panii60
Sunday 4 January 2009, 09:53 AM
آندرس (آندره)سگوويا: در ۱۸ فوريه سال ۱۸۹۴ در يک لينارس اسپانيا متولد شد.
(سگوويا همچنين نام يکی از شهرهای اسپانيا نيز ميباشد )
پدرش يک وکيل برجسته و زبردست بود و آرزو داشت تا فرزندش نيز کار او را دنبال کند .
اما با توجه به محيط و سرزمين اسپانيا و روح زنده موسيقی که در اون وجود داره آنقدرها بزرگ و تاثير گذار بود تا بر آرزوی پدر آندره غلبه کند... چون خود او در همان دوران کودکی آندره - وسايل موسيقی : پيانو و ويولن را به همراه استادی در خانه برای فرزندش مهيا کرد اما آندره هيچگاه نتواست به آنها علاقه مند شود تا اينکه يک روز در خانه يکی از دوستان خود با صدای گيتار آشنا شد ...صدای جادويی با طنينی که او را مبهوت و شيفته خود ساخت.
و اين آغاز تازه ای بود برای رسيدن به يک هدف بزرگ
و اين علاقه آنچنان بود که با وجود اينكه خانواده‌اش به شدت با اين تصميم مخالف بودند و اعتقاد به بی ارزش بودن اين کار داشتند به دنبال استادی ماهر در شهر خود گشت اما پيدا نکرد: پس خودش معلم خودش شد!
در اين ميان دانش و اطلاعات او و تمرينات سابقش در ساير ساز ها بخصوص پيانو باعث پيشرفت در تکينک او شد . او دريافت که تمرينات اصلی پيانو برای انگشتان برای نواختن گيتار و تکنيک های آن بسيار مفيد است.
آندره به اين مساله اذعان ميدارد که در پيشرفت های اوليه اش متدهای تارگا بسيار تاثير گذار بود.
در هر حال سگوويا بر اين عقيده پافشاری داشت که جايگاه اصلی گيتار بايد دروسط سن باشد
(قابل توجه باشد در ان زمان سازهای اصلی پيانو و ويلن بود و گيتار کاربرد آنچنانی نداشت و بنوعی در اجراهای موسيقی نقش مهمی نداشت و همچنين اين ساز مربوط به قشر فقير و کولی های شهر بود ) .
اين عقيده زمانی ابراز شد که سگوويا مي‌دانست گيتار در بطن موسيقی آن زمان ساز نامناسب و کم ارزشی بود . جايگاه اين ساز در ميخانه‌ها و برای به نمايش در اوردن زنها و رقاصه ها بود . (بطور کلی ريشه موسيقی فلامنکو رو ميشد در اين مکانها ديد)
....موسيقی کم ارزش = عدم توجه محافل هنری آن زمان
و مهم‌تر از اين مساله اين بود که هيچ ثمری و هيچ چيز قابل عرضه ای برای نمايش دادن يک اثر هنری در گيتار و ساخته های آن زمان وجود نداشت.
و شايد هم مخالفت خانواده‌اش از همين موضوع سرچشمه ميگرفت...
با وجود نظرات و نگاه های بد بينانه به اين ساز باز هم سگوويا دست از کار نکشيد و تمرينها و مطالعات خودش را ادامه داد و به حد کامل و پيشرفته ای رسيد .
هنگامی که از لحاظ نوازندگی به حد عالی و بلوغ کامل رسيد تصميم گرفت مرحله تازه ای را شروع کند و آن اجراهای زنده بود.
شهرت او در حدود سن ۴۰ سالگی به سرعت در ميان جامعه موسيقی آن زمان پخش شد.
اولين اجرای عمومي خود را در سال ۱۹۰۹ در گرانادا اجرا نمود . اجرايی که با تحسين و شگفتی هنرمندان مواجه شد .
اين اولين قدم در بوجود آوردن فرهنگی جديد و ذهنيتی جديد به اين ساز بود.
کنسرتهای متعدد با تماشاچيان بسيار اجرا شد .. و اين اجراها محدود به گرانادا نشد ...اجراهاي ديگر او در مادريد ۱۹۱۲ و بارسلونا ۱۹۱۶ باعث جلب توجه محافل هنری به اين ساز شد.
در مادريد بود که از راميرز مشهور ( سازنده گيتار ) گيتار دست ساز خود را که ساليان سال در اختيار داشت هديه گرفت و تا ساليان بعد در كنسرت‌هاي خود از آن استفاده ميکرد .
بعدها حدودا در دهه ۳۰ از ساز ساخته Hermann Hauser آلمانی استفاده ميکرد .
در حاليکه بعد از سالها به موفقيتي بزرگ در دنيای موسيقی دست يافت و آن چيزی نبود جز اينکه به عنوان بزرگترين نوازنده گيتار در جهان شناخته شود .
در سال ۱۹۱۹سگوويا آماده بود تا اندوخته ها و مهارتش را به جهانيان نشان بدهد چون اعتقاد داشت اين امر بايد فراتر از مرزهای کشورش هم صورت بگيرد .
پس اجراهای بين المللی را آغاز کرد....
You can see links before reply (You can see links before reply)
در اين سال از طرف کشور امريکا در خواستی رسيد که علاقه اين کشور را برای چند اجرا نشان مي‌داد که مورد قبول سگوويا قرار گرفت.
در آمريکا بود که اجراهای سگوويا غوغايی بر پا کرد ... تمشاچيان بسيار و کنسرتهای متعدد
و فروشی حيرت برانگيز .... ديگر کمتر کسی بود که سگوويا را نشناسد اما در بطن اين شهرت بايد توجه داشت كه >>> شهرت سگوويا = شهرت گيتار
در طی اين سالها به علت مشغله های شخصی ( ازدواج و...) سگوويا از اروپا غافل شد...در حاليکه هنوز در اروپا منتقدان سر سخت و مخالف اين ساز وجود داشت . اما با سفرش به لندن در سال ۱۹۲۳و اجرای تحسين برانگيزش ..ديگر حتی جای هيچ نقد مخالفی را باقی نگذاشت.
شايد بشود گفت که بيشترين موفقيت سگوويا در آوريل سال ۱۹۲۴ شکل گرفت که در آن زمان بر اثر پافشاری هم وطن و نوازنده ويولنسل Pablo Casals موقعيتی پيش آمد تا نوازندگيش را در کنسرواتوری شهر پاريس به اجرا گذارد ... و موجب تشويق گرم تماشگران و تحسين منتقدان و ساير محافل موسيقی شد.
You can see links before reply (You can see links before reply)
حال شهرت او و نوازندگيش جهانی شد ( شايد بتوان گفت سگوويا به آرزوی خودش يعنی ارزش بخشيدن به اين ساز و جهانی شدنش رسيد )
جالبه بدونين كه خانم ليلي افشار كه به عنوان بهترين گيتاريست زن در دنيا شناخته شده از شاگردان آندرس سگوويا بوده
(سگوويا همچنين نام يکی از شهرهای اسپانيا نيز ميباشد )
پدرش يک وکيل برجسته و زبردست بود و آرزو داشت تا فرزندش نيز کار او را دنبال کند .
اما با توجه به محيط و سرزمين اسپانيا و روح زنده موسيقی که در اون وجود داره آنقدرها بزرگ و تاثير گذار بود تا بر آرزوی پدر آندره غلبه کند... چون خود او در همان دوران کودکی آندره - وسايل موسيقی : پيانو و ويولن را به همراه استادی در خانه برای فرزندش مهيا کرد اما آندره هيچگاه نتواست به آنها علاقه مند شود تا اينکه يک روز در خانه يکی از دوستان خود با صدای گيتار آشنا شد ...صدای جادويی با طنينی که او را مبهوت و شيفته خود ساخت.
و اين آغاز تازه ای بود برای رسيدن به يک هدف بزرگ
و اين علاقه آنچنان بود که با وجود اينكه خانواده‌اش به شدت با اين تصميم مخالف بودند و اعتقاد به بی ارزش بودن اين کار داشتند به دنبال استادی ماهر در شهر خود گشت اما پيدا نکرد: پس خودش معلم خودش شد!
در اين ميان دانش و اطلاعات او و تمرينات سابقش در ساير ساز ها بخصوص پيانو باعث پيشرفت در تکينک او شد . او دريافت که تمرينات اصلی پيانو برای انگشتان برای نواختن گيتار و تکنيک های آن بسيار مفيد است.
آندره به اين مساله اذعان ميدارد که در پيشرفت های اوليه اش متدهای تارگا بسيار تاثير گذار بود.
در هر حال سگوويا بر اين عقيده پافشاری داشت که جايگاه اصلی گيتار بايد دروسط سن باشد
(قابل توجه باشد در ان زمان سازهای اصلی پيانو و ويلن بود و گيتار کاربرد آنچنانی نداشت و بنوعی در اجراهای موسيقی نقش مهمی نداشت و همچنين اين ساز مربوط به قشر فقير و کولی های شهر بود ) .
اين عقيده زمانی ابراز شد که سگوويا مي‌دانست گيتار در بطن موسيقی آن زمان ساز نامناسب و کم ارزشی بود . جايگاه اين ساز در ميخانه‌ها و برای به نمايش در اوردن زنها و رقاصه ها بود . (بطور کلی ريشه موسيقی فلامنکو رو ميشد در اين مکانها ديد)
....موسيقی کم ارزش = عدم توجه محافل هنری آن زمان
و مهم‌تر از اين مساله اين بود که هيچ ثمری و هيچ چيز قابل عرضه ای برای نمايش دادن يک اثر هنری در گيتار و ساخته های آن زمان وجود نداشت.
و شايد هم مخالفت خانواده‌اش از همين موضوع سرچشمه ميگرفت...
با وجود نظرات و نگاه های بد بينانه به اين ساز باز هم سگوويا دست از کار نکشيد و تمرينها و مطالعات خودش را ادامه داد و به حد کامل و پيشرفته ای رسيد .
هنگامی که از لحاظ نوازندگی به حد عالی و بلوغ کامل رسيد تصميم گرفت مرحله تازه ای را شروع کند و آن اجراهای زنده بود.
شهرت او در حدود سن ۴۰ سالگی به سرعت در ميان جامعه موسيقی آن زمان پخش شد.
اولين اجرای عمومي خود را در سال ۱۹۰۹ در گرانادا اجرا نمود . اجرايی که با تحسين و شگفتی هنرمندان مواجه شد .
اين اولين قدم در بوجود آوردن فرهنگی جديد و ذهنيتی جديد به اين ساز بود.
کنسرتهای متعدد با تماشاچيان بسيار اجرا شد .. و اين اجراها محدود به گرانادا نشد ...اجراهاي ديگر او در مادريد ۱۹۱۲ و بارسلونا ۱۹۱۶ باعث جلب توجه محافل هنری به اين ساز شد.
در مادريد بود که از راميرز مشهور ( سازنده گيتار ) گيتار دست ساز خود را که ساليان سال در اختيار داشت هديه گرفت و تا ساليان بعد در كنسرت‌هاي خود از آن استفاده ميکرد .
بعدها حدودا در دهه ۳۰ از ساز ساخته Hermann Hauser آلمانی استفاده ميکرد .
در حاليکه بعد از سالها به موفقيتي بزرگ در دنيای موسيقی دست يافت و آن چيزی نبود جز اينکه به عنوان بزرگترين نوازنده گيتار در جهان شناخته شود .
در سال ۱۹۱۹سگوويا آماده بود تا اندوخته ها و مهارتش را به جهانيان نشان بدهد چون اعتقاد داشت اين امر بايد فراتر از مرزهای کشورش هم صورت بگيرد .
پس اجراهای بين المللی را آغاز کرد....
You can see links before reply (You can see links before reply)
در اين سال از طرف کشور امريکا در خواستی رسيد که علاقه اين کشور را برای چند اجرا نشان مي‌داد که مورد قبول سگوويا قرار گرفت.
در آمريکا بود که اجراهای سگوويا غوغايی بر پا کرد ... تمشاچيان بسيار و کنسرتهای متعدد
و فروشی حيرت برانگيز .... ديگر کمتر کسی بود که سگوويا را نشناسد اما در بطن اين شهرت بايد توجه داشت كه >>> شهرت سگوويا = شهرت گيتار
در طی اين سالها به علت مشغله های شخصی ( ازدواج و...) سگوويا از اروپا غافل شد...در حاليکه هنوز در اروپا منتقدان سر سخت و مخالف اين ساز وجود داشت . اما با سفرش به لندن در سال ۱۹۲۳و اجرای تحسين برانگيزش ..ديگر حتی جای هيچ نقد مخالفی را باقی نگذاشت.
شايد بشود گفت که بيشترين موفقيت سگوويا در آوريل سال ۱۹۲۴ شکل گرفت که در آن زمان بر اثر پافشاری هم وطن و نوازنده ويولنسل Pablo Casals موقعيتی پيش آمد تا نوازندگيش را در کنسرواتوری شهر پاريس به اجرا گذارد ... و موجب تشويق گرم تماشگران و تحسين منتقدان و ساير محافل موسيقی شد.
You can see links before reply (You can see links before reply)
حال شهرت او و نوازندگيش جهانی شد ( شايد بتوان گفت سگوويا به آرزوی خودش يعنی ارزش بخشيدن به اين ساز و جهانی شدنش رسيد )
جالبه بدونين كه خانم ليلي افشار كه به عنوان بهترين گيتاريست زن در دنيا شناخته شده از شاگردان آندرس سگوويا بوده