Leon
Friday 25 April 2008, 12:29 AM
موسيقی صحنه ای در ايران
محمود خوشنام
You can see links before reply
You can see links before reply
"اپرا" در ايتاليا زاده و پرورده شده ولی تنها ايتاليايی باقی نمانده و به زودی تابعيت آلمان و فرانسه و انگلستان را نيز به دست آورده است.
از اواسط قرن نوزدهم، بسياری از سرزمين های اروپايی، به فکر ايجاد اپراهای ملی برای خود افتادند و نيم قرن پس از آن، سرزمين های آسيايی نيز که در برخورد با فرهنگ غرب قرار گرفته بودند، وسوسه شدند که جا و مقامی برای اپرا در عرصه فرهنگ و هنر ملی خود فراهم آورند.
در ايران انديشه ساخت و پرداخت اپرا، يا شکل سبک تر آن، اپرت، با جنبش مشروطيت آغاز شده است.
پيش زمينه هايی البته در تاريخ فرهنگی ايران می توان يافت که گرايش به اجرای موسيقی صحنه ای را آشکار می سازد. از جمله می توان از همسرايی در نيايش های باستانی و نيز به کارگيری عناصر موسيقی صحنه ای در "تعزيه" ياد کرد.
آنچه از دوره مشروطيت در زمينه موسيقی صحنه ای اهميت پيدا کرده، گرايش به ايجاد فرم اپرای ملی به شيوه ساخت و پرداخت غربی است.
گرايشی که پس از شصت سال، سير تکوينی خود، در دهه چهل خورشيدی، در تالار رودکی جايگاهی مناسب برای بار آوری پيدا کرده است.
برنامه موسيقی صحنه ای در ايران، در چهار بخش پياپی، نگاهی دارد به اين سير تکوينی ... .
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه اول (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه دوم (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه سوم (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه چهارم (You can see links before reply)
You can see links before reply
محمود خوشنام
You can see links before reply
You can see links before reply
"اپرا" در ايتاليا زاده و پرورده شده ولی تنها ايتاليايی باقی نمانده و به زودی تابعيت آلمان و فرانسه و انگلستان را نيز به دست آورده است.
از اواسط قرن نوزدهم، بسياری از سرزمين های اروپايی، به فکر ايجاد اپراهای ملی برای خود افتادند و نيم قرن پس از آن، سرزمين های آسيايی نيز که در برخورد با فرهنگ غرب قرار گرفته بودند، وسوسه شدند که جا و مقامی برای اپرا در عرصه فرهنگ و هنر ملی خود فراهم آورند.
در ايران انديشه ساخت و پرداخت اپرا، يا شکل سبک تر آن، اپرت، با جنبش مشروطيت آغاز شده است.
پيش زمينه هايی البته در تاريخ فرهنگی ايران می توان يافت که گرايش به اجرای موسيقی صحنه ای را آشکار می سازد. از جمله می توان از همسرايی در نيايش های باستانی و نيز به کارگيری عناصر موسيقی صحنه ای در "تعزيه" ياد کرد.
آنچه از دوره مشروطيت در زمينه موسيقی صحنه ای اهميت پيدا کرده، گرايش به ايجاد فرم اپرای ملی به شيوه ساخت و پرداخت غربی است.
گرايشی که پس از شصت سال، سير تکوينی خود، در دهه چهل خورشيدی، در تالار رودکی جايگاهی مناسب برای بار آوری پيدا کرده است.
برنامه موسيقی صحنه ای در ايران، در چهار بخش پياپی، نگاهی دارد به اين سير تکوينی ... .
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه اول (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه دوم (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه سوم (You can see links before reply)
You can see links before replyموسيقی صحنه ای در ايران، برنامه چهارم (You can see links before reply)
You can see links before reply