مشاعره

[sarveazad]

سگ با زبان خویش به زخمش زند دوا/
کمتر ز سگ کسی است که زخم زبان زند/

[Padma]

دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون میگشت
باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود...

[RaziYeH]

در حسرت تو میرم و دانم تو بی وفا
روزی وفــا کنــی که نیـاید به کار من
آخر قرار زلف تو با ما چنین نبود
ای مایـه ی قــرار دل بیــقرار من

[Padma]

نازم آن سر که چو گیسوی تو در پای تو ریزد
نازم آن پای که از کوی وفای تو نخیزد

[saaman]

در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه؟
به من کم می‌کنی لطفی که داری این زمان یا نه؟
|آقامون وحشی بافقی|

[Majed]

هر کس که می عشق ز دلبر ستاند
دِلَک خویش به قهری شکاند

ای که از عاشقی دلبر خود سیر شدی
دان که ناکس هدف خویش به مقصد رساند

بداهه خودم.

[rraassooll11]

(اصلاحش می کنم با اجاه شما )
هرکس می عشقی زدلبر بستاند
در قهر دل خویش به هر سو بکشاند
از عاشقی ودلبریت سیر شد ام من
نا کس هدف خویش به مقصد برساند

[morteza3164]

در هوای غربت دل عاشق چه بارانی است


از ابر ناله برآمد که وادی عشق طوفانی است

بیایید و بر درید این قبای زشت ریا را

که شبانگاه خانه راست گویان به مهر چراغانی است

[amirhaafez]

تو، آن گلی که می شــکفی در خیال من
پُر می شود زعطر خوشــت زنــدگانیم
در کـهــکشان چـشم تو گم می شود دلم
سرگـشتـــه در نــــهایــتی از بی نشانیم

[you3f]

من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت،
از اهل بهشت کرد یا که از دوزخ زشت،
جامی و بتی و بربطی و لب ِ کِشت،
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت

[amirhaafez]

تجسم شب باران و مخمل نوری‌
تلاقی غزل و سنگ یشم الماسی‌

و ذوالفنون، شب چشم تو را سه تار زده‌
به روی جامه‌دران با کلید «سل لا سی»

[Fereshteh_Baran]

یارب به کمند عشق پا بستم کن

از دامن غیر خودتهی دستم کن

[sarveazad]

ناکسی گر بر کسی بالا نشیند عار نیست/
روی دریا کف نشیند قعر دریا گوهر است/

[saaman]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم
حافظ

[B3hn00sh]

من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی/ ولی با خفت و خواری پی شبنم نمیگردم

[morteza3164]

مکن تو با دل من بیش از این به جورسلوک

که ملک زیر و زبر می‌شود ز جور ملوک

[Majed]

كيست در گوش كه او می شنود آوازم

يا كدام است سخن می نهد اندر دهنم

كيست در ديده كه از ديده برون می نگرد

يا چه جان است نگويی كه منش پيرهنم

[shahparak]

معاشران ز حریف شبانه یاد آرید
حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید
به وقت سرخوشی از آه و ناله عشاق
به صوت و نغمه چنگ و چغانه یاد آرید

[B3hn00sh]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد/چون بشد دلبرو با یار وفادار چه کرد

[shahparak]

در جان خانان ختا کافر نمیکرد این جفا

ای بس که در عهد تو ما یاد آوریم آن جاق را

[you3f]

این کوزه چو من عاشق ِ زاری بوده ست،
در بند سر زلف نگاری بوده ست،
این دسته که بر گردن او می بینی،
دستی ست که بر گردن یاری بوده ست

[amirhaafez]

تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی است
باران میان مرمر آیینه دیدنی است
این صحنه در برابر آیینه دیدنی است
مرغ خیال سمت حریمت پریده است

[sarveazad]

تصویر صحن خلوت و باران نگفتنی است
باران میان مرمر آیینه دیدنی است
این صحنه در برابر آیینه دیدنی است
مرغ خیال سمت حریمت پریده است



تا تو بودي خيمه ها آرام بود
دشمنم در كربلا نا كام بود
تا تو بودي من پناهي داشتم
با وجود تو سپاهي داشتم
تا تو بودي خيمه ها پاينده بود
اصغر شش ماهه من زنده بود
تا توبودي خيمه ها غارت نشد
بعد تو كس حافظ يارت نشد
تا تو بودي چه ره ها نيلي نبود
دستها آماده سيلي نبود
تا تو بودي دست زينب باز بود
بودنت بهر حرم اعجاز بود
تا كه مشكت پاره و بي آب
دشمن پر كينه ات شاداب شد

[Toktam_N]

دوستت دارم و دانم که توی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست ندارنم

[RaziYeH]

من تو را در تو جستجو کردم
نه در آن خوابهای رویایی
در دوست تو سخت کاویدم
پرشدم پرشدم، ز زیبایی

[morteza3164]

یکی سخنت بگویم گر از رهی شنوی

یکی رهت بنمایم اگر بدان بروی


سبوی بگزین، تا گردی از مکاره دور

برو بدان ره تا جاودانه شاد بوی

[rraassooll11]

یک بار دگر شعر تو اصلاح کنم من
ای بر تر از اندیشه و رویا وخیالم
در دست بود راضیه از دوست چه حاصل
افسوس که از بیت تو من سخت بنالم

[amirhaafez]

مرا از هر راهی که به این روشنفکری تو می رساند
دور کن
که من از مفهوم تجربه ای که
به معنای جا گذاشتن تکه تکه ی تو
در آغوش دیگران است بیزارم!

مرا به کریه ترین صفتی که می شناسی
مرا به نام متحجرترین مرد تاریخ
خطاب کن
وقتی
نهایتِ این تمدن تو
هیچ فرقی با فاحشگی ندارد!

[Toktam_N]

در گل بمانده پای دل جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

[rraassooll11]

امروز زعشقت دل دیوانه بسوزد
پروانه جان در طلبت خانه بسوزد

[shahparak]

در عشق, دو عالم را من زیر و زبر کردم
اینجاش چه می جستی؟ کو جای دگر دارد
امروز دلم عشق است, فردای دلم معشوق
امروز دلم در دل فردای دگر دارد

[RaziYeH]

یک بار دگر شعر تو اصلاح کنم من
ای بر تر از اندیشه و رویا وخیالم
در دست بود راضیه از دوست چه حاصل
افسوس که از بیت تو من سخت بنالم

بله اشتباه تایپی بوده .. دو دست بوده که دوست نوشتم :) ....
................
در اتاق کوچکم پا می نهد
بعد من با یاد من بیگانه ای
در بر آیینه می ماند به جای
تار مویی، نقش دستی ، شانه ای

[shahparak]

یارب این شمع دل افروز زکاشانه ی کیست
جان ماسوخت بپرسیدکه جانانه ی کیست

[m_rv_2008]

تو را که گفت که با ما وفا نشاید کرد
دروغ گفت چه باشد چرا نشاید کرد
غلام لعل لب توست جان شیرینم
چنین حکایت شیرین کجا نشاید کرد
به بوسه قصد لبت کردم از میان چشمت
به غمزه گفت نشاید هلا نشاید کرد
میان موی و میان تو نکته باریک است
در آن میانه سخن از لب رها نشاید کرد
هزار سال تنم گر ز تن جدا ماند
هنوز مهر تو از جان جدا نشاید کرد
حدیث درد دل دردمند و سینه ریش
حکایتی است که در سالها نشاید کرد
مگر عبید به جان با لبم مضایقه کرد
که این به مذهب اصحابنا نشاید کرد
اینم یه غزل شیرین از عبید زاکانی که فکر نکنید فقط بلد بود ..... شعر بگه. بلکه شعر هم می گفت. و البته اگه غزلیاتش رو بخونید خیلی خیلی جالب و پر مغز هستن. اینم یه یادی از عبید زاکانی .

[B3hn00sh]

دل میرود ز دستم، صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان، خواهد شد آشکارا

[Toktam_N]

اي يوسف خوش نام ما خوش مي روي بر بام ما
اي در شکسته جام ما ای بر دریده دام ما
ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما

[you3f]

ای صبا گر بگذری بر ساحل رود ارس،
بوسه زن بر خاک آن وادی و مشکین کن نفس

[Toktam_N]

سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

[rraassooll11]

دل گمراه بی سامان ما را
تو سامانی دوباره بخش یارا

[you3f]

از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن،
فردا که نیامده است فریاد مکن،
بر نامده و گذشته بنیاد مکن،
حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

[sarveazad]

نرو ای گدای مسکین در خانه علی زن/
که علی زند شبانه در خانه گدا را/

[Fereshteh_Baran]

اگر عاشق شدن هم یک گناه است

دل عاشق شکستن صد گناه است

[Toktam_N]

دوستای گلم می خوام یه شعر از دنیای کودکی بگم که میدونم همتون یه زمانی می خوندینش

تاب تاب عباسی
خدا منو نندازی
اگه منو میندازی
بغل مامان بندازی

[you3f]

یاران موافق همه از دست شدند،
در پای اجل یکان یکان پست شدند،
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر،
دوری دو سه پیشتر ز ما مست شدند

[cerulean]

دل خراب من دگر خراب تر نمیشود
که خنجر غمت از این خرابتر نمیزند

[Toktam_N]

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

[Majed]

یک نفس ای پیک سحری
بر سر کویش ،کن گذری
گو به فغانم ،به فغانم ، به فغانم

ای که به عشقت زنده منم
گفتی از عشقت دم نزنم
من نتوانم ، نتوانم ، نتوانم

[saaman]

ما را سریست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر بروند هم بر آن سریم

اونم با صدای استاد شجریان..

[Padma]

ما را سر باغ و بوستان نیست
هرجا که تویی تفرج آنجاست...

[sarveazad]

تو را از بس زلالی دوست دارم/
تو را از بی مثالی دوست دارم/

[amirhaafez]

متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان
حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است
نوگل نازنین من تا تو نگاه می کنی
لطف بهار عارفان در تو نگاه کردن است

[cerulean]

تاتو نگاه میکنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است؟

[M_T]

تا اول عشق است من مشق جدایی می کنم
با ديو نافرمان خود زورآزمايي مي کنم

شهریار

[shahparak]

می‌سوزم از اشتياقت، در آتشم از فراقت
کانون من، سينه من، سودای من، آذر من
من مست صهبای باقی، زان ساتکين رواقی
فکر تو در بزم ساقی، ذکر تو رامشگر من

[amirhaafez]

نیست پروا تلخکامان را ز تلخی های عشق
آب دریا در مذاق ماهی دریا خوش است

[faramarzlotfy]

ترا من دوست میدارم خلاف هر که در عالم
اگر طعنه ست بر عقلم و گر رخنه ست در دینم

[M_T]

من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پردۀ عصمت برون آرد زلیخا را

[Toktam_N]

این یه شعر خیلی طولانیه فقط یه قسمتشو می ذارم


امر دادم باد را، کان شیرخوار
گیرد از دریا، گذارد در کنار
سنگ را گفتم بزیرش نرم شو
برف را گفتم، که آب گرم شو
صبح را گفتم، برویش خنده کن
نور را گفتم، دلش را زنده کن
لاله را گفتم، که نزدیکش بروی
ژاله را گفتم، که رخسارش بشوی
خار را گفتم، که خلخالش مکن
مار را گفتم، که طفلک را مزن
رنج را گفتم، که صبرش اندک است
اشک را گفتم، مکاهش کودک است

[m_rv_2008]

والا از اونجا که این گفتگوی اشعار هست با هم و نه متون ادبی و نمیشه مقاله رو با شعر یکی دونست پس من به همون شعر m_t جواب میدم . اونهایی هم که میگن چون قشنگه ما خوشمون میاد در جوابشون میگم که خب نقاشی هم قشنگه. بفرمایید یه نقاشی بکشید اینجا. اصلا اسامی هم قشنگن. نمیشه که اسم نوشت در جواب یه شعر. میشه ؟
الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را باز پرس آخر کجا شد رسم فرزندی

[Toktam_N]

والا از اونجا که این گفتگوی اشعار هست با هم و نه متون ادبی و نمیشه مقاله رو با شعر یکی دونست پس من به همون شعر m_t جواب میدم . اونهایی هم که میگن چون قشنگه ما خوشمون میاد در جوابشون میگم که خب نقاشی هم قشنگه. بفرمایید یه نقاشی بکشید اینجا. اصلا اسامی هم قشنگن. نمیشه که اسم نوشت در جواب یه شعر. میشه ؟
الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را باز پرس آخر کجا شد رسم فرزندی

محض اطلاع جناب عالی و دوستانی که متوجه نشدن می گم که این شعری معروف از دیوان پروین اعتصامی هست اگه شما اسم مثنوی پروین اعتصامی رو می ذاری مقاله بهتره که اصلن تو مشاعره شرکت نکنی. تنها مشکل این شعر این بود که من متوجه نشدم که تمام مصرع های شعرو پشت سر هم نوشتم و بینشون فاصله نذاشتم و اصلاحش خواهم كرد. نمی دونم مردم این غرور رو از کجا میارن که به خودشون اجازه میدن اینطوری با دیگران صحبت کنن؟

[sarveazad]

تا که خود بشناختند از راه، چاه

چاهها کندند مردم را براه



- - - Updated - - -


محض اطلاع جناب عالی و دوستانی که متوجه نشدن می گم که این شعری معروف از دیوان پروین اعتصامی هست اگه شما اسم مثنوی پروین اعتصامی رو می ذاری مقاله بهتره که اصلن تو مشاعره شرکت نکنی. تنها مشکل این شعر این بود که من متوجه نشدم که تمام مصرع های شعرو پشت سر هم نوشتم و بینشون فاصله نذاشتم و اصلاحش خواهم كرد. نمی دونم مردم این غرور رو از کجا میارن که به خودشون اجازه میدن اینطوری با دیگران صحبت کنن؟

خدا رحمت کنه مرحومه پرویم اعتصامی رو. من عاشق اشعار و مخصوصا مناظره هاشونم دست شما هم بابت گذاشتن این شعر درد نکنه

[M_T]

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

[sarveazad]

یک شبی مجنون نمازش را شکست/
بی وضو در کوچه لیلی نشست/

[Nil8far]

تو را ز کنگره ی عرش می زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتاده است

[Toktam_N]

[QUOTE=sarveazad;369329]

تا که خود بشناختند از راه، چاه

چاهها کندند مردم را براه



- - - Updated - - -
به به دوست عزیز معلومه که با این شعر آشنایی دارین


تند بادی، کرد سیرش را تباه روزگار اهل کشتی شد سیاه

[sarveazad]

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف/
مگر اسباب بزرگی همه اماده کنی/

- - - Updated - - -


[QUOTE=sarveazad;369329]

تا که خود بشناختند از راه، چاه

چاهها کندند مردم را براه



- - - Updated - - -
به به دوست عزیز معلومه که با این شعر آشنایی دارین


تند بادی، کرد سیرش را تباه روزگار اهل کشتی شد سیاه


هر دم از این باغ بری میرسد/
تازه تر از تازه تری میرسد/

[Toktam_N]

یارب بگشا گره ز کار من زار
رحمی که ز عقل عاجزم در همه کار
جز درگه تو کی بودم درگاهی
محروم ازین درم مکن یا غفار

[Nil8far]

رسیدم لب دریا تشنه بی تاب
ز من بی تاب تر جان و دل آب
مرا گفت از تلاطم ها میاسای
که بد دردی ست جان دادن به مرداب

[sarveazad]

رسیدم لب دریا تشنه بی تاب
ز من بی تاب تر جان و دل آب
مرا گفت از تلاطم ها میاسای
که بد دردی ست جان دادن به مرداب

بودیم و کسی پاس نمیداشت که هستیم/
باشد که نباشیم و بدانند که بودیم/

[Toktam_N]

ملامت گو چه دریابد میان عاشق و معشوق
نبیند چشم نابینا خصوص اسرار پنهانی

[shahparak]

یادباد آنکه زماوقت سفریادنکرد
باوداعی دل غم دیده ی ماشادنکرد

[m_rv_2008]

محض اطلاع جناب عالی و دوستانی که متوجه نشدن می گم که این شعری معروف از دیوان پروین اعتصامی هست اگه شما اسم مثنوی پروین اعتصامی رو می ذاری مقاله بهتره که اصلن تو مشاعره شرکت نکنی. تنها مشکل این شعر این بود که من متوجه نشدم که تمام مصرع های شعرو پشت سر هم نوشتم و بینشون فاصله نذاشتم و اصلاحش خواهم كرد. نمی دونم مردم این غرور رو از کجا میارن که به خودشون اجازه میدن اینطوری با دیگران صحبت کنن؟
البته نمیشه انکار کرد که این یه سو تفاهم بود. چون شما شعر رو بد نوشتی و اون کاما ها هم که البته الان درست شدن رو کذاشتی و این خوندنش رو سخت کرده بود . شاید هم من باید یه دوره شعر غلط رو درست خوندن برم و یاد بگیرم. در ثانی بهتر هم این بود که اون پست رو اصلاح نمی کردی که اگه کس دیگری دیدش به ریش ما نخنده. به جاش توی یه پست دیگه توضیح میدادی که اشتباه تایپ کردی و درستش رو می نوشتی که در این صورت من هم اینجا حتما عذر خواهی می کردم. مورد دیگه این که شما هر چی میخوای بنویس . مگه من جلوی کسی رو گرفتم. بعد هم غرور ؟ ربط غرور با اون پست چی بود. اینجا مشاعره هست ؟ تو رو خدا تا به حال یه برنامه مشاعره از تلویزیون ندیدید؟
همه میدونید که گلستان رو همه میگن کتاب نثر. از هر شعر نویی هم موزون تره. اما شعر نیست. کتاب خواجه عبدالله انصاری هم وزن داره. اما شعر نیست. اینا هم که امروزه بهش میگن شعر نو و بهتر بود از اول یه اسم دیگه براش میساختن وزن دارن. اما شعر نیستن. کلماتی هستن اهنگین که روان خونده میشن. اما اینجا شماعره هست. یا من اشتباه فرض کردم ؟
به جای محض اطلاع محض اطلاع کردن و بنده رو به غرور متهم کردن و شعر رو از روی یه صفحه دیگه ای کپی و پیست کردن حد اقل بعد از رونوشتش یه نگاه بهش میکردید که این کاما ها بر اثر تغییر فونت جاشون عوض نشده باشه . ما هم یه سرچ می کردیم ببینیم شعر از کیه .
البته در نهایت عاقلان دانند.
منظورم هم این نیست که ان کار بدیه. اتفاقا بد هم نیست که یه شعر قشنگی رو کسی با بقیه تقسیم کنه. اما متهم کردن دیگران و از آب گل آلود ماهی گرفتن بده.

- - - Updated - - -


محض اطلاع جناب عالی و دوستانی که متوجه نشدن می گم که این شعری معروف از دیوان پروین اعتصامی هست اگه شما اسم مثنوی پروین اعتصامی رو می ذاری مقاله بهتره که اصلن تو مشاعره شرکت نکنی. تنها مشکل این شعر این بود که من متوجه نشدم که تمام مصرع های شعرو پشت سر هم نوشتم و بینشون فاصله نذاشتم و اصلاحش خواهم كرد. نمی دونم مردم این غرور رو از کجا میارن که به خودشون اجازه میدن اینطوری با دیگران صحبت کنن؟
البته نمیشه انکار کرد که این یه سو تفاهم بود. چون شما شعر رو بد نوشتی و اون کاما ها هم که البته الان درست شدن رو کذاشتی و این خوندنش رو سخت کرده بود . شاید هم من باید یه دوره شعر غلط رو درست خوندن برم و یاد بگیرم. در ثانی بهتر هم این بود که اون پست رو اصلاح نمی کردی که اگه کس دیگری دیدش به ریش ما نخنده. به جاش توی یه پست دیگه توضیح میدادی که اشتباه تایپ کردی و درستش رو می نوشتی که در این صورت من هم اینجا حتما عذر خواهی می کردم. مورد دیگه این که شما هر چی میخوای بنویس . مگه من جلوی کسی رو گرفتم. بعد هم غرور ؟ ربط غرور با اون پست چی بود. اینجا مشاعره هست ؟ تو رو خدا تا به حال یه برنامه مشاعره از تلویزیون ندیدید؟
همه میدونید که گلستان رو همه میگن کتاب نثر. از هر شعر نویی هم موزون تره. اما شعر نیست. کتاب خواجه عبدالله انصاری هم وزن داره. اما شعر نیست. اینا هم که امروزه بهش میگن شعر نو و بهتر بود از اول یه اسم دیگه براش میساختن وزن دارن. اما شعر نیستن. کلماتی هستن اهنگین که روان خونده میشن. اما اینجا شماعره هست. یا من اشتباه فرض کردم ؟
به جای محض اطلاع محض اطلاع کردن و بنده رو به غرور متهم کردن و شعر رو از روی یه صفحه دیگه ای کپی و پیست کردن حد اقل بعد از رونوشتش یه نگاه بهش میکردید که این کاما ها بر اثر تغییر فونت جاشون عوض نشده باشه . ما هم یه سرچ می کردیم ببینیم شعر از کیه .
البته در نهایت عاقلان دانند.
منظورم هم این نیست که ان کار بدیه. اتفاقا بد هم نیست که یه شعر قشنگی رو کسی با بقیه تقسیم کنه. اما متهم کردن دیگران و از آب گل آلود ماهی گرفتن بده.

[sarveazad]

یادباد آنکه زماوقت سفریادنکرد
باوداعی دل غم دیده ی ماشادنکرد

دل و دین و عقل و هوشم همه را به اب دادی/
ز کدام باده ساقی به من خراب دادی/

[shahparak]

یاری اندرکس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخرآمد،دوستداران راچه شد؟

[sarveazad]

در همه دیر مغان گشتم و عاشق نشدم/
تو چه بودی که تو را دیدم و دیوانه شدم/

[shahparak]

من آن شمع سحرگاهم که می لرزدبه هربادی
چوخنددآفتاب ازمن نمی ماندبجز یادی

[Toktam_N]

البته نمیشه انکار کرد که این یه سو تفاهم بود. چون شما شعر رو بد نوشتی و اون کاما ها هم که البته الان درست شدن رو کذاشتی و این خوندنش رو سخت کرده بود . شاید هم من باید یه دوره شعر غلط رو درست خوندن برم و یاد بگیرم. در ثانی بهتر هم این بود که اون پست رو اصلاح نمی کردی که اگه کس دیگری دیدش به ریش ما نخنده. به جاش توی یه پست دیگه توضیح میدادی که اشتباه تایپ کردی و درستش رو می نوشتی که در این صورت من هم اینجا حتما عذر خواهی می کردم. مورد دیگه این که شما هر چی میخوای بنویس . مگه من جلوی کسی رو گرفتم. بعد هم غرور ؟ ربط غرور با اون پست چی بود. اینجا مشاعره هست ؟ تو رو خدا تا به حال یه برنامه مشاعره از تلویزیون ندیدید؟
همه میدونید که گلستان رو همه میگن کتاب نثر. از هر شعر نویی هم موزون تره. اما شعر نیست. کتاب خواجه عبدالله انصاری هم وزن داره. اما شعر نیست. اینا هم که امروزه بهش میگن شعر نو و بهتر بود از اول یه اسم دیگه براش میساختن وزن دارن. اما شعر نیستن. کلماتی هستن اهنگین که روان خونده میشن. اما اینجا شماعره هست. یا من اشتباه فرض کردم ؟
به جای محض اطلاع محض اطلاع کردن و بنده رو به غرور متهم کردن و شعر رو از روی یه صفحه دیگه ای کپی و پیست کردن حد اقل بعد از رونوشتش یه نگاه بهش میکردید که این کاما ها بر اثر تغییر فونت جاشون عوض نشده باشه . ما هم یه سرچ می کردیم ببینیم شعر از کیه .
البته در نهایت عاقلان دانند.
منظورم هم این نیست که ان کار بدیه. اتفاقا بد هم نیست که یه شعر قشنگی رو کسی با بقیه تقسیم کنه. اما متهم کردن دیگران و از آب گل آلود ماهی گرفتن بده.

- - - Updated - - -


البته نمیشه انکار کرد که این یه سو تفاهم بود. چون شما شعر رو بد نوشتی و اون کاما ها هم که البته الان درست شدن رو کذاشتی و این خوندنش رو سخت کرده بود . شاید هم من باید یه دوره شعر غلط رو درست خوندن برم و یاد بگیرم. در ثانی بهتر هم این بود که اون پست رو اصلاح نمی کردی که اگه کس دیگری دیدش به ریش ما نخنده. به جاش توی یه پست دیگه توضیح میدادی که اشتباه تایپ کردی و درستش رو می نوشتی که در این صورت من هم اینجا حتما عذر خواهی می کردم. مورد دیگه این که شما هر چی میخوای بنویس . مگه من جلوی کسی رو گرفتم. بعد هم غرور ؟ ربط غرور با اون پست چی بود. اینجا مشاعره هست ؟ تو رو خدا تا به حال یه برنامه مشاعره از تلویزیون ندیدید؟
همه میدونید که گلستان رو همه میگن کتاب نثر. از هر شعر نویی هم موزون تره. اما شعر نیست. کتاب خواجه عبدالله انصاری هم وزن داره. اما شعر نیست. اینا هم که امروزه بهش میگن شعر نو و بهتر بود از اول یه اسم دیگه براش میساختن وزن دارن. اما شعر نیستن. کلماتی هستن اهنگین که روان خونده میشن. اما اینجا شماعره هست. یا من اشتباه فرض کردم ؟
به جای محض اطلاع محض اطلاع کردن و بنده رو به غرور متهم کردن و شعر رو از روی یه صفحه دیگه ای کپی و پیست کردن حد اقل بعد از رونوشتش یه نگاه بهش میکردید که این کاما ها بر اثر تغییر فونت جاشون عوض نشده باشه . ما هم یه سرچ می کردیم ببینیم شعر از کیه .
البته در نهایت عاقلان دانند.
منظورم هم این نیست که ان کار بدیه. اتفاقا بد هم نیست که یه شعر قشنگی رو کسی با بقیه تقسیم کنه. اما متهم کردن دیگران و از آب گل آلود ماهی گرفتن بده.
نیازی نبود فایل اصلاح نشده رو نگه می داشتم چون خودم توضیح دادم که اشتباه تایپی بوده ولی به شما خرده می گیرم چون شدیدا و بدون اینکه احتمال خطا بدین شروع می کنید به گفتن کلماتی که نشان دهنده فضل و دانایی خودتون و احتمالا نادانی دیگرانه و اگر از نظر شما شعر نو شعر نیست این صرفا نظر شماست
و البته اینکه من قبل از اینکه برم دبستان پدرم بهم یاد میداد که شعرای پروین رو حفظ کنم و همین چند روز پیش همین شعرو کاملشو تو یه انجمن دیگه گذاشتم واسه همین دوباره تایپ نکردم و کپی کردم که این مشکل باهاش پیش اومد که خب شما خیلی قشنگ دوباره غرض ورزانه برداشت کردید
راستش من دیگه با شما حرفی برای گفتن ندارم و باهاتون دشمنی هم ندارم ولی بهتون دوستانه توصیه می کنم ... ولش کنین اگه الان دوستانه هم بهتون توصیه کنم احتمالا شما بد برداشت می کنین و یه جواب نا مناسب دیگه به من میدین و این ناراحتی بزرگ تر میشه
به هر حال بهتره بیخیال شیم

[sarveazad]

یاد باد انکه ز ما وقت سفر یاد نکرد/
به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد/

[Toktam_N]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست

[sarveazad]

ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی/
کاین ره که تو میروی به ترکستان است/

[M_T]

تو مشت درشت روزگاری
از گردش قرنها پس افکند

[sarveazad]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند/

- - - Updated - - -


نیازی نبود فایل اصلاح نشده رو نگه می داشتم چون خودم توضیح دادم که اشتباه تایپی بوده ولی به شما خرده می گیرم چون شدیدا و بدون اینکه احتمال خطا بدین شروع می کنید به گفتن کلماتی که نشان دهنده فضل و دانایی خودتون و احتمالا نادانی دیگرانه و اگر از نظر شما شعر نو شعر نیست این صرفا نظر شماست
و البته اینکه من قبل از اینکه برم دبستان پدرم بهم یاد میداد که شعرای پروین رو حفظ کنم و همین چند روز پیش همین شعرو کاملشو تو یه انجمن دیگه گذاشتم واسه همین دوباره تایپ نکردم و کپی کردم که این مشکل باهاش پیش اومد که خب شما خیلی قشنگ دوباره غرض ورزانه برداشت کردید
راستش من دیگه با شما حرفی برای گفتن ندارم و باهاتون دشمنی هم ندارم ولی بهتون دوستانه توصیه می کنم ... ولش کنین اگه الان دوستانه هم بهتون توصیه کنم احتمالا شما بد برداشت می کنین و یه جواب نا مناسب دیگه به من میدین و این ناراحتی بزرگ تر میشه
به هر حال بهتره بیخیال شیم

دوستان گلم Toktam_N (You can see links before reply) و m_rv_2008 عزیز
فکر نمیکنم این موضوع زیاد مهم باشه که بخواین سرش به هم خرده بگیرین.ضمنا اینجا یه جمع ادبیه و شما ها هم حتما ادمای با فهم و کمالاتی هستین
خواهشا همینجا بحث رو اتمام بدید
خیلی گلید

[Toktam_N]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند/
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند/

- - - Updated - - -



دوستان گلم Toktam_N (You can see links before reply) و m_rv_2008 عزیز
فکر نمیکنم این موضوع زیاد مهم باشه که بخواین سرش به هم خرده بگیرین.ضمنا اینجا یه جمع ادبیه و شما ها هم حتما ادمای با فهم و کمالاتی هستین
خواهشا همینجا بحث رو اتمام بدید
خیلی گلید
حتما دوست گلم راست میگی نباید اصلا این بحث شروع میشد و منم نباید ادامه میدادم
عذر می خوام

[sarveazad]

یه بیت شعر به ذهنم رسید بد نیست ادامه مشاعره مون با این شعر باشه
صد بار بدی کردی و دیدی ضررش را/
خوبی چه بدی داشت که یک بار نکردی/

[m_rv_2008]

چشم اقا. حق با شماست. مغلطه گفتن و مغالطه کاری تمومی نداره و حرف حرف میاره. اما من کماکان به شعر بی وزن جواب نمیدم. به هر حال الان :
دوشینه پی گلاب می گردیدم ................ در طرف چمن
پژمرده گلی میان گلشن دیدم ..............افسرده چو من
گفتم که چه کردی که چنین می سوزی .......ای یار عزیز
گفتا که در این جهان بسی خندیدم........بس وای به من
هنرمندان گرامی این شعر رو که میگن مال خیامه و من دقیقا نمی دونم در ردیف ویولن استاد ابوالحسن صبا برای گوشه رباعی در آواز دشتی به عنوان شعر آواز نوشتن. اگه میتونید بگردید و در اون مقام پیداش کنید و بشنوید. خالی از لطف نیست. خیلی قشنگه.

- - - Updated - - -

آقا من ندیدم گویا زود رفته رو اشعار بعدی.
به هر حال با ی :
یکی از بزرگان اهل تمییز
از ترس زنش رفته بود زیر میز
:21::21:

[aftaban]

ز هر خون دلی سروی قد افراشت
ز هر سروی تزروی ناله برداشت

[shahparak]

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد
به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

[aftaban]

دلم رمیده شد و غافلم من درویش
که این شکاری ی سرگشته را چه آمد پیش
چو بید بر سر ایمان خویش می لرزم
که دل به دست کمان ابرویی ست کافر کیش

[Toktam_N]

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سر خوشی ای صوفیان باده پرست

[aftaban]

ترسم که سر کوی تو را سیل بگیرد
ای بی خبر از گریه ی مستانه ام، امشب

[sarveazad]

به نام خداوند جان و خرد/
کز این برتر اندیشه بر نگذرد/

[shahparak]

در مجلس حیرانی جانی ست مرا جانی
زان شد که تو می دانی آهسته که سرمستم

[aftaban]

من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت
برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی

[m_rv_2008]

یوسف گم گشته ما زیر بند زلف توست
گه گهی ما را خبر زان زلف خم در خم فرست
رخت خاقانی در این عالم نمی گنجد ز غم
غمزه ای بر هم زن و او را به آن عالم فرست
شعر از سعدی :31::43::43::43::43::44:

[aftaban]

تا به تو افتدم نظر، چهره به چهره رو به رو
شرح دهم وصف تو را، نکته به نکته، مو به مو

[sarveazad]

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم/
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم/

[aftaban]

ما با تو ایم و با تو نه ایم، اینت بوالعجب
در حلقه ایم با تو و چون حلقه بر دریم

[shahparak]

من از اول روز دانستم که با شیرین در افتادم
که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم
ترا من دوست میدارم خلاف هر که در عالم
اگر طعنه ست بر عقلم و گر رخنه ست در دینم

[aftaban]

مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو

[shahparak]

واعظان کین جلوه درمحراب ومنبرمی کنند
چون به خلوت می روندآن کار دیگرمی کنند

[aftaban]

دایم گل این بستان،شاداب نمی ماند
دریاب ضعيفان را در وقت توانایی

[Nil8far]

یا رب امان ده تا باز بیند / چشم محبان روی حبیبان

[aftaban]

نه قوتی که توانم کناره جستن از اوی
نه قدرتی که به سوخیش در کنار کشم

[m_rv_2008]

مردان خدا پرده پندار دریئند
یعنی همه جا غیر رخ یار ندیدند

[shahparak]

در عشق، سلطان بختم، در باغ دولت، درختم
خاکستر فقر تختم، خاک فنا افسر من
اول دلم را صفا داد، آيينه‌ام را جلا داد
آخر به باد فنا داد، عشق تو خاکستر من

[faramarzlotfy]

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان

گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

[shahparak]

سخن دراز کشيديم و همچنان باقيست
که ذکر دوست نيارد به هيچ گونه ملال

[faramarzlotfy]

لبش میبوسم و در می کشم می به آب زندگانی برده ام پی

نه رازش می توانم گفت با کس نه کس را می توانم دید با وی

[shahparak]

یکی ز شب‌گرفتگان چراغ بر نمی‌کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی‌زند
نشسته‌ام در انتظار این غبار بی‌سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زند

[amirhaafez]

دلتنگم آن چنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه به نالم به دامنت

[shahparak]

تنور لاله چنان برفروخت باد بهار
که غنچه غرق عرق گشت و گل به جوش آمد
به گوش هوش نیوش از من و به عشرت کوش
که این سخن سحر از هاتفم به گوش آمد

[sarveazad]

ساعتی در خود نگر تا کیستی/

از کجاییی وز چه جایی چیستی/

[fanoos]

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد؟
دوستی کی آخر آمد؟ دوست داران را چه شد؟

[shahparak]

دل بردی از من به يغما، ای ترک غارتگر من
ديدی چه آوردی ای دوست، از دست دل بر سر من
عشق تو در دل نهان شد، دل زار و تن، ناتوان شد
رفتی چو تير و کمان شد، از بار غم پيکر من

[Majed]

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا
نور تویی سور تویی دولت منصور تویی
مرغ که طور تویی خسته به منقار مرا

[fanoos]

نه همزبانی که یک زمانی بر او شمارم غمی که دارم
نه نیک خواهی که گاه گاهی ز من بپرسد غم که داری؟

[shahparak]

یک روز از هم می درم این پرده ی تزویر را
یک روز می پیچم به هم سررشته ی تقدیر را
آیینه ی دل بشکنم تا وقت دیدار رُخَش
صد بار حک سازم به دل تکرار این تصویر را

[fanoos]

امروز که در دست توام مرحمتی کن
فردا که شدم خاک چه سود اشک ندامت

[shahparak]

تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
دل سودا زده ام را به حبیبم دادی

[fanoos]

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا
یارتویی غار تویی خواجه نگه دار مرا !

[faramarzlotfy]

اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد

من و ساقی به هم سازیم و بنیادش براندازیم

[Majed]

مست کنی نرگس مخمور را

پیش کشی آن بت دردانه را


جز ز خداوندی تو کی رسد

صبر و قرار این دل دیوانه را

[raha72]

ای خوشادولت آن مست که درپای حریف
سر و دستار نداند که کدام اندازد

[shahparak]

دیروزم اگر سرد و تهی بوده غمی نیست
دلگرم شدم با تو به آرامش فردا
دل داده و سر داده و تن داده ی محضیم
ای عشق! کجا می کشی آخر من و ما را؟

[fanoos]

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست
گاهی بهانه ای است که قربانی ات کنند

[Padma]

دل پر از شوق رهایی ست،ولی ممکن نیست

به زبان آورم آن را که تمنا دارم

[fanoos]

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

[aftaban]

تو که گفته ای تحمل نکنی جفای خوبان
بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی

[shahparak]

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بی‌دل شدیم
پرده برانداختی، کار به اتمام رفت
ماه نتابد به روز، چیست که در خانه تافت؟
سرو نروید به بام، کیست که بر بام رفت؟

[fanoos]

تنگ پر از اشک و چشمهای تماشا
ماهی دلمرده ام چگونه نگریم؟

[shahparak]

ما قدم از سر کنیم در طلب یار خویش
راه به جایی نبرد هر که به اقدام رفت
خاطر سعدی به عشق میل نکردی، ولیک
می که فرو شد به کام، عقل به ناکام رفت

[fanoos]

تو زیبایی و زیبایی در اینجا کم گناهی نیست
هزاران سنگ خواهد خورد در مرداب ماه اینجا

[shahparak]

آمده ام که گوش کشان تا که بخودکشانمت
بی دل و بی خودت کنم دردل وجان نشانمت

آمده ام که بوسه ای ازصنمی ربوده ای
بار بده به خوشدلی خواجه که واستانمت

[fanoos]

چقدر " ت" منو دوست داره

تاتو نگاه می کنی کار من آه کردن است
ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است

[shahparak]

تن بیشه پـر از مهتــابه امشب
پلنـگ کوه ها در خوابـه امشب
به هر شاخی دلی سامان گرفته
دل من در تنم بی تابـه امشب

[fanoos]

برسر خوان تو تنها کفر نعمت می کنیم
سفره ات را جمع کن ای عشق مهمانی بس است

[aftaban]

تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای
این روش تازه را تازه بنا کرده ای؟

[Majed]

یعنی بیا که آتش موسی نمود گل
تا از درخت نکته توحید بشنوی

جمشید جزحکایت جام ازجهان چیزی نبرد
زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی

[Toktam_N]

دوستان کلا دیگه تصمیم نداشتم به مشاعره ادامه بدم اما دیدم ماجد اومده اینجا
گفتم یه بیت شعر قشنگ به عنوان آخرین بیت بگم و برم

یونسی دیدم نشسته بر لب دریای عشق
گفتمش چونی؟جوابم داد بر قانون خویش

[aftaban]

شرح این قصه مگر شمع بر آرد به زبان
ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی

[shahparak]

یک روز از این کوچه گذشتی و به جا ماند
عطر خوش گیسوی تو در خاطر گلها
دیروزم اگر سرد و تهی بوده غمی نیست
دلگرم شدم با تو به آرامش فردا
دل داده و سر داده و تن داده ی محضیم
ای عشق! کجا می کشی آخر من و ما را؟

[morteza3164]

آمد آن سنگین‌دل و صد رخنه در جان کرد و رفت

ملک جان را از سپاه غمزه ویران کرد و رفت

[aftaban]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازک ات آزرده ی گزند مباد

[shahparak]

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود
مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم
آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات
در یکی نامه محال است که تحریر کنم

[fanoos]

من از این هستی ده روزه به تنگ آمده ام
وای بر خضر که زندانی عمر ابد است

[shahparak]

تازیان را غم احوال گرانباران نیست
پارسایان مددی تاخوش و آسان بروم

[fanoos]

ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران

[shahparak]

ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ میزد،
اشکهایم همچو باران، دامنم را رنگ میزد
وه چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم

[fanoos]

ماهی همیشه تشنه ام
در زلال لطف بیکران تو
می برد مرا به هرکجا که میل اوست
موج دیدگان مهربان تو

ماریا جون میم مثل مادر...
انقدر م نده جان مادر

:)

[shahparak]

ورنه اینقدر مَهم جور و جفا یاد نداشت
هیچ شیرین سر خونریزی فرهاد نداشت


بفرما خواهر گلم اینم با ت:43::43:

[fanoos]

ترس جای عشق جولان داد و شک جای یقین
آبروداری کن ای زاهد مسلمانی بس است

[shahparak]

تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
دل سودا زده ام را به حبیبم دادی

[m_forouzan]

یاددارم که شبی عاشق و دیوانه شدم
غیرچشمان تو من با همه بیگانه شدم

[faramarzlotfy]

من ار چه در نظر یار خاکسار شدم

رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند

[m_forouzan]

دل بردی ازمن به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست ازدست دل بر سرمن

[m_rv_2008]

نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم ؟
در این سراب فنا چشمه حیات منم ؟

[shahparak]

ما قدم از سر کنیم در طلب یار خویش
راه به جایی نبرد هر که به اقدام رفت
خاطر سعدی به عشق میل نکردی، ولیک
می که فرو شد به کام، عقل به ناکام رفت

[morteza3164]

ترک گندم گون من هر دم به جنگی دیگرست

روی او را هر زمان حسنی و رنگی دیگرست


تنگهای شکر مصری بسی دیدیم، لیک

شکر شیرین دهان او ز تنگی دیگرست

[shahparak]

تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب تن بیشه پـر از مهتــابه امشب
پلنـگ کوه ها در خوابـه امشب
به هر شاخی دلی سامان گرفته
دل من در تنم بی تابـه امشب
دل من در تنم بی تابـه امشب

[morteza3164]

بر من قلم قضا چو بی من رانند

پس نیک و بدش ز من چرا میدانند


دی بی من و امروز چو دی بی من و تو

فردا به چه حجتم به داور خوانند

[Padma]

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟

[shahparak]

یارب به کمند عشق پا بستم کن
از دامن غیر خودتهی دستم کن
یکباره زاندیشه عقلم برهان
وزباده صاف عشق سر مستم کن

[faramarzlotfy]

نی دولت دنیا به ستم می ارزد

نی لذت مستی اش الم می ارزد

نه هفت هزار ساله شادی جهان

این محنت هفت روزه غم می ارزد

[m_rv_2008]

داستان عاشقان آغاز کرد
جان وامق در کف عذرا نهاد

[sarveazad]

دوستی با مردم دانا نکوست/
دشمن دانا به از نادان دوست/

[shahparak]

ترسیدن ما چونکه هم از بیم بلا بود
اکنون ز چه ترسیم که در عین بلاییم

[m_rv_2008]

دلی دارم خریدار محبت
کزو گرم است بازار محبت
لباسی بافتم بر قامت دل
ز تار محنت و پود محبت

[shahparak]

تو بر کنار فراتی ندانی اين معنی
به راه باديه دانند قدر آب زلال
اگر مراد نصيحت کنان ما اينست
که ترک دوست بگويم تصوريست محال

[fanoos]

لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم

[shahparak]

ما هم شکسته خاطر و دیوانه بوده ایم
ما هم اسیر طره ی جانانه بوده ایم
ما نیز چون نسیم سحر در حریم باغ
روزی ندیم بلبل و پروانه بوده ایم

[fanoos]

مانند درخت های باران دیده
تا دست به من زنند می ریزد اشک

[shahparak]

كنار بالش تو، بيد سايه فكن از پا در آمده است
دوري، تو از آن سوي شقايق دوري
در خيرگي بوته ها، كو سايه لبخندي كه گذر كند؟
از شكاف انديشه، كو نسيمي كه درون آيد ؟
سنگريزه رود، برگونه تو مي لغزد
شبنم جنگل دور، سيماي ترا مي ربايد

[fanoos]

مگه شعر سپیدم هست واسه مشاعره ؟؟ چه خوووب
راستی اون بیت قبلی رو تقلب کردم . مصرع هاشو جابه جا کردم... خوب من م ندارم دیگه. از قبلیا بگم؟
آدمو به چه کارایی وا میداریناااا:48:

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است
ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است

[shahparak]

تلخ است مرا بودن و تلخ است مرا عمر
در شهر به جز مرگ متاع دگری نیست

[faramarzlotfy]

تا چند اسیر عقل هر روزه شویم

در دهر چه صد ساله چه یکروزه شویم

در ده تو بکاسه می از آن پیش که ما

در کارگه کوزه گران کوزه شویم

[fanoos]

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز
ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

[faramarzlotfy]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش

دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش

ناگاه یکی کوزه برآورد خروش

کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

[fanoos]

شاید محال باشد بی پر پریدن اما
اوج شکوه دریا پرواز یک نهنگ است

[shahparak]

تو مرا واله و آشفته و رسوا کردی
تو مرا غافل از اندیشه فردا کردی
آری ای عشق تو بودی که فریبم دادی
دل سودا زده ام را به حبیبم دادی

[Padma]

یک عمر دویدیم و به جایی نرسیدیم

یک آه کشیدیم و رسیدیم به معراج...

[fanoos]

جهانیان همه گر منع من کنند ز عشق
من آن کنم که خداوندگار فرماید

[shahparak]

در عشق, دو عالم را من زیر و زبر کردم
اینجاش چه می جستی؟ کو جای دگر دارد
امروز دلم عشق است, فردای دلم معشوق
امروز دلم در دل فردای دگر دارد

[fanoos]

در آسمان خبری از ستاره ی من نیست
که هر چه بخت بلند عمر کوتاه است

[shahparak]

تا چشم تو باقی ست، غزل می دمد از من
تا چشمه تو هستی، چه نیازیم به دریا؟
ای پاسخ هر پرسش دیرینه که دارم
تنها تو و تنها تو و تنها تو و تنها!…

[fanoos]

آب کم جو تشنگی آور به دست
تا بجوشد آب از بالا و پست

[shahparak]

ترا من دوست میدارم خلاف هر که در عالم
اگر طعنه ست بر عقلم و گر رخنه ست در دینم
اگر شمشیر بر گیری سپر پیشت نیاندازم
که بی شمشیر خود کشتی به ساعد های سیمینم

[faramarzlotfy]

ما را همه شب نمی برد خواب

ای خفته روزگار دریاب

در بادیه تشنگان بمردند

وز حله به کوفه میرود آب

[shahparak]

بیا کز عشق تو دیوانه گشتم
وگر شهری بدم ویرانه گشتم
ز عشق تو ز خان و مان بریدم
به درد عشق تو همخانه گشتم

[faramarzlotfy]

می خوردن و شاد بودن آیین من است

فازغ بودن ز کفر و دین دین من است

گفتم به عروس دهر کابین تو چیست

گفتا دل خرم تو کابین من است:27:

[shahparak]

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست
محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست
از تو تا ما سخن عشق همان است كه رفت
كه در این وصف زبان دگری گویا نیست

[fanoos]

تا بود بار غمت بر دل بی هوش مرا
سوز عشقت ننشاند ز جگر جوش مرا

[shahparak]

ابروی یار در نظر و خرقه سوخته
جامی به یاد گوشه محراب میزدم
روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود
وز دور بوسه بر رخ مهتاب می‌زدم

[morteza3164]

محنت من جمله از عشقست و رنج از آگهی

باده‌ای در ده، که عقلم هست و آگاهم دگر

[fanoos]

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست

به به

- - - Updated - - -

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست

به به

[Nil8far]

تا نهان سازم از تو بار دگر
راز این خاطر پریشان را
میکشم بر نگاه ناز آلود
نرم و سنگین حجاب مژگان را

[fanoos]

ای برادر تو همان اندیشه ای
مابقی خود استخوان و ریشه ای

[shahparak]

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بی‌دل شدیم
پرده برانداختی، کار به اتمام رفت

[aftaban]

تو را روی زرد و مرا روی زرد
تو از مهر و ماه و من از مهر ماه
ابوالخیر

[shahparak]

هر که دلارام دید، از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص، هر که درین دام رفت
یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بی‌دل شدیم
پرده برانداختی، کار به اتمام رفت

[aftaban]

تو رفته ای ولی عطر تو در هوا مانده
غروب ِ ریخته بر میز،بی صدا مانده

[m_rv_2008]

هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص هر که در این دام رفت

[shahparak]

تویی دریا منم ماهی چنان دارم که می‌خواهی
بکن رحمت بکن شاهی که از تو مانده‌ام تنها
اگر آتش تو را بیند چنان در گوشه بنشیند
کز آتش هر که گل چیند دهد آتش گل رعنا

[fanoos]

اختلاف خلق از نام اوفتاد
تا به معنی رفت، آرام اوفتاد

[m_rv_2008]

ای یوسف مهرویان ای جاه جمالت خوش
ای خسرو و ای شیرین ای نقش و خیالت خوش
ای چهره تو مهوش آب از تو در آتش
هم اتش تو نادر هم آب زلالت خوش
ای ای صورت لطف حق نقش تو خوشست الحق
ای نقش تو روحانی ای نور جلالت خوش
ای مستی هوش اخر در مهر بجوش اخر
در وصل بکوش اخر ای صبح وصالت خوش
گر لطف و وصال آری ور جور و نهال آری
آویخته ای با جان ای جور و محالت خوش
دل گفت مرا روزی سالی گذرد زان مه
جان گفت به گوش دل کی دل مه و سالت خوش
تبریز بگو اخر با غمزه شمس الدین
کی فتنه جاویدان ای سحر حلالت خوش

- - - Updated - - -

خب زودتر زدن و من ندیدم.
دل نگه دارید ای بی حاصلان
در حضور حضرت صاحبدلان

[shahparak]

نغمه من، همچو آوای نسیم پر شکسته،
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته
پیش رویم: چهره تلخ زمستان جوانی
پشت سر: آشوب تابستان عشقی ناگهانی

[fanoos]

یوسف مصر را بگو سکه به نام خود مزن
هرپسری عزیز شد یاد پدر نمی کند

[shahparak]

در مجلس حیرانی جانی ست مرا جانی
زان شد که تو می دانی آهسته که سرمستم

[faramarzlotfy]

ما را به چه روی از تو صبوری باشد

یا طاقت دوستی و دوری باشد

جایی که درخت گل سوری باشد

جوشیدن بلبلان ضروری باشد

[fanoos]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلاخیزد
سعادت آن کسی دارد که از تن ها بپرهیزد

[shahparak]

درد عشقی کشیده‌ام که مپرس
زهر هجری چشیده‌ام که مپرس
گشته‌ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده‌ام که مپرس

[aftaban]

سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری
که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

[Fereshteh_Baran]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
از چه با دشمن جانم شده ام دوست، ندانم

[aftaban]

مرا به علت بیگانگی زخویش مران
که دوستان وفادار، بهتر از خویشند

[shahparak]

درون سینه آهی هم ندارم
ستمکش دل پریشان دل گدا دل
به تاری گردنش را بسته زلفت
فقیر و عاجز و بی دست و پا دل

[fanoos]

لبت نه گوید و پیداست می گوید دلت آری
و این سان دشمنی یعنی که خیلی دوستم داری

[shahparak]

یارب کرمی اگربدین بنده کنی
خواهم که مرا نعاف از آینده کنی

این عمر دوزه بس بود مرا
یعنی نکند دوباره ام زنده کنی!

[fanoos]

یارب آن نو گل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[faramarzlotfy]

شب نیست که چشمم آرزومند تو نیست

وین جان به لب رسیده در بند تو نیست

گر تو دگری به جای من بگزینی

من عهد تو نشکنم که مانند تو نیست

[Padma]

ترسم که سر کوی تو را سیل بگیرد
ای بی خبر از گریه ی مستانه ام امشب

[fanoos]

به جود خود نگه کن و بخل مرا نبین
حاتم نظر به کاسه ی سائل نمی کند

[aftaban]

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
دریاب ضعيفان را در وقت توانایی

[Padma]

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب

بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟

[fanoos]

دریا سکوت کرده و من حرف می زنم
با هر غروب خورده بر این صخره ها سرش

[faramarzlotfy]

شبی خواهم که پنهانت بگویم

نهان از آشنایان و غریبان

چنان در خود کشم چوگان زلفت

کزو غافل بود گوی غریبان

[shahparak]

نقش خیال روی تو تا وقت صبحدم
بر کارگاه دیده بی‌خواب می‌زدم
ساقی به صوت این غزلم کاسه می‌گرفت
می‌گفتم این سرود و می ناب می‌زدم

[fanoos]

مرا عهدی است با جانان که تا جان در بدن دارم
بلاجویان کویش را چو جان خویشتن دارم

[Nil8far]

من موی خویش نه از آن میکنم سیاه
تا باز جوان شوم و نو کنم گناه
چون جامه ها به وقت مصیبت سیه کنند
من موی از مصیبت پیری کنم سیاه

[fanoos]

هرکس به تمنای کسی غرق نیاز است
هرکس به سوی قبله ی خود رو به نماز است

[faramarzlotfy]

تا که بر هم زد وصالت غمزه ای

کرد صبح آغاز غمازی مرا

[Nil8far]

ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد...

[fanoos]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[Nil8far]

آدمی چو پیر شد حرص جوان میگردد
خواب در وقت سحر گران میگردد

[shahparak]

درون سینه آهی هم ندارم
ستمکش دل پریشان دل گدا دل
به تاری گردنش را بسته زلفت
فقیر و عاجز و بی دست و پا دل

[aftaban]

لبت عسل که بریزد به چشمه ها به زلالی
بخند دختر اردیبهشت ماه جلالی...

[morteza3164]

یک گریبان نیست کز بیداد آن مه پاره نیست

رحم گویا در دل بی‌رحم آن مه پاره نیست


کو دلی کز آن دل بی‌رحم سنگین نیست چاک

کو گریبانی کز آن چاک گریبان پاره نیست

[aftaban]

تو را می خواهم و می خواهم از تو مال من باشی
بهار بی سبب همواره ی هر سال من باشی

[Pelk_lk]

یاد وصال میکنم دیده پر آب می شود
شرح فراق میکنم سینه کباب می شود...

[shahparak]

در آن سو سود سرشار و در این سو حافظ و سعدی
تو و سودای شیرینت ، من و یاران دیرینم
برو بگذار شاعر را به حال خویشتن بانو
چه فرقی می کند بعد از تو شادم یا که غمگینم

[faramarzlotfy]

مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یا رب

فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

[morteza3164]

آهوی روزگار نه آهوست، اژدر است

آب هوی و حرص نه آبست، آذر است


زاغ سپهر، گوهر پاک بسی وجود

بنهفت زیر خاک و ندانست گوهر است

[aftaban]

تن ات به ناز طبیبان، نیازمند مباد
وجود نازک ات آزرده ی گزند مباد

[Pelk_lk]

در این دنیا کسی بی غم نباشد
اگر باشد بنی آدم نباشد...

(خاقانی)

[fanoos]

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[shahparak]

این شدت شیرین، هیجان در رگم انداخت
در چای چه ها ریخته ای جای نباتم؟
اینقدر مشو خیره به ساعت مچی‌ات، باز
بنشین نفسی شعر بخوان، مست صداتم

[Nil8far]

ما را زخیال تو چه پروای شراب است
خم گو سر خود گیر که خمخانه خراب است

[Pelk_lk]

تا توانی به جهان حاجت محتاجان ده
به دمی یا درمی یا قلمی یا قدمی...

[memolnokhodi]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

- - - Updated - - -

یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج به بیگانه و خویشان نشوم

[morteza3164]

مردی چوشمع در همه جا، جا نگاهدار

هرچند سر به باد رود پا نگاهدار


گوهر دهد دمی که کند قطره ضبط موج

دل جمع کن عنان نفسها نگاهدار

[Pelk_lk]

رفیقی بایدم همدم، به شادی یار و در غم هم
وزین خویشان نامحرم مرا بیگانگی باید...

(اقبال لاهوری)

[shahparak]

دلم به ماندنت ای مهرَبان! چه دلخوش بود
ولی دلِ تو از اینجا، خیالِ هجران داشت
من از نگاهِ تو بر جاده خوب فهمیدم،
دلت به دوریِ راهی غریب، ایمان داشت
جدایی من و تو در بهار بود، اما
فضای فاصله ها سردیِ زمستان داشت