Hes_r
Friday 12 January 2007, 09:13 PM
موسيقي مازندران هنوز در كليه مناطق تبري زبان كشور معمول است. از همين رو گسترة جغرا?يايي اين موسيقي علاوه بر استان مازندران، برخي از نواحي را كه امروزه از نظر تقسيمات كشوري در محدوده تهران، سمنان و دامغان قرار دارد دربر مي‌گيرد.
برهمين اساس مردم ساكن در بخش‌هاي عمده‌اي از كوهستان‌هاي البرز همچون قصران قديم شامل (لواسانات، اوشان و ?شم) رودهن وبومهن دماوند و ?يروزكوه، سوادكوه لاريجان و دو سمت رودخانة هراز، كوهستان‌هاي سه‌هزار و دوهزار، كجور، چلاو و بندپي، دودانگه، چهاردانگه تا هزارجريب شرقي، رادكان، شاه‌كوه، شاهوار در نواحي جنوبي گرگان و علي‌آباد كتول از اين موسيقي است?اده مي‌كنند.
از سوي ديگر اين موسيقي در مناطق وسيعي از جلگه‌هاي شمالي البرز و سواحل جنوبي درياي مازندران يعني از دشت‌هاي غيرتركمن‌نشين كتول و بلوك آستارآباد قديم در شرق تا دوسوي نشتارود در غرب استان مازندران عموميت دارد. پهنه ياد شده كه خود يكي از متراكم‌ترين مناطق قومي كشور به شمار مي‌آيد به لحاظ ?رهنگ موسيقي نيز داراي تنوع و گونه‌گوني چشمگيري است.
پژوهش‌هاي جدّي در موسيقي نواحي مختل? تبري زبان علت و چرايي اين ت?اوت‌ها را آشكار مي‌كند. ن?وذ ?رهنگ موسيقيايي برخي از اقوام خارجي همچون گدارها و مهاجرت و اسكان گروه‌هايي از تيره‌ها و طواي? داخلي چون « درزي‌ها» از موجبات تحوّل و تنوع در موسيقي منطقه بوده است.
علاوه بر اين رواج موسيقي مذهبي در اشكال ساده و ابتايي خود از زمــان « ديلميان» تا گسترش انواع چاووشي‌ها، سحرخواني‌ها، نوحه‌ها و مراثي به ويژه شكل‌گيري انواع نمايش‌هاي پيچيدة مذهبي و شبيه‌خواني‌ها كه در منطقه همواره با آواها و نغمات ديگر مناطق ايران و موسيقي ردي?ي همراه بوده است، از موجبات اين تغيير شمرده مي‌شود. اين همه علل اساسي چندگونگي موسيقي مازندران قلمداد مي‌شود ضمن اينكه نبايد عامل موثر موسيقي مناطق همجوار اين استان را در تغييرات ?وق ناديده انگاشت.
طبيعي است ?رهنگ موسيقي نواحي هم مرز استان همچون موسيقي خراساني و گيلي، به لحاظ احساسات مشترك ملّي و قومي، نزديكي‌هاي مضموني و مايگي مشترك تاثيرات عميق و آشكاري بر موسيقي مازندران به جاي نهاده‌اند.
ضمن اينكه موسيقي تركمني با وجود ت?اوت ?احش ساختاري به دليل قرن‌ها استمرار، مجالست و هم نشيني‌هاي بخشي‌هاي تركمن با خنياگران بومي تحولات شگر?ي را در موسقي برخي از مناطق تبري زان همجوار خود ايجاد نموده است.
منبع : بابل نت
برهمين اساس مردم ساكن در بخش‌هاي عمده‌اي از كوهستان‌هاي البرز همچون قصران قديم شامل (لواسانات، اوشان و ?شم) رودهن وبومهن دماوند و ?يروزكوه، سوادكوه لاريجان و دو سمت رودخانة هراز، كوهستان‌هاي سه‌هزار و دوهزار، كجور، چلاو و بندپي، دودانگه، چهاردانگه تا هزارجريب شرقي، رادكان، شاه‌كوه، شاهوار در نواحي جنوبي گرگان و علي‌آباد كتول از اين موسيقي است?اده مي‌كنند.
از سوي ديگر اين موسيقي در مناطق وسيعي از جلگه‌هاي شمالي البرز و سواحل جنوبي درياي مازندران يعني از دشت‌هاي غيرتركمن‌نشين كتول و بلوك آستارآباد قديم در شرق تا دوسوي نشتارود در غرب استان مازندران عموميت دارد. پهنه ياد شده كه خود يكي از متراكم‌ترين مناطق قومي كشور به شمار مي‌آيد به لحاظ ?رهنگ موسيقي نيز داراي تنوع و گونه‌گوني چشمگيري است.
پژوهش‌هاي جدّي در موسيقي نواحي مختل? تبري زبان علت و چرايي اين ت?اوت‌ها را آشكار مي‌كند. ن?وذ ?رهنگ موسيقيايي برخي از اقوام خارجي همچون گدارها و مهاجرت و اسكان گروه‌هايي از تيره‌ها و طواي? داخلي چون « درزي‌ها» از موجبات تحوّل و تنوع در موسيقي منطقه بوده است.
علاوه بر اين رواج موسيقي مذهبي در اشكال ساده و ابتايي خود از زمــان « ديلميان» تا گسترش انواع چاووشي‌ها، سحرخواني‌ها، نوحه‌ها و مراثي به ويژه شكل‌گيري انواع نمايش‌هاي پيچيدة مذهبي و شبيه‌خواني‌ها كه در منطقه همواره با آواها و نغمات ديگر مناطق ايران و موسيقي ردي?ي همراه بوده است، از موجبات اين تغيير شمرده مي‌شود. اين همه علل اساسي چندگونگي موسيقي مازندران قلمداد مي‌شود ضمن اينكه نبايد عامل موثر موسيقي مناطق همجوار اين استان را در تغييرات ?وق ناديده انگاشت.
طبيعي است ?رهنگ موسيقي نواحي هم مرز استان همچون موسيقي خراساني و گيلي، به لحاظ احساسات مشترك ملّي و قومي، نزديكي‌هاي مضموني و مايگي مشترك تاثيرات عميق و آشكاري بر موسيقي مازندران به جاي نهاده‌اند.
ضمن اينكه موسيقي تركمني با وجود ت?اوت ?احش ساختاري به دليل قرن‌ها استمرار، مجالست و هم نشيني‌هاي بخشي‌هاي تركمن با خنياگران بومي تحولات شگر?ي را در موسقي برخي از مناطق تبري زان همجوار خود ايجاد نموده است.
منبع : بابل نت