Hmd_N
Thursday 3 January 2008, 01:02 AM
استیو گاد (Steve Gadd) یکی از مشهورترین درامرهای عصر حاضر، در نهم آوریل سال 1945 در شهر روچستر نیویورک متولد شده است. در طول فعالیت هنری اش با افراد صاحب سبک و سرشناسی چون پل سیمون Paul Simon، استیلی دان Steely Dan، جو کوکر Joe Cocker، باب جیمز Bob James، Chick Corea، اریک کلپتون Eric Clapton و ادی گومز Eddie Gomez همکاری داشته است و شاید بتوان گفت عمده شهرت خود را مدیون این قبیل فعالیتهاست. استیو گاد را می توان به جرات یکی از پرکارترین درامرهای تاریخ موسیقی به شمار آورد.
شروع فعالیت های استیو در زمینه موسیقی به هفت سالگی اش برمی گردد، زمانی که به تشویق عمویش که او نیز در ارتش آمریکا درامز می نواخت، تمرین نوازندگی را آغاز نمود. استعداد او در نواختن درامز منجر به پیشرفت شایان توجه و بسیار سریعش در این رشته شد. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان وارد مدرسه موسیقی منهتن شد و مدت دو سال در آنجا به فراگیری موسیقی پرداخت. ذوق و استعداد سرشار او باعث شد به مدرسه موسیقی Eastman، یکی از بزرگترین و معتبرترین مراکز آموزش موسیقی در جهان با عنوان اختصاری ESM، منتقل گردد.
او در کنار تحصیل، معمولا شب ها به همراه نوازندگان جوانی چون Gap Mangione، Chick Corea, Chuck Mangione, Joe Romano و Frank Pullara در کلوپ های مختلف موسیقی به نوازندگی می پرداخت. در اواخر دهه شصت، کالج را به پایان رساند، در حالیکه همکاری اش با Chuck Mangione همچنان ادامه داشت.
پس از آن از طرف ارتش برگزیده شد و به مدت سه سال به عنوان درامر در یک گروه موسیقی نظامی مشغول به کار شد. با به پایان رسیدن دوره استخدامش در ارتش، با یک گروه سرشناس موسیقی در نیویورک همکاری خود را آغاز نمود. در سال 1972 با تونی لوین Tony Levin و مایک هولمز Mike Holmes یک گروه سه نفره تشکیل داد و همراه آنان راهی نیویورک شد.
علی رغم از هم پاشیده شدن این گروه گاد همچنان به فعالیت های استودیویی خود ادامه داد. او با گروه جز Return to Forever که رهبری آن را Chick Corea برعهده داشت، همکاری نمود، اما از آنجا که فعالیت در استودیو را به برگزاری تورهای مختلف ترجیح می داد، ناگزیر به ترک این گروه شد.
در دهه های 70 و 80 او تورهای بین الملی برگزار نمود و با پل سیمون و Al Di Meola ، نوازنده برجسته گیتار، همکاری کرد. در آن زمان بسیاری از مردم او را به علت یک تشابه اسمی کاملا اتفاقی عضو گروه راک Charlie می دانستند، بالاخره او در تور 'We're on a Mission from Gadd' به طرفدارانش اعلام کرد که این شخص در واقع درامر دیگری هم نام استیو است، او خطاب به حضار اظهار داشت :" در حقیقت من هیچگاه این استیو گاد دوم را ندیدم، هر چند پیش آمده که هر دو در یک هتل مشترک اقامت داشته باشیم ، احتمالا او پیام های مرا دریافت می کرده و برعکس من نیز پیام های مربوط به او را.
در اواخر دهه 70 استیو گاد به یکی از برجسته ترین و مشهورترین نوازندگان درامز جهان بدل شد، آلبوم های او بسیار پرفروش بود، علی الخصوص در کشور ژاپن که بسیاری از درامرهای حرفه ای از استیو الگو می گرفتند. Chick Corea در مورد او گفته است :" هر درامری سعی دارد مانند گاد بنوازد، زیرا نوازندگی او کاملا بی عیب و نقص است، در حقیقت او کسی است که تفکرات آهنگسازی را به درام نیز منتقل کرده است." آلبوم های جاز Corea با عناوین Friends و Three Quartets نمونه های قابل توجهی از قدرت نوازندگی استیو گاد به شمار می روند.
از جمله درامرهای محبوب استیو گاد می توان به افرادی چون : Elvin Jones, Tony Williams, Jack DeJohnette, Buddy Rich و Louie Bellson. اشاره نمود. استیو گاد از سال 1976 از درامز های یاماها Yamaha استفاده می کرده و موفقیت بسیاری را برای این کمپانی به ارمغان آورد.
در دهه 90 استیو پرکارتر از همیشه ظاهر شد، با اریک کلپتون، پل سیمون و Michel Petrucciani همکاری داشت. آثاری چون Both Worlds و Live In Tokyo نمونه های از همکاری او با Petrucciani است، در حقیقت Michel در زمره صمیمی ترین همراهان استیو به شمار می رفت. متاسفانه فعالیت های مشترک آن دو در زمینه موسیقی دیری نپایید و مایکل در اوایل سال 1999 در حالیکه کار بر روی دو آلبوم جدید را ناتمام رها کرد، درگذشت.
در سال 2002 استیو گاد به دلیل اقدامات ثمربخشی که در عرصه نوازندگی درامز به انجام رسانده، موفق به دریافت جایزه ویژه "انجمن نوازندگان درامز" شد.
در سال 2003 نیز جایزه Zildjian به عنوان موفق ترین درامر آمریکایی و تلاش های بی وقفه سی سال اخیرش در زمینه نوازندگی درامز به او اعطا شد.
در حال حاضر او کماکان مشغول همکاری با افرادی چون James Taylor ، Chick Corea و اریک کلپتون است.
You can see links before reply[190].jpg
شروع فعالیت های استیو در زمینه موسیقی به هفت سالگی اش برمی گردد، زمانی که به تشویق عمویش که او نیز در ارتش آمریکا درامز می نواخت، تمرین نوازندگی را آغاز نمود. استعداد او در نواختن درامز منجر به پیشرفت شایان توجه و بسیار سریعش در این رشته شد. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان وارد مدرسه موسیقی منهتن شد و مدت دو سال در آنجا به فراگیری موسیقی پرداخت. ذوق و استعداد سرشار او باعث شد به مدرسه موسیقی Eastman، یکی از بزرگترین و معتبرترین مراکز آموزش موسیقی در جهان با عنوان اختصاری ESM، منتقل گردد.
او در کنار تحصیل، معمولا شب ها به همراه نوازندگان جوانی چون Gap Mangione، Chick Corea, Chuck Mangione, Joe Romano و Frank Pullara در کلوپ های مختلف موسیقی به نوازندگی می پرداخت. در اواخر دهه شصت، کالج را به پایان رساند، در حالیکه همکاری اش با Chuck Mangione همچنان ادامه داشت.
پس از آن از طرف ارتش برگزیده شد و به مدت سه سال به عنوان درامر در یک گروه موسیقی نظامی مشغول به کار شد. با به پایان رسیدن دوره استخدامش در ارتش، با یک گروه سرشناس موسیقی در نیویورک همکاری خود را آغاز نمود. در سال 1972 با تونی لوین Tony Levin و مایک هولمز Mike Holmes یک گروه سه نفره تشکیل داد و همراه آنان راهی نیویورک شد.
علی رغم از هم پاشیده شدن این گروه گاد همچنان به فعالیت های استودیویی خود ادامه داد. او با گروه جز Return to Forever که رهبری آن را Chick Corea برعهده داشت، همکاری نمود، اما از آنجا که فعالیت در استودیو را به برگزاری تورهای مختلف ترجیح می داد، ناگزیر به ترک این گروه شد.
در دهه های 70 و 80 او تورهای بین الملی برگزار نمود و با پل سیمون و Al Di Meola ، نوازنده برجسته گیتار، همکاری کرد. در آن زمان بسیاری از مردم او را به علت یک تشابه اسمی کاملا اتفاقی عضو گروه راک Charlie می دانستند، بالاخره او در تور 'We're on a Mission from Gadd' به طرفدارانش اعلام کرد که این شخص در واقع درامر دیگری هم نام استیو است، او خطاب به حضار اظهار داشت :" در حقیقت من هیچگاه این استیو گاد دوم را ندیدم، هر چند پیش آمده که هر دو در یک هتل مشترک اقامت داشته باشیم ، احتمالا او پیام های مرا دریافت می کرده و برعکس من نیز پیام های مربوط به او را.
در اواخر دهه 70 استیو گاد به یکی از برجسته ترین و مشهورترین نوازندگان درامز جهان بدل شد، آلبوم های او بسیار پرفروش بود، علی الخصوص در کشور ژاپن که بسیاری از درامرهای حرفه ای از استیو الگو می گرفتند. Chick Corea در مورد او گفته است :" هر درامری سعی دارد مانند گاد بنوازد، زیرا نوازندگی او کاملا بی عیب و نقص است، در حقیقت او کسی است که تفکرات آهنگسازی را به درام نیز منتقل کرده است." آلبوم های جاز Corea با عناوین Friends و Three Quartets نمونه های قابل توجهی از قدرت نوازندگی استیو گاد به شمار می روند.
از جمله درامرهای محبوب استیو گاد می توان به افرادی چون : Elvin Jones, Tony Williams, Jack DeJohnette, Buddy Rich و Louie Bellson. اشاره نمود. استیو گاد از سال 1976 از درامز های یاماها Yamaha استفاده می کرده و موفقیت بسیاری را برای این کمپانی به ارمغان آورد.
در دهه 90 استیو پرکارتر از همیشه ظاهر شد، با اریک کلپتون، پل سیمون و Michel Petrucciani همکاری داشت. آثاری چون Both Worlds و Live In Tokyo نمونه های از همکاری او با Petrucciani است، در حقیقت Michel در زمره صمیمی ترین همراهان استیو به شمار می رفت. متاسفانه فعالیت های مشترک آن دو در زمینه موسیقی دیری نپایید و مایکل در اوایل سال 1999 در حالیکه کار بر روی دو آلبوم جدید را ناتمام رها کرد، درگذشت.
در سال 2002 استیو گاد به دلیل اقدامات ثمربخشی که در عرصه نوازندگی درامز به انجام رسانده، موفق به دریافت جایزه ویژه "انجمن نوازندگان درامز" شد.
در سال 2003 نیز جایزه Zildjian به عنوان موفق ترین درامر آمریکایی و تلاش های بی وقفه سی سال اخیرش در زمینه نوازندگی درامز به او اعطا شد.
در حال حاضر او کماکان مشغول همکاری با افرادی چون James Taylor ، Chick Corea و اریک کلپتون است.
You can see links before reply[190].jpg