Leon
Tuesday 20 May 2008, 01:10 AM
موضوع :زندگي پس از مرگ هنرمند ايراني
نویسنده :مزدا موسی زاده
واروژان سلطان تنظيم موسيقي پاپ در گذشت.
ويگن سلطان جاز و اسطوره بي تكرار موسيقي پاپ در گذشت.
مازيار و صداي جادوييش به آسمانها پيوستند.
بابك بيات يكتاسوار ملودي و تنظيم از بين ما رفت.
فرهاد خواننده مبارز موسيقي پاپ جاودانه شد.
فريدون فروغي افتخار موسيقي پاپ درگذشت.
از اين دست تيترها بسيار ديده ايم و از اين پس نيز خواهيم ديد ‚ هنوز چند هنرمند خوب در عرصه موسيقي پاپ باقي مانده اند و ميشود روي مرگشان براي ساختن تيترهاي دلنواز و افتخار آميز و بالا رفتن فروش مجله و روزنامه و يا بالا بردن آمار بينندگان سايتها و وبلاگها حساب باز كرد.
هنوز ابي و داريوش و گوگوش هستند ‚ هنوز سياوش قميشي و فريد زلاند و محمد شمس زنده اند ‚ هنوز ايرج جنتي عطايي و اردلان سرفراز و شهيار قنبري هستند . پس هنوز چند سالي ميشود با بودنشان و كوبيدنشان به محيط مزخرف سايتها و تلويزيونهايمان جلوه اي ويژه ببخشيم و پس از رفتنشان نيز بانگ الرحيل سر كنيم و از حسناتشان غمنامه بسراييم و چشمهاي كور ديروزمان را به ناگاه از اشك غمگين رفتنشان شفا ببخشيم .
آري هنوز چند سالي وقت داريم ‚ پس عشق است معركه گيري و جذب مشتري را .
هنرمند ايراني تنها هنرمندي است كه هنرش پس از مرگ شناخته ميشود . سالگردها برايشان برگزار و تفسيرها بر هنرشان نوشته ميشود ‚ گويا لبيك گفتنش به عزرائيل او را واجد شرايط لوحها و تنديسهاي دست- ساز انديشمندان و سرمايه داران و دگر انديشان روزگار نبودنش كرده است.
واي كه مرگ چه چيز خوبي است براي هنرمند ايراني .اما افسوس كه تمامي آن لوحها و تنديسهاي هجو روانه سينه قبرستان و بين ارواح تقسيم خواهند شد.
آن روز نزديك است كه انجمنها و ميزگردهاي شناخت ملوديهاي سياوش قميشي و فريد زلاند برگزار شوند و به به و چه چه حضار به اين سو و آن سو پرتاب شود. آري نزديك است كه در انجمنهاي والاي ادبي شاهد بحثهاي رو به دوربين هفتگي در مورد تصويرسازي هاي ايرج جنتي عطايي و شهيار قنبري و انتشار ديوانهايشان باشيم. زود است كه در محفلهاي شناخت آواز و صدا به تحليل تكنيك و حس بخشي خوانندگاني چون ابي و گوگوش بپردازند و آنها را اسطورگان بي تكرار موسيقي پاپ معرفي كنند و من و تو نيز تمام اينها را بر آنتنهايمان برده و هنرمند تيپا خورده ديروزمان را بر عرش اعلاء روانه كنيم.مايي كه همينها را به تكرار و بي هنري و وطن فروشي متهم كرده و هر بار با قصه اي جديد بر سر آنها زده بوديم.
دردا ! هنرمندي كه به پاس يك عمر فعاليت بي دريغ و رؤيايي اش زير خروارها خاك خفته و جوايز مردنش را بين اعضا خانواده و دوستانش قسمت ميكنند.
آري ! آن زمان چندان دور نيست كه همچون جايزه فروغ و سهراب ‚ جوايز داريوش و سرفراز و عطايي و ابي و … در جشنواره هايمان تقسيم شوند .
بهتر است از اين حرفهاي صد من يه غاز بگذريم و به معركه گيري و جذب مشتريمان بپردازيم...
** با احترام به تمامي هنرمنداني كه نامشان در اين مجال برده شد و آرزوي سلامتي و تندرستي براي فرد فردشان.
آنها که پس از مرگ ستاره شدند ! (You can see links before reply) <<<
نویسنده :مزدا موسی زاده
واروژان سلطان تنظيم موسيقي پاپ در گذشت.
ويگن سلطان جاز و اسطوره بي تكرار موسيقي پاپ در گذشت.
مازيار و صداي جادوييش به آسمانها پيوستند.
بابك بيات يكتاسوار ملودي و تنظيم از بين ما رفت.
فرهاد خواننده مبارز موسيقي پاپ جاودانه شد.
فريدون فروغي افتخار موسيقي پاپ درگذشت.
از اين دست تيترها بسيار ديده ايم و از اين پس نيز خواهيم ديد ‚ هنوز چند هنرمند خوب در عرصه موسيقي پاپ باقي مانده اند و ميشود روي مرگشان براي ساختن تيترهاي دلنواز و افتخار آميز و بالا رفتن فروش مجله و روزنامه و يا بالا بردن آمار بينندگان سايتها و وبلاگها حساب باز كرد.
هنوز ابي و داريوش و گوگوش هستند ‚ هنوز سياوش قميشي و فريد زلاند و محمد شمس زنده اند ‚ هنوز ايرج جنتي عطايي و اردلان سرفراز و شهيار قنبري هستند . پس هنوز چند سالي ميشود با بودنشان و كوبيدنشان به محيط مزخرف سايتها و تلويزيونهايمان جلوه اي ويژه ببخشيم و پس از رفتنشان نيز بانگ الرحيل سر كنيم و از حسناتشان غمنامه بسراييم و چشمهاي كور ديروزمان را به ناگاه از اشك غمگين رفتنشان شفا ببخشيم .
آري هنوز چند سالي وقت داريم ‚ پس عشق است معركه گيري و جذب مشتري را .
هنرمند ايراني تنها هنرمندي است كه هنرش پس از مرگ شناخته ميشود . سالگردها برايشان برگزار و تفسيرها بر هنرشان نوشته ميشود ‚ گويا لبيك گفتنش به عزرائيل او را واجد شرايط لوحها و تنديسهاي دست- ساز انديشمندان و سرمايه داران و دگر انديشان روزگار نبودنش كرده است.
واي كه مرگ چه چيز خوبي است براي هنرمند ايراني .اما افسوس كه تمامي آن لوحها و تنديسهاي هجو روانه سينه قبرستان و بين ارواح تقسيم خواهند شد.
آن روز نزديك است كه انجمنها و ميزگردهاي شناخت ملوديهاي سياوش قميشي و فريد زلاند برگزار شوند و به به و چه چه حضار به اين سو و آن سو پرتاب شود. آري نزديك است كه در انجمنهاي والاي ادبي شاهد بحثهاي رو به دوربين هفتگي در مورد تصويرسازي هاي ايرج جنتي عطايي و شهيار قنبري و انتشار ديوانهايشان باشيم. زود است كه در محفلهاي شناخت آواز و صدا به تحليل تكنيك و حس بخشي خوانندگاني چون ابي و گوگوش بپردازند و آنها را اسطورگان بي تكرار موسيقي پاپ معرفي كنند و من و تو نيز تمام اينها را بر آنتنهايمان برده و هنرمند تيپا خورده ديروزمان را بر عرش اعلاء روانه كنيم.مايي كه همينها را به تكرار و بي هنري و وطن فروشي متهم كرده و هر بار با قصه اي جديد بر سر آنها زده بوديم.
دردا ! هنرمندي كه به پاس يك عمر فعاليت بي دريغ و رؤيايي اش زير خروارها خاك خفته و جوايز مردنش را بين اعضا خانواده و دوستانش قسمت ميكنند.
آري ! آن زمان چندان دور نيست كه همچون جايزه فروغ و سهراب ‚ جوايز داريوش و سرفراز و عطايي و ابي و … در جشنواره هايمان تقسيم شوند .
بهتر است از اين حرفهاي صد من يه غاز بگذريم و به معركه گيري و جذب مشتريمان بپردازيم...
** با احترام به تمامي هنرمنداني كه نامشان در اين مجال برده شد و آرزوي سلامتي و تندرستي براي فرد فردشان.
آنها که پس از مرگ ستاره شدند ! (You can see links before reply) <<<