Leon
Thursday 5 February 2009, 10:54 PM
کره شمالی از اريک کلپتون خواننده مشهور راک انگليسی دعوت کرده که برای اجرای کنسرت به پيونگ يانگ برود. اگر او این سفر را انجام دهد، به اولين آوازخوان غربی تبدیل خواهد شد که در اين کشور کمونيستی، کنسرت اجرا می کند.
او در این صورت در شمار هنرمندانی قرار می گیرد که حصار های فرهنگی و سياسی را در جهان می شکنند.
بانی ام سال در مسکو سال 1978
You can see links before reply
گروه موسيقی بانی ام، پيش از اين که در سال 1978 به مسکو بروند، از شهرت قابل ملاحظه در اتحاد شوروی سابق برخوردار بودند. اين گروه موسيقی آمريکایی در سراسر اروپا در سال های هفتاد آهنگ هایی را اجرا کرده بودند و از موفقيت چشمگير برخودارشدند.
در اين کنسرت بيشتر ازصد هزار نفر شرکت کرده بودند. گروه های موسيقی غربی در آن سال ها به ندرت برنامه هایی در آن سوی ديوار آهنين اجرا کرده بودند، اگر چه سال بعد التون جان ستاره موسيقی پاپ بریتانیا نیز برای کنسرتی عازم روسيه شد. بانی ام در اين کنسرت آهنگ های مشهورشان را مثل رودخانه های بابل و راسپوتين اجراکرد.
گروه وم (wham)در چين سال 1985
You can see links before reply
گروه موسيقی وم می خواستند بزرگترين گروه
موسيقی در جهان باشند اما به اینکه اولين گروه موسيقی پاپ که در چين کنسرت اجرا کند، باشند اکتفا کردند.
در سال 1985 چين يک کشور کمونيستی خيلی بسته بود. برگزاری يک کنسرت بين المللی موسيقی چالش بزرگی بود. مدير گروه وم سايمون نیپير سه بار به چين سفر کرد و ادعا می کند که در مجموع با يکصدو چهل و سه مقام چينی گفتگو کرد.
اداره کننده گروه وم همچنين دو بروشور يکی از این گروه و ديگری از گروه راک کوئين درست کرده بود، یکی از گروه کوئین با لباس های پر زرق و برق و دیگری هم با لباس های نسبتا محافظه کارانه از گروه خود تا مطمئن شوند که مقامات چين از دادن اجازه به گروه راک کوئين خوداری کنند.
به اين ترتيب جورج مايکل و اندرو ريدگلی در ورزشگاه 'مردم' در پکن کنسرتی با شرکت پانزده هزار نفر علاقمند موسيقی پاپ اجرا کردند. آن عده از علاقمندانی که در رديف های بالا نشسته بودند توانستند شور و شعف نشان بدهند اما کسانی که در رديف های جلویی نشسته بودند از ترس مقامات ساکت و بی صدا به تماشای کنسرت ادامه دادند.
داويد هاسلهوف در برلين سال 1989
You can see links before reply
بعد از فرو ريختن ديوار برلين، آلمانی ها در شرق و غرب حال و هوای جشن و شادی داشتند. ستاره موسيقی مورد نظر شان داويد هاسلهوف بود که هنرمندی مطرح در آلمان بود، او که در اتريش وسويس به سرمی برد آهنگ مشهور در 'جستجوی آزادی ام' را به انگليسی اجرا کرد. اين ترانه که با شور و حال آن زمان مردم آلمان همخوانی کامل داشت برای هفته های متوالی در شمار آهنگ های برتر بود. در کنسرتی که در شب سال نو میلادی برگزار شد، هاسلهوف در حاليکه هلموت کهل صدراعظم وقت آلمان، حاضر بود اجراکرد. او می گويد هيچوقت میليون ها نفری را که به آهنگ او گوش می دادند، فراموش نمی کند.
مانيک ستريت پريچرزMANIC STREET PREACHER سال 2001کوبا
You can see links before reply
زمانی که فيدل کاسترو در سال 1959 قدرت را در کوبا به دست گرفت، موسيقی غربی را به دليل "تاثيرات مخرب" طرد کرد. اما حاضر شد اين اصل را به خاطر یک گروه موسيقی که برضد ايالات متحده بود تغيير بدهد. اين گروه راک از ويلز بريتانيا بود که در مصاحبه هايشان گفته بودند که به دليل پشتيبانی کوبا در جنگ با آمريکا، به آنجا می روند تا کنسرت اجرا کنند.
پنج هزار کوبایی که در سالن تئاتر 'کارل مارکس' جمع شده بودند فقط 25 سنت برای بليط اين کنسرت پرداخته بودند. آهنگ 'توده ها عليه طبقات بالای جامعه' برای مردم اجرا شد. آنها همچنين ترانه 'دشمنت را بشناس' را اجرا کردند. فيدل کاسترو هنگام اجرای ترانه الیان کوچولو، در باره پسر بچه ای که از آمريکا به کوبا بر می گردد، به پاخاست و کف زد.
انریکه ایگلزیاس، سوريه سال 2007
You can see links before reply
با وجود اينکه جورج بوش رئيس جمهور آمريکا سوريه را به دليل "حمايت از تروريسم" در "محور شرارت" قرار داده بود و تحريم های مختلفی عليه اين کشور وضع کرد، انریکه ایگلزیاس، ستاره موسيقی پاپ به سوريه رفت و اولين آوازخوان موسيقی پاپ بود که درسی سال گذشته در اين کشور برنامه اجرا کرد. او بعدها گفت که از این که سفرش خبرساز و مهم بوده اطلاعی نداشت. درآمد حاصله از اين کنسرت به انجمن های خيريه تعلق گرفت.
BBCpersian
او در این صورت در شمار هنرمندانی قرار می گیرد که حصار های فرهنگی و سياسی را در جهان می شکنند.
بانی ام سال در مسکو سال 1978
You can see links before reply
گروه موسيقی بانی ام، پيش از اين که در سال 1978 به مسکو بروند، از شهرت قابل ملاحظه در اتحاد شوروی سابق برخوردار بودند. اين گروه موسيقی آمريکایی در سراسر اروپا در سال های هفتاد آهنگ هایی را اجرا کرده بودند و از موفقيت چشمگير برخودارشدند.
در اين کنسرت بيشتر ازصد هزار نفر شرکت کرده بودند. گروه های موسيقی غربی در آن سال ها به ندرت برنامه هایی در آن سوی ديوار آهنين اجرا کرده بودند، اگر چه سال بعد التون جان ستاره موسيقی پاپ بریتانیا نیز برای کنسرتی عازم روسيه شد. بانی ام در اين کنسرت آهنگ های مشهورشان را مثل رودخانه های بابل و راسپوتين اجراکرد.
گروه وم (wham)در چين سال 1985
You can see links before reply
گروه موسيقی وم می خواستند بزرگترين گروه
موسيقی در جهان باشند اما به اینکه اولين گروه موسيقی پاپ که در چين کنسرت اجرا کند، باشند اکتفا کردند.
در سال 1985 چين يک کشور کمونيستی خيلی بسته بود. برگزاری يک کنسرت بين المللی موسيقی چالش بزرگی بود. مدير گروه وم سايمون نیپير سه بار به چين سفر کرد و ادعا می کند که در مجموع با يکصدو چهل و سه مقام چينی گفتگو کرد.
اداره کننده گروه وم همچنين دو بروشور يکی از این گروه و ديگری از گروه راک کوئين درست کرده بود، یکی از گروه کوئین با لباس های پر زرق و برق و دیگری هم با لباس های نسبتا محافظه کارانه از گروه خود تا مطمئن شوند که مقامات چين از دادن اجازه به گروه راک کوئين خوداری کنند.
به اين ترتيب جورج مايکل و اندرو ريدگلی در ورزشگاه 'مردم' در پکن کنسرتی با شرکت پانزده هزار نفر علاقمند موسيقی پاپ اجرا کردند. آن عده از علاقمندانی که در رديف های بالا نشسته بودند توانستند شور و شعف نشان بدهند اما کسانی که در رديف های جلویی نشسته بودند از ترس مقامات ساکت و بی صدا به تماشای کنسرت ادامه دادند.
داويد هاسلهوف در برلين سال 1989
You can see links before reply
بعد از فرو ريختن ديوار برلين، آلمانی ها در شرق و غرب حال و هوای جشن و شادی داشتند. ستاره موسيقی مورد نظر شان داويد هاسلهوف بود که هنرمندی مطرح در آلمان بود، او که در اتريش وسويس به سرمی برد آهنگ مشهور در 'جستجوی آزادی ام' را به انگليسی اجرا کرد. اين ترانه که با شور و حال آن زمان مردم آلمان همخوانی کامل داشت برای هفته های متوالی در شمار آهنگ های برتر بود. در کنسرتی که در شب سال نو میلادی برگزار شد، هاسلهوف در حاليکه هلموت کهل صدراعظم وقت آلمان، حاضر بود اجراکرد. او می گويد هيچوقت میليون ها نفری را که به آهنگ او گوش می دادند، فراموش نمی کند.
مانيک ستريت پريچرزMANIC STREET PREACHER سال 2001کوبا
You can see links before reply
زمانی که فيدل کاسترو در سال 1959 قدرت را در کوبا به دست گرفت، موسيقی غربی را به دليل "تاثيرات مخرب" طرد کرد. اما حاضر شد اين اصل را به خاطر یک گروه موسيقی که برضد ايالات متحده بود تغيير بدهد. اين گروه راک از ويلز بريتانيا بود که در مصاحبه هايشان گفته بودند که به دليل پشتيبانی کوبا در جنگ با آمريکا، به آنجا می روند تا کنسرت اجرا کنند.
پنج هزار کوبایی که در سالن تئاتر 'کارل مارکس' جمع شده بودند فقط 25 سنت برای بليط اين کنسرت پرداخته بودند. آهنگ 'توده ها عليه طبقات بالای جامعه' برای مردم اجرا شد. آنها همچنين ترانه 'دشمنت را بشناس' را اجرا کردند. فيدل کاسترو هنگام اجرای ترانه الیان کوچولو، در باره پسر بچه ای که از آمريکا به کوبا بر می گردد، به پاخاست و کف زد.
انریکه ایگلزیاس، سوريه سال 2007
You can see links before reply
با وجود اينکه جورج بوش رئيس جمهور آمريکا سوريه را به دليل "حمايت از تروريسم" در "محور شرارت" قرار داده بود و تحريم های مختلفی عليه اين کشور وضع کرد، انریکه ایگلزیاس، ستاره موسيقی پاپ به سوريه رفت و اولين آوازخوان موسيقی پاپ بود که درسی سال گذشته در اين کشور برنامه اجرا کرد. او بعدها گفت که از این که سفرش خبرساز و مهم بوده اطلاعی نداشت. درآمد حاصله از اين کنسرت به انجمن های خيريه تعلق گرفت.
BBCpersian