PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : به موسیقی و آهنگسازی علاقه دارم ولی نمیدونم چیکار کنم !



hopital
Friday 28 January 2011, 06:38 PM
سلام دوستان !

من به آهنگسازی و تنظیم کنندگی علاقه دارم (یعنی احساس می کنم استعدادشو دارم ) همیشه واسه خودم توی ذهنم ملودی درست میکنم ، اما نمی تونم هم برم رشته ی موسیقی چون فکر می کنم دیر شده و از طرفی سازی هم نزدم تا حالا ! البته میخوام هنر کنکور بدم ولی یه رشته ی دیگه برم ! به نظر شما واسه منی که 19 سالمه اگه الآن موسیقی رو به شکل جدی شروع نکنم واسه یه آهنگساز تاپ شدن دیره ؟ البته نوازندگی هم خوشم میاد مخصوصاً پیانو و ویلون ولی هیچ کدومشونو ندارم ! یعنی خونوادم هم موافق نیستن . البته فعلاً فقط خودم تئوری موسیقی رو دارم میخونم و خیلی علاقمند شدم (احساس میکنم خوب درک میکنم تئوری موسیقی رو) همین کافیه فعلاً (تسلط روی تئوری موسیقی) ؟ اگه راهنمایی کنین یه دنیا ممنون میشم چون واقعاً سردرگم هستم ! می ترسم اگه برم یه رشته مثل "هنرهای تجسمی" یا "گرافیک" از موسیقی عقب بمونم .

Majid.Magic
Friday 28 January 2011, 08:43 PM
ببین آقای هوپیتال هیچوقت برای یاد گرفتن موسیقی دیر نیست " خواستن توانستن است " اگه میخای از راه کنکور هنر بری بگو تا بگم چیکار کنی آخه خودمم همین راهو رفتم . . . . البته کنسرواتوار هم هست که با هر دیپلمی میتونی بری فقط یه امتحان ورودی داره فکر نکنم زیاد سخت باشه و آموزشگاه های آزاد هم هست اگه نظر منو بخای بری با یه استاد موسیقی خوب و درست حسابی مشورت کنی و باهاش در این رابطه صحبت کنی بهت میتونه کمک کنه .
حالا چه سبکی دوست داری ؟

hopital
Saturday 29 January 2011, 10:43 AM
بیش تر به صداسازی و تنظیم و همچنین هدایت نوازندگان (به بهترین نحو ممکن) علاقمندم . راستش خودم فارغ التحصیل رشته ی ریاضی هستم و توی فیزیک قسمت هایی که مربوط به صوت و موج های مکانیکی و صدا بود رو به شدت علاقه داشتم و سریع درکشون می کردم ! راستی تو ایران علم یا مهندسی صدا و صوت اینا نداریم ؟!
سبک خاصی هم مد نظرم نیست . هر موسیقی ای که زیبا باشه و بخوبی تنظیم و هدایت شده باشه رو دوست دارم !

hani00
Saturday 29 January 2011, 02:10 PM
نه ، اصلا استاد من خودش از 21 سالگی شروع کرده اما با علاقه

REZ
Saturday 29 January 2011, 05:34 PM
دوست عزیز
خوب شما هیچ سازی ندارید و خانوادتون هم با موسیقی کار کردن شما مخالف هستند
حالا من متوجه نشدم آیا امکان تهیه امکانات موسیقی از قبیل خرید ساز و یا رفتن به کلاس رو دارید یا خیر ؟
اگه نه که خیلی مشکل میشه شما رو راهنمایی کرد
چون شما برای این کار باید یه پیانو ..یا کیبورد....یا دست کم یک کامپیوتر داشته باشید .
و بتونید دوره هم ببینید .
البته افراد زیادی هم هستند که خودشون کار می کنند و معلم ندارند ولی از این افراد عده کمی نهایتا درک صحیحی از موسیقی پیدا می کنند .
و بر عکسش هم صادقه با رفتن به کلاس موسیقی الزاما شما شکوفا نخواهید شد .

ولی حتی المقدور دوره ببینید .

Atrovan
Saturday 29 January 2011, 08:35 PM
دوست عزیز باید بگم که اگر می خواهید به دنبال موسیقی بروید در حالی که خانوادتان موافق نیستند بهتره که این کار رو نکنید!
سرزنش خانواده در خیلی از کار ها موجب دلسردی میشه...
بهتره اول خانواده خودتان رو راضی کنید و بعد به دنبال موسیقی بروید.
امیدوارم موفق باشید!

Acoustic
Saturday 29 January 2011, 08:48 PM
دوست عزیز باید بگم که اگر می خواهید به دنبال موسیقی بروید در حالی که خانوادتان موافق نیستند بهتره که این کار رو نکنید!
سرزنش خانواده در خیلی از کار ها موجب دلسردی میشه...
بهتره اول خانواده خودتان رو راضی کنید و بعد به دنبال موسیقی بروید.
امیدوارم موفق باشید!

این حرف رو قبول ندارم ....

کسی که به معنای واقعی علاقه داشته باشه . با سرزنش دنیا هم دلسرد نمیشه

TheGoldMAN
Saturday 29 January 2011, 08:57 PM
نظر خاصي ندارم
ولي براتون دعا ميكنم در هر زمينه كه دوست دارين و مصلحتتونه موفق باشين
:-*

alimetallica_2
Sunday 30 January 2011, 12:03 AM
آدم به زور نمیتونه آهنگساز بشه. ما نمیتونیم آهنگی رو انتخاب کنیم مگر اینکه آهنگ ما رو انتخاب کنه.
افراد که در زمینه موسیقی کار میکنند جند دسته اند:

کسانی که نمیتوانند آهنگ بسازند و نوازنده اند.
افرادی که در ذهن میتوانند آهنگ بسازند و روی ساز نمیتوانند پیاده کنند اما روی کاغذ میتوانند.
افرادی برعکس بالایی ها.
افرادی که هم میتوانند در ذهن بسازند و هم در عمل پیاده کنند.
افرادی که در ذهن نمیتوانند بسازند و وقتی روی کاغذ مینویسند خودش می آید.

من از دسته افرادی بودم که بسیار در ذهن داشتم، اما علم موسیقیایی من در نواختن و حتی نوشتن قطعاتی که در ذهن داشتم به کمکم نیامد. برعکس وقتی نوشتن را استارت کنم خود آهنگ می آید و این آهنگ کاملا شانسی است که از نظر فیلنگ درست در بیاید یا خیر. معمولا آکوستیک ها را بهتر میسازم و از الکتریک جز تکنیک چیزی نیمتوانم به نمایش بگذارم.

به نظر من آهنگ سازی آموزش دادنی نیست. ذاتی است. فقط کافیست شما کمی مقدمات را بشناسید، اگر در ذات شما باشد آن را میتوانید پیاده کنید و به موفقیت برسید. در صورت عدم شناخته شدن حداقل خودتان لذت میبرید.
مثل من که تو ماشین خیلی وقتها آهنگ های خودم رو گوش میدم.

hopital
Monday 31 January 2011, 05:45 PM
در جواب دوستمون atrovan باید بگم که بابا مگه همه ی آهنگسازها و موسیقیدان های بزرگ خونوادشون موافق بودن ؟ یا اینکه همشون پولدار بودن ؟ فقط و فقط با تلاش و پشتکار به اینجا رسیدن ! حتی برعکس اونایی که همه ی امکانت رو دارن چه بسا که نتونن از خودشون خلاقیت نشون بدن و همش به دنبال تقلید باشن ! خوشبختانه از این آهنگسازها و نوازنده های در پیت زیادن !!! اصلاً همین استاد بابک بیات ، یه تیکه از زندگینامشو از ویکی پدیا گرفتم که بد نیست بخونین :

بابک به زندگی گذشته خود می بالد واز بیان آن ترسی ندارد.از محله‌های جنوب شهر تهران و از آشنایی با ایرج جنتی عطایی در همین محله ها.سرآسیاب دولاب،خیابان شهباز، شکوفه، کرمان، و آن همه خاطره از خانه محقری که حتی کوچکترین صدایی به گوش همسایه‌ها میرسید و آغاز آهنگسازیش از همین خانه محقر ۴۸ متری بود.و خاطرات شیرین زندگی گذشته اش با پدر و مادر و دو برادرش که سراسر تعریف از عاطفه و مهربانی و فداکاری والدینش برای او بود.زمزمه کردن هنگام رفتن به دبیرستان با کفش سوراخ و ساختن ملودی تازه، در حالی که سرمای طاقت فرسا از سوراخ کفش تمام وجودش را فرا گرفته بود.میدان ژاله، چهارراه آبسردار و راه مدرسه و پدرش که دوست داشت او یک ورزشکار شده و به دانشگاه افسری برود و زندگی نطامی را شروع کند.اما او با این تفکر پدر جنگید و موسیقی را دنبال کرد و به همین دلیل بدون حمایت پدر راه خود را ادامه داد.

اینم آدرسش :
بابک بیات (You can see links before reply)

juse ferandes tors
Monday 31 January 2011, 06:35 PM
سلام دوست عزیز واسه موسیقی هیچ وقت دیر نیست من خونوادم همه موسیقی سنتی و کلاسیک گوش میکنیم داداشم و داییم و پسر خالم ساز کار میکنن برو رشته موسیقی دنیاییه واسه خودش موسیقی یه عالمه شیرینی داره اگه موسیقی ریشه داری باشه بابک بیات و اروژان نابغه هایی بودن یه حسه قشنگی داشتن البته یه آهنگسازی هست که واسه من خدا هست ................ استاد حسین علیزاده کاراشو گوش کن دیوونت میکنه مثه نینوا - زیر تیغ - گبه - به تماشای آبهای سپید و یک آهنگساز دیگم هست خوآکین رودریگز نمونه کارهاش کنسرتو آرانخوئز خانواده رو راضی کن و برو

hopital
Monday 31 January 2011, 08:43 PM
اگه می تونستم برم که خوب بود ولی الآن فکر نمی کنم دیگه شدنی باشه چون رشته ی موسیقی (اونم دانشگاه تهران) آزمون عملی داره و حداقلش باید یه چند سالی رو صرف یادگیری یه ساز کنی که واسه من رفتن به رشته ی موسیقی دیر شده . میگم اگه برم یه رشته ی دیگه و کنارش کم کم سازی رو کار کنم چطوره ؟ شما چه سازی رو پیشنهاد میدین ؟ هر چند که کیبورد ساز نیست ولی عاقلانه است که کیبورد بگیرم و باهاش مثلاً پیانو یاد بگیرم ؟ لطفاً راهنمایی کنین !

digilap
Wednesday 25 January 2012, 12:09 PM
سلام
راستش منم مشکل شما رو دارم وداشتم!الن فکر کنم از شما هم بزرگتر باشم!یعنی بزرگتر هستم! از نوجوانی علامند شدم! ولی پدرم! پدرم رو در آورد! یعنی با پول تو جیبی خودم میرفتم کلاس! البته جوونی خودش هم نعمته هم مصیبت!یعنی اینکه فکر میکنی که همه چی ممکنه! ولی بخاطر همین خود برگ بینی و رشد کردن مثل گیاه هرز! کلی وقت تلف میشه ! مثال میزنم استادم اون موقع میگفت فلانی این سلفژ رو جدی بگیر ! من فقط میخواستم زودتر یه گروه تشکیل بدم! الان بعد بیش از 20 سال تازه دارم شروع میکنم که برم سلفژ! راستش هیچوقت دیر نیست که حرفه ! اگه بخوای کاری خلق کنی که دیگران هم بشنون خوب تا قبل از پیر شدن و از دست رفتن بنیه ات وقت داری!:21: نه بیشتر! اما اگه برا دل خودت میخوای یاد بگیری آره تا آخر عمرت وقت داری! الان سن خیلی خوبی داری!
پیشنهاد
1- لزومی نداره برای یادگیری موسیقی حتما دانشگاه بری!کلش بستگی به میزان هوش و استعداد خودت داره! یه دوستی داشتم سر هیچ کلاسی نمی اومد آخرش هم همیشه بالاترین نمره مال اون بود!چطور؟ نمیدونم!
2- هیچوقت در مورد توانایی های خودت اغراق نکن! منظورم پیش خودته ها یعنی با خودت رو راست باش! هیچکس نمیدونه تواناییش چقدره ولی میشه یه حدسایی زد! ولی هیچوقت انتظار نداشته باش که حتما موفق بشی ! خیلی از انشتین ها با لباس سپوری از دنیا میرن!!!! این یه واقعیته! ماه و خورشید و فلک باید بیان درگیر بشن تا یه آدم موفق بشه!ولی همه اینو میدونن و باز هم تلاش میکنن ! چون بدون این تلاشه آدم معنیشو از دست میده! بگذریم!

3- زیاد شاخه به شاخه نپر! منظورم این نیست که موسیقی رو در کنار چیز دیگه ای نزار و فقط موسیقی کار کن بلکه منظورم اینه که مثلا در موسیقی راهتو مشخص کن و روی هدفت زوم کن !مثل من نباش که از آواز سنتی خوندم تا کارای متال و بلوز و ... بهتره تجربه کردنهای مختلف! بعد از استادی در یک سبک خاص صورت بگیره!وگرنه هیچوقت در هیچکدام به جایی که باید نمیرسی!

4 - البته در نهایت یه جایی به خودت میای و تصمیم میگیری که یه خطی رو بگیری و بری جلو ببینی چی میشه!من هم شعر میگم هم ملودی میگم ولی الان متوجه شدم بالاخره باید سواد خوندن نوشتن رو داشته باشم! پس رفتم سلفژ! تئوری موسیقی و هارمونی و ...! اگه بخوای در این زمینه کار کنی باید طرز کار آچار پیچگوشتیشو بدونی!نکته مهم دیگه هم اینه که اول باید یه پیچگوشتی دستت بگیری تا بعد طرز کارشو خودت یا از کسی یا حتی از اینترنت پیدا کنی و یاد بگیری!

- تو اول باید تکلیف کنکورت رو روشن کنی! کنکور خیلی مهمه برای آیندت! چون ممکنه شغلت رو مشخص کنه!شغل یعنی پول و رفاه و امکانات! زیاد جوشی نباش !چون این طبیعت سنته! کسانی موفقترن که میتونن منطقی تر تصمیم بگیرن! خودم با تمام حماقتهام یه کار درست انجام دادم اونم این بود تو این مملکت برای دانشگاه رفتم الکترونیک خوندم الانم هر چی دارم ! حتی این گیتار فکسنی رو از همین الکترونیک دارم! فکر میکنم اگه رفته بودم موسیقی یا کارگردانی که یه وقتی عشقم بود چی میشد؟ قطعا گشنه میموندم!

- اونور آّب داستان فرق میکنه ما کسانی رو داریم که اونجا کارتون خوابن ولی موزیسینهای خوبین ! اما هیچوقت فرصت ابراز وجود پیدا نکردن! اما پشیمون هم نیستن چون به قول خودشون این راهشون بوده! اما ما در ایران این شکلی تربیت نشدیم!من یه دوستی دارم که جاهای مختلف دنیا غواصی میکنه! میگه بعضیا هستن که اصلا دنبال پول و زندگی نیستن !فقط میخوان برن جاهای مختلف دنیا رو ببینن و زندگی کنن!پس میرن با کمپانی های فیلمسازی قرار داد میبندن و میرن وسط اقیانوس یا آفریقا و ... برای کارهای مستند! خطر کوسه ها رو به جون میخرن و ... آینده و ...
میگن اصلا آینده برامون مهم نیست مهم اینه که ما دنیا رو ببینیم! این آدما عموما در رفاه نمیمیرن!البته تا اینجا که من میبینم!

پس اول تکلیف کنکورت رو با دید باز و روشن و بی تعارف با خودت روشن کن! دیر نمیشه! اگه بعد از کنکور هنوز همین باد تو کلت بود میتونی سبکتو انتخاب کنی به علاوه اینکه وقتی بری دانشگاه شاید بتونی کمی هم کار کنی و کمی استقلال مالی پیدا کنی!
و دانشگاه خودش داستانیست جداگانه ! که افتادن مساویست با مدتها عقب افتادن حتی از موسیقی!

ببخش زیاد نوشتم! اولین باره که تصمیم گرفتم قسمتی از اونچه که میدونم و تجربه شخصیم هست رو در اختیار کسی قرار بدم!

سعادت یارت رفیق