Green_moment
Tuesday 1 December 2015, 12:35 PM
شوپن آهنگساز مورد علاقه من نیست و آثار او برای پیانو رو نمیپسندم با این حال بالاد شماره 1 در سل مینور اثری ممتاز و یگانه در آثار آهنگساز جلوه ای بی نظیر و خیره کننده دارد..
تصنیف بالاد شماره یک در سل مینور از سال 1835 تا 1836 طول کشید و در طول اقامت شوپن در وین به پایان رسید , در لحظه اول هر مخاطب و شنونده حساسی را مدهوش میکند..
ملودی اصلی و محرک قطعه که قطعا از برجسته ترین ملودی های تصنیف شده برای پیانوست چندین بار در گامها و تنالیه های مختلف به عرصه گذاشته میشود اما از احساسات پردازی سخیفانه دوری میجوید , پرداختی بی نهایت ظریف و شکننده دارد که حتی مشکل پسند ترین مخاطبان را راضی میکند..
استفاده بدیع و هوشمندانه از آکوردهای ماژور ( به خصوص لا ماژور و می ماژور ) طیف گسترده احساساتی را به معرض نمایش میگذارد , از طرفی به نمایش گذاری تم اصلی به رعایت دقیق فاصله ( بار اول در میزان هشتم و بار دوم میزان 68 ) یک ساختمان دقیق را به نمایش میگذارد..
اما فارغ از تمامی بحث های تکنیکی همانطور که قبلا اشاره شد بزرگترین جلوه اثر در ظرافت بی مانند آنست به حدی که نمیتوان نمونه ای همچون آن در هیچ اثری برای ساز پیانو متصور شد ( شاید به استثنای آثار پایانی برامس برای پیانو و آثار شومان )..
بالاد شماره یک در همان لحظه اول انتشار با واکنش های بسیار مثبت رو به رو شد , شومان آن را نزدیک ترین اثر به نبوغ شوپن دانست و در وین نقل محافل موسیقی شد.
از خیل عظیم اجراهای بالاد شماره 1 شوپن , اجراهای آرائو و اشکنازی ستایش شده اند , اما عموم منتقدان موسیقی اجرای زیمرمان از این اثر را بهترین در نوع خود میدانند ( به واسطه تمرین و تلاش چندین ساله زیمرمان برای رسیدن به کنه بیانی اثر )..
نمونه اجرای ملودی اصلی اثر رو از هر سه اجرای زیمرمان , اشکنازی و آرائو برای دوستان عزیز آپلود کردم :
اجرای زیمرمان :
You can see links before reply
اجرای اشکنازی :
You can see links before reply
اجرای آرائو :
You can see links before reply
تصنیف بالاد شماره یک در سل مینور از سال 1835 تا 1836 طول کشید و در طول اقامت شوپن در وین به پایان رسید , در لحظه اول هر مخاطب و شنونده حساسی را مدهوش میکند..
ملودی اصلی و محرک قطعه که قطعا از برجسته ترین ملودی های تصنیف شده برای پیانوست چندین بار در گامها و تنالیه های مختلف به عرصه گذاشته میشود اما از احساسات پردازی سخیفانه دوری میجوید , پرداختی بی نهایت ظریف و شکننده دارد که حتی مشکل پسند ترین مخاطبان را راضی میکند..
استفاده بدیع و هوشمندانه از آکوردهای ماژور ( به خصوص لا ماژور و می ماژور ) طیف گسترده احساساتی را به معرض نمایش میگذارد , از طرفی به نمایش گذاری تم اصلی به رعایت دقیق فاصله ( بار اول در میزان هشتم و بار دوم میزان 68 ) یک ساختمان دقیق را به نمایش میگذارد..
اما فارغ از تمامی بحث های تکنیکی همانطور که قبلا اشاره شد بزرگترین جلوه اثر در ظرافت بی مانند آنست به حدی که نمیتوان نمونه ای همچون آن در هیچ اثری برای ساز پیانو متصور شد ( شاید به استثنای آثار پایانی برامس برای پیانو و آثار شومان )..
بالاد شماره یک در همان لحظه اول انتشار با واکنش های بسیار مثبت رو به رو شد , شومان آن را نزدیک ترین اثر به نبوغ شوپن دانست و در وین نقل محافل موسیقی شد.
از خیل عظیم اجراهای بالاد شماره 1 شوپن , اجراهای آرائو و اشکنازی ستایش شده اند , اما عموم منتقدان موسیقی اجرای زیمرمان از این اثر را بهترین در نوع خود میدانند ( به واسطه تمرین و تلاش چندین ساله زیمرمان برای رسیدن به کنه بیانی اثر )..
نمونه اجرای ملودی اصلی اثر رو از هر سه اجرای زیمرمان , اشکنازی و آرائو برای دوستان عزیز آپلود کردم :
اجرای زیمرمان :
You can see links before reply
اجرای اشکنازی :
You can see links before reply
اجرای آرائو :
You can see links before reply