PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : علت خود بزرگ بینی نوازنده های ایران؟



violin-m
Friday 30 January 2009, 11:49 AM
دوستان میخواستم علت اینکه نوازنده های ایرانی بعد از مدت کمی و یا تعریف دوستان و آشنایان خود را ناگهان در اوج قله های موسیقی و نوازندگی میبینند را از محضر اساتید جویا بشوم


و اکثرا" یا شروع به تدریس میکنند یا ......


خواهشا" عللی را که به ذهنتون میرسه بیان کنید

Khashayar
Friday 30 January 2009, 12:02 PM
درود
خوب عوامل زیادی وجود داره.ولی کلا یکی از خصوصیات ایرانیها منم بودنشون هست که با یک تعریف و تمجید بی پایه این منم شدت میگیره و خودش رو در غالب قیافه گرفتن ها و رفتارهای اینچنینی نشان میده.غرور و اعتماد به نفسی کاذب بهشون دست میده و....حالا در نوازندگی این مسائل بیشتره نه در نوازندگی بلکه در هنر.و به خاطر این که هنر هست تمام این موارد بیشتر میشه.هیچ کاریشم نمیشه کرد.مگه اینکه فرهنگ مردم ایران رو بکوبیم و از نو بسازیم که شاید 1000 سال و یا بیشتر طول بکشه.پس من و شما درست شدن این موارد رو نخواهیم دید.
تشکر

endvb6
Friday 30 January 2009, 12:37 PM
بله واقعا ایرانی ها خیلی خصیصه بدی دارن اونم باد زیاده. همه ایرانی ها فکر می کنن یک کاره کوچیک رو که انجام دادن دیگه اوستای اون کارن. من فقط میتونم احساس تاسف بخورم از این موضوع و همیشه سعی میکنم همچین آدمی نباشم. ممنون

pianist_h
Friday 30 January 2009, 12:42 PM
سلام
به نظر من يه هنرمند حرفه اي(چه ايراني چه غير ايراني) بايد رفتار و منش حرفه اي هم داشته باشه. و اونايي كه دچار غرور و خود بزرگ بيني ميشن، قطعا حرفه اي نيستند.

و بهتره كه در مورد غير حرفه اي ها اصلا بحث نكنيم!:connie_24:

violin-m
Friday 30 January 2009, 01:09 PM
شنیدین که میگن درخت هرچه پربار تر میشه افتاده تر میشه و پائین تر میاد؟؟

Mona
Friday 30 January 2009, 01:21 PM
سلام
چه بحث جالبي. مرسي :)

گفتني ها رو دوستان گفتند.
من سعي مي كنم در آينده فرزندم رو به نوبه ي خودم اينجوري تربيت نكنم (حداقل شبيه كارهاي غلط خودم) D:

Arman_awn
Friday 30 January 2009, 11:50 PM
من یه چیزی بگم که به نظرم در کل، غرور کثیف ترین خصیصه ای هست
که یک انسان می تونه داشته باشه. حالا در هر زمینه ای. همه ی ما می دونیم
که به هر درجه ای هم برسیم باز هم:

"دست بالای دست بسیار است."

پس غرور=حماقت

البته غرور با عزت نفس تفاوت داره.

همیشه آرزو می کنم که ای کاش جزو کسانی نباشم که به خاطر
غرور در نوازندگی منفور می شن...

shbaharehs
Saturday 31 January 2009, 03:53 AM
راستش من زیاد با اینکه این خصلت رو به ایرانیها دادیم موافق نیستم. چون به هر حال اینجور ادما همه جا هستن و فقط ایرانیا نیستن که کار خودشون رو بزرگ میکنن. از نظر موسیقی توی ایران چون به نسبت هنوز مثله چیزای دیگه جا نیافتاده, اینکه کسی توی کار موسیقی باشه بنظر خیلی بزرگ میاد و اطرافیان طرف هم سعی میکنن که کارش رو بزرگ جلوه بدن. مثلا توی خیلی از کشورهای دیگه اینکه کسی موسیقی کار بکنه چیز مهمی بحساب نمیاد, یعنی نه اینکه مهم نباشه, ولی چون تقریبا همه از حداقل اطلاعات موسیقی برخوردارن اینطوری مثله ایرانیا برخورد نمیکنن با این موضوع.

ممنون

A.Sad
Saturday 31 January 2009, 12:06 PM
البته ایرانیها میشه گفت یکم این مدلی هستن ولی من فکر میکنم این خود بزرگ بینی بیشتر مربوط میشه به اون دسته افرادی که موسیقی رو حرفه ای دنبال نمیکنن و بیشتر برای جلب توجه دیگران به سمت موسیقی میان وگرنه کسی که حرفه ای دنبال یه هنری باشه و در یک کلام هنرمند باشه بیشتر سعی میکنه که شخصیت هنریشو پیشرفت بده نه بالا بردن خودش
و چون اینجا ایرانه و دیگه خود دوستان هم با مشکلات موضوع حرفه ای دنبال کردن موزیک تو ایران کاملا اشنا هستن فقط این مدل افراد تو ایران معروف میشن وگرنه ما موزیسین های ایرانیه خیلی خوبی داریم که اصلا معروف نیستن

Leon
Saturday 31 January 2009, 01:36 PM
من هم اين خصوصيت را فقط به ايرانی ها نسبت نميدم ولی از جهاتی چند ميشه برسی کرد.خود بزرگ بينی از انسان تا انسان ديگه فرق ميکنه و يک امر نادری نيست يکی از خصوصيات انسان هاست که در زندگی روز مره با ان مواجه هستيم.
ولی من فکر ميکنم که اگر خود بزرگ بينی دارای نتايج مثبت باشه در آخر به سود آدم تمام ميشه. مثلاً اگر بگيم خوب آقای علیزاده دچار خود بزرگبينی هست ولی بهترين نوازنده تار ايران هم هست آهنگ ساز هم هست تنظيم کننده هم هست و شماره 1 موسيقی سنتی ايران هم هست،با اين نتايج خود بزرگ بينی اين آدم يک عامل بوده برای رسيدن به درجات بالاتر يعنی به عنوان يکی از خصوصيات زاتی انسان بيشتر واقعييت گرايی بوده تا فانتزی در دنيا ی شخصی.

ولی نتيجه عکس اگر باشه تنها وسيله ايی بوده برای آزار ديگران چون کسی که خيلی ساده بگم توانايی نداره و دچار خود بينی هست نه تنها ضرريست برای خود شخص حتی در محيط پيرامون هم ديگران رو از حرکت باز نگه ميداره.
اجازه بديد که خود بزرگ بينی رو از ديد مثبت نگاه کنيم و به عنوان يک وسيله برای رسيدن به اهداف بالاتر ببينيم!
خود بزرگ بينی البته جزيی اساسی در فرهنگ ايران زمين هست چه از لحاظ فرهنگی چه سياسی چه اقتصاد ی و چه مذهبی و...
ولی جای تاسف اينجاست که نتايجی که ما ها به دست ميياريم با خود بزرگ بينی که داريم هماهنگ نيست!
برای من که با اکثر مليت های دنيا سر و کار داشتم از آمريکاييش بگير تا آلمانيش،عرب،چينی،حتی کشور هايی که يک بر روی نقشه ديده بودم از آفريقا تا آسيا و کشور های اروپايی،ما ملت خاصی هستيم با ويژگی های خاص که به خورد ما ميدن به عنوان فرهنگ, که اثراتش هميشه منفی بوده .
اول از همه اجازه بديد که معنی کلمات و واژه ها رو بهتر درک کنيم،اگر بدونيد که آمريکايی ها يا انگليسی ها هم دچار خود بزرگ بينی هستند تعجب نکنيد ولی نتايج اين طرز فکر برای اينها قابل مشاهده هست در اکثر ضمينه ها.ولی ما؟يک نگاه به تيم فوتبال ايران بندازيد با هدف قهرمانی جام جهانی ميرن با شکست و سر خورده بر ميگردن در موسيقی هم همينه.يک نگاهی به ايرانيان هنرمند در آمريکا بندازيد!
از روابط تا ارايه آثار هنری و خود بزرگ بينی رقابت نه سالم چشم و هم چشمی،زير آب زدن و...
يعنی ويروس فرهنگی ما اهتياج به يک برنامه قوی داره!
شما هيچ ايرانی رو پيدا نميکنيد که اين حرف ها رو نزنه همه ميگن چرا چرا؟پس يکی نيست بپرسه که کدوم ايرانی ها هستند که دچار اين خصوصيات منفی که ما ميگيم هستند همه با انگشت ديگران رو نشون ميدن!!!
پس اجازه بديد حد کم اگر خود بزرگ بين هستيم با منطق باشه و واقعی تر که در آخر سر به نتايج مثبت و سازنده هم برسيم نه اينکه فقط ابروی خودمونو ببريم و بی اعتبار بشيم.

fagher
Saturday 31 January 2009, 01:40 PM
البته اساتید بزرگی هم هستند که این خصوصیت رو ندارن و ما نباید به اون ها توهین کنیم مثل استاد شهناز و خیلی های دیگه.

AliB
Saturday 31 January 2009, 01:42 PM
:) دوستان به نظر من دلیل این آشفته بازاری که الان هست این ه که نظام مدون و درستی برای ارزش یابی هنری وجود نداره و همونطور که اشاره شد ، عموم مردم آگاهی بسیار اندکی از موسیقی دارند و مثا فرق تار و سنتور رو نمی دونند ! ساز زدن اساتید رو از نزدیک ندیدند و مفهوم تخصص و تبهر رو به نیکی درک نمی کنند بنابر این تا هر کس تو تا مضراب زد (در اصطلاح) به به و چه چه می کنند و اکثرا هم ظرفیت افراد پایینه چون خود هنرجو ها هم رده های بالای نوازندگی رو ندیدن و درک نمی کنن فکر می کنن که خبریه!
کلا جو گیری و خود تحویل گیری بسیار رایج ه :)
چاره اش هم برگزاری اجراهای بیشتر توسط اساتید و نمایش دادن کار حرفه ای و سطح بالا به مردم هست تا تفاوت دوغ و دوشاب رو بفهمند و الکی برای همه به و به و چه چه نکنند!

violin-m
Saturday 31 January 2009, 01:50 PM
من هم اين خصوصيت را فقط به ايرانی ها نسبت نميدم ولی از جهاتی چند ميشه برسی کرد.خود بزرگ بينی از انسان تا انسان ديگه فرق ميکنه و يک امر نادری نيست يکی از خصوصيات انسان هاست که در زندگی روز مره با ان مواجه هستيم.

ولی من فکر ميکنم که اگر خود بزرگ بينی دارای نتايج مثبت باشه در آخر به سود آدم تمام ميشه. مثلاً اگر بگيم خوب آقای علیزاده دچار خود بزرگبينی هست ولی بهترين نوازنده تار ايران هم هست آهنگ ساز هم هست تنظيم کننده هم هست و شماره 1 موسيقی سنتی ايران هم هست،با اين نتايج خود بزرگ بينی اين آدم يک عامل بوده برای رسيدن به درجات بالاتر يعنی به عنوان يکی از خصوصيات زاتی انسان بيشتر واقعييت گرايی بوده تا فانتزی در دنيا ی شخصی.


ولی نتيجه عکس اگر باشه تنها وسيله ايی بوده برای آزار ديگران چون کسی که خيلی ساده بگم توانايی نداره و دچار خود بينی هست نه تنها ضرريست برای خود شخص حتی در محيط پيرامون هم ديگران رو از حرکت باز نگه ميداره.
اجازه بديد که خود بزرگ بينی رو از ديد مثبت نگاه کنيم و به عنوان يک وسيله برای رسيدن به اهداف بالاتر ببينيم!
خود بزرگ بينی البته جزيی اساسی در فرهنگ ايران زمين هست چه از لحاظ فرهنگی چه سياسی چه اقتصاد ی و چه مذهبی و...
ولی جای تاسف اينجاست که نتايجی که ما ها به دست ميياريم با خود بزرگ بينی که داريم هماهنگ نيست!
برای من که با اکثر مليت های دنيا سر و کار داشتم از آمريکاييش بگير تا آلمانيش،عرب،چينی،حتی کشور هايی که يک بر روی نقشه ديده بودم از آفريقا تا آسيا و کشور های اروپايی،ما ملت خاصی هستيم با ويژگی های خاص که به خورد ما ميدن به عنوان فرهنگ, که اثراتش هميشه منفی بوده .
اول از همه اجازه بديد که معنی کلمات و واژه ها رو بهتر درک کنيم،اگر بدونيد که آمريکايی ها يا انگليسی ها هم دچار خود بزرگ بينی هستند تعجب نکنيد ولی نتايج اين طرز فکر برای اينها قابل مشاهده هست در اکثر ضمينه ها.ولی ما؟يک نگاه به تيم فوتبال ايران بندازيد با هدف قهرمانی جام جهانی ميرن با شکست و سر خورده بر ميگردن در موسيقی هم همينه.يک نگاهی به ايرانيان هنرمند در آمريکا بندازيد!
از روابط تا ارايه آثار هنری و خود بزرگ بينی رقابت نه سالم چشم و هم چشمی،زير آب زدن و...
يعنی ويروس فرهنگی ما اهتياج به يک برنامه قوی داره!
شما هيچ ايرانی رو پيدا نميکنيد که اين حرف ها رو نزنه همه ميگن چرا چرا؟پس يکی نيست بپرسه که کدوم ايرانی ها هستند که دچار اين خصوصيات منفی که ما ميگيم هستند همه با انگشت ديگران رو نشون ميدن!!!
پس اجازه بديد حد کم اگر خود بزرگ بين هستيم با منطق باشه و واقعی تر که در آخر سر به نتايج مثبت و سازنده هم برسيم نه اينکه فقط ابروی خودمونو ببريم و بی اعتبار بشيم.




حرف شما کاملا" صحیح و منطقیه ولی

1- داخل ایران همچین خصوصیاتی بیشتر مشاهده میشه
2- بیشتر منظورم با گروهی هست که بی جهت خود را بالا میبینند . استاد علیزاده یا شهناز یا امثال اونها در حدی هستند که امثال من در جایگاهی نیستند که اونها را نقد کنند (البته خودم را میگم که در مورد اونها اظهار نظر نمیکنم سایر دوستان صلاح خودشون را بهتر میدانند)

fagher
Saturday 31 January 2009, 02:17 PM
اما اگه اجراهای زیادی هم برگزار بشه مردم اینقدر گرفتارند که وقت نمیکنند برن و ببینن اگه هم وقت کنن بلیت اکثر کنسرت ها که توش اساتید بزرگ نوازندگی میکنن خیلی گرونه پس چطور میشه سطح بالا رو درک کرد؟؟؟خوب شاید بگین از روی نوار یا سی دی ولی اکثر سازها گیراییشون به بدون واسطه شنیدنشون هست مثل دف و...

fatemeh.1994
Saturday 31 January 2009, 09:01 PM
نباید گفت این خصوصیت فقط مخصوص ایرانی هاست.تقریبا میشه گفت اقتضای هنره :) اونم موسیقی!
شاید دلیلش این باشه که بعضی از نوازنده ها خودشون رو با پایین تر از خودشون میسنجن.اما واقعا خیلی ها طبل توخالین!
شاید هم همونطور که بهش اشاره شد یکی از دلایلش تشویق های بیش از حد و نابجای افرادی باشه که از موسیقی شناخت چندانی ندارند و هرکی یه صدایی از سازش در بیاره کلی مورد تحسین قرار میگیره :D

به هرحال نظر من اینه که تو کارای هنری تواضع خیلی مهم و با ارزشه:)
با نظر علی آقا هم در رابطه با حل این مشکل موافقم.

پاینـــده باشید.

Khashayar
Saturday 31 January 2009, 10:15 PM
درود
به نظر من درسته که این خصلت ها فقط برای ایرانیها نیست و خارجی ها هم کم و بیش این خصوصیات رو دارند.ولی در شرایط کنونی ایران این مسائل شدت میگیره.دلایلش هم همه میدونیم.به قول معروف همه هنرمندان کمبود محبت دارند.من وقتی مصاحبه ای از اساتید موسیقی میشنوم واقعا اون احساس منزوی بودن و ... رو میتونم احساس کنم و اینها همه برای جو کنونی هست.حالا این وسط این جوجه فوکولی هایی که توهم دارند که موسیقی کار میکنند سو استفاده میکنند و اون به خاطر بی سر و سامان بودند موسیقی ایرانه.و ایرانی ها هم که مادر زاد درصدی از این خود بینی رو دارند.در این شرایط رشد و نمو پیدا میکنه و اینی میشه که الان میبینیم.
البته از همین اساتیدی که همه میشناسیم هم چیزهایی دیده شده که در شان یک استاد موسیقی نبوده.ولی خوب روش سرپوش گذاشته میشه که ...{الان میان منو میگیرن میبرن.لووول}
در کل به امید خدا با آمدن اینترنت و رسانه های دیگر تا 500 سال آینده میتونیم شاهد فرهنگی غنی تر از امروز باشیم.{چه خوب که از الان ما سعی بر این داشته باشیم که این صفات را نداشته باشیم.}
تشکر