saleh.yoosefian
Sunday 7 September 2008, 11:36 AM
بانگ موذن مرا کشد به مسجد ناله جانسوز تار اگر گذارد
سلام،
لطافت نوا در مخیله آدمی همیشه جایی نرم و ارزشمند برای خودش داشته. اگر این صورت هنر رو ملایم ترین صورت اون برای دخول به سیرتش فرض کنیم تکلیف تمامی هنرمندان در برابر این جنبه از هنر بسیار دشوارتر می شه. این تاپیک برای برقراری ارتباط با دوستانی است که نقدی یا نظری یا نگاهی به موسیقی دارند. بنده به عنوان فردی از این جامعه نظرات خودم و عده ای رو بیان خواهم کرد. خشنود می شم اگر به این تاپیک بپیوندید. پیشاپیش از زحمات جناب روح الامینو گارفیلد عزیز تشکر می کنم. برای شروع بیوگرافی مختصری از یکی از کامکارها شروع می کنم. در خاتمه قابل ذکر باید عرض کنم این تاپیک چهره ای منتقدانه داره و برای تمجید صرف یا نقد صرف ایجاد نشده.
اردوان کامکار، (۱۳۴۷ - ) نوازنده سرشناس سنتور است.
وی در سال ۱۳۴۷ در سنندج متولد شد. او جوانترین عضو خانواده هشت نفره معروف «کامکار» است. وی که آموزش سنتور را از ۴ سالگی نزد پدرش آغاز کرد کنسرتهای فراوانی را با گروه کامکارها در ایران، اروپا و امریکا اجرا کرده است.
وی در زمانی که هنوز پا به دهه دوم زندگی خود نگذاشته بود به همراه برادرش هوشنگ کامکار، کنسرتو سنتوری تصنیف کرد که در کاستی به نام «بر تارک سپيده» (همراه با یک کنسرتو کمانچه از برادرش) به بازار عرضه شد. چندی بعد اردوان کامکار در کنسرت گروه کامکار در فرهنگسرای بهمن با خلاقیتی کم‌نظیر در آهنگسازی و تسلط و پختگی چشمگیری در نوازندگی، قطعه «دریا» را به اجرا گذاشت.
اردوان کامکار غیر از آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه‌نوازی سازهای ایرانی تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. «دریا» اولین برنامه‌ای بود که می‌توان گفت، کل اجرا (چه آوازها و چه قطعات ضربی) سراسر رنگ و بویی جدید داشت و مخصوصاً از تکنیک‌های خاص سنتور در اجرای آن بهره برده شده بود، به گونه‌ای که به هیچ وجه با سازهایی مثل پیانو قابل اجرا نبود.
او که به سبک منحصر به فردی در سنتورنوازی دست یافته بود، دومین کنسرتو سنتور خود را که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می شد با نام «ماهی برای سال نو» روانه بازار موسیقی کرد تا قدرت بیان موسیقی خود را در زمینه موسیقی پلی تنال هم به نمایش بگذارد. «ماهی برای سال نو» یک کنسرتوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم‌های کردی‌است.
پس از مدتی اردوان کامکار سولوی «بر فراز باد» را منتشر کرد و اوج پختگی و ذوق موسیقی خود را به نمایش گذاشت. اردوان کامکار در کنسرت خانوادگی‌شان که با خوانندگی شهرام ناظری در سال ۱۳۷۶ اجرا شد، در میان برنامه قطعه «رقص باد» از آلبوم «بر فراز باد» را با مهارت زیادی اجرا کرد.
پاساژهای سریع و در هم تنیده و ریتم‌ها و مضراب‌های پیچیده، زبانی منحصر به فرد و جایگاهی بلند برای وی در سنتورنوازی معاصر فراهم کرده است. وی در آلبوم شب، سکوت، کویر محمدرضا شجریان به عنوان نوازنده سنتور همکاری کرده‌است.
سلام،
لطافت نوا در مخیله آدمی همیشه جایی نرم و ارزشمند برای خودش داشته. اگر این صورت هنر رو ملایم ترین صورت اون برای دخول به سیرتش فرض کنیم تکلیف تمامی هنرمندان در برابر این جنبه از هنر بسیار دشوارتر می شه. این تاپیک برای برقراری ارتباط با دوستانی است که نقدی یا نظری یا نگاهی به موسیقی دارند. بنده به عنوان فردی از این جامعه نظرات خودم و عده ای رو بیان خواهم کرد. خشنود می شم اگر به این تاپیک بپیوندید. پیشاپیش از زحمات جناب روح الامینو گارفیلد عزیز تشکر می کنم. برای شروع بیوگرافی مختصری از یکی از کامکارها شروع می کنم. در خاتمه قابل ذکر باید عرض کنم این تاپیک چهره ای منتقدانه داره و برای تمجید صرف یا نقد صرف ایجاد نشده.
اردوان کامکار، (۱۳۴۷ - ) نوازنده سرشناس سنتور است.
وی در سال ۱۳۴۷ در سنندج متولد شد. او جوانترین عضو خانواده هشت نفره معروف «کامکار» است. وی که آموزش سنتور را از ۴ سالگی نزد پدرش آغاز کرد کنسرتهای فراوانی را با گروه کامکارها در ایران، اروپا و امریکا اجرا کرده است.
وی در زمانی که هنوز پا به دهه دوم زندگی خود نگذاشته بود به همراه برادرش هوشنگ کامکار، کنسرتو سنتوری تصنیف کرد که در کاستی به نام «بر تارک سپيده» (همراه با یک کنسرتو کمانچه از برادرش) به بازار عرضه شد. چندی بعد اردوان کامکار در کنسرت گروه کامکار در فرهنگسرای بهمن با خلاقیتی کم‌نظیر در آهنگسازی و تسلط و پختگی چشمگیری در نوازندگی، قطعه «دریا» را به اجرا گذاشت.
اردوان کامکار غیر از آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه‌نوازی سازهای ایرانی تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت. «دریا» اولین برنامه‌ای بود که می‌توان گفت، کل اجرا (چه آوازها و چه قطعات ضربی) سراسر رنگ و بویی جدید داشت و مخصوصاً از تکنیک‌های خاص سنتور در اجرای آن بهره برده شده بود، به گونه‌ای که به هیچ وجه با سازهایی مثل پیانو قابل اجرا نبود.
او که به سبک منحصر به فردی در سنتورنوازی دست یافته بود، دومین کنسرتو سنتور خود را که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می شد با نام «ماهی برای سال نو» روانه بازار موسیقی کرد تا قدرت بیان موسیقی خود را در زمینه موسیقی پلی تنال هم به نمایش بگذارد. «ماهی برای سال نو» یک کنسرتوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم‌های کردی‌است.
پس از مدتی اردوان کامکار سولوی «بر فراز باد» را منتشر کرد و اوج پختگی و ذوق موسیقی خود را به نمایش گذاشت. اردوان کامکار در کنسرت خانوادگی‌شان که با خوانندگی شهرام ناظری در سال ۱۳۷۶ اجرا شد، در میان برنامه قطعه «رقص باد» از آلبوم «بر فراز باد» را با مهارت زیادی اجرا کرد.
پاساژهای سریع و در هم تنیده و ریتم‌ها و مضراب‌های پیچیده، زبانی منحصر به فرد و جایگاهی بلند برای وی در سنتورنوازی معاصر فراهم کرده است. وی در آلبوم شب، سکوت، کویر محمدرضا شجریان به عنوان نوازنده سنتور همکاری کرده‌است.