Leon
Saturday 17 November 2007, 11:28 AM
کونگا در اصل یکی از آلات موسیقی در کوبا است . سازی که از دل محله های فقیرنشین کوبا رشد کرد و به یک ساز جهانی تبدیل شد.
این ساز از لحاظ ریتم «مادر سازهای کوبه ای» نامیده می شود . اسم کونگا از اسم مکانی در آفریقا به نام «کونگولیس» گرفته شده است .
این ساز یکی از زیر مجموعه های « رومبا » است . رومبا در موسیقی کوبا به معنی جشن یا روز مقدس است . کونگا مهمترین همراه کننده
و در واقع مکمل ساز درامز است.این دو ساز لازم و ملزوم یکدیگرند.سیستم ریتمیک این دو ساز به این صورت است که درامز ریتم ها و ضربه های سرضرب را اجرا می کند و کونگا ضدضرب های ریتم را همزمان با سر ضرب درامز اجرا می کند که قرار گرفتن و شنیدن سرضرب و ضدضرب همزمان با هم بسیار خوش رنگ شنیده می شود.کونگا از لحاظ ریتم چندین تفاوت با بقیه سازهای کوبه ای دارد که این تفاوت ها به شرح زیر است:
- کونگا کلیه ریتم ها را به صورت ضدضرب اجرا می کند در حالی که بقیه سازهای کوبه ای خود ضرب را اجرا می کنند.
- کونگا همانند سازهای کوبه ای دیگر ریتم های مختلفی در کسر میزانهای ساده ،ترکیبی و لنگ دارد.
ولی تفاوت اساسی آن در تعداد این ریتم هاست. به راحتی می توان گفت که اگر تمام ریتم های سازهای کوبه ای را جمع کنند شاید ⅓ تمام ریتم های کونگا بشود و این نشانگر پیچیده بودن ریتمهای این ساز است.
- کونگا ریتمهایی دارد که مختص به خود کونگاست و در واقع اختصاصی می باشد.این ریتم ها بسیار زیادند و اسمهای مخصوص به خود را نیز دارند که بعضی از این ریتمها آنقدر وسیعند که برای خود سبک به شمار می آیند. مانند «regge»
متأسفانه در کشور ما این ساز هنوز شناخته شده نیست. گرچه تعداد نوازندگان آن در کشور کم هم نیست ولی آگاهی نداشتن نوازندگان از قوانین نوازندگی این ساز ، اطلاع نداشتن از ریتم های این ساز، اجرای ریتم های تنبک روی کونگا، اجرا کردن استیل نوازندگی تنبک روی کونگا از مشکلات این ساز در کشور ما می باشد. و به راحتی می توان گفت که مورد استفاده این ساز در کشور ما دقیقاً مثل تنبک است.به هر حال امیدواریم که این ساز در کشور ما شناخته شود و بررسی های لازم روی آن صورت گیرد و آموزش داده شود تا جایگاه اصلی خود را همانگونه که در کشورهای دیگر دنیا پیدا کرده ، در کشور ما نیز پیدا کند.
این ساز هم اکنون در کنسرواتوار تهران توسط آقای علی میثمیان آموزش داده می شود
این ساز از لحاظ ریتم «مادر سازهای کوبه ای» نامیده می شود . اسم کونگا از اسم مکانی در آفریقا به نام «کونگولیس» گرفته شده است .
این ساز یکی از زیر مجموعه های « رومبا » است . رومبا در موسیقی کوبا به معنی جشن یا روز مقدس است . کونگا مهمترین همراه کننده
و در واقع مکمل ساز درامز است.این دو ساز لازم و ملزوم یکدیگرند.سیستم ریتمیک این دو ساز به این صورت است که درامز ریتم ها و ضربه های سرضرب را اجرا می کند و کونگا ضدضرب های ریتم را همزمان با سر ضرب درامز اجرا می کند که قرار گرفتن و شنیدن سرضرب و ضدضرب همزمان با هم بسیار خوش رنگ شنیده می شود.کونگا از لحاظ ریتم چندین تفاوت با بقیه سازهای کوبه ای دارد که این تفاوت ها به شرح زیر است:
- کونگا کلیه ریتم ها را به صورت ضدضرب اجرا می کند در حالی که بقیه سازهای کوبه ای خود ضرب را اجرا می کنند.
- کونگا همانند سازهای کوبه ای دیگر ریتم های مختلفی در کسر میزانهای ساده ،ترکیبی و لنگ دارد.
ولی تفاوت اساسی آن در تعداد این ریتم هاست. به راحتی می توان گفت که اگر تمام ریتم های سازهای کوبه ای را جمع کنند شاید ⅓ تمام ریتم های کونگا بشود و این نشانگر پیچیده بودن ریتمهای این ساز است.
- کونگا ریتمهایی دارد که مختص به خود کونگاست و در واقع اختصاصی می باشد.این ریتم ها بسیار زیادند و اسمهای مخصوص به خود را نیز دارند که بعضی از این ریتمها آنقدر وسیعند که برای خود سبک به شمار می آیند. مانند «regge»
متأسفانه در کشور ما این ساز هنوز شناخته شده نیست. گرچه تعداد نوازندگان آن در کشور کم هم نیست ولی آگاهی نداشتن نوازندگان از قوانین نوازندگی این ساز ، اطلاع نداشتن از ریتم های این ساز، اجرای ریتم های تنبک روی کونگا، اجرا کردن استیل نوازندگی تنبک روی کونگا از مشکلات این ساز در کشور ما می باشد. و به راحتی می توان گفت که مورد استفاده این ساز در کشور ما دقیقاً مثل تنبک است.به هر حال امیدواریم که این ساز در کشور ما شناخته شود و بررسی های لازم روی آن صورت گیرد و آموزش داده شود تا جایگاه اصلی خود را همانگونه که در کشورهای دیگر دنیا پیدا کرده ، در کشور ما نیز پیدا کند.
این ساز هم اکنون در کنسرواتوار تهران توسط آقای علی میثمیان آموزش داده می شود