Leon
Friday 1 February 2008, 01:26 PM
نوازندگان سه‌تار : داريوش صفوت / در روزگار بي هنري و نامردي و بالبشوي تا ......
You can see links before reply
در روزگار بي هنري و نامردي و بالبشوي بازي كه سراسر
دستگاههاي تبليغاتي كشور و ساير رسانه هاي گروهي كشور را از سال 1332 الي 1357 را فرا گرفته بود و از هر سوي به موسيقي سنتي ايران حملات ناجوانمردانه مي شد ، عده يي از خوانندگان و نوازندگان آن چناني ، نام و چهرشان از راديو و تلويزيون و مطالبي دور از حقيقت و واقعيت درباره شان به چشم و گوش مردم مي خورد ؛ استادان بزرگ و غمخوار اين هنر عرفاني و احساسي ، خانه نشين شده بودند ، در چنين دوران سختي " مركز حفظ و اشاعه موسيقي سنتي ايران " طرح ريزي و بعد از مدتي تاسيس گرديد .
يكي از شخصيت هايي كه براي پيشرفت اين مركز زحمت فراوان متحمل شده بود دكتر داريوش صفوت بود . وي به سال 1307 شمسي در تهران متولد شد و پدرش كه خود يكي از سه تار نوازان خوب بود از همان كودكي وي را با نواختن اين ساز آشنا ساخت و پس از چندي فرزند را نزد حبيب سماعي ، و در سال 1326 تا 1336 جهت فراگيري بيشتر و ادامه سه تار و سنتور نزد استاد صبا مي فرستد ، پس از مدتي يعني از سال 1344 تا 1348 داريوش صفوت نزد استاد حاج آقا محمد ايراني مجرد جهت فراگيري گوشه ها و رديف هاي آواز ايراني مي رود تا جايي كه خود استاد و معلمي والامقام و شامخ گرديد و خود در مهمترين مراكز فرهنگي و هنري به تدريس علم موسيقي پرداخت .
دكتر داريوش صفوت در هنرستان عالي موسيقي و مركز مطالعات موسيقي شرقي CEMO ( وابسته به انستيتو موزيكولوژي دانشگاه سوربن ) پاريس ، دانشكده هنرهاي زيبا ، هنركده عالي موسيقي ، " فلسفه موسيقي ايراني " در دانشگاه صنعتي ، " شناسايي موسيقي ايراني " در مدرسه عالي تلويزيون و سينما ، " شناسايي موسيقي ايراني " در جهاد دانشگاهي براي دانشجويان جهاد و سپاه ، "شناسايي موسيقي ايراني " در حوزه انديشه و هنر اسلامي تدريس نموده و از اين راه خدمات بزرگ و ارزشمندي به شناسايي موسيقي اصيل نموده است . وي غير از عضويت در كميسيون هاي علمي و فرهنگي ، عضويت در " شوراي تحقيقات " در انستيتوي تحقيقات موسيقي شناسي ايران از سال 1354 تا 1357 ، عضويت در " شوراي فني " هنرستان عالي موسيقي از سال 1344 تا 1346 ، عضويت در " هيئت داوران " آزمون باربد در سال هاي 1356 و 1357 را دارا بوده و تاليفات بسياري درباره موسيقي ايران داشته كه عبارتند از : رساله " عرفان و موسيقي ايران " ، " پژوهشي كوتاه درباره استادان ايران و الحان موسيقي ايراني " ، رساله " خصوصيات موسيقي اصيل ايراني " - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي - شماره سوم - پاريس 1968 ، " موسيقي ايران " به زبان فرانسه - تحت نظارت شوراي بين المللي موسييقي يونسكو - پاريس 1966 ، كتاب به دو زبان ( فارسي - انگليسي ) با نام : " جنبه هاي عرفاني موسيقي اصيل ايراني " - از انتشارات " مركز موسيقي سنتي و عرفاني شرق " - نيويورك 1985 ، ترجمه فرانسوي كتاب " عرفان و موسيقي ايران " در شماره هاي 484 ، 483 سال 1984 مجله مطالعات سنتي Etudes Traditionnelles ) ) چاپ پاريس ، دو مقاله " عرفان و موسيقي ايران " فوق الذكر و درباره " عرفان " در شماره 31 آوريل 1988 - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي چاپ پاريس .
منبع :بزرگان موسیقی سنتی ایران (You can see links before reply)
You can see links before reply
در روزگار بي هنري و نامردي و بالبشوي بازي كه سراسر
دستگاههاي تبليغاتي كشور و ساير رسانه هاي گروهي كشور را از سال 1332 الي 1357 را فرا گرفته بود و از هر سوي به موسيقي سنتي ايران حملات ناجوانمردانه مي شد ، عده يي از خوانندگان و نوازندگان آن چناني ، نام و چهرشان از راديو و تلويزيون و مطالبي دور از حقيقت و واقعيت درباره شان به چشم و گوش مردم مي خورد ؛ استادان بزرگ و غمخوار اين هنر عرفاني و احساسي ، خانه نشين شده بودند ، در چنين دوران سختي " مركز حفظ و اشاعه موسيقي سنتي ايران " طرح ريزي و بعد از مدتي تاسيس گرديد .
يكي از شخصيت هايي كه براي پيشرفت اين مركز زحمت فراوان متحمل شده بود دكتر داريوش صفوت بود . وي به سال 1307 شمسي در تهران متولد شد و پدرش كه خود يكي از سه تار نوازان خوب بود از همان كودكي وي را با نواختن اين ساز آشنا ساخت و پس از چندي فرزند را نزد حبيب سماعي ، و در سال 1326 تا 1336 جهت فراگيري بيشتر و ادامه سه تار و سنتور نزد استاد صبا مي فرستد ، پس از مدتي يعني از سال 1344 تا 1348 داريوش صفوت نزد استاد حاج آقا محمد ايراني مجرد جهت فراگيري گوشه ها و رديف هاي آواز ايراني مي رود تا جايي كه خود استاد و معلمي والامقام و شامخ گرديد و خود در مهمترين مراكز فرهنگي و هنري به تدريس علم موسيقي پرداخت .
دكتر داريوش صفوت در هنرستان عالي موسيقي و مركز مطالعات موسيقي شرقي CEMO ( وابسته به انستيتو موزيكولوژي دانشگاه سوربن ) پاريس ، دانشكده هنرهاي زيبا ، هنركده عالي موسيقي ، " فلسفه موسيقي ايراني " در دانشگاه صنعتي ، " شناسايي موسيقي ايراني " در مدرسه عالي تلويزيون و سينما ، " شناسايي موسيقي ايراني " در جهاد دانشگاهي براي دانشجويان جهاد و سپاه ، "شناسايي موسيقي ايراني " در حوزه انديشه و هنر اسلامي تدريس نموده و از اين راه خدمات بزرگ و ارزشمندي به شناسايي موسيقي اصيل نموده است . وي غير از عضويت در كميسيون هاي علمي و فرهنگي ، عضويت در " شوراي تحقيقات " در انستيتوي تحقيقات موسيقي شناسي ايران از سال 1354 تا 1357 ، عضويت در " شوراي فني " هنرستان عالي موسيقي از سال 1344 تا 1346 ، عضويت در " هيئت داوران " آزمون باربد در سال هاي 1356 و 1357 را دارا بوده و تاليفات بسياري درباره موسيقي ايران داشته كه عبارتند از : رساله " عرفان و موسيقي ايران " ، " پژوهشي كوتاه درباره استادان ايران و الحان موسيقي ايراني " ، رساله " خصوصيات موسيقي اصيل ايراني " - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي - شماره سوم - پاريس 1968 ، " موسيقي ايران " به زبان فرانسه - تحت نظارت شوراي بين المللي موسييقي يونسكو - پاريس 1966 ، كتاب به دو زبان ( فارسي - انگليسي ) با نام : " جنبه هاي عرفاني موسيقي اصيل ايراني " - از انتشارات " مركز موسيقي سنتي و عرفاني شرق " - نيويورك 1985 ، ترجمه فرانسوي كتاب " عرفان و موسيقي ايران " در شماره هاي 484 ، 483 سال 1984 مجله مطالعات سنتي Etudes Traditionnelles ) ) چاپ پاريس ، دو مقاله " عرفان و موسيقي ايران " فوق الذكر و درباره " عرفان " در شماره 31 آوريل 1988 - بولتن مركز مطالعات موسيقي شرقي چاپ پاريس .
منبع :بزرگان موسیقی سنتی ایران (You can see links before reply)