Leon
Thursday 18 October 2007, 08:49 AM
You can see links before reply
اجرای موسيقی سنتی ايران در جشن فارغ التحصيلی دانشجويان نمونه ايرانی در دانشگاه کاليفرنيا در لس آنجلسامروزه در صنعت موسیقی در کنار مسائل هنری، سرمایه گذاری تولید و پخش مهمترین ارکان موفق شدن آثار است.
در صنعت موسیقی ایرانی در لس آنجلس چند شرکت تولید و پخش فعالیت می کنند که قدیمی ترین آنها کلتکس رکوردز است که با اکثر هنرمندان معروف وسر شناس همکاری دارد.
مهرداد پاکروان مدیرعامل کلتکس رکوردز در مورد فعالیتهایش به بی بی سی می گوید:
کلتکس رکوردز از بدو تأسیس از 28 سال پیش در کار تولید و پخش آثار موسیقی ایرانی بوده، اعم از آلبومهای صوتی و تصويری.
ما با هنرمندان قراردادهایی داریم یا با تهیه کننده ها و آهنگسازها و براساس آن قراردادها آلبومهایی طبق درخواست ما تهیه می شود و درتمام مراحل تهیه اش ما نقش داریم که بعد از تهیه و مراحل تبلیغات و ارائه به بازار می رسد که مردم آن را خریداری کنند.
You can see links before replyگفتگو با مهرداد پاکروان (You can see links before reply)
طی تمام این مراحل مخارج را شما خودتان تقبل می کنید؟
تمام سرمایه گذاری کارها را کمپانی انجام می دهد و از طرف ما پرداخت می شود.
آن وقت خواننده ای که مثلاً شما آلبوم او را منتشر می کنید برای اینکه به شما این اجازه را بدهد تا شما این آلبوم را درست بکنید پولی دریافت می کند و بعداً از فروش آلبوم هم چیزی به خواننده می رسد؟
در اکثر قراردادهایی که کمپانی ما دارد، در بدو عقد قرارداد تمام حقوق اثر را از تمام کسانی که درآن اثر دخالت دارند خریداری می کنیم.
به این گونه که پولی که به ترانه سرا و آهنگساز و خواننده پرداخت می شود و تمام حق و حقوق به ما تعلق می گیرد و در اکثر موارد هنرمندان ما دوست دارند که قرارداد اول فراگیرتر باشد تا به گونه ای که در کمپانيهای آمریکايی انجام می شود، یعنی درآمد ناشی از حقوق مادی و معنوی (رویالتی) یا درصدی که بعدها پرداخت بشود.
این هنرمندها را چه جوری انتخاب می کنید، منظور اینکه آنها می آیند سراغ شما یا شما می روید سراغ آنها؟
من در مورد کمپانی خودمان می توانم بگویم چون ما 28 سال است هستیم و اولین کمپانی در زمينه موسيقی ايرانی بودیم که در آمریکا تأسیس شد و کاتولوگ بزرگی داریم و شهرتی داریم، هنرمندها ما را می شناسند و اکثر هنرمندهای خوب دوست دارند با ما کار بکنند و ما هم دوست داریم با آنها کار بکنیم.
در خواست دوطرفه است که ما با هم کار بکنیم و اکثر قراردادهایی که ما با آنها داریم قراردادهای چند آلبومه و چند ساله است، علتش هم این است که آن هنرمندها دوست دارند کارشان با ما ادامه داشته باشد و ما هم دوست داریم که آن هنرمندها برای مدت زیادی با کمپانی ما کار بکنند.
You can see links before reply You can see links before reply در اکثر قراردادهایی که کمپانی ما دارد، در بدو عقد قرارداد تمام حقوق اثر را از تمام کسانی که درآن اثر دخالت دارند خریداری می کنیم
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
حتماً اکثر خوانندگان و هنرمندانی که در لس آنجلس هستند با شما کار کرده اند، ولی می شود چندتا اسم ببرید، آن معروفها را که شما با آنها قرار دارید؟
در طول این بیست وهشت سال هنرمندان زیادی با ما کار کردند و خوشحالیم که آنها را در این کمپانی داشتیم و هنوز هم تعداد خیلی زیادی با ما قراردادهایشان باقی است و ادامه دارد.
کسانی را می توانم اسم ببرم که الآن به ذهنم می رسد البته بدون هیچ ترتیبی؛ سیاوش قمیشی با ما کار می کند، معین هست، گوگوش هست، شکیلا هست، داریوش هست، ابی هست. مرتضی، شیلا، گروه بلک کتز، تعداد خیلی زیاد است، سپیده است، شراره، خانم مهستی هستند، تعداد بیشمار است ولی این تعدادی بود که به فکرم رسید که گفتم.
اینها قراردادشان با شما برای آلبوم صوتی است یا تصويری یا هردو؟
قراردادهایی که ما داریم برای آلبوم صوتی و همچون ویدیویی است که از آن تولید می شود.
یعنی آثاری که طبق قرارداد متعلق به شماست.
کاملاً درست است، آثاری که به ما متعلق است ویدیوهایش هم به ما متعلق است.
می توانم بپرسم که این صنعت که شما در آن هستید از لحاظ تجارتی از آن راضی هستید؟
راضی بودن که راضی هستیم چون کاری بوده که با جان و دل انجام دادیم، همچنین هنرمندها انجام دادند.
در این گوشه دنیا بیست و هشت سال است که این کار ادامه پیدا کرده ولی نکته ای را باید گفت که متأسفانه در طول سالهای اخیر صنعتهای جدیدی که به این کار وارد شده اند مثل دیجیتال داونلود، نه فقط به کمپانی ما بلکه به دیگر کمپانیها و همه هنرمندها ضررهای بزرگی رسانده اند و فکر می کنم که تأثیر بد تجارتی برای کار ما داشته است.
به غیر ازآن کپیهای غیرقانونی که خوب الآن همه جا هست، همان طور که گفتید برای همه کمپانیها هست، حتی شرکتهای بزرگ بین المللی هم این مشکلات را دارند ولی در ارتباط با خود هنرمندان، شما هیچ مشکلاتی داشتید یا دارید؟ به زبان ساده بگویم مثل دبه درآوردن، با شما قراردادی ببندند و بعد نخواهند اجرا بکنند. با آنها مشکل قانونی پیدا کنید.
نخیر خوشبختانه این گونه مسائل بسیار بسیار کم بوده، یکی دو مورد بوده که به نحو خوب تمام شده، و کار تحویل داده شده و بیرون آمده است.
You can see links before reply You can see links before reply اگر این موسیقی از طرف کمپانیها که کلتکس یکی ازآنهاست وهنرمندها نبود و اگر در این بیست و هشت سال ما این کارها را عرضه نمی کردیم موسیقی پاپ ایرانی الآن وجود نداشت، پس کسانی که ایراد می گیرند ایرادشان از نظر من بی ارزش وبی محتواست
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
با رسانه ها چطور؟ رسانه هایی که آهنگ پخش می کنند، آیا بر سر حق تألیف (کپی رایت) و اینها مسئله ای بوده؟
با رسانه ها مسائلی وجود داشته بخصوص تلویزیونها که خوشبختانه الآن که با شما صحبت می کنم حل شده، به گونه ای که برای قرارداد بستن با کمپانیها، از جمله همین کمپانی خود ما اجازه هایی صادر شده است، قراردادهای دو طرفه ای که هم برای کمپانی خوب است و هم برای تلویزیون و هم برای هنرمندها.
البته هنوز هم شاید یکی دو تا تلویزیون دیگر باشند که رعایت نمی کنند ولی امیدواریم با چند صحبت کوتاه آنها هم به این حق و حقوق احترام بگذارند.
در ارتباط با موسیقی در داخل ایران چون می دانید که عملاً در ایران کپی رایت یا حق تألیف آثاری که در خارج توليد می شود، عملاً رعايت نمی شود، بر عکس آن هم همين طور، شما براحتی می توانید آثاری که در ایران ساخته می شود را بفروشید و هیچ چیز به صاحب اثر پرداخت نکنید، شما هیچ موسیقی داخل ایران را در خارج منتشر کرده اید؟
ما نکردیم و هیچوقت به این کار هم دست نمی بریم برای اینکه معتقیدیم که کار صاحب دارد، حالا ممکن است که صاحبش داخل ایران باشد یا در نقطه دیگری از دنیا.
با اینکه آنها در ایران رعایت حق و حقوق ما را نمی کنند ما حق و حقوق آنها را رعایت می کنیم، کارهایی که در آنجا بیرون می آید تا حالا هیچوقت نه تکثیر و نه پخش کرده و نه فروخته ایم و این کار را ما هیچوقت بدون اجازه صاحب اثر انجام نخواهیم داد.
شما گفتید که درست بیست و هشت سال پیش این کار را شروع کردید، این کار را شما به این خاطر شروع کردید که همه هنرمندها در لس آنجلس جمع شده بودند یا اینکه کار شما و دیگر شرکتها باعث این شد که آنها اینجا جمع شدند؟
من از سال 1972 در آمریکا هستم که می شود حدود سی و خرده ای سال، بعد از انقلاب من در اینجا ساکن بودم و کمپانی پخشی داشتیم که تازه شروع به کار کرده بود.
بعد که ایرانیها آمدند و هنرمندها هم بالطبع به مهاجرت اجباری دست زدند و لس آنجلس شد پایگاهی برای ایرانیانی که به خارج از کشور می آمدند، خوشبختانه هنرمندها، آهنگسازها ترانه سراها جزو این گروهها بودند و بالاخره به خاطر کار پخشی که ما شروع کرده بودیم و آن موقع لزوماً فقط برای موسیقی نبود شاید بگویم که دست تقدیر همه را جمع کرد در کمپانی ما که از کمپانی کوچک پخش شروع شد و حالا تبدیل به کلتکس رکوردز شده است.
در چند سال اخیر در مدتی که هنرمندها در لس آنجلس جمع شدند بارها دیده شده کسانی هستند که بدون سابقه خوانندگی آمده اند دلشان می خواسته خواننده بشوند، شاید هم آن قدر استعداد لازم را نداشتند ولی سرمایه داشتند توانستند آهنگساز خوب داشته باشند ترانه سرای خوب داشته باشند و اینها ترانه هایی خوانده اند، شما برای بستن قرارداد با خواننده ها کیفیت کار را هم در نظر می گیرید یا فقط برای شما مهم است که قرار دادی امضا بشود و آن پولی که باید داده بشود؟
You can see links before reply طی این بیست و هشت سال شاید بگویم هزار آلبوم در لس آنجلس منتشر شده که پلی بوده بین جوانهای ما، موسیقی ما و مردم که با یک چیزی خودشان را سرگرم کردند
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
یکی از اولویتهای کار کمپانی کلتکس کیفت کار است و ما واقعاً سعی می کنیم در این بیست و هشت سال که بودیم همیشه کار با کیفیت عرضه کنيم.
البته طی این مدت چند کاری هم بيرون دادیم که کیفیت نداشته چون واقعاً خیلی سخت است که همه کارها را از قبل پیش بینی کرد.
ما فقط برای پول و فقط برای پخش دنبال کاری نمی رویم و هر کاری را برای قرارداد قبول نمی کنیم، همین طور که شما گفتید بعضیها سرمایه ای دارند پول می گذارند آهنگی را می خرند ترانه ای را می خرند و کاری را عرضه می کنند، به نظر من هنر را نمی توان با پول خرید، هنر باید چیزی باشد که وجود داشته باشد، ساخت و ریشه داشته باشد، ما سعی می کنیم آن کارها را نگیریم ولی متأسفانه در چند سال اخیر آن طور کارها خیلی به بازار آمده و باعث پایین آمدن کیفیت موسیقی ایرانی خارج از کشور شده است.
چرا؟ چون وقتی مردم به فروشگاهها می روند یا از رادیو و تلویزیونها کارهای بد می شنوند به کار سوء نظر پیدا می کنند و دنبال کار خوب هم نمی روند.
این باعث می شود که فروشگاهها که کارشان فروش این کارها هست پولشان گردش پیدا نکند و وقتی کار خوب بیرون می آید بسختی بخواهند آن را بخرند.
در نتیجه این خیلی به این صنعت ضرر می رساند و صدمه بدترش در آینده خواهد بود چون ما می بینیم که این خواننده های جوان تعدادشان زیادتر می شود، البته این را بگویم که ما به خواننده جوان احتیاج داریم یعنی اگر خواننده جوان خوب باشد ما با کمال میل با او قرارداد می بندیم.
ولی خواننده جوان خوب بودن فقط پول داشتن نیست، صدای خوب باید داشته باشد و ارائه خوب داشته باشد، پشتوانه خوب از نظر غنی بودن پرداخت هنر که با آهنگ خوب و ترانه خوب بشود کار خوبی عرضه کرد.
اما با همه این دقتی که شما می گويید، در ایران هميشه از موسیقی لس آنجلس انتقاد می شده و گفته می شده که کیفیت کار خیلی پایین است، به نظر شما علتش چیست؟
قبل از اینکه جوابتان را بدهم میل دارم مقدمه ای بگویم که اگر این موسیقی از طرف کمپانیها که کلتکس یکی ازآنهاست وهنرمندها نبود و اگر در این بیست و هشت سال ما این کارها را عرضه نمی کردیم موسیقی پاپ ایرانی الآن وجود نداشت، پس کسانی که ایراد می گیرند ایرادشان از نظر من بی ارزش وبی محتواست.
You can see links before reply در این صنعتی که ما هستیم هماهنگی و کار تیمی وجود ندارد که بشود کار را برد و در سطح جهانی نشان داد
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
الآن شما نگاه کنید در ایران موسیقی سنتی وجود دارد ولی مردم به دنبال موسیقی پاپند، آن سازهای الکترونیک غرب هست که مردم دوست دارند گوش بدهند در وهله اول.
می شود گفت که هشتاد درصد مردم این را می خواهند، حالا می گویند کار لس آنجلس ضعیف است، اولاً موسیقی از نت ساخته شده اگر نت به گوش خوش آیند باشد زیبا و قشنگ است، یک نتی برای من زیباست برای شما نیست یا برعکس.
در عین حال شعر هم نباید سخت باشد، شعر باید آن قدر آسان باشد که جوانهای ما بفهمند، همه جوانهای ما حافظ را حفظ نیستند ومولانا را بلد نیستند، پس چند خط شعر ساده بهتر از چند خط شعر مشکل است که مفهومش را نفهمند.
طی این بیست و هشت سال شاید بگویم هزار آلبوم در لس آنجلس منتشر شده که پلی بوده بین جوانهای ما، موسیقی ما و مردم که با یک چیزی خودشان را سرگرم کردند، یک موسیقی برای یک نفر زیباست برای یک نفر نیست، نمی شود این جوری قضاوت کرد، موسیقی خوب درست می شود و موسیقی بد هم درست می شود ولی الآن شما دقت بکنید موسیقی پاپی که از ایران اخیراً با فشار خیلی زیاد دارند به آمریکا صادر می کنند تعداد خیلی محدودش موفق شده است.
این در حالی است که در ایران تعداد خواننده زیادتراست، امکانات بیشتراست، سرمایه شان راحت تر است، آهنگساز هست استودیو هست ترانه سرا هست و دولت هم اجازه می دهد، پس چرا موفق نشدند؟ چون کاری که مردمی باشد بیرون نمی دهند چون با محدودیت روبرو هستند و زیر ذره بین دولت کار می کنند، شعری را که دولت قبول می کند یا ملودی ای را که فلان کس قبول می کند بیرون می دهند، این راه موسیقی نیست، موسیقی باید آزاد باشد. تصمیم گیرنده آخر مردمند و مردمند که سی دی را می خرند و ویدیو را تماشا می کنند.
چرا بعد از بیست و هشت سال فعالیت کمپانیهایی مثل کلتکس و بقيه در غرب موسیقی ایرانی نتوانسته است مثل موسیقی اسپانیایی یا حتی عربی و ترکی یا یونانی جای خودش را در جهان باز بکند؟
متأسفانه حداقل در این صنعتی که ما هستیم هماهنگی و کار تیمی وجود ندارد که بشود کار را برد و در سطح جهانی نشان داد.
این جواب برمی گردد به تمام صنعتهای دیگر ایرانیها و جمعیتهای ایرانی در آمریکا که من دارم در آن زندگی می کنم.
ما سازمانی نداریم که سخنگوی ایرانیهای خارج از ایران در آمریکا باشد، اگر شما به ملتهای دیگر نگاه بکنید که اسمشان را بردید آنها نماینده هایی دارند که از حق و حقوق ملی خودشان دفاع می کنند و دنبالش را می گیرند، متأسفانه در ایرانیها این را کمتر می شود دید و تکروی را بیشتر می شود دید.
اگر در عرضه کار هماهنگی ایجاد بشود من اطمینان دارم که نه فقط صنعت موسیقی ایران بلکه دیگر صنعتها و کارهای ایرانیها در سطح بزرگ آمریکا و بین المللی نشان داده خواهد شد.
الآن موسیقی عربی جای خیلی خوبی پیدا کرده است که علتش هم هماهنگی بین خودشان است و رقابتهای ناجور بین آنها نیست و ما هم باید بتوانیم این مسئله را حل بکنیم، من به دنبال اینم که انشاء الله در سال آینده با برنامه ریزی که کرده ام شناسایی موسیقی ما در دنیا بهتر شود.
bbcpersian
اجرای موسيقی سنتی ايران در جشن فارغ التحصيلی دانشجويان نمونه ايرانی در دانشگاه کاليفرنيا در لس آنجلسامروزه در صنعت موسیقی در کنار مسائل هنری، سرمایه گذاری تولید و پخش مهمترین ارکان موفق شدن آثار است.
در صنعت موسیقی ایرانی در لس آنجلس چند شرکت تولید و پخش فعالیت می کنند که قدیمی ترین آنها کلتکس رکوردز است که با اکثر هنرمندان معروف وسر شناس همکاری دارد.
مهرداد پاکروان مدیرعامل کلتکس رکوردز در مورد فعالیتهایش به بی بی سی می گوید:
کلتکس رکوردز از بدو تأسیس از 28 سال پیش در کار تولید و پخش آثار موسیقی ایرانی بوده، اعم از آلبومهای صوتی و تصويری.
ما با هنرمندان قراردادهایی داریم یا با تهیه کننده ها و آهنگسازها و براساس آن قراردادها آلبومهایی طبق درخواست ما تهیه می شود و درتمام مراحل تهیه اش ما نقش داریم که بعد از تهیه و مراحل تبلیغات و ارائه به بازار می رسد که مردم آن را خریداری کنند.
You can see links before replyگفتگو با مهرداد پاکروان (You can see links before reply)
طی تمام این مراحل مخارج را شما خودتان تقبل می کنید؟
تمام سرمایه گذاری کارها را کمپانی انجام می دهد و از طرف ما پرداخت می شود.
آن وقت خواننده ای که مثلاً شما آلبوم او را منتشر می کنید برای اینکه به شما این اجازه را بدهد تا شما این آلبوم را درست بکنید پولی دریافت می کند و بعداً از فروش آلبوم هم چیزی به خواننده می رسد؟
در اکثر قراردادهایی که کمپانی ما دارد، در بدو عقد قرارداد تمام حقوق اثر را از تمام کسانی که درآن اثر دخالت دارند خریداری می کنیم.
به این گونه که پولی که به ترانه سرا و آهنگساز و خواننده پرداخت می شود و تمام حق و حقوق به ما تعلق می گیرد و در اکثر موارد هنرمندان ما دوست دارند که قرارداد اول فراگیرتر باشد تا به گونه ای که در کمپانيهای آمریکايی انجام می شود، یعنی درآمد ناشی از حقوق مادی و معنوی (رویالتی) یا درصدی که بعدها پرداخت بشود.
این هنرمندها را چه جوری انتخاب می کنید، منظور اینکه آنها می آیند سراغ شما یا شما می روید سراغ آنها؟
من در مورد کمپانی خودمان می توانم بگویم چون ما 28 سال است هستیم و اولین کمپانی در زمينه موسيقی ايرانی بودیم که در آمریکا تأسیس شد و کاتولوگ بزرگی داریم و شهرتی داریم، هنرمندها ما را می شناسند و اکثر هنرمندهای خوب دوست دارند با ما کار بکنند و ما هم دوست داریم با آنها کار بکنیم.
در خواست دوطرفه است که ما با هم کار بکنیم و اکثر قراردادهایی که ما با آنها داریم قراردادهای چند آلبومه و چند ساله است، علتش هم این است که آن هنرمندها دوست دارند کارشان با ما ادامه داشته باشد و ما هم دوست داریم که آن هنرمندها برای مدت زیادی با کمپانی ما کار بکنند.
You can see links before reply You can see links before reply در اکثر قراردادهایی که کمپانی ما دارد، در بدو عقد قرارداد تمام حقوق اثر را از تمام کسانی که درآن اثر دخالت دارند خریداری می کنیم
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
حتماً اکثر خوانندگان و هنرمندانی که در لس آنجلس هستند با شما کار کرده اند، ولی می شود چندتا اسم ببرید، آن معروفها را که شما با آنها قرار دارید؟
در طول این بیست وهشت سال هنرمندان زیادی با ما کار کردند و خوشحالیم که آنها را در این کمپانی داشتیم و هنوز هم تعداد خیلی زیادی با ما قراردادهایشان باقی است و ادامه دارد.
کسانی را می توانم اسم ببرم که الآن به ذهنم می رسد البته بدون هیچ ترتیبی؛ سیاوش قمیشی با ما کار می کند، معین هست، گوگوش هست، شکیلا هست، داریوش هست، ابی هست. مرتضی، شیلا، گروه بلک کتز، تعداد خیلی زیاد است، سپیده است، شراره، خانم مهستی هستند، تعداد بیشمار است ولی این تعدادی بود که به فکرم رسید که گفتم.
اینها قراردادشان با شما برای آلبوم صوتی است یا تصويری یا هردو؟
قراردادهایی که ما داریم برای آلبوم صوتی و همچون ویدیویی است که از آن تولید می شود.
یعنی آثاری که طبق قرارداد متعلق به شماست.
کاملاً درست است، آثاری که به ما متعلق است ویدیوهایش هم به ما متعلق است.
می توانم بپرسم که این صنعت که شما در آن هستید از لحاظ تجارتی از آن راضی هستید؟
راضی بودن که راضی هستیم چون کاری بوده که با جان و دل انجام دادیم، همچنین هنرمندها انجام دادند.
در این گوشه دنیا بیست و هشت سال است که این کار ادامه پیدا کرده ولی نکته ای را باید گفت که متأسفانه در طول سالهای اخیر صنعتهای جدیدی که به این کار وارد شده اند مثل دیجیتال داونلود، نه فقط به کمپانی ما بلکه به دیگر کمپانیها و همه هنرمندها ضررهای بزرگی رسانده اند و فکر می کنم که تأثیر بد تجارتی برای کار ما داشته است.
به غیر ازآن کپیهای غیرقانونی که خوب الآن همه جا هست، همان طور که گفتید برای همه کمپانیها هست، حتی شرکتهای بزرگ بین المللی هم این مشکلات را دارند ولی در ارتباط با خود هنرمندان، شما هیچ مشکلاتی داشتید یا دارید؟ به زبان ساده بگویم مثل دبه درآوردن، با شما قراردادی ببندند و بعد نخواهند اجرا بکنند. با آنها مشکل قانونی پیدا کنید.
نخیر خوشبختانه این گونه مسائل بسیار بسیار کم بوده، یکی دو مورد بوده که به نحو خوب تمام شده، و کار تحویل داده شده و بیرون آمده است.
You can see links before reply You can see links before reply اگر این موسیقی از طرف کمپانیها که کلتکس یکی ازآنهاست وهنرمندها نبود و اگر در این بیست و هشت سال ما این کارها را عرضه نمی کردیم موسیقی پاپ ایرانی الآن وجود نداشت، پس کسانی که ایراد می گیرند ایرادشان از نظر من بی ارزش وبی محتواست
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
با رسانه ها چطور؟ رسانه هایی که آهنگ پخش می کنند، آیا بر سر حق تألیف (کپی رایت) و اینها مسئله ای بوده؟
با رسانه ها مسائلی وجود داشته بخصوص تلویزیونها که خوشبختانه الآن که با شما صحبت می کنم حل شده، به گونه ای که برای قرارداد بستن با کمپانیها، از جمله همین کمپانی خود ما اجازه هایی صادر شده است، قراردادهای دو طرفه ای که هم برای کمپانی خوب است و هم برای تلویزیون و هم برای هنرمندها.
البته هنوز هم شاید یکی دو تا تلویزیون دیگر باشند که رعایت نمی کنند ولی امیدواریم با چند صحبت کوتاه آنها هم به این حق و حقوق احترام بگذارند.
در ارتباط با موسیقی در داخل ایران چون می دانید که عملاً در ایران کپی رایت یا حق تألیف آثاری که در خارج توليد می شود، عملاً رعايت نمی شود، بر عکس آن هم همين طور، شما براحتی می توانید آثاری که در ایران ساخته می شود را بفروشید و هیچ چیز به صاحب اثر پرداخت نکنید، شما هیچ موسیقی داخل ایران را در خارج منتشر کرده اید؟
ما نکردیم و هیچوقت به این کار هم دست نمی بریم برای اینکه معتقیدیم که کار صاحب دارد، حالا ممکن است که صاحبش داخل ایران باشد یا در نقطه دیگری از دنیا.
با اینکه آنها در ایران رعایت حق و حقوق ما را نمی کنند ما حق و حقوق آنها را رعایت می کنیم، کارهایی که در آنجا بیرون می آید تا حالا هیچوقت نه تکثیر و نه پخش کرده و نه فروخته ایم و این کار را ما هیچوقت بدون اجازه صاحب اثر انجام نخواهیم داد.
شما گفتید که درست بیست و هشت سال پیش این کار را شروع کردید، این کار را شما به این خاطر شروع کردید که همه هنرمندها در لس آنجلس جمع شده بودند یا اینکه کار شما و دیگر شرکتها باعث این شد که آنها اینجا جمع شدند؟
من از سال 1972 در آمریکا هستم که می شود حدود سی و خرده ای سال، بعد از انقلاب من در اینجا ساکن بودم و کمپانی پخشی داشتیم که تازه شروع به کار کرده بود.
بعد که ایرانیها آمدند و هنرمندها هم بالطبع به مهاجرت اجباری دست زدند و لس آنجلس شد پایگاهی برای ایرانیانی که به خارج از کشور می آمدند، خوشبختانه هنرمندها، آهنگسازها ترانه سراها جزو این گروهها بودند و بالاخره به خاطر کار پخشی که ما شروع کرده بودیم و آن موقع لزوماً فقط برای موسیقی نبود شاید بگویم که دست تقدیر همه را جمع کرد در کمپانی ما که از کمپانی کوچک پخش شروع شد و حالا تبدیل به کلتکس رکوردز شده است.
در چند سال اخیر در مدتی که هنرمندها در لس آنجلس جمع شدند بارها دیده شده کسانی هستند که بدون سابقه خوانندگی آمده اند دلشان می خواسته خواننده بشوند، شاید هم آن قدر استعداد لازم را نداشتند ولی سرمایه داشتند توانستند آهنگساز خوب داشته باشند ترانه سرای خوب داشته باشند و اینها ترانه هایی خوانده اند، شما برای بستن قرارداد با خواننده ها کیفیت کار را هم در نظر می گیرید یا فقط برای شما مهم است که قرار دادی امضا بشود و آن پولی که باید داده بشود؟
You can see links before reply طی این بیست و هشت سال شاید بگویم هزار آلبوم در لس آنجلس منتشر شده که پلی بوده بین جوانهای ما، موسیقی ما و مردم که با یک چیزی خودشان را سرگرم کردند
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
یکی از اولویتهای کار کمپانی کلتکس کیفت کار است و ما واقعاً سعی می کنیم در این بیست و هشت سال که بودیم همیشه کار با کیفیت عرضه کنيم.
البته طی این مدت چند کاری هم بيرون دادیم که کیفیت نداشته چون واقعاً خیلی سخت است که همه کارها را از قبل پیش بینی کرد.
ما فقط برای پول و فقط برای پخش دنبال کاری نمی رویم و هر کاری را برای قرارداد قبول نمی کنیم، همین طور که شما گفتید بعضیها سرمایه ای دارند پول می گذارند آهنگی را می خرند ترانه ای را می خرند و کاری را عرضه می کنند، به نظر من هنر را نمی توان با پول خرید، هنر باید چیزی باشد که وجود داشته باشد، ساخت و ریشه داشته باشد، ما سعی می کنیم آن کارها را نگیریم ولی متأسفانه در چند سال اخیر آن طور کارها خیلی به بازار آمده و باعث پایین آمدن کیفیت موسیقی ایرانی خارج از کشور شده است.
چرا؟ چون وقتی مردم به فروشگاهها می روند یا از رادیو و تلویزیونها کارهای بد می شنوند به کار سوء نظر پیدا می کنند و دنبال کار خوب هم نمی روند.
این باعث می شود که فروشگاهها که کارشان فروش این کارها هست پولشان گردش پیدا نکند و وقتی کار خوب بیرون می آید بسختی بخواهند آن را بخرند.
در نتیجه این خیلی به این صنعت ضرر می رساند و صدمه بدترش در آینده خواهد بود چون ما می بینیم که این خواننده های جوان تعدادشان زیادتر می شود، البته این را بگویم که ما به خواننده جوان احتیاج داریم یعنی اگر خواننده جوان خوب باشد ما با کمال میل با او قرارداد می بندیم.
ولی خواننده جوان خوب بودن فقط پول داشتن نیست، صدای خوب باید داشته باشد و ارائه خوب داشته باشد، پشتوانه خوب از نظر غنی بودن پرداخت هنر که با آهنگ خوب و ترانه خوب بشود کار خوبی عرضه کرد.
اما با همه این دقتی که شما می گويید، در ایران هميشه از موسیقی لس آنجلس انتقاد می شده و گفته می شده که کیفیت کار خیلی پایین است، به نظر شما علتش چیست؟
قبل از اینکه جوابتان را بدهم میل دارم مقدمه ای بگویم که اگر این موسیقی از طرف کمپانیها که کلتکس یکی ازآنهاست وهنرمندها نبود و اگر در این بیست و هشت سال ما این کارها را عرضه نمی کردیم موسیقی پاپ ایرانی الآن وجود نداشت، پس کسانی که ایراد می گیرند ایرادشان از نظر من بی ارزش وبی محتواست.
You can see links before reply در این صنعتی که ما هستیم هماهنگی و کار تیمی وجود ندارد که بشود کار را برد و در سطح جهانی نشان داد
You can see links before reply
مهرداد پاکروان
الآن شما نگاه کنید در ایران موسیقی سنتی وجود دارد ولی مردم به دنبال موسیقی پاپند، آن سازهای الکترونیک غرب هست که مردم دوست دارند گوش بدهند در وهله اول.
می شود گفت که هشتاد درصد مردم این را می خواهند، حالا می گویند کار لس آنجلس ضعیف است، اولاً موسیقی از نت ساخته شده اگر نت به گوش خوش آیند باشد زیبا و قشنگ است، یک نتی برای من زیباست برای شما نیست یا برعکس.
در عین حال شعر هم نباید سخت باشد، شعر باید آن قدر آسان باشد که جوانهای ما بفهمند، همه جوانهای ما حافظ را حفظ نیستند ومولانا را بلد نیستند، پس چند خط شعر ساده بهتر از چند خط شعر مشکل است که مفهومش را نفهمند.
طی این بیست و هشت سال شاید بگویم هزار آلبوم در لس آنجلس منتشر شده که پلی بوده بین جوانهای ما، موسیقی ما و مردم که با یک چیزی خودشان را سرگرم کردند، یک موسیقی برای یک نفر زیباست برای یک نفر نیست، نمی شود این جوری قضاوت کرد، موسیقی خوب درست می شود و موسیقی بد هم درست می شود ولی الآن شما دقت بکنید موسیقی پاپی که از ایران اخیراً با فشار خیلی زیاد دارند به آمریکا صادر می کنند تعداد خیلی محدودش موفق شده است.
این در حالی است که در ایران تعداد خواننده زیادتراست، امکانات بیشتراست، سرمایه شان راحت تر است، آهنگساز هست استودیو هست ترانه سرا هست و دولت هم اجازه می دهد، پس چرا موفق نشدند؟ چون کاری که مردمی باشد بیرون نمی دهند چون با محدودیت روبرو هستند و زیر ذره بین دولت کار می کنند، شعری را که دولت قبول می کند یا ملودی ای را که فلان کس قبول می کند بیرون می دهند، این راه موسیقی نیست، موسیقی باید آزاد باشد. تصمیم گیرنده آخر مردمند و مردمند که سی دی را می خرند و ویدیو را تماشا می کنند.
چرا بعد از بیست و هشت سال فعالیت کمپانیهایی مثل کلتکس و بقيه در غرب موسیقی ایرانی نتوانسته است مثل موسیقی اسپانیایی یا حتی عربی و ترکی یا یونانی جای خودش را در جهان باز بکند؟
متأسفانه حداقل در این صنعتی که ما هستیم هماهنگی و کار تیمی وجود ندارد که بشود کار را برد و در سطح جهانی نشان داد.
این جواب برمی گردد به تمام صنعتهای دیگر ایرانیها و جمعیتهای ایرانی در آمریکا که من دارم در آن زندگی می کنم.
ما سازمانی نداریم که سخنگوی ایرانیهای خارج از ایران در آمریکا باشد، اگر شما به ملتهای دیگر نگاه بکنید که اسمشان را بردید آنها نماینده هایی دارند که از حق و حقوق ملی خودشان دفاع می کنند و دنبالش را می گیرند، متأسفانه در ایرانیها این را کمتر می شود دید و تکروی را بیشتر می شود دید.
اگر در عرضه کار هماهنگی ایجاد بشود من اطمینان دارم که نه فقط صنعت موسیقی ایران بلکه دیگر صنعتها و کارهای ایرانیها در سطح بزرگ آمریکا و بین المللی نشان داده خواهد شد.
الآن موسیقی عربی جای خیلی خوبی پیدا کرده است که علتش هم هماهنگی بین خودشان است و رقابتهای ناجور بین آنها نیست و ما هم باید بتوانیم این مسئله را حل بکنیم، من به دنبال اینم که انشاء الله در سال آینده با برنامه ریزی که کرده ام شناسایی موسیقی ما در دنیا بهتر شود.
bbcpersian