akanani
Wednesday 16 January 2008, 07:47 AM
علی معلم دامغانی در يازدهمين نشست نقدنغمه گفت: در تعزیه همواره چهره‌های موافق با موسیقی و آواز هنرنمایی می‌کنند
و چهره‌های منفی مانند شمر و ابن سعد همواره با دکلمه و اشتلم وار ظاهر می‌شوند.
به گزارش همشهري آنلاين علی معلم دامغانی (You can see links before reply) دوشنبه، 24 دي در فرهنگسراي دانشجو در نشست نغمه‌هاي عاشورايي ضمن اعلام اين مطلب گفت: دليل اين كه اولياء‌و اتقيا زبان آوازي و موسيقايي دارند اين است كه موسیقی بوی آشنایی و دوستی می‌دهد ولی از کلام خشن و اشتلم وار بوی بیگانگی و خروج از دین به مشام می‌رسد. به همین دلیل شبیه چهره‌هایی چون حضرت حسین (ع)، حضرت عباس (ع) و حر در دستگاه‌های زیبای موسیقی ایرانی همانند شور، چهارگاه و سه‌گاه خنیاگری می‌کنند تا مخاطب احساس دوستی و نزدیکی پیدا کند. در نقطه مقابل چهره‌های منفی یا همان اشقیا خوانان با خشونت زیاد به بیان بدون موسیقی می‌پردازند که مردم را از ایشان بیزارتر می‌کند و حس منفی مردم نسبت به چنین چهره‌هایی تقویت می‌شود.
وي با شاره به موسیقایی بودن کلام خداوند در قالب کتاب‌های آسمانی تورات، انجیل و قرآن گفت: موسيقي متعلق به عالمي جز مذهب و آيين نيست و ريشه و حقيقت آييني دارد. اين مسئله آنقدر آشكار است كه اگر به هر جاي عالم در طول تاريخ سفر كنيد، از شمن‌ها در سيبري دور گرفته تا برهمن‌ها و هر جا اعتقادي وجود دارد با موسيقي نسبتي دارد.
و چهره‌های منفی مانند شمر و ابن سعد همواره با دکلمه و اشتلم وار ظاهر می‌شوند.
به گزارش همشهري آنلاين علی معلم دامغانی (You can see links before reply) دوشنبه، 24 دي در فرهنگسراي دانشجو در نشست نغمه‌هاي عاشورايي ضمن اعلام اين مطلب گفت: دليل اين كه اولياء‌و اتقيا زبان آوازي و موسيقايي دارند اين است كه موسیقی بوی آشنایی و دوستی می‌دهد ولی از کلام خشن و اشتلم وار بوی بیگانگی و خروج از دین به مشام می‌رسد. به همین دلیل شبیه چهره‌هایی چون حضرت حسین (ع)، حضرت عباس (ع) و حر در دستگاه‌های زیبای موسیقی ایرانی همانند شور، چهارگاه و سه‌گاه خنیاگری می‌کنند تا مخاطب احساس دوستی و نزدیکی پیدا کند. در نقطه مقابل چهره‌های منفی یا همان اشقیا خوانان با خشونت زیاد به بیان بدون موسیقی می‌پردازند که مردم را از ایشان بیزارتر می‌کند و حس منفی مردم نسبت به چنین چهره‌هایی تقویت می‌شود.
وي با شاره به موسیقایی بودن کلام خداوند در قالب کتاب‌های آسمانی تورات، انجیل و قرآن گفت: موسيقي متعلق به عالمي جز مذهب و آيين نيست و ريشه و حقيقت آييني دارد. اين مسئله آنقدر آشكار است كه اگر به هر جاي عالم در طول تاريخ سفر كنيد، از شمن‌ها در سيبري دور گرفته تا برهمن‌ها و هر جا اعتقادي وجود دارد با موسيقي نسبتي دارد.