مشاعره

[sarveazad]

تیر روانه می‌رود سوی نشانه می‌رود/
ما چه نشسته‌ایم پس شه ز شکار می‌رسد/

[Padma]

دست از طلب ندارم تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید

[faramarzlotfy]

دل میرود و دیده نمی شاید دوخت

چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

پروانه ی مستمند را شمع نسوخت

آن سوخته که شمع را چنین می افروخت

[memolnokhodi]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

- - - Updated - - -

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
زبامی که برخواست مشکل نشیند

[Nil8far]

دایم گل این بستان شاداب نمی ماند / دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[Pelk_lk]

یک ذره وفارا به دو عالم نفروشیم
هرچند در این عهد خریدار ندارد....

(صائب تبریزی)

[faramarzlotfy]

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی

بار پیری شکند پشت شکیبایی را

[shahparak]

آزمودم دل خود را به هزاران شیوه
هیچ چیزش بجز از وصل تو خشنود نکرد
آنچ از عشق کشید این دل من که نکشید
و آنچ در آتش کرد این دل من عود نکرد

[Pelk_lk]

در عشق چه جای بیم تیغ است
تیغ از سر عاشقان دریغ است

(نظامی)

[shahparak]

تو حالا هرچه می خواهی بگو حتی خرافاتی
برای من که تآثیری ندارد ، هر چه ام اینم
چنان دشوار می دانم شب کوچ نگاهت را
که از آغاز پایان ترا در حال تمرینم

[morteza3164]

مه نامهربانم بی‌گنه دامن کشید از من

چه بد کردم، چه بد رفتم، چه بد گفتم چه دید از من

[shahparak]

نمک و حسن جمال تو که رشک چمن است
در جهان جز جگر بنده نمکسود نکرد
هین خمش باش که گنجیست غم یار ولیک
وصف آن گنج جز این روی زراندود نکرد

[Pelk_lk]

دست هر بی سر وپایی نرسد بر خط عشق
مرد از دایره عقل برون میخواهد...

(فرخی یزدی)

دوستان لطف کنید اگه اسم شاعر رو هم میدونید ذکر کنید.

[shahparak]

دلم به ماندنت ای مهرَبان! چه دلخوش بود
ولی دلِ تو از اینجا، خیالِ هجران داشت
من از نگاهِ تو بر جاده خوب فهمیدم،
دلت به دوریِ راهی غریب، ایمان داشت

[Fereshteh_Baran]

تو مو می بینی و من پیچش مو

تو ابرو من اشارت‌های ابرو


(وحشی بافقی کرمانی)

[morteza3164]

وحشی صحرای حسن نرگس فتان ‌کیست موجهٔ دریای ناز ابروی جانان‌کیست

[Pelk_lk]

تا جدا مانده ام از روی تو، هرگز گفتی
کان جگرخسته ی دلسوخته حالش چونست؟

رحمتی کن که ز شور شکرت خواجو را
سینه آتشکده و دیده ز غم جیحون ست

(خواجو کرمانی)

[fanoos]

تنها نه من از یاد تو در سوز و گدازم
پیچیده در این کوه صدای همه ی ما

[Pelk_lk]

اثری نیک بباید به جهان ورنه چه سود
به وجود آمدن و رفتن و از یاد شدن...

(ادیب برومند)

[Padma]

نسوزد جان من یکباره در تاب...
که امّیدت زند گه گه بر او آب....

[Nil8far]

بر تو چون ساحل آغوش گشودم
بر دلم بود که دلدار تو باشم
وای بر من که ندانستم از اول
روزی آید که دل آزار تو باشم

[faramarzlotfy]

مده ای حکیم پندم که به کار درنبندم که ز خویشتن گزیرست و ز دوست ناگزیرم

[Pelk_lk]

منم و دلی که دانم به دو دست دارم او را
اگرش نگاه داری به تو می سپارم او را

(میر صبری اصفهانی)

[Padma]

از داغ غمت هرکه دلش سوختنی نیست

از شمع رخت محفلش افروختنی نیست....

[morteza3164]

تا برآید نفس از عشق دمی باید زد

بر سر کوی محبت قدمی باید زد


چهره برخاک در سیمبری باید سود

بوسه برصحن سرای صنمی باید زد

[faramarzlotfy]

دلی چون شمع میباید که بر حالم ببخشاید
که جز وی کس نمی بینم که می سوزد ببالینم

[Pelk_lk]

میهمان گرچه عزیز است ولی همچو نفس
خفقان آرد اگر آید و بیرون نرود!

[m_rv_2008]

دلا دیدی که آن یکدانه فرزند
چگونه ساخت این فرزانه غمگین
به جای ساق سیمین در کنارش
فلک بر سر نهادش لوح سنگین

[metal-militia]

نشان یار سفر کرده از که پرسم باز
که هرچه گفت برید صبا پریشان گفت
فغان که آن مه نامهربان دشمن دوست
به ترک صحبت یاران خود چه آسان گفت

[m_rv_2008]

تو که گفتی تامل نکنم جمال خوبان
بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی

[metal-militia]

یا رب از ابر هدایت برسان بارانی
پیشتر زانکه چو گردی ز میان برخیزم
بر سر تربت من با می و مطرب بنشین
تا به بویت ز لحد رقص کنان برخیزم

[morteza3164]

ماهم که رخش روشنی خور بگرفت
گرد خط او چشمهٔ کوثر بگرفت
دلها همه در چاه زنخدان انداخت
وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

[metal-militia]

تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی
گوش نامحرم نباید جای پیغام سروش
در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید
زانکه آنجا جمله اعضا چشم باید بود و گوش

[morteza3164]

شاهد شکفته مخمور چون شمع صبحگاهی

لرزان بسان ماه و لغزان بسان ماهی

[Pelk_lk]

یا رب چه چشمه ای ست محبت که من از آن
یک قطره آب خوردم و دریا گریستم....

(واقف هندی)

[metal-militia]

ما به آن مقصد عالی نتوانیم رسید
هم مگر پیش نهد لطف شما گامی چند
چون می از خم به سبو رفت و گل افکند نقاب
فرصت عیش نگه دار و بزن جامی چند

[faramarzlotfy]

دلی چون شمع میباید که بر حالم ببخشاید
که جز وی کس نمی بینم که می سوزد ببالینم

[Padma]

مدعی طعنه زند در غم عشق تو زیادم
وین نداند که من از بهر غم عشق تو زادم

[morteza3164]

مادر تمام هستی ام فدای شرم نگاهت


فردوس قرینت شود از روی صوابت

یارب به در کعبه نظر از چه رو کنم

چون شاهد مادر نظری است عین ثوابت

خودم

[Pelk_lk]

مادر! موسیقی بهشت همانا صدای توست
گوش دلم به زمزمه ی لای لای توست...

(شهریار)

- - - Updated - - -

چه جالب آقا الیاس!
هردوتامون همزمان به یه شعر جواب دادیم و هردومون هم با یه موضوع!!

- - - Updated - - -

تا صبح محشر از شرم، چون شب برون نیاید
خورشید اگر ببیند یک روز ماه من را !

(واله اصفهانی)

[M_T]

از سوز محبت چه خبر اهل هوس را
این آتش عشق است نسوزد همه کس را

[Pelk_lk]

اشک گرم و آه سرد و روی زرد و سوز دل
حاصل عشقند و من این نکته می دانم چو شمع

(علی اطهری کرمانی)

[Padma]

عجبست اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

[faramarzlotfy]

دلم رميده شد و غافلم من درويش

كه آن شكاري سرگشته را چه آمد پيش

[B3hn00sh]

شراب تلخ میخواهم که مردافکن بود زورش
که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

[metal-militia]

شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب
به مومیای لطف توام نشانی داد
گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت
دریغ عاشق مسکین من چه جانی داد

[shahparak]

دوش خيال مست تو آمد و جام بر کفش
گفتم مي نمي خورم گفت مکن زيان کني
گفتم ترسم ار خورم شرم بپرد از سرم
دست برم به جعد تو باز ز من کران کني

[morteza3164]

یار اگر در کار من بیمار ازین به داشتی

کار این دلخسته را بسیار ازین به داشتی
(سنايي)

[faramarzlotfy]

يارم به يكلا پيرهن خوابيده زير نسترن

ترسم كه بوي نسترن مست است و هشيارش كند

اي آفتاب آهسته نه پا در حريم يار من

ترسم صداي پاي تو خواب است و بيدارش كند

[shahparak]

ديد که ناز مي کنم گفت بيا عجب کسي
جان به تو روي آورد روي بدو گران کني
گنج دل زمين منم سر چه نهي تو بر زمين
قبله آسمان منم رو چه به آسمان کني

[faramarzlotfy]

يكي بازي برآوردي كه رخت دل همه بردي

چه خواهي بعد از اين بازي دگر آورد؟ ميدانم

[metal-militia]

مردم چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم بر انسان کنند؟؟؟
پیش چشمم کمتر است از قطره ای
این حکایت ها که از طوفان کنند

[Padma]

دردم از یارست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم...

[shahparak]

من پیر شدم، دیر رسیدی، خبری نیست
مانند من آسیمه سر و دربدری نیست
بسیار برای تو نوشتم غم خود را
بسیار مرا نامه، ولی نامه بری نیست

[faramarzlotfy]

تا دل هرزه گرد من رفت به چين زلف او

زان سفر دراز خود عزم وطن نميكند

[Pelk_lk]

دست طلب چو پیش کسان میکنی دراز
پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش

[m_rv_2008]

شهری اندر هوست سوخته در آتش عشق
خلقی اندر طلبت غرقه دریای غمند

[Fereshteh_Baran]

دل به دلبر گر سپاری دل بری
دل بری کن تا بیابی دلبری

[m_rv_2008]

یوسف مصری فرو کن سر به مصر اندر نگر
شهر پر آشوب بین و جمله ی بازار مست

[shahparak]

تو را در خواب‌هايم بعد از اين ديگر نخواهم ديد
تو را با آب‌ها، آيينه‌ها معنا نخواهم كرد

[M_T]

دوشینه گذشتم به خرابات علی کور
مأمور ملاقات کسی بودم و معذور

شهریار

[fanoos]

روزهایی که من نخواهم بود روزگار لطف دیگری دارد
دلم از عشق و عاشقت بودن کارهای مهمتری دارد

[morteza3164]

در نامه معشوق ز عشق هيچ اثري نيست
ساحل شدن كشتي ما را خبري نيست
اي فانوس روشن تو به ما كن نظري باز
از شاهپرك قصه ي ما بال و پري نيست

(بداهه تقديم به دوستان گل نت آهنگي)

[Padma]

تو آسان نیمدی بر دست که آسان بگذری از من
کنون از تو بگذشتن مثال جان کندن است بر من...

[shadighafari]

نیست یاری تا بگویم راز خویش
ناله پنهان کرده ام در ساز خویش
چنگ اندوهم خدارا زخمه ای
زخمه ای تا برکشم آواز خویش

(فروغ فرخزاد)

[m_rv_2008]

نگفتمت مرو انجا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم. ( مولوی )
هر چند این دو تا شعر اخری پر از سکته بود و مشخص بود که شاعر حرفه ای نداره ولی خب من جواب آخری رو میدم. البته ببخشیدا .. حرف تلخه دیگه .... .

- - - Updated - - -

شمس تبریزی بر آمد در دلم بزمی نهاد
از شراب عشق گشتست این در و دیوار مست ( مولوی هست این یکی هم . البته شعر قبلی رو من ندیدم و اون جواب رو داده بودم که باید ببخشید.)

[B3hn00sh]

میروم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه دیرینه ی خویش
بخدا میروم از شهر شما
با دل شوریده و دیوانه ی خویش

[navid_bikas71]

شـور فـرهـادم بـپـرسـش سـر بـه زیـر افـکـنـده بود
ای لـــب شـــیــریــن جــواب تــلــخ ســربــالــا چــرا

"شهریار"

[vahid2802003]

تار و پود هستیم بر باد رفت اما نرفت

عاشقی ها از دلم دیوانگی ها از سرم

بهترين و زيباترين اشعار و قطعات فارسی : You can see links before reply
You can see links before reply

[Padma]

ما ز یاران چشم یاری داشتیم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

[morteza3164]

[QUOTE=m_rv_2008;371203]نگفتمت مرو انجا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم. ( مولوی )
هر چند این دو تا شعر اخری پر از سکته بود و مشخص بود که شاعر حرفه ای نداره ولی خب من جواب آخری رو میدم. البته ببخشیدا .. حرف(راست يا حساب ) تلخه دیگه .... .



در جواب دوست عزيزم :

تو اگر حرف مرا تلخ تر از زهر كني
من به شيريني اين طبع دهم تحفه به تو

در جواب اخرين پست :
مرا با نوش دارویت تو درمان کن طبیب من
که درمان نیست جز وصلت عزیز من حبیب من
مرا عشقیست در سینه که گر گویم دمی از آن
بریزد کاخ تردیدت سر خاک رقیب من
(الياس)

[navid_bikas71]

نـــازنـــیـــنـــا مـــا بـــه نـــاز تـــو جــوانــی داده ایــم
دیــگــر اکــنــون بــا جــوانــان نــازکــن بـا مـا چـرا

„شهریار”

[morteza3164]

ای کرده سپاه اختران یاری تو
فخرست جهان را به جهانداری تو
مستند مخالفان ز هشیاری تو
بخت همه خفته شد ز بیداری تو

[navid_bikas71]

وصل است رشته ی سخنم با جهان راز
زان در سخن نصیبه ام از راز می دهند

وقتی همای شوق مرا هم فرشتگان
تا آشیان قدس تو پرواز می دهند

"شهریار"

[shahparak]

دل تنگم خریف درد و اندوه فراوان نیست
امان ای سنگدل از درد و اندوه فراوانت

[navid_bikas71]

تو خود شعری و چون سحر و پری افسانه را مانی
به افسون کدامین شعر در دام من افتادی

گر از یادم رود عالم تو از یادم نخواهی رفت
به شرط آن که گه گاهی تو هم از من کنی یادی

"شهریار"

[Pelk_lk]

یوسفت نام نهادند و به گرگت دادند
مرگ، گرگ تو شد ای یوسف کنعانی من...

(بیتی از شعر پروین اعتصامی در سوگ از دست دادن پدرش)

[navid_bikas71]

نیما غم دل گو که غریبانه بگرییم
سر پیش هم آریم و دو دیوانه بگرییم

من از دل این غار و تو از قله ی آن قاف
از دل به هم افتیم و جانانه بگرییم

„شهریار”

[Pelk_lk]

میارا بزم در ساحل که آنجا
نوای زندگانی نرم خیز است
به دریا غلت و با موجش درآویز
حیات جاودان اندر ستیز است

(اقبال لاهوری)

[navid_bikas71]

تو جگرگوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

خون دل میخورم و چشم نظر بازم جام
جرمم این است که صاحبدل و صاحبنظرم

„شهریار”

[Pelk_lk]

مرغ در دامم! مرا پروانه ی پرواز نیست
در گلویم نغمه هست و رخصت آواز نیست...

(مهدی سهیلی)

[navid_bikas71]

تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغ وقت من آئی که نیستم

در آستان مرگ که زندان زندگیست
تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

"شهریار"

[morteza3164]

مشکل است این که کسی را به کسی دل برود

مهرش آسان به درون آید و مشکل برود


دل من مهر تو را گرچه به خود زود گرفت

دیر باید که مرا نقش تو از دل برود
(سيف فرغاني)

[Pelk_lk]

دمی با دوست در خلوت، به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی خواهم که با یوسف به زندانم...

(سعدی)

[navid_bikas71]

ماه من نیست در این قافله راهش ندید
کاروان بار نبند شب اگر ماهش نیست

„شهریار”


"" با عرض پوزش از دوستان،من چون اشعار شهریار را بیشتر از بقیه دوست دارم فقط از ایشون شعر میزارم.اگه مشکلی هست با این روند میتونید اطلاع دهید.ممنون ""

[hdhamid]

تا ابد یاد تو بر این دل خسته.. حک شد ...
این تن و روح به نام تو سند دارد و بس ...

"
با عرض پوزش از دوستان،من چون اشعار
شهریار
را بیشتر از بقیه دوست دارم فقط از ایشون شعر میزارم. اگه مشکلی هست با این روند میتونید اطلاع دهید. ممنون "
چه مشکلی داداش؟! .. شهریار عزیز دل همه مردمه ... مامان باباهامون با حیدر باباش مارو بزرگ کردن ...

[m_rv_2008]

سحر با باد می گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واصل شو به الطاف خداوندی
الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد رسم فرزندی ؟

[Pelk_lk]

یا رب به سنگ حادثه بشکن در آستین
دستی که پای همت مردی فرو شکست...

(مشفق کاشانی)

[Padma]

توان گفتن آن راز جاودانی نیست
تصوری هم از آن باغ ارغوانی نیست

پر از هراس و امیدم که هیچ حادثه ای
شبیه آمدن عشق ناگهانی نیست

"فاضل نظری"

[navid_bikas71]

تا دهان بسته ام از نوش لبان میبرم آزار
من اگر روزه بگیرم رطب آید سر بازار

"شهریار"

[Padma]

روا بود که چنین بی حساب دل ببری؟
مکن که مظلمه ی خلق را جزایی هست...

سعدی

[navid_bikas71]

تا بهار هست دری از قفس من نگشایید
وقتی این در بگشایید که گلی نیست به گلزار

„شهریار”

[shahparak]

رفیق فصل سفر بود میشناختمش
بهارها سره، پاییزها پرستو بود
نشست در قلبم شعرهای تب‌دارش
نه شعر بود، نه کلمه، نه جمله…، جادو بود!

[navid_bikas71]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمیشوی که ببینی چه میکشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

"شهریار"

[Pelk_lk]

مکن ز غصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آنکه زحمتی نکشید

(حافظ شیرازی)

[navid_bikas71]

دیشب در انتظار تو جانم به لب رسید
امشب بیا که نیست به فردا تقبلی

"شهریار"

[Pelk_lk]

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هرچند در این عهد خریدار ندارد

(صائب تبریزی)

[navid_bikas71]

در این عالم که خود کنج ملالی بیش نیست
عالمی داریم در کنج ملال خویشتن

سایه ی دولت همه ارزانی نو دولتان
من سری آسوده خواهم زیر بال خویشتن

"شهریار"

[shadighafari]

نیست یاری تا بگویم راز خویش
ناله پنهان کرده ام در ساز خویش
چنگ اندوهم خدارا زخمه ای
زخمه ای تا برکشم آوازخویش

(فروغ)

[hdhamid]

شمعم به باد سرد دنیا نیست خاموش ...
این من که آن پروانه ام با بال بر دوش ...

میگردم و میچرخم اندر حال شمعم ....
روزی نباشد یادش ... این .. مرگ و .. من و ... غم ...

[navid_bikas71]

من از تو هیچ نخواهم جز آنچه بپسندی
که دلپسند تو ای دوست دلبخواه من است

"شهریار"

[m_rv_2008]

تا تواني دلي به دست آور
دل شكستن هنر نمي باشد

[navid_bikas71]

در نمازند درختان و گل از باد وزان
خم به سرچشمه و در کار وضو می بینم

"شهریار"

[hdhamid]

من مست و تو هوشیاری...
من در ره بی تابی ...
من باده بدست و تو ..
یک سویه به هر قاضی!! ..

[navid_bikas71]

یا و همسر نگرفتم که گرو بود سرم
تو شدی مادر و من با همه پیری پسرم

تو جگر گوشه هم از شیر بریدی و هنوز
من بیچاره همان عاشق خونین جگرم

"شهریار"

[morteza3164]

محبت بسکه پرکرد ازوفا جان وتن ما را

کند یوسف صداگر بوکنی پیراهن ما را


چوصحرا مشرب ما ننگ وحشت‌برنمی‌تابد

نگهدارد خدا از تنگی چین دامن ما را

(بيدل)

[shahparak]

الا یا ایها الساقی ادرکا ساً و ناولها
کجا دانند حال ما سبکساران ساحلها
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
که ما در گوشهء غربت ازو دوریم منزلها

[morteza3164]

اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش

حریف خانه و گرمابه و گلستان باش


شکنج زلف پریشان به دست باد مده

مگو که خاطر عشاق گو پریشان باش

[navid_bikas71]

شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است
روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است

متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان
حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است

"شهریار"

[amirreza_0241]

تا تو نگاه می کنی کارمن آه کردن است. ای به فدای چشم تو این چه نگاه کردن است. شب همه بی تو کار من، شکوه به ماه کردن است روز ستاره تا سحر، تیره به آه کردن است

[navid_bikas71]

تا چند کنیم از تو قناعت به نگاهی
یک عمر قناعت نتوان کرد الهی

"شهریار"

[morteza3164]

یک بار بی خبر به شبستان من درآ

چون بوی گل، نهفته به این انجمن درآ


از دوریت چو شام غریبان گرفته‌ایم

از در گشاده‌روی چو صبح وطن درآ

[m_rv_2008]

آني تو كه حال دل نالان داني
احوال دل شكسته بالان داني
گر خوانمت از سينه سوزان شنوي
ور دم نزنم زبان لالان داني
اين يه رباعي خيلي جالب مناجات گونه هست از برادر مكرم جناب ابوسعيد ابوالخير.

[navid_bikas71]

روح من نیز به دنبال تو بگیرد پرواز
دگر از صحبت این دلشده سیر آمده است

"شهریار"

[Pelk_lk]

تا نبیند رنج و سختی، مرد کِی گردد تمام
تا نیاید باد و باران گل کجا بویا شود؟..

(ناصر خسرو قبادیانی)

[navid_bikas71]

دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین
به علی شناختم بخدا قسم خدا را

"شهریار"

[Pelk_lk]

آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون
نیش آن خار که از دست تو در پای من است..!

(فرخی یزدی)

[navid_bikas71]

تو شهریار نبودی حریف عهد امانت
ولی به مغز سبک می کشی چه بار گرانی

"شهریار"

[Pelk_lk]

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار
ترک رضای خویش کند بر رضای یار

(سعدی)

[navid_bikas71]

رنگ ریا زده ام بر افق دیده و دل
تا تماشا کنم آن شاهد ریائی را

از نسیم سحر آموختم و شعله ی شمع
رسم شوریدگی و شیوه ی شیدایی را

"شهریار"

[faramarzlotfy]

ای مطرب درد پرده بنواز



هان از سر درد در ده آواز






تا سوخته ای دمی بنالد

تا شیفته ای شود سرافراز

[navid_bikas71]

زلف دوشیزه ی گل باشد و غماز نسیم
بلبل شیفته،شوریده و شیدا باشد

سر به صحرا نهد آشفته تر از باد بهار
هرکه با آن سر زلفش سر سودا باشد

"شهریار"

[Pelk_lk]

دو هفته رفت که ننواختی به نیم نگاهم
هنوز وقت نیامد که بگذری از گناهم؟...

(وحشی بافقی)

[navid_bikas71]

من از آن سیاه دارم به غم تو روز روشن
که تو ماهی و تعلق به شب سیاه داری

"شهریار"

[shadighafari]

یارب بگشا گره زکار من زار
رحمی که زعقل عاجزم در همه کار
جز درگه تو کی بودم در گاهی
محروم از این درم مکن یا غفار
(سعید ابوالخیر)

[leilyruzbahany]

روزی هرروزه از یزدان گرفتن مفت نیست
گ
گرچه روزی میدهد روزی ز عمرت میبرد

[morteza3164]

دوری نکن از حضرت معبود که معبود

نزدیک به قدری ست که محتاج صدا نیست

[Pelk_lk]

تن آدمی شریف است به جان آدمیت
نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

(سعدی)

[Padma]

تا من بدیدم روی تو ای ماه و شمع روشنم
هرجا نشینم خرمم هرجا روم در گلشنم...

[leilyruzbahany]

من آن نیم که حلال ز حرام نشناسم

شراب با تو حلال است آب بی تو حرام...

[fanoos]

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم
موجیم که آسودگی ما عدم ماست

[leilyruzbahany]

تا به کی درپی تخریب دل من دل تست؟!

آخر ای خانه خراب این دل من منزل تست

[Fereshteh_Baran]

تو آمدی و ندانی مرا کجا بردی

به بند عشق کشیدی و تا خدا بردی

چو ذره بودم و عشق تو آفتابم کرد
مرا نگر که کجا بودم و کجا بردی


مهدی سهیلی

[shahparak]

یاد تو می‌رفت و ما عاشق و بی‌دل شدیم
پرده برانداختی، کار به اتمام رفت

[navid_bikas71]

تنها نه من از شوق سر از پا نشناسم
یک دسته چو من عاشق بی پا و سر اینجاس

"شهریار"

[leilyruzbahany]

سلطان من خدا را زلفش شکست مارا

تا کی کند سیاهی چندین دراز دست

[navid_bikas71]

تخت سلطان هنر بر افق چشم و دل است
خسرو خاوری این خیمه و خرگاهش نیست

"شهریار"

[Padma]

تنهاییم را با تو قسمت میکنم سهم کمی نیست
گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست...

محمد علی بهمنی

[navid_bikas71]

تقدیر الهی چو پی سوختن ماست
ما نیز بسازیم به تقدیر الهی

"شهریار"

[Pelk_lk]

یا رب تو چنان کن که پریشان نشوم
محتاج به بیگانه و خویشان نشوم

[shadighafari]

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد
قضای آسمان است این ودیگر گون نخواهد شد

[navid_bikas71]

دیشب سرم به بالش ناز وصال و باز
صبحست و سیل اشک به خون شسته بالشم

"شهریار"

[morteza3164]

مرغی دیدم نشسته بر باره طوس

در پیش نهاده کله کیکاووس


با کله همی گفت که افسوس افسوس

کو بانگ جرسها و کجا ناله کوس

[navid_bikas71]

سه تار مطرب شوقم گسسته سیم جانسوزم
شبان وادی عشقم شکسته نای نالانم

"شهریار"

[leilyruzbahany]

مردم از شرمندگی،تا چند با هر ناکسی

مردمت از دور بنمایند و گویم یار نیست

[navid_bikas71]

تو با اغیار پیش چشم من می در سبو کردی
من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم

"شهریار"

[faramarzlotfy]

ما گدايان خيل سلطانيم

شهربند هواي جانانيم

بنده را نام خويشتن نبود

هرچه ما را لقب دهند آنيم

[SOBHANTOTo3]

ما کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز

...
البته اگه تکراری نبوده باشه ببخشید

[navid_bikas71]

ز نوای مرغ یاحق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهریارا

"شهریارـ همای رحمت"

[leilyruzbahany]

ای که گفتی دل گم کرده ز زلفم بستان

ما دل خویش ندانیم ز بسیاری دل

[navid_bikas71]

لب بر لبم بنه بنوازش دمی چو نی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم

"شهریار-چه می کشم؟"

[leilyruzbahany]

من در میان جمع و

دل جای دیگر است...

[navid_bikas71]

تو ای چشمان به خوابی سرد و سنگین مبتلا کرده
شبیخون خیالت هم شب از شب زنده داران پرس

"شهریار-افسانه ی روزگار"

[leilyruzbahany]

سرگران با غیر و باخود مهربان میخواهمت

پیش ازین بامن چه سان بودی!چنان میخواهمت

[navid_bikas71]

تو کز چشم و دل مردم گریزانی چه میدانی
حدی اشک و آه من برو از باد و باران پرس

„شهریار-افسانه ی روزگار”

[leilyruzbahany]

ساقی و مطرب ومی جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست...

[navid_bikas71]

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم من و این گوشه ی ناکامیها

نشود رام سر زلف دل آرامم دل
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها

"شهریار-ناکامی ها"

[leilyruzbahany]

ابر میبارد ومن میشوم از یار جدا چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا
ابر و باران و من و یار ستاده به وداع من جدا گریه کنان،ابر جدا،یارجدا

امیرخسر دهلوی

[navid_bikas71]

از همه سوی جهان جلوه ی او میبینم
جلوه ی اوست جهان کز همه سو میبینم

"شهریار-چشمه ی قاف"

[sadaf1]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

[navid_bikas71]

یک شب به رغم صبح به زندان من بتاب
تا من به رغم شمع سر و جان فشانمت

"شهریار-ملال محبت"

[faramarzlotfy]

تو را سري است كه با ما فرو نميآيد

مرا دلي كه صبوري از او نميآيد

كدام ديده به روي تو باز شد همه عمر

كه آب ديده به رويش فرو نميآيد

[Padma]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم...

[navid_bikas71]

دوشم که راه خواب زد افسون چشم تو
مرغان باغ را به لب افسانه ی تو بود

"شهریار-جلوه ی جانانه"

[Pelk_lk]

دوست مشمار آن که در نعمت زند
لاف یاری و برادرخواندگی

دوست آن باشد که گیرد دست دوست
در پریشان حالی و درماندگی

(سعدی)

[navid_bikas71]

یا رب چها به سینه ی این خاکدان در است
کس نیست واقف اینهمه راز نهفته را

"شهریار-داغ لاله"

[Pelk_lk]

ای فلک، اندوه شیرین بردل خسرو منه
کاین بضاعت را خریداری به از فرهاد نیست...

(جامی)

[navid_bikas71]

تا چشم دل به طلعت آن ماه منظر است
طالع مگو که چشمه ی خورشید خاورست

"شهریار-خودپرستی و خداپرستی"

[morteza3164]

ترکم به خنده چون دهن تنگ باز کرد

دل را لبش ز تنگ شکر بی‌نیاز کرد


کافر، که رخ ز قبله بپیچیده بود و سر

چون قامتش بدید به رغبت نماز کرد

[navid_bikas71]

دارم چو شمع سر غمش بر سر زبان
لب میگزد چون غنچه ی خندان که خامشم

"شهریار-چه می کشم؟"

[shahparak]

من آن شمع سحرگاهم که می لرزدبه بادی
چوخنددآفتاب ازمن نمی ماندبجزیادی

[faramarzlotfy]

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم

در ميان لاله و گل آشياني داشتم

گرد آن شمع طرب ميسوختم پروانهوار

پاي آن سرو روان اشك رواني داشتم

[navid_bikas71]

مایه ی حسن ندارم که به بازار من آئی
جان فروش سر راهم که خریدار من ائی

ای غزالی که گرفتار کمند تو شدم باش
تا به دام غزل افتی و گرفتار من ائی

"شهریار-طوطی خوش لهجه"

[leilyruzbahany]

یک به یک با مژگانت دل من مشغول است
میله های قفسم را نشمارم چه کنم؟!

سید حسن حسینی

[navid_bikas71]

مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ما سوا را

"شهریار-همای رحمت"

[leilyruzbahany]

از کعبه وبت خانه،وز مسجد و میخانه

مقصودخدا عشق است،باقی همه افسانه...

[fanoos]

او سفر کرد و کس نمی داند
من در این خاکدان چرا ماندم
آتشی بعد کاروان ماند
من همان اتشم که جا ماندم

[imanraha]

مرا در اتش عشقت چنان پروانه سوزاندی
ولی صد سال دیگر هم من از یادت نمی کاهم
اگر قصد سفر داری نمی گویم نرو اما
جهان را بی نگاه تو نمیخواهم نمیخواهم

[navid_bikas71]

من نیز چو تو عاشق افسانه ی خویشم
بازآ به هم ای شاعر افسانه بگرییم

"شهریار-شاعر افسانه"

[faramarzlotfy]

مرا دل سوزد و سينه تو را دامن، اين فرق است

كه سوز از سوز و دود از دود و درد از درد ميدانم

حضرت مولانا

[shadighafari]

حالیا خانه برانداز دل ودین من است
که در آغوش که می خوابد وهمخانه کیست

[navid_bikas71]

تا به کوی میخانه ایستاده ام دربان
همتم نمیگیرد شاه را به دربانی

"شهریار-مقام انسانی"

[Pelk_lk]

حالیا خانه برانداز دل ودین من است
که در آغوش که می خوابد وهمخانه کیست

شادی جان!:5:
آقا فرامرز با م بیت شون ختم شده بود، شما با ح شروع کردی؟!!
حکمتی در کار بوده آیا؟!!! :39::5:



این هم بیتی که با م شروع و به ت ختم بشه تا در پیوستگی مشاعره مون خللی وارد نشه:

مغرور مشو به خود که اصل من و تو
گردی و شراری و نسیمی و دمی است..

(مهدی خان نادری)

[faramarzlotfy]

شادی جان!:5:
آقا فرامرز با م بیت شون ختم شده بود، شما با ح شروع کردی؟!!
حکمتی در کار بوده آیا؟!!! :39::5:

حتما ما رو قابل ندونستند که به شعرمون جواب بدن:43:

- - - Updated - - -

يارب امان ده تا باز بيند چشم محبان روي حبيبان

اي منعم آخر بر خوان وصلت تا چند باشيم از بينصيبان

[leilyruzbahany]

نشود فاش کسی آنچه میان من وتست

تا اشارت نظر،نامه رسان منو تست...

[navid_bikas71]

تا یکی قطره چشیدم منش از چشمه ی قاف
کوه در چشمه و دریا به سبو میبینم

"شهریار-چشمه ی قاف"

[faramarzlotfy]

مگر نسيم سحر بوي زلف يار من است

كه راحت دل رنجور بيقرار من است

به خواب درنرود چشم بخت من همه عمر

گرش به خواب نبينم كه در كنار من است

[navid_bikas71]

تا عهد دوست خواست فراموش دل شدن
غم می رسد به وقت و وفا می دهد به دل

"شهریار-غنای غم"

[leilyruzbahany]

لطف خدا بیشتر از حق ماست

نکته ی سربسته چه دانی؟!خموش!

[Pelk_lk]

شرح این آتش جانسوز نگفتن تا کی؟
سوختم، سوختم این راز نهفتن تا کی؟
(وحشی بافقی)

[SOBHANTOTo3]

یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
خود را چو فرو ریزم با خاک در آمیزم

ببخشید اگه تکراریه بهم بگید و نادیده بگیریدش :D

[morteza3164]

مدعی چند بود با سگ آن کو مخصوص

اهل حرمت همه محروم همین او مخصوص


با حریفی چو تو در بزم زبان بازی غیر

چیست گر نیست نهان با تو پری رو مخصوص

[navid_bikas71]

صید را شرط نباشد همه در دام کشیدن
به کمند تو فتادم که نگهدار من آئی

"شهریار-طوطی خوش لهجه"

[faramarzlotfy]

ياد باد آن صحبت شبها كه با نوشين لبان

بحث سر عشق و ذكر حلقه عشاق بود

پيش از آن کاين سقف سبز و طاق مينا برکشند

منظر چشم مرا ابروي جانان طاق بود

[navid_bikas71]

دیر جوشی تو در بوته ی هجرانم سوخت
ساختم اینهمه تا وارهم از نامیها

"شهریار-ناکامی ها"

[SOBHANTOTo3]

ای درد تو هم درمان در بستر ناکامی
ای یاد تو هم مونس در گوشه ی تنهایی

[Pelk_lk]

یک رنگی و بوی تازه از عشق بگیر
پرسوزترین گدازه از عشق بگیر
در هر نفسی که می تپی ای دل من
یادت نرود اجازه از عشق بگیر

(مصطفی علی پور)

[navid_bikas71]

روی مسند حافظ شهریار بی مایه
تا کجا بیانجامد انحطاط ایرانی

"شهریار-مقام انسانی"

[Pelk_lk]

یاد یاران قدیمم نرود از دل تنگ
چون هوای چمن از یاد اسیران قفس

(شهریار)

[SOBHANTOTo3]

سعدیا چون تو کجا نادره گفتاری هست
یا چو شیرین سخنت نخل شکرباری هست

[navid_bikas71]

تحولی است که از رنجها پدید آید
نه قصه ای که به چون و چرا توانی یافت

"شهریار-کنج فنا"

[SOBHANTOTo3]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گیرد تلاجن شاخه ها رنگ سیاهی !!!

[morteza3164]

یا رب! این شمعِ دلْ افروز زِ کاشانه‌ کیست؟

جان ما سوخت؛ بپرسید که جانانه کیست


حالیا خانه براندازِ دل و دین من است

تا در آغوش که می‌خُسبد و همخانه کیست

[navid_bikas71]

تو کز گنجینه بیرون تاختی ترسم خرف باشی
که گوهر شاهد بازار یا برزن نخواهد شد

"شهریار-من نخواهد شد"

[faramarzlotfy]

دوش دور از رويت اي جان جانم از غم تاب داشت

ابر چشمم بر رخ از سوداي تو سيلاب داشت

نه از تفكر عقل مسكين پايگاه صبر ديد

نه از پريشاني دل شوريده چشم خواب داشت

[Pelk_lk]

تو را من چشم در راهم
شبا هنگام که می گیرد تلاجن شاخه ها رنگ سیاهی !!!

تو را من چشم در راهم
شباهنگام که می گیرند در شاخ تَلاجَن سایه ها رنگ سیاهی..

اطلاعات! : تلا در زبان مازنی به معنای "خروس" و "جن" همون "جنگ" معنیشه. تلاجن نام یه درختچه جنگلی هست که گل هاش شبیه به تاج خروس جنگیه! به همین دلیل بهش میگن تلاجن. واسه من جالب بود گفتم واسه شما هم شاید جالب باشه برای همین نوشتمش.

ادامه مشاعره:
تو را با اشک پروردم، ندانستی و باکی نیست
نداند تلخی رنج پدر را هیچ فرزندی...

(مهدی سهیلی)

[SOBHANTOTo3]

ممنون از شما دوست عزیز برای این توضیحاتتون


یا رب این ماهوش شاه رخ زبد جویین
در یکتای که و گوهر یکدانه کیست !!!


البته اگه درست نوشته باشم این شعر رو در فیلم بی وفا اون شخصیت دایی می خونه و نمی دونم از لحاظ شعری و املائی درست نوشتم یا خیر
شما خودتون ببخشید اگه اشتباه .

[navid_bikas71]

تا کران این بازار نقد جان به کف رفتم
شادیش گران دیدم اندهش به ارزانی

"شهریار-مقام انسانی"

[mo30Nooh]

«ديوانگي»
گفت مجنون صورتي با من شبي
عاقل است از عاقلي مجنون شده
گفت خود ديوانگي بگزيده است
شرط مجنون بودن اول عاقليست
گفت مجنون باش و دنيا بين به كام
در جنون دنيا بهشتِ زندگيست
گفت عاقل حرسِ دنيا مي‌خورد
گفت مجنون نان از دل مي‌خورد
گفت دنيا كِي بود وفقِ مراد
انتظار از زندگي ديوانگيست
گفت عاقل پير دنيا مي‌شود
درك زشتي‌ها عذابِ زندگيست
گفت با من، عقل ظالم حاكميست
بندگي عقل اصل بردگيست
گفت عقل عمري عذابم داده بود
عقل از كف دادم اين آزادگيست
مصطفي نوح ـ 7/1/89

[Pelk_lk]

«ديوانگي»
گفت مجنون صورتي با من شبي
عاقل است از عاقلي مجنون شده
گفت خود ديوانگي بگزيده است
شرط مجنون بودن اول عاقليست
گفت مجنون باش و دنيا بين به كام
در جنون دنيا بهشتِ زندگيست
گفت عاقل حرسِ دنيا مي‌خورد
گفت مجنون نان از دل مي‌خورد
گفت دنيا كِي بود وفقِ مراد
انتظار از زندگي ديوانگيست
گفت عاقل پير دنيا مي‌شود
درك زشتي‌ها عذابِ زندگيست
گفت با من، عقل ظالم حاكميست
بندگي عقل اصل بردگيست
گفت عقل عمري عذابم داده بود
عقل از كف دادم اين آزادگيست
مصطفي نوح ـ 7/1/89

دوست عزیز، اینجا تاپیک مشاعره ست. سروده هاتونو باید در تاپیک هایی که متناسب با موضوع هستند به اشتراک بذارید.

[Pelk_lk]

ممنون از شما دوست عزیز برای این توضیحاتتون


یا رب این ماهوش شاه رخ زبد جویین
در یکتای که و گوهر یکدانه کیست !!!


البته اگه درست نوشته باشم این شعر رو در فیلم بی وفا اون شخصیت دایی می خونه و نمی دونم از لحاظ شعری و املائی درست نوشتم یا خیر
شما خودتون ببخشید اگه اشتباه .


به به! بیتی از شعری از خواجه حافظ که بسیار دوست داشتنی و دلچسبه...

یارب آن ماهوش ماه رخ زهره جبین
دُر یکتای که و گوهر یکدانه ی کیست...

(جبین به معنای پیشانی و در اینجا احتمالا استعاره از صورت یار)

ادامه مشاعره از بیت آقا نوید:

یا وفا، یا خبر وصل تو، یا مرگ رقیب
بود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟..
(حافظ)

[faramarzlotfy]

دوش ميآمد و رخساره برافروخته بود

تا كجا باز دل غمزدهاي سوخته بود

رسم عاشق كشي و شيوة شهرآشوبي

جامه اي بود كه بر قامت او دوخته بود

[navid_bikas71]

دودیست در این خانه که کوریم ز دیدن
چشمی به کف آریم و به این خانه بگرییم

"شهریار-شاعر افسانه"

[Pelk_lk]

مجمع خوبی و لطف است عِذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

(خواجه حافظ شیرازی)

[leilyruzbahany]

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
مــــــــــــاه اگر حلقه به درکوفت جوابش کردم

[navid_bikas71]

من شاه کشور ادب و شرم و عفتم
با من کدام دست در آغوش می کنی

"شهریار-اخگر نهفته"

[Pelk_lk]

یاقوت ز شرم لب شیرین سخن تو
چون چهره ی خجلت زده، هر لحظه به رنگی ست!

(صائب تبریزی)

[navid_bikas71]

توسن بخت نه رام است خدا می داند
ور نه دانی که مرا چیست مرام ای شیراز

"شهریار-ای شیراز"

[shadighafari]

زیر بار غم عشق قامتم خم شد و پشتم بشکست در خیالم اما همچنان روز نخست تویی آن قامت بالنده هنوز در قمار غم عشق دل من بردی و با دست تهی منم آن عاشق بازنده هنوز

[MOHAMADIHAMOON]

عشق معجزه ای هست که یک حقیقت در خودش پنهان کرده...

[navid_bikas71]

زشتی نیست به عالم که من از دیده ی او
چون نکو می نگرم جمله نکو می بینم

"شهریار-چشمه قاف"

[Pelk_lk]

من دل به کسی به جز تو آسان ندهم
چیزی که گران خریدم ارزان ندهم
صد جان بدهم در آرزوی دل خویش
وان دل که تو را خواست به صد جان ندهم

[navid_bikas71]

من از شیرینی شور و نوا بیداد خواهم کرد
چنان کز شیوه ی شوخی و شیدایی تو بیدادی

"شهریار-طوطی قناد"

[morteza3164]

یک شب میان خواب و بیداری ام بیا
من همیشه منتظرت در این حوالی ام

کنار قصه های تو از خویش گم شدم
وقتی که در خیال تو در بی خیالی ام

[shadighafari]

ما نظر از خرقه پوشان بسته ایم
دل به مهر باده نوشان بسته ایم

جان بکوی می فروشان داده ایم
در به روی خود فروشان بسته ایم




(رهی معیری)

[soozney]

برگ درختی به هوش گفت که حالم چه پست ***** از گذر این زمان خشکی جانم شکست
معبود (تهی)

[navid_bikas71]

تو حلقه بر در راز قضا ندانی زد
مگر که ره به حریم رضا توانی یافت

"شهریار-کنج فنا"

[morteza3164]

تا به کنج لبت آن خال سیه‌رنگ افتاد

نافه را صدگره از خون به دل تنگ افتاد


آن نه خط است برآن عارض پرنقش و نگار

رنگ محویست که در دفتر ارژنگ افتاد

[Pelk_lk]

دانی که کدامین شب و روزست که عاشق
خشنود دلی دارد و خوشبوی مشامی؟
شامی که شمال آورد از دوست نسیمی
صبحی که صبا آورد از یار پیامی

(حریف جندقی)

[navid_bikas71]

یاد آنکه جز به روی منش دیده وا نبود
وان سست عهد جز سری از ما سوا نبود

"شهریار-بازار شوق"

[MOHAMADIHAMOON]

گفتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است
گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند
گفتم زلعل نوش لبان پیر را چه سود
گفتا به بوسه ی شکرینش جوان کند

[shadighafari]

دل، ماهی خسته‌ای که در تور افتاد
در چاله عجب نیست اگر کور افتاد
از عشق چه خیر غیر ناکامی دید؟
بر چاک چه جز وصله‌ی ناجور افتاد؟

[honeyxp]

دوباره تو کنارمی هوای بوسه با منه
تمام آرزوی ما همین به هم رسیدنه

[MOHAMADIHAMOON]

من زندگی را دوست دارم
ولی از زندگی دوباره می ترسم!
دین را دوست دارم
ولی از کشیش ها می ترسم!
قانون را دوست دارم
ولی از پاسبانها می ترسم!
عشق را دوست دارم
ولی از زنها می ترسم!
کودکان را دوست دارم
ولی ز آئینه می ترسم!
سلام رادوست دارم
ولی از زبانم می ترسم!
من می ترسم
پس هستم
اینچنین می گذرد روز و روزگار من!
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم

"حسین پناهی"

[navid_bikas71]

من زندگی را دوست دارم
ولی از زندگی دوباره می ترسم!
دین را دوست دارم
ولی از کشیش ها می ترسم!
قانون را دوست دارم
ولی از پاسبانها می ترسم!
عشق را دوست دارم
ولی از زنها می ترسم!
کودکان را دوست دارم
ولی ز آئینه می ترسم!
سلام رادوست دارم
ولی از زبانم می ترسم!
من می ترسم
پس هستم
اینچنین می گذرد روز و روزگار من!
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم

"حسین پناهی"

با سلام
ممنون بابت شعرهای خوب ولی دوست عزیز آیا قانون مشاعره را میدانید ؟؟؟
جسارتا عرض میکنم ها قانون اینجوی هست که با آخرین حرف آخرین کلمه ای که فرد قبل شما ارسال کرده با اون شروع میکنید.

مثلا اینجا honeyxp با "رسیدنه" تموم کردن شما باید با "ه" شروع میکردید ولی...
و شما میتوانید این شعر و جملات زیبا رو در قسمت You can see links before reply بنویسد.
ممنون

ادامه مشاعره :

همه شب در این امیدم که نسیم صبح گاهی
به 1یام آشنائی بنوازد و آشنا را

"شهریار-همای رحمت"

[fanoos]

از باغ می برند چراغانی ات کنند
تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

[navid_bikas71]

در نمازند درختان و گل از باد وزان
خم به سرچشمه و در کار وضو می بینم

"شهریار-چشمه قاف"

[morteza3164]

مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

که اعتراض بر اسرار علم غیب کند


کمال سر محبت ببین نه نقص گناه

که هر که بی‌هنر افتد نظر به عیب کند

[Padma]

دیدگانم همچو دالان های تار
گونه هایم همچو مرمرهای سرد
ناگهان خوابی مرا خواهد ربود
من تهی خواهم شد از فریاد درد...

فروغ

[navid_bikas71]

درِ حقایق و گنجینه ی ادب قفل است
کلید فتح به کنج فنا توانی یافت

"شهریار-کنج فنا"

[shadighafari]

تو به من خنديدي و نمي دانستي
من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم
باغبان از پي من تند دويد
سيب را دست تو ديد
غضب آلود به من كرد نگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
و تو رفتي و هنوز،
سالهاست كه در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم
و من انديشه كنان غرق در اين پندارم
كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت

[Pelk_lk]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام...

(رهی معیری)

[navid_bikas71]

تو به من خنديدي و نمي دانستي
من به چه دلهره از باغچه همسايه سيب را دزديدم
باغبان از پي من تند دويد
سيب را دست تو ديد
غضب آلود به من كرد نگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
و تو رفتي و هنوز،
سالهاست كه در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تكرار كنان مي دهد آزارم
و من انديشه كنان غرق در اين پندارم
كه چرا باغچه كوچك ما سيب نداشت

خیلی دوست داشتم این شعر رو.
ممنون شادی جان واسم تجدید خاطره شد.
این شعر از آقای حمید مصدق هست و تو یکی از رمان های آقای مرتضی مودب پور هم اومده ولی اسم رمان دقیق یادم نیست.

و اما ادامه مشاعره pelk_lk و جواب همین شعر شما.

من به تو خنديدم
چون که مي دانستم
تو به چه دلهره از باغچه ي همسايه سيب را دزديدي
پدرم از پي تو تند دويد
و نمي دانستي باغبان باغچه همسايه
پدر پير من است
من به تو خنديدم
تا که با خنده خود پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو ليک
لرزه انداخت به دستان من و
سيب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمي خواست به خاطر بسپارد
گريه تلخ تو را
و من رفتم و هنوز
سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حيرت و بغض تو تکرار کنان
مي دهد آزارم
و من انديشه کنان غرق در اين پندارم
که چه مي شد اگر باغچه خانه ما سيب نداشت...

[shadighafari]

ممنونم داداش گلم این شعر از حمید مصدق هست فکر می کنم
وشعر شما جواب فروغ


تو گل سرخ منی
تو گل یاس منی
تو چنان شبنم پاک سحری
نه
از آن پاک تری
تو بهاری
نه بهاران از توست
از تو میگیرد وام
هر بهار (You can see links before reply) این همه زیبایی (You can see links before reply) را
هوس باغ و بهارانم نیست
ای بهین باغ بهارانم تو
حمید مصدق (You can see links before reply)

[fanoos]

و عشق صدای فاصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند

یکی از قوانین مشاعره اینه که استفاده از اشعار سپید و نو غیرمجازه... ولی نمی دونم جزو قوانین این تاپیک هم هست یا نه؟

[Pelk_lk]

و عشق صدای فاصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند

یکی از قوانین مشاعره اینه که استفاده از اشعار سپید و نو غیرمجازه... ولی نمی دونم جزو قوانین این تاپیک هم هست یا نه؟

نه دوست گلم. از قوانین مشاعره اینه که از اشعار وزن دار استفاده بشه. بنابراین شعر سپید چون وزن نداره نباید استفاده بشه ولی شعر نوی نیمایی رو میتونیم استفاده کنیم.

ادامه مشاعره:

دست کرم به عذر تُنُک مایگی مشوی
برگی در آب، کشتی صد مور می شود

(ناظم هروی)

[nima_kabir]

دست طمع چو پیش کسان می کنی دراز
پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش

صائب

[Pelk_lk]

شانه کمتر زن که ترسم تار زلفت بشکند
تار زلف توست، اما رشته جان من است

(نیاز اصفهانی)

[nima_kabir]

ترسم به عجز حمل نماید وگرنه من،
شرمنده می کنم به تحمل زمانه را

صائب

[navid_bikas71]

شادی جان شرمنده من حواسم نبود اشتبا نوشتم ممنون که گفتی
البته تصحیح کردم.
مرسی

ادامه مشاعره :

ازین شورم که امشب زد به سر آشفته و سنگین
چه می گویم نمی فهمم چه می خواهم

"شهریار-به مرغان چمن"