maryam.w
Saturday 16 August 2008, 04:57 PM
داود قصابيان در 13 تير ماه سال 1328 در تهران چشم به جهان گشود . وي در اوان كودكي به هنگام پخش نواي موسيقي و آواز از راديو ، نشاط وصف نا پذيري در چهره اش پديدار مي گشت .
در همان دوران به نواختن تنبك و ويلن علاقه مند شد . دردوران نوجواني افتخار شاگردي کوتاه مدتی نزد استاد مير نقيبي را پيدا كرد.
در طي اين سالها همه از استعداد وي در تنبك نوازي سخن مي گفتند . تا اينكه او براي فراگيري بهتر، به نزد استاد حسين تهراني رفت و در مدت كوتاهي پيشرفت چشمگيري در وي مشاهده گرديد بعدها در كنار شغل اصلي اش كه در يكي از سازمان هاي دولتي بود،عصرها در هتل هيلتون به طور ثابت همراه سيامك پويان،نوازنده سنتور ؛آقاي رفيعي منش،نوازنده تار و گهگاه همراه خوانندگاني چون مرحوم هايده ، استاد گلپايگاني ،سيما بينا و خانم پروا به نواختن تنبك مي پرداخت . ودر سالهاي بعد، افتخار نوازندگي را در اختتاميه اي همراه استاد پايور در تالار وحدت تجربه كرد.
ایشان تا چندی پيش در آموزشگاهي به تدريس ساز مي پرداختند ،اما به دليل مشکلاتی که در اثر بیماری برای دستشان پیش آمد از تدریس کناره گرفتند. و تنها در مراسم هايي كه از ايشان دعوت بعمل آید حضور پيدا مي كنند .
ايشان علاقه و استعداد وافري به بازيگري تئاتر در حيطه ي طنز داشتند كه حدوداً سي سال در اعياد و جشنها و مراسم هايي كه در سالن هاي مختلف بود دعوت به همكاري مي شدند .
هنر و علاقه ي ديگر ايشان شعر گفتن است كه از اوان دوران جواني با آن زندگي كردند در آن دوران اولين شعرهايشان در مجلات مختلفي چاپ مي كردند كه اين تشويق موثري براي شاعري جوان بود. زماني كه ساخت برج آزادي به اتمام رسيد اولين شعر در يادبود بلند ترين برج تهران در مجله اي از ايشان به چاپ رسيد و هديه اي به عنوان ياد بود در مجمعي عمومي به ايشان تعلق گرفت.
در نهايت در سال 1383 مجموعه اي از اشعارشان با نام ديوان قصاب را كه شامل غزليات، اشعار نو، حكايات ،رباعيات و تك بيتي است در 411 صفحه به چاپ رسانيدند.كه در دو دوره ي نمايشگاه بين المللي نيز بوده است .
همچنين در سالهاي 1378 تا 1381 چند سوره ي بزرگ قرآن كريم را به نظم(شعر) در آوردند. كه هنوز در دست چاپ است.
در همان دوران به نواختن تنبك و ويلن علاقه مند شد . دردوران نوجواني افتخار شاگردي کوتاه مدتی نزد استاد مير نقيبي را پيدا كرد.
در طي اين سالها همه از استعداد وي در تنبك نوازي سخن مي گفتند . تا اينكه او براي فراگيري بهتر، به نزد استاد حسين تهراني رفت و در مدت كوتاهي پيشرفت چشمگيري در وي مشاهده گرديد بعدها در كنار شغل اصلي اش كه در يكي از سازمان هاي دولتي بود،عصرها در هتل هيلتون به طور ثابت همراه سيامك پويان،نوازنده سنتور ؛آقاي رفيعي منش،نوازنده تار و گهگاه همراه خوانندگاني چون مرحوم هايده ، استاد گلپايگاني ،سيما بينا و خانم پروا به نواختن تنبك مي پرداخت . ودر سالهاي بعد، افتخار نوازندگي را در اختتاميه اي همراه استاد پايور در تالار وحدت تجربه كرد.
ایشان تا چندی پيش در آموزشگاهي به تدريس ساز مي پرداختند ،اما به دليل مشکلاتی که در اثر بیماری برای دستشان پیش آمد از تدریس کناره گرفتند. و تنها در مراسم هايي كه از ايشان دعوت بعمل آید حضور پيدا مي كنند .
ايشان علاقه و استعداد وافري به بازيگري تئاتر در حيطه ي طنز داشتند كه حدوداً سي سال در اعياد و جشنها و مراسم هايي كه در سالن هاي مختلف بود دعوت به همكاري مي شدند .
هنر و علاقه ي ديگر ايشان شعر گفتن است كه از اوان دوران جواني با آن زندگي كردند در آن دوران اولين شعرهايشان در مجلات مختلفي چاپ مي كردند كه اين تشويق موثري براي شاعري جوان بود. زماني كه ساخت برج آزادي به اتمام رسيد اولين شعر در يادبود بلند ترين برج تهران در مجله اي از ايشان به چاپ رسيد و هديه اي به عنوان ياد بود در مجمعي عمومي به ايشان تعلق گرفت.
در نهايت در سال 1383 مجموعه اي از اشعارشان با نام ديوان قصاب را كه شامل غزليات، اشعار نو، حكايات ،رباعيات و تك بيتي است در 411 صفحه به چاپ رسانيدند.كه در دو دوره ي نمايشگاه بين المللي نيز بوده است .
همچنين در سالهاي 1378 تا 1381 چند سوره ي بزرگ قرآن كريم را به نظم(شعر) در آوردند. كه هنوز در دست چاپ است.