akanani
Sunday 6 January 2008, 10:04 AM
نخستين نمايشگاه موسيقي و آثار شنيداري تهران، پس از يك هفته فعاليت به كار خود پايان داد و به اين ترتيب پرونده بيستوسومين جشنواره موسيقي فجر نيز بهطور كامل بسته شد.
اما مسئولان اين نمايشگاه نيز مثل بخش اصلي جشنواره، براي اين كه ماجرا مثل خيلي از اتفاقهاي خوب ديگر، فراموش نشود، در اختتاميه نمايشگاه، تاريخ دوره دوم را نيز مشخص كردند؛ همان طور كه در اختتاميه جشنواره موسيقي فجر هم، دبير دوره بيستوچهارم معرفي شد.
علاوه بر اين، نمايشگاه در همين ابتداي كار، صاحب دبيرخانه دائمي شد و ميخش را تا آخر در انجمن موسيقي ايران كوبيد. با اين وصف ميتوان پيشبيني كرد كه حركت بعدي، اعلام استقلال باشد و سال آينده، نمايشگاه به صورت كاملا مستقل از جشنواره موسيقي فجر برگزار شود.
هرچند كه امسال هم البته جز نامي از جشنواره و نشاني از آن بر پوسترهاي تبليغي نمايشگاه، ربط ديگري ديده نميشد اما شايد نزديكي زماني اين 2 رويداد موسيقايي، تاحدودي توانست تصوير يكپارچهاي از جشنواره 23 به دست دهد.
از سوي ديگر 2 هفتهاي كه گذشت، يعني از آغاز بيستوسومين جشنواره موسيقي فجر تا پايان نخستين نمايشگاه موسيقي و آثار شنيداري، روزهاي گرم و پررونقي براي موسيقي ايران بودند.
روزهايي كه شايد كمترين كسي انتظارش را ميكشيد. جشنواره امسال، به كمك بخش پاپ، شور و حال بيشتري به نسبت دورههاي قبل داشت، اما اقدام مسئولان ارشاد در برگزاري نمايشگاه كه درست همزمان با پايان اجراها، آغاز شد، مسير حركت جشنواره را يك هفته ديگر هم ادامه داد و از اين طريق توانست، جاي خالي بزرگي را كه در تمام اين سالها حس ميشد، پر كند.
اين جاي خالي وقتي بيشتر ديده شد كه در طول يك هفته برگزاري نمايشگاه، چهرههاي مختلفي در كنار يكديگر ديده شدند و خبرهاي خوشي نيز شنيده شد. از جمله اين كه مدير دفتر موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اعلام كرد: «سعي خواهيم كرد تا با كمك مؤسسه رسانههاي تصويري، موسيقيهاي فاخر و آثار شنيداري را در شبكه توزيع خانوادگي وارد كنيم.»
و جالبتر اينكه محمدرضا لطفي و حسين عليزاده در جريان بازديد از نمايشگاه موسيقي و ديدار با يكديگر، قول همكاري با هم را در قالب يك كنسرت مشترك دادند.
اين دو هنرمند موسيقي سنتي كه گويا مدتها بود همديگر را نديده بودند، در همين نمايشگاه يكديگر را در آغوش كشيدند و...
كاش ماجرا به همين دو هفته ختم نشود.
اما مسئولان اين نمايشگاه نيز مثل بخش اصلي جشنواره، براي اين كه ماجرا مثل خيلي از اتفاقهاي خوب ديگر، فراموش نشود، در اختتاميه نمايشگاه، تاريخ دوره دوم را نيز مشخص كردند؛ همان طور كه در اختتاميه جشنواره موسيقي فجر هم، دبير دوره بيستوچهارم معرفي شد.
علاوه بر اين، نمايشگاه در همين ابتداي كار، صاحب دبيرخانه دائمي شد و ميخش را تا آخر در انجمن موسيقي ايران كوبيد. با اين وصف ميتوان پيشبيني كرد كه حركت بعدي، اعلام استقلال باشد و سال آينده، نمايشگاه به صورت كاملا مستقل از جشنواره موسيقي فجر برگزار شود.
هرچند كه امسال هم البته جز نامي از جشنواره و نشاني از آن بر پوسترهاي تبليغي نمايشگاه، ربط ديگري ديده نميشد اما شايد نزديكي زماني اين 2 رويداد موسيقايي، تاحدودي توانست تصوير يكپارچهاي از جشنواره 23 به دست دهد.
از سوي ديگر 2 هفتهاي كه گذشت، يعني از آغاز بيستوسومين جشنواره موسيقي فجر تا پايان نخستين نمايشگاه موسيقي و آثار شنيداري، روزهاي گرم و پررونقي براي موسيقي ايران بودند.
روزهايي كه شايد كمترين كسي انتظارش را ميكشيد. جشنواره امسال، به كمك بخش پاپ، شور و حال بيشتري به نسبت دورههاي قبل داشت، اما اقدام مسئولان ارشاد در برگزاري نمايشگاه كه درست همزمان با پايان اجراها، آغاز شد، مسير حركت جشنواره را يك هفته ديگر هم ادامه داد و از اين طريق توانست، جاي خالي بزرگي را كه در تمام اين سالها حس ميشد، پر كند.
اين جاي خالي وقتي بيشتر ديده شد كه در طول يك هفته برگزاري نمايشگاه، چهرههاي مختلفي در كنار يكديگر ديده شدند و خبرهاي خوشي نيز شنيده شد. از جمله اين كه مدير دفتر موسيقي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي اعلام كرد: «سعي خواهيم كرد تا با كمك مؤسسه رسانههاي تصويري، موسيقيهاي فاخر و آثار شنيداري را در شبكه توزيع خانوادگي وارد كنيم.»
و جالبتر اينكه محمدرضا لطفي و حسين عليزاده در جريان بازديد از نمايشگاه موسيقي و ديدار با يكديگر، قول همكاري با هم را در قالب يك كنسرت مشترك دادند.
اين دو هنرمند موسيقي سنتي كه گويا مدتها بود همديگر را نديده بودند، در همين نمايشگاه يكديگر را در آغوش كشيدند و...
كاش ماجرا به همين دو هفته ختم نشود.