی کنید که با این کار شما که ساز سنتور را با موسیقی پاپ ادغام کرده اید لطمه ای به شخصیت ساز سنتور بخورد؟ و اصلاً چرا موسیقی پاپ؟
من هم در جواب آن عزیزان گفتم که این موسیقی متعلق به فیلم می باشد. فضا و حال و هوای فیلم و از آن مهم تر کارگردان این نوع موسیقی را می خواهد و کلاً برای صحنه ای که هنرپیشه در عروسی ساز می زند، نمی شود از گوشه “رامکلی” در ابوعطا استفاده کرد و یا در جشن و تولد ها سمفونی 5 بتهون را اجرا کرد، معلوم است که باید موسیقی پاپ باشد، اصلاً اگر من بخواهم موسیقی پاپ که دارای قواعد علمی باشد، کار کنم چه اشکالی مگر دارد؟ ولی بنده فکر نمی کنم این کار را بکنم چون جزو رشته کاری من نیست و اگر فیلم سنتوری نبود فکر کار کردن موسیقی پاپ همراه با خوانندگی محسن چاووشی اصلاً به فکر بنده نمی رسید و در آینده هم نمی رسد. باز هم متذکر می شوم که چون موسیقی پاپ جزو رشته فعالیت بنده نیست من آنچنان تمایل ندارم در این رشته ادامه ی فعالیت بدهم و البته این دلیل بر نازل بودن موسیقی پاپ یا کم ارزش بودن محسن چاووشی نیست و خدای ناکرده نظر بنده بی احترامی به همکاران دیگر و خصوصاً محسن چاووشی نبوده و نیست.
چون برخی از دوستان مطبوعاتی مطالب بالا را چنان جراحی و تیکه پاره و مانند پازل به میل خود چیده بودند که در پاره ای از مواقع سخنان من از بی احترامی هم می گذشت.
در ضمن تمامی آهنگ های سنتوری چون صدای چاووشی در مقطعی ممنوع بود با چندین خواننده مطرح پاپ اجرا و ضبط شد. اما به نظر بنده و دست اندرکاران هیچکدام نتوانستند با احساستر و زیباتر از چاووشی اجرا کنند و در همان مقطع پروژه عوض کردن خواننده با بن بست کامل مواجه شد.
در جائی از قول بنده نوشته بودند که آقای مهرجوئی برای نوشتن فیلمنامه با بنده مشورت می کردند، که این هم برای آخرین بار توضیح می دهم که اصلاً چنین چیزی نبوده و یا بنده نگفتم، بلکه واقعیت این بوده که که مثلاً جناب مهرجوئی از بنده می پرسیدندکه اگر علی بخواهد به هانیه مقدمات اولیه سنتور را بگوید چند دقیقه طول می کشد؟ من هم در جواب می گفتم 6 الی 7 دقیقه و ایشان به بنده می گفتند که برای این صحنه، 6-7دقیقه زیاد است دیالوگها را مختصر کن تا بشود در 3 دقیقه منظور را برسانیم و نظیر این گونه مشورت های تخصصی…
در رابطه با همین موسیقی سنتوری مطالب دیگری هم هست که همیشه بصورت گنگ نوشته شده و همه مطالب توضیح داده نشده. مسئولیت انتخاب خواننده با بنده نبود و خود تهیه کنندگان سنتوری آقای چاووشی را دعوت به کار کردند. چند قطعه شعر به بنده دادند که ملودی های آن را خود خواننده ساخته و روی 2 تراک خوانده بود که بنده مسئولیت تنظیم و تدوین آن را به عهده داشتم که نهایتاً سنتور های آن را هم که می زدم با مدت زمان معینی ادیت می شد و آماده می کردم برای فیلمبرداری.
مورد بعد در باب کار کردن و ساخت موسیقی فیلم بود که از من سئوال کردند که باز هم موسیقی فیلم می سازید و بنده در جواب گفتم که اگر مثل سنتوری باشد بله چون کار کردن با داریوش مهرجوئی بسی جای افتخار دارد حتی اگر دستمزد کم یا ناچیزی گرفته باشم یا کاری باشد که در کنار کارگردانان و عوامل آن به بتوانم به سواد و معلومات و تجربیات موسیقائیم بیافزایم و تجربه کسب کنم و یا این که دستمزد بسیار بالایی پیشنهاد شود.
مورد بعد باید متذکر شوم که موسیقی پاپ یا عامه پسند اگر طبق موازین موسیقی علمی ساخته شود بسیار زیبا و ارزشمند است و بوسیله آن می شود زیباترین احساسات انسانی را بیان کرد، همانگونه که هم اکنون بسیاری کار می کنند، و یا در گذشته وجود داشته است مانند کارهای ویگن یا نظیر آهنگهای مرحوم واروژان که برای خوانندگان زیادی تنظیم می کردند و در نسل جدید و حال حاضر کارهای با ارزش و زیبا هم کم نداریم. اما بنده برای بیان احساسات و عواطف خود به سبک موسیقی ملی ایران تکیه می کنم و از پاپ سعی می کنم استفاده نکنم چون با روحیات و سلیقه ام سازگار نیست ولی اگر روزی نیازش را احساس کنم و از طریق موسیقی ملی امکانش نباشد از موسیقی پاپ هم استفاده می کنم.
آخرین موردی که باید توضیح دهم در مورد کار خوانندگی گروه کامکارهاست که باید بگویم که تصانیفی که ما می سازیم به خواننده سنتی خوان احتیاجی ندارد و همان کاری که همخوانان ما انجام می دهند برای ما کفایت می کند و اگر روزی خواستیم موسیقی سنتی اجرا کنیم و احتیاج به تمامی زوایای موسیقی ردیفی داشتیم حتماً از خواننده ای که اینان را به خوبی اجرا کند دعوت می کنیم.
در خاتمه باید عرض کنم دوستان مطبوعاتی برای جلب توجه و جذب خواننده نباید تیترهایی بزنند که هم به هنرمند لطمه بزند و هم به نفس هنرش و باعث دل آزدگی شود».
اردوان کامکار
11مهرماه 1389