PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : بررسی چوب های گیتار



coocooli
Saturday 11 February 2012, 04:53 PM
You can see links before reply

اول از همه باید بگم بر خلاف تفکر بعضی از دوستان جنس چوب تو تولید صدای گیتار الکتریک حتی از نوع solid budy تاثیر مستقیم داره و بر خلاف افاضات بعضی از دوستان نمیشه از فایبر گلاس یا پلاستیک و فلز!!! ساخته بشه پس انتخاب چوب خوب برای تولید صدای مورد نظر یه امر کاملا جدی و حیاتی محسوب میشه با این مقدمه بریم سر مشخصات چوب های مختلف:
در بدنه ی گیتار های روتین و روز دنیا از سه چهار چوب مختلف استفاده میشه که عبارتند از:
چوب درخت ماهون(mahogany)
چوب درخت لاله ی امریکایی(basswood)
چوب درخت توسکا(alder)
چوب درخت افرا(maple)
البته aghatis هم هست که به نظرم با چوب صندوق میوه هیچ فرقی نداره و حرف زدن در موردش وقت تلف کردنه.


خوب تک تک این چوب ها رو بررسی میکنیم تا به یه جایی برسیم:
1-ماهوگانی
You can see links before reply

از چوب مورد علاقه ی خودم شروع میکنم!!!!این چوب دارای چگالی بالا و ترکام خیلی زیاده و رطوبت و گرما و سرما توش تاثیری نداره از بافت های متراکم درست شده و به همین دلیل از چوب های دیگه خیلی سنگین تره رنگش معمولا تیره ست و بیشتر هم تو امریکا پیدا میشه...
صدایی که از این چوب تولید میشه یه صدای گرم و به قولی چاقه!!!یه صدایی که مشخصات باسش خیلی بیشتره و به قولی بیسی تره و با توجه به این مشخصه به درد نواختن ریتم هم میخوره به همین جهت این چوب بیشتر مورد استفاده ی لیدر ها قرار میگیره که هم سولو میزنن و هم ریتم...
صدای تریبل این چوب هم یک صدای چاق و گرمه و بیشتر برای نوازندگی در سبک های اگرسیو و متال به کار میره...مسئله ی خیلی مهمی که در مورد این چوب هست ساستین بالای این چوبه به این معنی که امتداد صدای تولید شده با این چوب خیلی بیشتر از چوب های دیگه ست و شما اگر در شرایط مساوی دو سیم برابر از دو گیتار که یکی ماهوگانیه و اون یکی یه چوب دیگه رو با هم به صدا در بیارین صدای گیتار ماهوگانی بیشتر دووم میاره که این یه امتیاز بزرگ تو نواختن محسوب میشه...
از عیوب این چوب فقط میشه به سنگین بودنش اشاره کرد که واقعا تو اجراهای لایو مشکل بزرگیه اگه تا حالا یه گیبسون لس پاول دست گرفته باشید متوجه میشید که چی میگم!!!
ولی در کل به نظرم به سنگین بودنش میارزه و یه صدای قوی و گرم و رسا تولید میکنه که تو لید ها واقعا تاثیر گذاره و به نظرم حق مطلب رو تو کارای اگرسیو ادا میکنه...
گیتارهای ساخته شده با این چوب رو هم تو همه ی برندها میتونید ببینید ولی از معروفتریناش میشه به گیبسون لس پاول مدلهای بالای ای اس پی چند مدل از پرستیژ های آیبانز و همچنین گیتارهای سری s که با کاری که روشون شده و در اطراف لبه ها تراشیده شدن از وزنشون هم کم شده و شما صدای ماهوگانی دارید با یه بدنه ی سبک!!!!که به نظرم پرستیژهای sحرف ندارن برای لیدر ها و یا گیتار های خوب جکسون و...
آرتیست هایی هم ک ماهوگانی دست میگیرن عبارتند از:
Randy Rhoads, Gary Moore, Buckethead, Mark Knopfler, Jimmy Page, Kirk Hammett, Slash, Michael Schenker,Andy Timmons
و.....
البته خیلی از گیتاریست های بالا از چوب های دیگه هم استفاده میکنن که به موقعش میگم...
خلاصه دوستانی که با سبک های لیدریه دهه ی هشتاد و اگرسیو پلینگ مثل دیمبگ دارل خدا بیامرز یا مایکل رومئو حال میکنن برن دنبال ماهوگانی (اسم این دو نفر رو هم به لیست بالا اضافه کنید!)

2-باسوود:
پرطرفدار ترین چوب گیتار دنیا!!!!
این چوب دارای بافت های بازتری نسبت به ماهوگانیه و همچنین بی نهایت سبک تره در نتیجه صدایی نازک تر و شفاف تر و تیز تر تولید میکنه که میره تو مایه های جیغ!!!!!و بیشتر مورد استفاده سواو آرتیست ها و نوازنده های پراگرسیوه چون به خاطر صدای نازک و شفافش گوشنوازتره و سبک های آرومتر و هنری تر !!! رو تحت پوشش خودش میاره صدای بیس آنچنانی نداره و برای بیسی کردن صداش کلی باید با افکت و پیکاپ ور بری و در نهایت هم آنچنان که باید نتیجه نمیگیری ولی صدای تریبل خوبی داره و اگر از جنس خوبی باشه صداش خیلی دلنشین و زیباست که سولو آرتیست ها از این مزیت استفاده میکنن واز اول تا آخر کاراشون سولو میزنن!!!!!!!!
اما از شوخی گذشته بیشتر به درد سبک های پراگرسیو و لطیف تر میخوره و صدای نوع امریکاییش خیلی خوبه...
در مورد ساستین هم باید بگم قابل قبوله گرچه به ماهوگانی نمیرسه اما گلیم خودش رو از آب بیرون میکشه!!!!!بازم اینجا ساستین جنس امریکاییش خیلی خوب و قابل قبول تره(American basswood)
گیتارهای از این جنش خیلی سبکن و مشکلی برای شانه های گیتاریست ایجاد نمیکنن که این یه حسن بزرگه...
معروفترین گیتارهای این جنس رو هم شاید بشه اینا رو نام برد:
گیتارهای آیبانز مخصوصا در بهترین حالتش پرستیژها و از اونا بهتر گیتارهای جم آیبانز(مدلهای استیو وای)
گیتارهای ال تی دی اکثرا و بعضی مدل های فندر...
البته تمام برندهای دنیا از این چوب دارن من چند تایی رو که به ذهنم میرسید گفتم...
آرتیست های باسوود استفاده کن هم اینا هستن !!!:
Eddie Van Halen, Joe Satriani, Steve Vai, John Petrucci, Paul Gilbert, Steve

3-الدر:
You can see links before reply
یه چوب متال!!!!بافت های این چوب شبیه باسووده اما تا حدودی متراکم تر و همچنین خیلی خشک تر و به خاطر همین بافت صدای تولید شده ازش یه صدای خشک و تیز در میاد که خوراک متال و مخصوصا سولو نوازی تو سبک های سریع تر متاله این چوب هم به هیچ وجه بیسی نیست و صدای بمش زیاد به درد نمیخوره اما صدای تریبل و زیرش با اینکه نزدیک باسووده اما خشک تره و برای سولوهای ترش متال دیگه غوغاست!!!!
با این همه فاکتور های مختص این چوب نزدیک به باسووده با این تفاوت که ساستینش تا حدودی بیشتره و به جاش یه خورده سنگین تره اما مجموع این مشخصات باعث میشه خیلی مورد علاقه و استفاده ی نوازندگان متال مخصوصا لیدر ها باشه از طرفی به خاطر صدادهی تیز و رساش تو بدنه ی خیلی از گیتارهای راک هم استفاده میشه که مهمترین نمونه ش اکثر گیتارهای فندر مخصوصا استراتوکستر هستن.
اگه یه نگاه به نوازندگانی که از این نوع چوب استفاده میکنن بندازین متوجه میشین این گیتار به چه دردی میخوره!!!
Randy Rhoads, Marty Friedman, Kirk Hammett, Dave Mustaine, Buckethead, Alexi 'Wildchild' Laiho
و...
در ضمن جمیع استفاده کننده گان از فندر نظیر جیمی هندریکس و کلاپتون و جانسون و مالمستین و .....
که بخوام بنویسم یه چند تا پست فقط مال اونا میشه!!!!!
گیتارهایی هم که با این چوب ساخته میشن اینا هستن:
مدلهای سیگنچر کرک همت و لایهو تو ای اس پی و اکثر مدلهای جکسون مخصوصا v و اکثر مدلهای فندرو...
خلاصه اینکه چوبیه که خیلیا استفاده میکنن اما اگر خوب نباشه کارایی لازم رو نداره و نوع خوبش هم کم گیر میاد ولی بیشتر به درد طرفداران سبک هایی مثل متالیکا و مگادث میخوره اونم تو سولو ها نه ریتم ها...


4-مپل:
You can see links before reply

استفاده از این چوب تو گیتار سازی همه گیر و فراوان نیست بیشتر از این چوب برای ترکیب با ماهوگانی استفاده میشه به این صورت که بدنه رو از ماهوگانی میسازن و بعد یع لایه مپل روش میکشن برای بهتر شدن صدا(من به شخصه هر کاری میکنم تغییری احساس نمیکنم غیر از اینکه سازهای پوشیده شده با مپل خوشگل ترن!!!!)به هر حال این کار خیلی رواج داره مخصوصا بین گیتارهای با قیمت بالاتر اما صحبت من الان در مورد این مسئله نیست.
چوب مپل دارای خواص خیلی شبیه به ماهوگانیه و از خیلی جهات با هم هیچ فرقی ندارن با این تفاوت که مپل نرم تر و سبک تره و طبعا دوامش هم کمتره .
گیتارهای زیادی رو با این چوب نمیسازن اما صدای استثنایی و بی نظیر گیتار جرج لینچ باعث شد این قسمت از مقاله رو به جای چوب های دیگه به این چوب اختصاص بدم...
به شخصه تجربه ی زیادی از نوازندگی با یه گیتار کاملا مپل ندارم به غیر از یه ناخنک تو یه مغازه به گیتار ای اس پی مدل لینچ که تنها گیتاری هم هست که میشناسم و میدونم کاملا مپله!!!!اما صدای جرج لینچ واقعا مسخ کننده ست و به همین دلیل به نظرم باید چوب خوبی باشه گرچه زیاد پیدا نمیشه و اون مدل گیتار لینچ هم یه چیزی حدود دو سه هزار دلار قیمت داره اینه که به کسی پیشنهادش نمیکنم ولی جدا صداش بی نظیره....
خلاصه اینکه اگه میخواید جرج لینچ بشید باید پی این چوب برید و در نتیجه مایه ی گزافی بپردازید!!!!

چوب های دیگه ای مثل زبان گنجشک(ash) یا پاپلر هستن که خوب اونا هم همه گیر نیستن و علاوه بر اون تجربه ی نوازندگی با اونا رو ندارم و صداشون رو هم نشنیدم!!!!
در مورد چوب های ترکیبی هم نظرم همونه که گفتم به نظرم اون لایه ی ترکیبی بیشتر به زیبایی قیافه ی گیتار کمک میکنه تا به صدا حد اقل من اینجوری حس کردم تا نظر دوستان چی باشه...

خلاصه اینکه گرچه صدای گیتار به خیلی چیزا بستگی داره و خیلی از این عوامل از چوب مهمتره اما چوب گیتار صد در صد تو گرفتن صدای مورد نظر دخیله و باید بهش توجه کنید تا صدای مطلوبتون رو بدست بیارید...
البته روی سخن من تو این دو قسمت بیشتر با لیدر ها و کلا کسانی که سولو میزنن بود کسانی که ریتم میزنن خیلی بهتره که ماهوگانی رو چوب مد نظرشون قرار بدن چون تو ریتم خیلی بهتر از بقیه جواب میده...

منبع: You can see links before reply