bahar_f777
Saturday 4 December 2010, 09:34 PM
کنسرت بزرگ گروه کر فیلارمونیک ایران، به همراه ارکستر زهی و گروه کر کودکان و نوجوانان پارس، در حضور چهره های شاخص هنر کشور ازجمله حمید سمندریان (استاد و پیشکسوت تئاتر مدرن کشور) هما روستا (بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما) حسین کاشیان (هنرمند نقاش)، دکتر آریان پور و عین الله کیوان شکوه (پیشکسوت و نوازنده درامز و پرکاشن) شب گذشته در تالار وحدت برگزار شد.
span#spnBody p{ line-height: 25px; }span#spnBody div{ line-height: 25px; }به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران، در این کنسرت که رهبری آن بر عهده علیرضا شفقی نژاد بود آلوین آوانسیان نوازندگی پیانو و کنسرت مایستر را بر عهده داشت و علی جعفری پویان نیز مایستر ارکستر زهی بود.
این کنسرت با قطعه نیایش یزدان که بر اساس شعر حکیم ابولقاسم فردوسی تنظیم شده بود، آغاز شد. پس از آن شفقی نژاد با تشکر از حاضران در کنسرت گفت: امسال سال خوبی برای ما نبود چون در ابتدای سال استاد محمد نوری از میانمان، اگر چه که به نظر ما او نرفته و همیشه بین ماست.
وی ادامه داد: متاسفانه من نیز مادرم را از دست دادم؛ بنابراین اجازه می خواهم قطعه «یاد مادر» را به روح مادرم و همچنین استاد نوری تقدیم کنم.
سپس ارکستر و گروه کر قطعه یاد مادر را اجرا کرد که اجرای آن تمام مخاطبان حاضر در سالن تالار وحدت را تحت تاثیر قرار داد و پس از آن یکی از خوانندگان گروه کر از مهمانان خواست تا در اجرای «مس تاجگذاری» که یک قطعه شش بخشی است، تنها پس از پایان بخش ششم مخاطبان گروه را تشویق کنند.
این درخواست گروه کر، یکی از رسم های مالوف سالن های کنسرت جهان است که متاسفانه به دلیل ناآشنایی مخاطبان ایرانی، در کنسرت های رایج در کشور تا کنون رعایت نمی شد، اما با توضیح گروه کر فیلارمونیک ایران، حاضران در سالن این رسم را رعایت کردند و تنها پس از پایان بخش ششم مس تاجگذاری اقدام به تشویق گروه کردند که این کار باعث شد تا تمرکز گروه کر و ارکستر به هنگام اجرای این قطعه شش قسمتی، بسیار زیاد باشد و اجرا از سطح کیفی دو چندانی برخوردار شود.
در بخش دوم این کنسرت، گروه کر کودکان پارسیان با لباسی متفاوت از گروه کر فیلارمونیک ایران، به صحنه آمده و به این گروه اضافه شد تا قطعه «when the saints»را اجرا کنند. قطعه بعدی «songs of sanctuary» نام داشت که از آثار کارل جنکینس به شمار می رود. پس از اجرای موفق این دوقطعه گروه کر اقدام به اجرای قطعه تند و نفس گیر «آیا شما آنجا بودید؟» (Were you There?) کرد که با توجه چشمگیر مخاطبان روبرو شد. دو قطعه بعدی از آثار M.Sofianopuolo و جان لویت بود که شیوه اجرای گروه کر فیلارمونیک ایران آنها را دلنشین ساخت. سپس این گروه به اجرای Gospel Allelu از آثار مشهور موتزارت پرداخت که به دلیل شناخت همگانی نسبت به آن، اجرا باید با ظرافت زیادی انجام می شد. «مس فاماژور» موتزارت و «هاله لویا» از آثار «هندل» قطعات بعدی برنامه بود.
پایان بخش رسمی این برنامه نیز دو قطعه بسیار مشهور بود؛ نخست قطعه ایران از آثار لوریس چکناواریان و سپس کارمینا بورانا، اثر مشهور کارل ارف توسط گروه اجرا شد.
اجرای قطعه ایران با استقبال زیادی روبرو شد تا جایی که سالن یک پارچه گروه را برای چند دقیقه تشویق کرد.
به دلیل تشویق زیاد سالن، شفقی نژاد بار دیگر بر صحنه حاضرشد و از همه حاضران قدردانی کرد. او سپس به چهره های شاخص حاضر در تالار را معرفی کرد و از جضور همه آنها تشکر کرد، در این میان افزون بر چهره های یاد شده، از افرادی همچون امیر حسین ایزدی و امیر احمدی جوادی ، استادان موسیقی کشور و آلوین آوانسیان، پیانیست و کنسرت مایسترگروه نیز تقدیر کرد و گفت: تشکر ویژه من متعلق به اعضای گروه کر فیلارمونیک ایران است که یازده سال است بدون کوچکترین چشمداشت مالی و دستمزدی، دراین سال ها در کنار هم به کار ادامه داده و حتی گاهی حمایت مالی خود را نیز از گروه دریغ نکرده اند.
شفقی نژاد در ادامه با تشکر از پزشک معالج مادرش، قطعه «بیز» را به پدرش تقدیم کرد و گفت: پدر من پس از گذشت سه هفته از درگذشت مادرم، برای نخستین بار است که از خانه خارج می شود تا به اجرای این کنسرت بیاید.
در ادامه، اعضای گروه کر و ارکستر بار دیگر در جای خود قرار گرفتند تا به احترام تشویق های حاضران، به اجرای «بیز» بپردازند. برای اجرای بیز گروه دو قطعه ایران و کارمینا بورانا را در نظر گرفت که اجرای ایران با تشویق بسیار روبرو شد، فضای حماسی و ملی این قطعه موجب شد تا به هنگام اجرا همه سالن به پا خیزد و به احترام نام کشور ایستاده قطعه را گوش دهد.
اجرای مجدد کارمینا بورانا نیز از لطف خاصی برخوردار بود؛ به ویژه آنکه گروه هماهنگی بیشتری در این اجرا از خود نشان داد و سبب شد تا مخاطبان یکپارچه و بی وقفه گروه را در حین خروج از سالن تشویق کنند.
پايگاه اطلاع رساني موسیقی ایران
span#spnBody p{ line-height: 25px; }span#spnBody div{ line-height: 25px; }به گزارش پایگاه اطلاع رسانی موسیقی ایران، در این کنسرت که رهبری آن بر عهده علیرضا شفقی نژاد بود آلوین آوانسیان نوازندگی پیانو و کنسرت مایستر را بر عهده داشت و علی جعفری پویان نیز مایستر ارکستر زهی بود.
این کنسرت با قطعه نیایش یزدان که بر اساس شعر حکیم ابولقاسم فردوسی تنظیم شده بود، آغاز شد. پس از آن شفقی نژاد با تشکر از حاضران در کنسرت گفت: امسال سال خوبی برای ما نبود چون در ابتدای سال استاد محمد نوری از میانمان، اگر چه که به نظر ما او نرفته و همیشه بین ماست.
وی ادامه داد: متاسفانه من نیز مادرم را از دست دادم؛ بنابراین اجازه می خواهم قطعه «یاد مادر» را به روح مادرم و همچنین استاد نوری تقدیم کنم.
سپس ارکستر و گروه کر قطعه یاد مادر را اجرا کرد که اجرای آن تمام مخاطبان حاضر در سالن تالار وحدت را تحت تاثیر قرار داد و پس از آن یکی از خوانندگان گروه کر از مهمانان خواست تا در اجرای «مس تاجگذاری» که یک قطعه شش بخشی است، تنها پس از پایان بخش ششم مخاطبان گروه را تشویق کنند.
این درخواست گروه کر، یکی از رسم های مالوف سالن های کنسرت جهان است که متاسفانه به دلیل ناآشنایی مخاطبان ایرانی، در کنسرت های رایج در کشور تا کنون رعایت نمی شد، اما با توضیح گروه کر فیلارمونیک ایران، حاضران در سالن این رسم را رعایت کردند و تنها پس از پایان بخش ششم مس تاجگذاری اقدام به تشویق گروه کردند که این کار باعث شد تا تمرکز گروه کر و ارکستر به هنگام اجرای این قطعه شش قسمتی، بسیار زیاد باشد و اجرا از سطح کیفی دو چندانی برخوردار شود.
در بخش دوم این کنسرت، گروه کر کودکان پارسیان با لباسی متفاوت از گروه کر فیلارمونیک ایران، به صحنه آمده و به این گروه اضافه شد تا قطعه «when the saints»را اجرا کنند. قطعه بعدی «songs of sanctuary» نام داشت که از آثار کارل جنکینس به شمار می رود. پس از اجرای موفق این دوقطعه گروه کر اقدام به اجرای قطعه تند و نفس گیر «آیا شما آنجا بودید؟» (Were you There?) کرد که با توجه چشمگیر مخاطبان روبرو شد. دو قطعه بعدی از آثار M.Sofianopuolo و جان لویت بود که شیوه اجرای گروه کر فیلارمونیک ایران آنها را دلنشین ساخت. سپس این گروه به اجرای Gospel Allelu از آثار مشهور موتزارت پرداخت که به دلیل شناخت همگانی نسبت به آن، اجرا باید با ظرافت زیادی انجام می شد. «مس فاماژور» موتزارت و «هاله لویا» از آثار «هندل» قطعات بعدی برنامه بود.
پایان بخش رسمی این برنامه نیز دو قطعه بسیار مشهور بود؛ نخست قطعه ایران از آثار لوریس چکناواریان و سپس کارمینا بورانا، اثر مشهور کارل ارف توسط گروه اجرا شد.
اجرای قطعه ایران با استقبال زیادی روبرو شد تا جایی که سالن یک پارچه گروه را برای چند دقیقه تشویق کرد.
به دلیل تشویق زیاد سالن، شفقی نژاد بار دیگر بر صحنه حاضرشد و از همه حاضران قدردانی کرد. او سپس به چهره های شاخص حاضر در تالار را معرفی کرد و از جضور همه آنها تشکر کرد، در این میان افزون بر چهره های یاد شده، از افرادی همچون امیر حسین ایزدی و امیر احمدی جوادی ، استادان موسیقی کشور و آلوین آوانسیان، پیانیست و کنسرت مایسترگروه نیز تقدیر کرد و گفت: تشکر ویژه من متعلق به اعضای گروه کر فیلارمونیک ایران است که یازده سال است بدون کوچکترین چشمداشت مالی و دستمزدی، دراین سال ها در کنار هم به کار ادامه داده و حتی گاهی حمایت مالی خود را نیز از گروه دریغ نکرده اند.
شفقی نژاد در ادامه با تشکر از پزشک معالج مادرش، قطعه «بیز» را به پدرش تقدیم کرد و گفت: پدر من پس از گذشت سه هفته از درگذشت مادرم، برای نخستین بار است که از خانه خارج می شود تا به اجرای این کنسرت بیاید.
در ادامه، اعضای گروه کر و ارکستر بار دیگر در جای خود قرار گرفتند تا به احترام تشویق های حاضران، به اجرای «بیز» بپردازند. برای اجرای بیز گروه دو قطعه ایران و کارمینا بورانا را در نظر گرفت که اجرای ایران با تشویق بسیار روبرو شد، فضای حماسی و ملی این قطعه موجب شد تا به هنگام اجرا همه سالن به پا خیزد و به احترام نام کشور ایستاده قطعه را گوش دهد.
اجرای مجدد کارمینا بورانا نیز از لطف خاصی برخوردار بود؛ به ویژه آنکه گروه هماهنگی بیشتری در این اجرا از خود نشان داد و سبب شد تا مخاطبان یکپارچه و بی وقفه گروه را در حین خروج از سالن تشویق کنند.
پايگاه اطلاع رساني موسیقی ایران