Leon
Wednesday 30 January 2008, 10:50 AM
موضوع : ابی ، داریوش و یا هر دو کنار هم ! ؟
نویسنده : احمد فتاحی
You can see links before reply
مدتهاست دو صدای دیرینه و خاطره انگیز موسیقی نوین ما به ناچار غرق در مسائلی شده اند که نگذاشته اند آنها مثل قبل در كنار هم قرار گيرند. حال سوال ما از خود این است که آیا هنوز هم می توان انتظار آلبوم های دوصدایی از طرف این دو آوازخوان بزرگ را داشت یا خیر؟ پاسخ این سوال از سه جنبه قابل بررسی است :
1- تداخل و عدم هماهنگی در برنامه های این دو هنرمند باعث شده که کمتر به فکر انجام کارهای مشترک مانند کنسرت و آلبوم باشند .
2- دوره این همکاری دو نفره به پایان رسیده و مختص به چند کنسرت و آلبوم مشترک بوده که منحصرا" مربوط به زمانی خاص بوده است .
3- تفرقه انگیزی رایج در دنیای هنر و اختلاف نظر باعث دوری این دو هنرمند بزرگ شده است.
در ادامه سعی خواهیم کرد به بررسی هر سه مورد بپردازیم.
مهمترین مساله ای که شاید مشکل همه ی آوازخوانان ما است مورد حمایت واقع شدن کمپانی های کنسرت گذار است . کمپانی هایی که در پی سود بیشتر خودشان حاضرند از هر ترفندی استفاده کنند تا نام های کوچک را در کنار این نام های بزرگ زیبا جلوه داده و با توجه به تبلیغ برای کنسرت هایشان در آمد خوبی هم کسب کنند. در کنار این مساله - که منجر به مشکلات فراوانی برای آوازخوانان خوب و متعهد ما شده است – آوازخوانان خوب ما به دلیل قرارداد هایی که با این کمپانی ها منعقد کرده اند ، طی یک مدت خاص ملزم به اجرای برنامه در محل ها و زمان های تعیین شده هستند و به دلیل اختلاف ساعت در اروپا ، امریکا و اقیانوسیه و حتی آسیا بسیار پیش آمده است که تا 12 ساعت اختلاف در اجرای برنامه ها داشته باشند . به زبان دیگر ، این مسئله باعث شده تا برنامه ی زمانی این دو هنرمند و بقیه هنرمندان متعهد ما با یکدیگر هماهنگ نشود و این دوری های هنری در این سالها بیشتر رویت شوند . ( البته هنرمند حرفه ای همیشه با این مشکلات دست به گریبان است ) .
واضح است اگر آوازخوانان ما نیازمند حمایت مالی این کمپانی ها نباشند بسیاری از این مشکلات حل شده و شاهد اجراهای زنده فراوانی بصورت دو صدایی و چند صدایی خواهیم بود . این مهم زمانی اتفاق می افتد که دنیای هنر سالم باشد و هنرمند برای بستن قرارداد با مشکلات فراوانی مواجه نشود . در صورتی که این مشکلات رفع شود ترانه نوین ما مطمئنا" با رویکردی جدید مواجه می شود و کمک شایانی به رشد و نمو بیشتر آن خواهد شد .
اما در کنار اولین پاسخ ، مشکل دوم ( اگر بشود نامش را مشکل گذاشت ) و بیشتر مربوط به انتشار آلبوم های مشترک می شود ، عدم نیاز خوانندگان به یکدیگر است که در این سالها بیشتر خود را نشان داده است . موفق ترین خوانندگان ما از نگاه آمار و تعهد هنری در کارنامه شان ابی و داریوش هستند که همیشه یاور ترانه سرایان و آهنگسازان نوین ما در این راه بوده اند . با توجه به اینکه اکنون این دو هنرمند عزیزمان از وجهه بسیار مناسبی در دنیای هنر برخوردار هستند کمتر نیاز پیدا خواهند کرد تا با اجرای کارهای مشترک ، به مانند سالهای قبل در پی نمایاندن خود و هنر کم نظیرشان باشند . اگر به سالهای آغازین بعد از انقلاب برگردیم و مشکلات فراوان هنرمندانمان در غربت را پیگیری کنیم می بینیم که کارهای مشترک در آن سالها باعث می شد تا صدای بسیاری از مردم ایران به جهانیان برسد و مشکلات سیاسی – اجتماعی که باعث تبعید هنری آنها شده است منعکس شود . در کنار نشان دادن این موارد ، در ترانه های اجرا شده این دو آوازخوان به مشکلات بزرگ این جامعه از جمله : فقر – فحشا – تبعیض – عقب ماندگی و ... پرداخته می شد. ترانه هایی که اکثرا" سروده ی بزرگان ترانه ( ایرج جنتی عطایی – اردلان سرفراز و شهیار قنبری ) بودند .
بنابراین با توجه به رشد فکری جامعه ، نیاز به اجرای ترانه های دو صدایی با صدای نماینگان مردم کمتر شده است .
و اما مشکل سوم که در این 7- 8 سال اخیر باعث شده این دوری هنری بسیار گسترده تر از قبل شود توطئه های نابلدان ، اختلاف نظر بین این دو هنرمند و اختلاف بین هواداران ایشان بوده است . بسیار غم انگیز است که کمتر هوادارانی را می شود یافت که سر رشته ای در این اختلاف ها نداشته باشند . امروزه متاسفانه بحث اختلاف بین هواداران ابی و داریوش تا نا کجا کشیده شده است و کمتر کسی است که از این موضوع با خبر نباشد ! .
دو مورد اول را به راحتی نمی توان حل کرد ولی مورد سوم چیزی ست که بر عهده ی ماست ، من و مایی که هنرمند را برای هنرش دوست می داریم و به نام او توجه نمی کنیم . اگر کمی احساسی با مسائل برخورد نکنیم و مشکلات هنرمندان را به خودشان واگذار کنیم و در مورد این اختلاف ها شایعه پراکنی نکنیم ، کمک شایانی به همکاری مجدد این دو هنرمند بزرگ ایران زمین خواهیم کرد . هنرمندانی که به گواه تاریخ و مردم ، محبوبترین نماینگان مردم ایران در خوانندگی بوده اند و منعکس کننده مشکلات مردم و جامعه .
تا زمانی که هواداران این دو آوازخوان متعهد دست از شیطنت برندارند و با استفاده از مقایسه های بچه گانه و کورکورانه ی خود ، سواد والایشان را در وبلاگ هایشان به رخ هم نکشند هیچ گاه نمی توان به این همکاری مجدد امیدوار بود ! همکاری که اگر شکل بگیرد ترانه نوین ما جان تازه ای خواهد گرفت و اشک شوق را بر چشمان همه ی عاشقان واقعی ترانه و موسیقی نوین جاری خواهد ساخت .
در پایان آرزوی شادکامی برای هر دو این خوانندگان بی بدیل کشور دارم و امیدوارم این مقاله بتواند اندکی بر روی طرز فکر ما اثر بگذارد ...
نویسنده : احمد فتاحی
You can see links before reply
مدتهاست دو صدای دیرینه و خاطره انگیز موسیقی نوین ما به ناچار غرق در مسائلی شده اند که نگذاشته اند آنها مثل قبل در كنار هم قرار گيرند. حال سوال ما از خود این است که آیا هنوز هم می توان انتظار آلبوم های دوصدایی از طرف این دو آوازخوان بزرگ را داشت یا خیر؟ پاسخ این سوال از سه جنبه قابل بررسی است :
1- تداخل و عدم هماهنگی در برنامه های این دو هنرمند باعث شده که کمتر به فکر انجام کارهای مشترک مانند کنسرت و آلبوم باشند .
2- دوره این همکاری دو نفره به پایان رسیده و مختص به چند کنسرت و آلبوم مشترک بوده که منحصرا" مربوط به زمانی خاص بوده است .
3- تفرقه انگیزی رایج در دنیای هنر و اختلاف نظر باعث دوری این دو هنرمند بزرگ شده است.
در ادامه سعی خواهیم کرد به بررسی هر سه مورد بپردازیم.
مهمترین مساله ای که شاید مشکل همه ی آوازخوانان ما است مورد حمایت واقع شدن کمپانی های کنسرت گذار است . کمپانی هایی که در پی سود بیشتر خودشان حاضرند از هر ترفندی استفاده کنند تا نام های کوچک را در کنار این نام های بزرگ زیبا جلوه داده و با توجه به تبلیغ برای کنسرت هایشان در آمد خوبی هم کسب کنند. در کنار این مساله - که منجر به مشکلات فراوانی برای آوازخوانان خوب و متعهد ما شده است – آوازخوانان خوب ما به دلیل قرارداد هایی که با این کمپانی ها منعقد کرده اند ، طی یک مدت خاص ملزم به اجرای برنامه در محل ها و زمان های تعیین شده هستند و به دلیل اختلاف ساعت در اروپا ، امریکا و اقیانوسیه و حتی آسیا بسیار پیش آمده است که تا 12 ساعت اختلاف در اجرای برنامه ها داشته باشند . به زبان دیگر ، این مسئله باعث شده تا برنامه ی زمانی این دو هنرمند و بقیه هنرمندان متعهد ما با یکدیگر هماهنگ نشود و این دوری های هنری در این سالها بیشتر رویت شوند . ( البته هنرمند حرفه ای همیشه با این مشکلات دست به گریبان است ) .
واضح است اگر آوازخوانان ما نیازمند حمایت مالی این کمپانی ها نباشند بسیاری از این مشکلات حل شده و شاهد اجراهای زنده فراوانی بصورت دو صدایی و چند صدایی خواهیم بود . این مهم زمانی اتفاق می افتد که دنیای هنر سالم باشد و هنرمند برای بستن قرارداد با مشکلات فراوانی مواجه نشود . در صورتی که این مشکلات رفع شود ترانه نوین ما مطمئنا" با رویکردی جدید مواجه می شود و کمک شایانی به رشد و نمو بیشتر آن خواهد شد .
اما در کنار اولین پاسخ ، مشکل دوم ( اگر بشود نامش را مشکل گذاشت ) و بیشتر مربوط به انتشار آلبوم های مشترک می شود ، عدم نیاز خوانندگان به یکدیگر است که در این سالها بیشتر خود را نشان داده است . موفق ترین خوانندگان ما از نگاه آمار و تعهد هنری در کارنامه شان ابی و داریوش هستند که همیشه یاور ترانه سرایان و آهنگسازان نوین ما در این راه بوده اند . با توجه به اینکه اکنون این دو هنرمند عزیزمان از وجهه بسیار مناسبی در دنیای هنر برخوردار هستند کمتر نیاز پیدا خواهند کرد تا با اجرای کارهای مشترک ، به مانند سالهای قبل در پی نمایاندن خود و هنر کم نظیرشان باشند . اگر به سالهای آغازین بعد از انقلاب برگردیم و مشکلات فراوان هنرمندانمان در غربت را پیگیری کنیم می بینیم که کارهای مشترک در آن سالها باعث می شد تا صدای بسیاری از مردم ایران به جهانیان برسد و مشکلات سیاسی – اجتماعی که باعث تبعید هنری آنها شده است منعکس شود . در کنار نشان دادن این موارد ، در ترانه های اجرا شده این دو آوازخوان به مشکلات بزرگ این جامعه از جمله : فقر – فحشا – تبعیض – عقب ماندگی و ... پرداخته می شد. ترانه هایی که اکثرا" سروده ی بزرگان ترانه ( ایرج جنتی عطایی – اردلان سرفراز و شهیار قنبری ) بودند .
بنابراین با توجه به رشد فکری جامعه ، نیاز به اجرای ترانه های دو صدایی با صدای نماینگان مردم کمتر شده است .
و اما مشکل سوم که در این 7- 8 سال اخیر باعث شده این دوری هنری بسیار گسترده تر از قبل شود توطئه های نابلدان ، اختلاف نظر بین این دو هنرمند و اختلاف بین هواداران ایشان بوده است . بسیار غم انگیز است که کمتر هوادارانی را می شود یافت که سر رشته ای در این اختلاف ها نداشته باشند . امروزه متاسفانه بحث اختلاف بین هواداران ابی و داریوش تا نا کجا کشیده شده است و کمتر کسی است که از این موضوع با خبر نباشد ! .
دو مورد اول را به راحتی نمی توان حل کرد ولی مورد سوم چیزی ست که بر عهده ی ماست ، من و مایی که هنرمند را برای هنرش دوست می داریم و به نام او توجه نمی کنیم . اگر کمی احساسی با مسائل برخورد نکنیم و مشکلات هنرمندان را به خودشان واگذار کنیم و در مورد این اختلاف ها شایعه پراکنی نکنیم ، کمک شایانی به همکاری مجدد این دو هنرمند بزرگ ایران زمین خواهیم کرد . هنرمندانی که به گواه تاریخ و مردم ، محبوبترین نماینگان مردم ایران در خوانندگی بوده اند و منعکس کننده مشکلات مردم و جامعه .
تا زمانی که هواداران این دو آوازخوان متعهد دست از شیطنت برندارند و با استفاده از مقایسه های بچه گانه و کورکورانه ی خود ، سواد والایشان را در وبلاگ هایشان به رخ هم نکشند هیچ گاه نمی توان به این همکاری مجدد امیدوار بود ! همکاری که اگر شکل بگیرد ترانه نوین ما جان تازه ای خواهد گرفت و اشک شوق را بر چشمان همه ی عاشقان واقعی ترانه و موسیقی نوین جاری خواهد ساخت .
در پایان آرزوی شادکامی برای هر دو این خوانندگان بی بدیل کشور دارم و امیدوارم این مقاله بتواند اندکی بر روی طرز فکر ما اثر بگذارد ...