PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : علت فرار مغرها (موزیسین ها)چیست؟



panii60
Sunday 8 February 2009, 08:11 PM
علت فرار مفزها(موزیسینها) از ایران چیست؟
به نظرشما علتش چیه که بعضی از موزیسینها مثل( شادمهر عقیلی) از ایران فرار می کنند؟
علتش بها ندادن و وسواسای بی حد ومرز وزارت ارشاده یا اینکه نه این موزیسینها فکر می کنند که محیط ایران جوری که نمی تونند تمام حرفاشونو با سازشون بزنند؟

violin-m
Sunday 8 February 2009, 09:02 PM
من شخصا" کارهای عقیلی قبل از هجرت را خیلی بیشتر میپسندم هم از نظر محتوا و هم تکنیک و آهنگسازی

ولی شاید یکی از دلایلش سخت گیری ها و مخالفت های بی مورد باشه

Khashayar
Sunday 8 February 2009, 09:42 PM
درود
معمولا کسانی که در موسیقی در حد قابل قبولی هستند حرفهای زیادی هم رای گفتن دارند{منظورم شادمهر نیست.}
و وقتی عده ای هم به صورت شبانه روزی روی این کار ها نظارت دارند و هزاران ایراد میگیرن و به صورت دستوری نظراتشون رو به اون موزیسین میگن،موزیسین کم کم یا سرد میشه و کناره گیری میکنه.که نمونه هاش بسیارند.و یا عده ای هم که تواناییش رو دارند به جایی میرند که به طرز فکر و حرفهای اونها بها داده بشه{چه خوب و چه بد}.البته این روز ها مد شده که هر کسی که یه ساز دستش میگیره و صداشو در میاره به فکر رفتن از ایران می افته و نمیشه اونها رو مغز و رفتنشون رو فرار مغز نامید.البته نبود امکانات خوب در این ضمینه هم خیلی باعث این مهاجرت ها میشه.
حالا وقتی این افرادی که موزیسین و هنر مند واقعی هستند از ایران میرن باز دو حال پیش میاد یا تحت تاثیر فرهنگ اون محل که رفتند قرار میگیرند که یا کارهاشون بد میشه و یا با قوی تر شدن ذهن و تفکرش کارهاش قوی تر میشه و به موقعیت خیلی خوبی دست پیدا میکنه و مورد احترام بسیاری از بزرگان موسیقی خارج از کشور قرار میگیره.در این صورت هست که میشه فرار مغز ها رو به این افراد بگیم.حالا در ایران باز اتفاقی می افته.موسیقی های اکثرا ضعیف زیر زمینی شکل میگیره که با وجود کنترل های زیاد پدران موسیقی ایران{لوووول} که کارشون زدن تو ذوق هنرمندان است .رشد میکنه و فرهنگ موسیقیایی ایران روز به روز ضعیف تر میشه.{شاید هم به خواسته های پدران موسیقی ایران نزدیکتر میشه}.
تشکر

arian
Monday 9 February 2009, 08:43 AM
با عرض معذرت از دوستان عزيز نظر بنده كمي با ساير دوستان عزيز متفاوت است .
اگر بخواهيم مهاجرت موسيقدانان ايراني به خارج از كشور را بررسي كنيم بايد به دسته هاي متفاوتي اشاره كنيم .

1- خوانندگان زن : اين قبيل هنرمندان به علت ممنوعيت به خارج از كشور مهاجرت كرده اند كه اغلب نيز از هنرمندان قبل از انقلاب ميباشند و هنرمندان زن جديدي كه پس از انقلاب رشد يافته باشند و داراي هنر لازم نيز باشند كه بتوانند به خوبي خود را مطرح كنند كمتر به چشم ميخورند . (هنرمندان زن ايراني رشد يافته در خارج از كشور از اين قاعده مستثني شده اند )
2- موزيسين ها : تعدادي از هنرمندان با توجه به شرايط سالهاي پس از انقلاب و وجود ترس و دلهره هاي خاص خود به دلايل مختلف مانند مبهم بودن نوع نگرش ها به ساير مذاهب ، جنگ و ساير موارد مانند بسياري ديگر از مردم عادي ايران تصميم به مهاجرت گرفتند و در خارج از ايران نيز نميتوان گفت كه موفق شده اند . به جز چند موفقيت نسبي مانند رحمت الله بديعي و يا علي رهبري .
3- هنرمندان پاپ : تعدادي زيادي از اين گروه با وجود مشكلات زياد به خاطر ادامه ارائه آثار خود با توجه به شرايط اوايل انقلاب دست به مهاجرت زدند و تا زمان پايان جنگ نيز موفق بودند ولي پس از پايان جنگ در ايران و ظهور هنرمندان پاپ در ايران و توفيق بيشتر هنرمندان داخلي ، اين گروه از هنرمندان مهاجر نتوانستند همپاي هنرمندان پاپ داخلي به توفيق دست يابند به جز اندك هنرمندان پاپ مهاجر كه به دلايل توانايي هاي ذاتي هميشه درصدر بوده اند و خواهند بود . ( باز هم در اين بحث هنرمندان ايراني الاصل كه در خارج از ايران رشد يافته اند موضوع بحث نيست )
4- هنرمندان موسيقي سنتي ايران : اين دست هنرمندان نيز دقيقا با توجه به فاكتورهاي اقتصادي و اجتماعي سرزمين ايران در دوره ي خاصي دست به مهاجرت زدند و از انجاييكه در خارج از ايران هيچگونه توفيق خاصي نميتوانستند داشته باشند به كشور خود بازگشتند . چون حداقل در اينجا داراي اسم ورسمي و احترامي بوده اند كه در خارج از ايران فاقد آن بودند .
5 - هنرمندان جوان پس از انقلاب : هنرمندان جوان ايراني كه اغلب پس از انقلاب كار هنر را آغاز كرده اند . بسياري نه به خاطر وجود مسايل و مشكلات در ايران بلكه مانند بسياري از مردم غير هنرمند ايراني سعي در مهاجرت به خارج از كشور دارند و اين اصلا به عنوان وجود مشكلات آنها در ايران نيست . شادمهر عقيلي كه يكي از اين دسته افراد است در ايران نيز مجوز انتشار آثار و برگزاري كنسرت داشت همانگونه كه گروه آريان داشت و دارد ولي به نظر من شادمهر بيشتر تمايل داشت تا در جمع هنرمندان لس آنجلسي قرار بگيرد و از اين راه به شهرت بيشتري دست پيدا كند . اينكه تونسته ايشون در خارج از ايران به محبوبيت يا شهرت بيشتري دست پيدا كند يا اينكه در دنياي آزاد موسيقي خود را بيشتر رشد دهد بحث جالب ديگري خواهد بود . مورد ديگري كه بنده كاملا از نزديك در جريان بودم جناب مهرداد آسماني است . ايشون بيش از هر چيز هميشه به رفتن از ايران فكر ميكرد و هيچگاه علاقه اي به ايران نداشت . در حاليكه امروزه با توجه به خواسته هاي نوستالژيك لس آنجلسي در هر برنامه اي از ايران ياد ميكنه و يا قصه هاي گلوبندك و چهارراه استانبول و پارك شهر براي مردم ميخونه .