PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : نظرخواهی : کدام شیوه ی آموزش انگشت گذاری بهتر است ؟



Hes_r
Monday 24 September 2007, 07:09 AM
سلام

دوستان میخوام نظر شما رو درباره ی دوشیوه ی آموزش انگشت گذاری که توسط اکثر اساتید استفاده میشه بدونم .

- یه سری اساتید ها روی جایی که باید انگشت گذاری شه با ابزاری مثل لاک یا چسب یا ... نشونه میگذارن و شاگر از رو اون انگشت گذاریش رو تنظیم میکنه .

2- یه عده از استادای دیگه شاگرد رو مجبور میکنن حسی بزنه و فقط بهش تذکر میدن مثلا : انگشت دومت رو باید جلوتر بذاری و ... .

به نظر شما کدوم شیوه بهتر جواب میده ؟؟

لطفا در این تاپیک فقط در این باره بحث کنید و فقط عقیده ی خودتون رو بگید و به نظر دیگران احترام بذارید چون با هر گونه بی احترامی به نظر دیگران برخورد میشه .

ممنون

یا علی

Amir
Monday 24 September 2007, 09:13 AM
به نظر من روش اول جواب میده ولی اشکالش اینه که شاگرد رو تنبل می کنه

ولی واسه شروع فکر می کنم بد نباشه

akanani
Monday 24 September 2007, 09:43 AM
نظر من هم مثل امیر جان مرحله اول صحیح تر است . بدلیل اینکه به من نظر من شاگرد هنگامیکه به قطعاتی می رسد که دیز باید بگیرد آنجا دیگه احساس شاگرد کمک نمی کند . و به قول حسام جان فالش می زند . نظر من مرحله اول از طریق چسب . لیبل یا .... است .

bahare
Monday 24 September 2007, 12:42 PM
منم با امیر موافقم.:ax

hichnafar
Monday 24 September 2007, 12:55 PM
سلام
به نظرمنم روش اول برای کسانی که تازه شروع کردن خوبه امادرصورتی که به اونهاوابسته نشن

Hmd_N
Monday 24 September 2007, 01:36 PM
البته با اجازه ي اساتيد من به کل با نظر اول مخالفم حتي واسه ابتداي کار !!!!!!!

هنرجو بايد از اول سختي به خود بده تا بعدا واسش انگشت گذاري راحت باشه ! روش اول بسيار تنبل بار مياره و عادت به اين کار ميشه و به نظره من حتي آينده هم با مشکلات ديگه اي مواجه ميشه از جمله عادت به نگاه کردن به گريف و يا انگشت و مشکل خواندن نت و ... !

ويولن ساز نسبتا سختيه، اينو همه قبول داريم. واسه ياد گرفتنشم بايد سختي کشيد !

در کلاسهايي که من پيش اساتيد رفتم حتي از ابتدا هيچ کدوم به روش اولي که حسام جون گفتن پيش نرفتن و حتي مخالف اين قضيه هم بودن !

samin
Monday 24 September 2007, 05:05 PM
به نظر من هم روش اول بهتره چون هنر جو اول که شروع به یاد گیری می کنه, گوش قوی نداره و یه جورایی اگه از روش اول استفاده نکنه گوشش رو هم خراب میکنه چون همیشه که استادش کنارش نیست که بگه کم یا زیاده...:au
بعد از اینکه گوشش نت ها رو تشخیص داد می تونه برچسب ها رو برداره و این خیلی بیتره.:x

Amir
Monday 24 September 2007, 08:09 PM
آخه حمید جون همه مثل شما استعدادشون بالا نیست که و شاید استعدادشون نیاز به پرورش داشتن داشته باشه

به نظر شما احترام گذاشته و حرفت رو قبول دارم که باید سختی کشید

ولی این مساله هم هست که اکثر آدم ها سختی کشیدن رو دوست ندارند !!

Hmd_N
Tuesday 25 September 2007, 03:35 AM
آخه حمید جون همه مثل شما استعدادشون بالا نیست که و شاید استعدادشون نیاز به پرورش داشتن داشته باشه

به نظر شما احترام گذاشته و حرفت رو قبول دارم که باید سختی کشید

ولی این مساله هم هست که اکثر آدم ها سختی کشیدن رو دوست ندارند !!

جیگررررررررررر به من متلک میندازی ؟؟؟؟:ag من کی گفتم که استعداد دارم و ... :f

البته در مورد اینکه صداها برای گوش در ابتدای کار هنوز ناشناخته است و ممکنه در نبود استاد اشتباه نواخته بشه اینو قبول دارم ! ولی نمیدونم چرا اصلا نمیتونم قبول کنم که با لاک یا چیزی شبیه اینا ویولن رو پرده بندی کنیم ! منظورم کلی بود ! :au

ciity_night
Tuesday 25 September 2007, 11:02 AM
نا برده رنج گنج میسر نمی شود
اینم همتون قبول دارین تا سختی نکشی به راحتی نمی رسی روش اول موقعی خوبه که روش دوم بعد از چند وقت جواب نده و شاگرد هنوز هم توی انگشت گذاری مشکل داشته باشه
پس بهتره که اول روش دوم رو اجرا کرد اگه جواب نگرفتی بری سراغ روش اول
یا علی

*nvidia*
Tuesday 25 September 2007, 03:05 PM
من روش دوم را بهتر می دونم.در ضمن روش اول هنر اموز را تنبل میکنه.

اگر ویولن نیاز به پرده بندی داشت سازندگانش اینکارو می کردند!!!

sara
Tuesday 25 September 2007, 04:53 PM
برای دو سه ماهه اول روش اول مناسبه ولی بعدش هنرجو با کمک استادش باید تمام سعیش رو بکنه که بتونه گوشی این کارو انجام بده و گر نه یکی مثل من تنبل می شه و فقط جای انگشتارو حفظ می کنه اصلا به صداش توجهی نمی کنه

moorcheh
Friday 28 September 2007, 02:57 AM
انگشت گذاري غلط بدليل ضعيف بودن گوش است نه به خاطر مهارت كم پس اگر از روش اول استفاده شود و گريف علامت گذاري شود هنرجو به تنبلي عادت كرده و در پي تقويت گوش خود نمي كوشد.

Hes_r
Friday 28 September 2007, 01:20 PM
به نظر من باید اوایل از علامت استفاده شه .

دلایل :

1- هنرجویی که تازه سراغ موسیقی می ره به هیچ وجه نمیتونه صدای درست رو تشخیص بده پس نباید انتظار داشته باشیم با گوش تشخیص بده .

2- شاید وقتی پیش استاده استاد بهش بگه ولی ممکنه در موقع تمرین همش دستش اشتباه باشه و فالش بزنه و دستش عادت کنه اون وقت براش سخت میشه .

به نظر من همون 3 ماه حدودا خوبه .

یا علی

marzi_a1732
Thursday 12 June 2008, 05:43 PM
به نظر من روش دوم بهتره
چون روش اول باعث می شه که هنرجو تنبل بشه و همیشه دنبال این باشه که یه راه حل پیدا کنه که کارش آسون تر بشه
کسی که می خواد نوازندگی یاد بگیره باید همۀ این سختی ها رو بپذیره

hesam.p
Wednesday 6 August 2008, 11:02 AM
من فكر ميكنم روش دوم درسته.در روش اول علاوه برحفظ كردن محض مشكل كوك كردن هم وجود داره يعني بايد كوك با برچسب ها بخونه.مساله مهمتر چطور ممكنه براي سوري كرن ها جاي درست را پيدا كرد؟

ماریا
Wednesday 6 August 2008, 01:10 PM
شاید براتو جالب باشه ولی من تقریبا هیچ کدوم از این روشها رو کامل نمیدونم هنرجو از همون ابتدای کار باید با صداهای صحیح از طریق یه ساز با کو ک ثابت مثلا پیانو اشنا بشه و وقتی که انگشت گذاری میکنه سعی کنه که خودش درست و نادرست بودن تشخیص بده البته استاد اول باید راهنماییش کنه ولی نه اینکه همش بگه انگشتت جا به جا کن چون متکی به استاد میشه و گوشش تقویت نمیکنه

روش اول که اصلا چون به قول معروف همش عادت میکنه به انها و دائما به گریف نگاه میکنه روش د وم هم که اکثر اوقات وابسته به استاد میشی پس بهتر از اول با خودمو ن رو راست باشیم

سبز باشید و سر افراز

arian
Wednesday 6 August 2008, 01:11 PM
به نظر من فقط روش دوم .
حتي در ويولن كلاسيك خارج از ايران كه استادان سخت گيري بسيار زيادي مي كنند و آرشه را هم با علامت به دو نيمه يا چهار قسمت تقسيم ميكنند اين روش مرسوم نيست .
موسيقي ما كه اساسش بر ربع پرده هم هست نياز به گوش موسيقايي قوي داره ، در روش دوم شاگرد بايد بعد از ياد گرفتن جاي انگشتها دوباره براي ديز و بمل علامت گذاري كنه . بعد از اون هم براي كرن و سري . فكر كنم تمام عمر نوازندگيش نتونه حس اعتماد به نفس لازم براي انگشت گذاري را بدست بياره و همين باعث بشه كه هميشه مردد باشه . و يا در حين اجراي قطعه مرتب انگشت ها رو روي سيم بكشه تا جاي مناسب را پيدا كنه. اين روش به نظر من صحيح نمياد .
بايد به نوازنده اعتماد به نفس داد كه انگشت را ميتونه جاي صحيح خود قرار بده . هر چند در ابتدا اشتباه نيز خواهد داشت .

shadnaz
Wednesday 10 December 2008, 09:11 PM
من اصلا با روش اول یعنی علامت گذاری موافق نیستم چون شاگرد خیلی تنبل میشه و تا مدت ها حسی نمی تونه بزنه من استادم روش اول رو به من گفت روزای اول مشکل داشتم ولی باعث شد هم موقع نواختن حراصم رو بیشتر جمع کنم و به انگشتام بیشتر فشار بیارم هم اینکه سریع انگشت گذاری حسی من قوی شد ،،،به نظرم روش دوم بهتر و موثر تره (;

violin-m
Wednesday 10 December 2008, 09:46 PM
باید دو روش را تلفیق کرد البته روش دوم درسته ولی اکثر جاها (اروپا) انگشت اول و سوم را تا 1 یا 2ماه اول با برپسب های رنگی به هنر جو نشون میدن تا فواصل این صدا توی گوشش بره و بعد اون ها را از ساز جدا میکنند و اگر هنرجو انگشت هایش را کم و زیا گرفت به اون تذکر میدن تا فالشی از بین بره