Leon
Thursday 17 January 2008, 09:52 AM
You can see links before reply گروه اصل گزينش Axiom of Choice
Axiom of Choice
رياضی و موسيقی و هجرت !
بيشتر از يکماهه که خانه فرهنگ ملل House der Kulture der Welt جشنواره هنر ايرانی رو در برلين براه انداخته. اين جشنواره که از عيد شروع شده تماشاچيان آلمانی رو با هنرمندان امروز ايرانی آشنا ميکنه . چه از ايران و چه در خارج از کشور. مردم، با هويت امروزيه هنرايرانی آشنا ميشن. با ديدن فيلم ، تئاتر کنسرت و با پرسه زدن در نمايشگاه عکس و کارهای هنری . You can see links before reply
ما هم سه چهار روزی اونجا بوديم و رفتيم ديدن کنسرت گروه Axiom of Choice که از لس آنجلس آمريکا آمده بودن. موسيقی به راستی سحر انگيزی رو روی صحنه اجرا کردن.
مصاحبه و موسيقی گروه اصل گزينش (You can see links before reply)
آلبوم عکس کنسرت (You can see links before reply)
صدا صدای اصيل ايران بود ولی انگار از قرنهای آينده شنيده ميشد! خيلی مدرن بود با پيچ و تابهائی که آدم رو ميبرد به روستاهای اروپا يا آمريکا ( بخصوص بين سرخپوستها) حتی آسيای مرکز و عربستان ولی صدا صدای اصيل ايرانی هم بود!!!!
تونستم مختصر و مفيد با رامين ترکيان سرپرست گروه، صحبت کنم .
رامين اسم اين گروه يعنی چی ؟
You can see links before reply جلد آلبوم گشايش
اين يک لغت لاتينه و يک اصطلاح رياضی يعنی " اصل گزينش " يا "حق انتخاب" برای اينکه من تحصيلاتم در رياضی هستش، همينطور مامک خواننده گروه، برای من اين معادله يک معنای معنوی هم داره، چون در دنيای رياضی که همه چيز بايد توجيه بشه يک چيز به توجيه احتياج نداره و اون انتخابتونه و اين حق انتخاب يا اصل گزينش به هر رياضی دانی تعلق ميگيره. اين اصل با کار موسيقی ما خيلی مرتبطه.اولين چيزی که در موسقی ما زير سوال ميره اينه که چرا اين ملودی های سنتی رو با سازها و ملوديها و ريتمهای خارجی دارين آلوده ميکنين؟ ما می خوايم بگيم که ما آگاهانه داريم اين کار رو ميکنيم و اين حق ماست.
اين حق انتخاب هر هنرمنده که هر سازی رو که خواست استفاده کنه هر جوری خواست آهنگ بسازه.
چرا ما ايرانيا از اينکه موسيقی وسازهای سنتی مون جور ديگه ای نواخته بشه،مثلأ با سازهای خارجی قاطی بشه، وحشت داريم. فکر می کنيم که همه ميراث باستانيمون آلوده ميشه؟ فکر نمی کنيم که اين يک تنوعه نه يک تغيير؟
البته اين فقط ما نيستيم خيلی از کشورهای ديگه هم اينجوری فکر می کنن و ادغام در موسيقی رو يک جور تهاجم فرهنگی می دونن. البته حق هم دارن چون همه جا فرهنگ آمريکائی داره يک فرهنگ غالب ميشه.
You can see links before reply جلد آلبوم نيايش
بنابراين اين نوع کارهای چند مليتی ميره زير سوال و مردم باهاشون برخورد بدی دارن. ولی خوشبختانه درچند سال گذشته اين حداقل در فرهنگ ما عوض شده.
بنابراين اين مخالفتها طبيعيه و درست هم هست که ما هويتمون رو از دست نديم ولی درعين حال داره دنيا عوض ميشه، دنيا داره بهم نزديکتر و يکی تر ميشه. و برای هنرمندا اين مسئله داره روشن ميشه که اينجور ادغام فرهنگها و موسيقی ها خدشه ای به هويت ملی نمی زنه.
الان فکر ميکنی که موسقی جهانی وارد دوران طلائی خودش شده؟
آره اين نوع موسيقی ديگه جا افتاده صد در صد. الان داره تحولات تازه ای هم پيدا ميکنه. تا چند سال پيش world music به اين خلاصه ميشد که تو يک تکه آهنگ يک مزه ای از يک موسيقی خارجی شنيده بشه. يا مثلأ همراه يک آهنگ هندی يا اسپانيائی يک سری سازهای الکترونيک همصدا بشه تا که به آهنگ يک حالت آسيائی / اروپائی بده. ولی الان اين داره عوض ميشه.
بين هنرمندای اين سبک موسيقی (اضافه کردن تکه پاره هائی از ملودی ها يا ساز کشورهای ديگه) ديگه کافی نيست.ديگه انتظار ميره که هنرمند با نگاهی جهانی آهنگ بسازه و سازها رو رهبری کنه.
(در حالی که رامين داشت به خورشيد نارنجی تنگ غروب نگاه می کرد نفس عميقی ازهوای برلين کشيد و ادامه داد. . .)
You can see links before reply رامين و مامک
اين موسيقی در زمانی بوجود آمده که تعداد زيادی از کشورهای آسيائی به غرب مهاجرت کردن و آدم راديو رو که باز ميکنه انواع و اقسام صداها و موسيقی ها رو می شنوه . از چين، از ارمنستان، از ترکيه، از هند، از بلغارستان و اين نوع موسيقی زاده اين نوع زندگی هستش که من در آمريکا باهاش روبرو هستم . برای همين اسم موسيقی و سبک کار گروه Axiom رو گذاشتم موسيقی ايرانی مهاجر.
سايت Axiom of Choice (You can see links before reply)
چون اگر ماها دراين 25 سال گذشته به خارج مهاجرت نمي کرديم و با فرهنگهای ديگه به اين شکل آشنا نمی شديم، به اين شکل موسيقی يونانی و چينی و ارمنی و آمريکائی رو درک نمی کرديم . همنشينی با اين آدمهای متنوع ديد من رو نسبت به موسيقی عوض کرده. موسيقی من موسيقی ايرانی مهاجره.
bbcpersian
Axiom of Choice
رياضی و موسيقی و هجرت !
بيشتر از يکماهه که خانه فرهنگ ملل House der Kulture der Welt جشنواره هنر ايرانی رو در برلين براه انداخته. اين جشنواره که از عيد شروع شده تماشاچيان آلمانی رو با هنرمندان امروز ايرانی آشنا ميکنه . چه از ايران و چه در خارج از کشور. مردم، با هويت امروزيه هنرايرانی آشنا ميشن. با ديدن فيلم ، تئاتر کنسرت و با پرسه زدن در نمايشگاه عکس و کارهای هنری . You can see links before reply
ما هم سه چهار روزی اونجا بوديم و رفتيم ديدن کنسرت گروه Axiom of Choice که از لس آنجلس آمريکا آمده بودن. موسيقی به راستی سحر انگيزی رو روی صحنه اجرا کردن.
مصاحبه و موسيقی گروه اصل گزينش (You can see links before reply)
آلبوم عکس کنسرت (You can see links before reply)
صدا صدای اصيل ايران بود ولی انگار از قرنهای آينده شنيده ميشد! خيلی مدرن بود با پيچ و تابهائی که آدم رو ميبرد به روستاهای اروپا يا آمريکا ( بخصوص بين سرخپوستها) حتی آسيای مرکز و عربستان ولی صدا صدای اصيل ايرانی هم بود!!!!
تونستم مختصر و مفيد با رامين ترکيان سرپرست گروه، صحبت کنم .
رامين اسم اين گروه يعنی چی ؟
You can see links before reply جلد آلبوم گشايش
اين يک لغت لاتينه و يک اصطلاح رياضی يعنی " اصل گزينش " يا "حق انتخاب" برای اينکه من تحصيلاتم در رياضی هستش، همينطور مامک خواننده گروه، برای من اين معادله يک معنای معنوی هم داره، چون در دنيای رياضی که همه چيز بايد توجيه بشه يک چيز به توجيه احتياج نداره و اون انتخابتونه و اين حق انتخاب يا اصل گزينش به هر رياضی دانی تعلق ميگيره. اين اصل با کار موسيقی ما خيلی مرتبطه.اولين چيزی که در موسقی ما زير سوال ميره اينه که چرا اين ملودی های سنتی رو با سازها و ملوديها و ريتمهای خارجی دارين آلوده ميکنين؟ ما می خوايم بگيم که ما آگاهانه داريم اين کار رو ميکنيم و اين حق ماست.
اين حق انتخاب هر هنرمنده که هر سازی رو که خواست استفاده کنه هر جوری خواست آهنگ بسازه.
چرا ما ايرانيا از اينکه موسيقی وسازهای سنتی مون جور ديگه ای نواخته بشه،مثلأ با سازهای خارجی قاطی بشه، وحشت داريم. فکر می کنيم که همه ميراث باستانيمون آلوده ميشه؟ فکر نمی کنيم که اين يک تنوعه نه يک تغيير؟
البته اين فقط ما نيستيم خيلی از کشورهای ديگه هم اينجوری فکر می کنن و ادغام در موسيقی رو يک جور تهاجم فرهنگی می دونن. البته حق هم دارن چون همه جا فرهنگ آمريکائی داره يک فرهنگ غالب ميشه.
You can see links before reply جلد آلبوم نيايش
بنابراين اين نوع کارهای چند مليتی ميره زير سوال و مردم باهاشون برخورد بدی دارن. ولی خوشبختانه درچند سال گذشته اين حداقل در فرهنگ ما عوض شده.
بنابراين اين مخالفتها طبيعيه و درست هم هست که ما هويتمون رو از دست نديم ولی درعين حال داره دنيا عوض ميشه، دنيا داره بهم نزديکتر و يکی تر ميشه. و برای هنرمندا اين مسئله داره روشن ميشه که اينجور ادغام فرهنگها و موسيقی ها خدشه ای به هويت ملی نمی زنه.
الان فکر ميکنی که موسقی جهانی وارد دوران طلائی خودش شده؟
آره اين نوع موسيقی ديگه جا افتاده صد در صد. الان داره تحولات تازه ای هم پيدا ميکنه. تا چند سال پيش world music به اين خلاصه ميشد که تو يک تکه آهنگ يک مزه ای از يک موسيقی خارجی شنيده بشه. يا مثلأ همراه يک آهنگ هندی يا اسپانيائی يک سری سازهای الکترونيک همصدا بشه تا که به آهنگ يک حالت آسيائی / اروپائی بده. ولی الان اين داره عوض ميشه.
بين هنرمندای اين سبک موسيقی (اضافه کردن تکه پاره هائی از ملودی ها يا ساز کشورهای ديگه) ديگه کافی نيست.ديگه انتظار ميره که هنرمند با نگاهی جهانی آهنگ بسازه و سازها رو رهبری کنه.
(در حالی که رامين داشت به خورشيد نارنجی تنگ غروب نگاه می کرد نفس عميقی ازهوای برلين کشيد و ادامه داد. . .)
You can see links before reply رامين و مامک
اين موسيقی در زمانی بوجود آمده که تعداد زيادی از کشورهای آسيائی به غرب مهاجرت کردن و آدم راديو رو که باز ميکنه انواع و اقسام صداها و موسيقی ها رو می شنوه . از چين، از ارمنستان، از ترکيه، از هند، از بلغارستان و اين نوع موسيقی زاده اين نوع زندگی هستش که من در آمريکا باهاش روبرو هستم . برای همين اسم موسيقی و سبک کار گروه Axiom رو گذاشتم موسيقی ايرانی مهاجر.
سايت Axiom of Choice (You can see links before reply)
چون اگر ماها دراين 25 سال گذشته به خارج مهاجرت نمي کرديم و با فرهنگهای ديگه به اين شکل آشنا نمی شديم، به اين شکل موسيقی يونانی و چينی و ارمنی و آمريکائی رو درک نمی کرديم . همنشينی با اين آدمهای متنوع ديد من رو نسبت به موسيقی عوض کرده. موسيقی من موسيقی ايرانی مهاجره.
bbcpersian