Kamanche
Saturday 5 January 2008, 11:42 PM
نخستین دیدار بامدادی عنوان آلبومی است که کیهان کلهر نوازنده کمانچه به عنوان اولین اثر تکنوازی خود در ایران منتشر کرد.نوشته ای که می خوانید پیرامون این آلبوم نوشته شده.
- - - - - - - -
کار با قطعه ای 7 ضربی سوار در صبح ، با سرعتی بالا و با پیزیکاتوهای مقتدرانه ی کمانچه و همراهی مناسب تنبک آغازمی شود.به نظر میرسد این نوع از پیزیکاتو را کیهان کلهر از روی شیوه ی مضراب زدن سه تار الهام گرفته و بر روی کمانچه اجرا میکند که در نوع خود جدید بسیار پویاست و می رود تا یکی از تکنیک های مورد استفاده کمانچه نوازان باشد(البته در بین نسل جوان با استقبال زیادی هم مواجه شده).
بعد اتمام پیزیکاتو کلهر روی پایه ی ریتمیکی که تنبک مشغول نواختن است درآمد چهارگاه را البته خیلی کوتاه آغاز میکند.بعد از درآمد، ملودی اصلی که ریتمیک است شنیده میشود و چند بار در فرم های مختلف نواخته میشود. در ادامه کلهر با تکنوازی در محدوده ی درآمد با استفاده از فرم های مختلف و تکنیک های قدیمی و ابتکاری خود و بسط و گسترش ملودی ریتمیک اصلی به زیبایی کار را به جلو هدایت میکند.در آخر با فرودی زیبا قطعه ی سوار در صبح را به پایان می برد .در این قطعه تسلط کلهر بر ریتم - ارایه تنکیک های جدید ابداعی، قدرت خلق ملودی ، تسلط بر فرم های مختلف ، استفاده به جا از نوانس، استفاده از تمامی محدوده ی صوتی کمانچه را به وفور می بینیم.
در ادامه کار کلهر به تکنوازی میپردازد و از درآمد چهارگاه شروع به نوازندگی میکند.و باز هم تسلط خود را بر فرم به نمایش میگذارد. جملات درآمد او در انواع مختلف فرم های موسیقایی شنیده میشود. با نوانس های زیبا و پاساژهای به موقع و به جا که از ویژگی های نوازندگی اوست. کافی است که فقط نوازندگی او در گوشه ی درآمد چهارگاه در این آلبوم را بشنوید و به خلاقانه بودن نوازندگی او ایمان بیاورید.کلهر حدود 8 دقیقه در گوشه درآمد تکنوازی میکند بدون آنکه ذره ای گوش شنونده را خسته کند.در آخر با اشاره ای زیبا و البته کوتاه به گوشه ی مخالف دوباره به درآمد فرود می آید.
با تکنوازی در گوشه ی زابل تکنوازی کلهر ادامه پیدا میکند. باز هم کلهر هر چه در توان دارد از نکات ریز تکنیکی گرفته تا تحریرهای کمانچه ی قدما و ابداعات شخصی اش را به کار می بندد . واقعا این قسمت آلبوم هم مسحور کننده است.اما نکته ی بارز این قسمت در دقیقه ی 8:12 است که کلهر با آرشه های ممتد زیبا ، بر نت ایست گوشه زابل، گوشه ای از قدرت نوازندگی و خلق ملودی خود را به رخ شنونده میکشد. به زیبایی هر چه تمام تر جمله را بسط داده و می پروراند و در انتها دوباره با اشاره به گوشه های مخالف و منصوری تکنوازی خود را به پایان می برد.این قسمت هم سرشار از نکات تکنیکی است و باز هم نشانه ای از تسلط کلهر بر بسط دادن ملودی ها و علاقه ی اوبه فرم را نشانه می دهد.
قسمت بعدی آلبوم تکنوازی در گوشه ی مخالف است .کلهر با آرشه ای پرقدرت و جمله ای کوبنده ، در پوزیسیون سوم کمانچه مخالف را آغاز میکند . و باز هم مثل بقیه ی قطعات شروع به پرورش ملودی ها میکند. این امر به زیبایی وبا تسلط خاص و با تکنیک های ابداعی او همراه می شود. مخالف را در محدوده های صوتی مختلف و در پوزیسیون های گوناگون ادامه می دهد ونهایتا با اشاره ای به گوشه منصوری در پوزیسیون هفتم کمانچه و سپس همراه فرودی بسیار زیبا و دشوار به پوزیسیون اول کمانچه به مخالف پایان می دهد . در ادامه و در انتهای کار با یک فرود زیبا در وضعیت بالا رونده ، سه اکتاو را به زیبایی طی کرده و بر روی نت Re بیخ دسته - که درآوردن صدای مطلوب و بدون پارازیت ازآن بسیار دشوار است - فرود می آید وکار را در اوج تکنیک نوازندگی خود به پایان می برد.
آخرین قسمت آلبوم ، قطعه ی 7 ضربی نخستین دیدار بامدادی است که با نوازندگی تنبک پژمان حدادی آغاز می شود.در بروشور آلبوم نوشته شده قطعات ضربی هم به صورت بداهه ضبط شده اند و فقط ابتدا و انتهای آنها مشخص بوده است.که در روند قطعات این مهم به خوبی قابل تشخیص است.در این قطعه هم کلهر و حدادی همه ی خلاقیت خود را به کار گرفته اند و کلهر بازهم با تکنیک ها و فرم های مختلف ضربی را جلو می برد .ملودی ها بسیار زیبا و روان است و دو نوازنده به خوبی از کار و شیوه ی نوازندگی یکدیگر اطلاع دارند و هر دو در جهت کامل تر کردن ساز یکدیگر هستند .
در اواسط قطعه ریتم شکسته میشود و تبدیل به 2 ضربی میشود و باز هم کلهر و حدادی شاهکار می کنند.قطعه ی انتهایی اوج کار کلهر و حدادی است. ضربی با ریتم بسیار تند که نواختنش با کمانچه کار دشواری است . ملودی با آرشه های ممتد کلهر و با ریتمی تند شروع میشود.و با انواع تزیینات و در فرم های مختلف نواخته میشود.حدادی هم به زیبایی هر چه تمام تر می نوازد و سهم بسیار زیادی در زیبایی قطعه دارد.بعد نواخته شدن مقدمه، ملودی اصلی شنیده میشود که چند بار توسط کلهر و در فرم های مختلف نواخته میشود.در انتها کلهر با تغییر پوزیسیون به پوزیسیون پنجم کمانچه قطعه را در اوج قدرت و به زیبایی هرچه تمام تر به پایان میبرد .
- - - - -
نخستین دیدار بامدادی اولین کار تکنوازی منتشر شده از کیهان کلهر در ایران است .این کار در سال 75 ضبط و ابتدا در خارج از کشور منتشر و در سال 82 به وسیله انتشارات آوای دوست در ایران منتشر شد.از نکات قابل اشاره طرح جلد زیبایی آلبوم است که توسط ساعد مشکی طراحی شده.
در این آلبوم همان طور که در جای جای این نوشته خواندید تسلط کلهر را بر کمانچه و سبک نوینی که مختص به اوست را شاهد هستیم.نوازنده همان طور که در اکثر مصاحبه هایش ذکر کرده بر فرم تاکید بسیار دارد.از تمامی محدوده ی صوتی کمانچه حتی بیشتر از حد معمول( تا بیخ دسته ساز) استفاده میکند.تسلط بسیار زیادی در بسط و گسترش و خلق ملودی ها دارد.از ردیف به عنوان سیستم اصلی موسیقی ایران شناخت بالایی دارد و گواه آن تکنوازی های او در گوشه های دستگاه چهارگاه با رعایت ویژگی های کلاسیک دستگاه چهارگاه و تسلسل گوشه های آن است.از تکنیک های ابداعی خود در جهت بارورکردن نواخته هایش به خوبی استفاده میکند.از ریتم درک بالایی دارد و گواه آن نواختن قطعات ضربی این آلبوم است که همگی پویا و نو هستند. و .........
در آخر
به همه ی علاقه مندان موسیقی هنری ایرانی و به خصوص کمانچه نوازان عزیز شنیدن این آلبوم را آن هم چندین و چند بار پیشنهاد میکنم .مطمئن باشد که ضرر نمی کنید.
- - - - - - - -
کار با قطعه ای 7 ضربی سوار در صبح ، با سرعتی بالا و با پیزیکاتوهای مقتدرانه ی کمانچه و همراهی مناسب تنبک آغازمی شود.به نظر میرسد این نوع از پیزیکاتو را کیهان کلهر از روی شیوه ی مضراب زدن سه تار الهام گرفته و بر روی کمانچه اجرا میکند که در نوع خود جدید بسیار پویاست و می رود تا یکی از تکنیک های مورد استفاده کمانچه نوازان باشد(البته در بین نسل جوان با استقبال زیادی هم مواجه شده).
بعد اتمام پیزیکاتو کلهر روی پایه ی ریتمیکی که تنبک مشغول نواختن است درآمد چهارگاه را البته خیلی کوتاه آغاز میکند.بعد از درآمد، ملودی اصلی که ریتمیک است شنیده میشود و چند بار در فرم های مختلف نواخته میشود. در ادامه کلهر با تکنوازی در محدوده ی درآمد با استفاده از فرم های مختلف و تکنیک های قدیمی و ابتکاری خود و بسط و گسترش ملودی ریتمیک اصلی به زیبایی کار را به جلو هدایت میکند.در آخر با فرودی زیبا قطعه ی سوار در صبح را به پایان می برد .در این قطعه تسلط کلهر بر ریتم - ارایه تنکیک های جدید ابداعی، قدرت خلق ملودی ، تسلط بر فرم های مختلف ، استفاده به جا از نوانس، استفاده از تمامی محدوده ی صوتی کمانچه را به وفور می بینیم.
در ادامه کار کلهر به تکنوازی میپردازد و از درآمد چهارگاه شروع به نوازندگی میکند.و باز هم تسلط خود را بر فرم به نمایش میگذارد. جملات درآمد او در انواع مختلف فرم های موسیقایی شنیده میشود. با نوانس های زیبا و پاساژهای به موقع و به جا که از ویژگی های نوازندگی اوست. کافی است که فقط نوازندگی او در گوشه ی درآمد چهارگاه در این آلبوم را بشنوید و به خلاقانه بودن نوازندگی او ایمان بیاورید.کلهر حدود 8 دقیقه در گوشه درآمد تکنوازی میکند بدون آنکه ذره ای گوش شنونده را خسته کند.در آخر با اشاره ای زیبا و البته کوتاه به گوشه ی مخالف دوباره به درآمد فرود می آید.
با تکنوازی در گوشه ی زابل تکنوازی کلهر ادامه پیدا میکند. باز هم کلهر هر چه در توان دارد از نکات ریز تکنیکی گرفته تا تحریرهای کمانچه ی قدما و ابداعات شخصی اش را به کار می بندد . واقعا این قسمت آلبوم هم مسحور کننده است.اما نکته ی بارز این قسمت در دقیقه ی 8:12 است که کلهر با آرشه های ممتد زیبا ، بر نت ایست گوشه زابل، گوشه ای از قدرت نوازندگی و خلق ملودی خود را به رخ شنونده میکشد. به زیبایی هر چه تمام تر جمله را بسط داده و می پروراند و در انتها دوباره با اشاره به گوشه های مخالف و منصوری تکنوازی خود را به پایان می برد.این قسمت هم سرشار از نکات تکنیکی است و باز هم نشانه ای از تسلط کلهر بر بسط دادن ملودی ها و علاقه ی اوبه فرم را نشانه می دهد.
قسمت بعدی آلبوم تکنوازی در گوشه ی مخالف است .کلهر با آرشه ای پرقدرت و جمله ای کوبنده ، در پوزیسیون سوم کمانچه مخالف را آغاز میکند . و باز هم مثل بقیه ی قطعات شروع به پرورش ملودی ها میکند. این امر به زیبایی وبا تسلط خاص و با تکنیک های ابداعی او همراه می شود. مخالف را در محدوده های صوتی مختلف و در پوزیسیون های گوناگون ادامه می دهد ونهایتا با اشاره ای به گوشه منصوری در پوزیسیون هفتم کمانچه و سپس همراه فرودی بسیار زیبا و دشوار به پوزیسیون اول کمانچه به مخالف پایان می دهد . در ادامه و در انتهای کار با یک فرود زیبا در وضعیت بالا رونده ، سه اکتاو را به زیبایی طی کرده و بر روی نت Re بیخ دسته - که درآوردن صدای مطلوب و بدون پارازیت ازآن بسیار دشوار است - فرود می آید وکار را در اوج تکنیک نوازندگی خود به پایان می برد.
آخرین قسمت آلبوم ، قطعه ی 7 ضربی نخستین دیدار بامدادی است که با نوازندگی تنبک پژمان حدادی آغاز می شود.در بروشور آلبوم نوشته شده قطعات ضربی هم به صورت بداهه ضبط شده اند و فقط ابتدا و انتهای آنها مشخص بوده است.که در روند قطعات این مهم به خوبی قابل تشخیص است.در این قطعه هم کلهر و حدادی همه ی خلاقیت خود را به کار گرفته اند و کلهر بازهم با تکنیک ها و فرم های مختلف ضربی را جلو می برد .ملودی ها بسیار زیبا و روان است و دو نوازنده به خوبی از کار و شیوه ی نوازندگی یکدیگر اطلاع دارند و هر دو در جهت کامل تر کردن ساز یکدیگر هستند .
در اواسط قطعه ریتم شکسته میشود و تبدیل به 2 ضربی میشود و باز هم کلهر و حدادی شاهکار می کنند.قطعه ی انتهایی اوج کار کلهر و حدادی است. ضربی با ریتم بسیار تند که نواختنش با کمانچه کار دشواری است . ملودی با آرشه های ممتد کلهر و با ریتمی تند شروع میشود.و با انواع تزیینات و در فرم های مختلف نواخته میشود.حدادی هم به زیبایی هر چه تمام تر می نوازد و سهم بسیار زیادی در زیبایی قطعه دارد.بعد نواخته شدن مقدمه، ملودی اصلی شنیده میشود که چند بار توسط کلهر و در فرم های مختلف نواخته میشود.در انتها کلهر با تغییر پوزیسیون به پوزیسیون پنجم کمانچه قطعه را در اوج قدرت و به زیبایی هرچه تمام تر به پایان میبرد .
- - - - -
نخستین دیدار بامدادی اولین کار تکنوازی منتشر شده از کیهان کلهر در ایران است .این کار در سال 75 ضبط و ابتدا در خارج از کشور منتشر و در سال 82 به وسیله انتشارات آوای دوست در ایران منتشر شد.از نکات قابل اشاره طرح جلد زیبایی آلبوم است که توسط ساعد مشکی طراحی شده.
در این آلبوم همان طور که در جای جای این نوشته خواندید تسلط کلهر را بر کمانچه و سبک نوینی که مختص به اوست را شاهد هستیم.نوازنده همان طور که در اکثر مصاحبه هایش ذکر کرده بر فرم تاکید بسیار دارد.از تمامی محدوده ی صوتی کمانچه حتی بیشتر از حد معمول( تا بیخ دسته ساز) استفاده میکند.تسلط بسیار زیادی در بسط و گسترش و خلق ملودی ها دارد.از ردیف به عنوان سیستم اصلی موسیقی ایران شناخت بالایی دارد و گواه آن تکنوازی های او در گوشه های دستگاه چهارگاه با رعایت ویژگی های کلاسیک دستگاه چهارگاه و تسلسل گوشه های آن است.از تکنیک های ابداعی خود در جهت بارورکردن نواخته هایش به خوبی استفاده میکند.از ریتم درک بالایی دارد و گواه آن نواختن قطعات ضربی این آلبوم است که همگی پویا و نو هستند. و .........
در آخر
به همه ی علاقه مندان موسیقی هنری ایرانی و به خصوص کمانچه نوازان عزیز شنیدن این آلبوم را آن هم چندین و چند بار پیشنهاد میکنم .مطمئن باشد که ضرر نمی کنید.