مثل ياحقي ديگه نخواهد آمد ( تاپیک طرفداران استاد پرویز یاحقی )

[Hmd_N]

boghz tars

[Amir]

دلیل نیومدنش خودمونیم

خودمون داریم باعث می شیم که موسیقی مملکتمون هرروز داغون تر بشه

[Hes_r]

تاس�? خالی هیچ دردی رو دوا نمی کنه

[Hmd_N]

آخه واسه چي بعد از نسل ياحقي ، ملك، خرم، بديعي، تجويدي، لشگري و بزرگان ديگه ما نبايد مثل اونارو داشته باشيم ؟؟؟؟!!!
شايد به قول امير خودمون نمي خواهيم !!!!
ولي كي اين وسط مسئوله ؟؟؟؟
يه مثال كوچيك ... وقتي تو تلويزيون كشورمون تصوير يه ساز ايراني حتي سنتور يا تار يا ني رو كه از سازهاي اصيل ايراني نشون نميدن اونوقت نبايد توقع داشت كه جوونامون با موسيقي اصيل كشورمون ايران اخت پيدا كنند !!!!
وقتي ميبينيم تبليغات و �?روش كاستهاي ........................... هيچي بي خيال ... الان ميگن اين موسيقيهاي ديگرو قبول نداره يا ضد انقلابه ..... واسمون حر�? در ميارن !!!!!
چي بايد بگيم يا انجام بديم خدا ميدونه !!!!!!!!!!!!!!!!!!
قربون همتون !

(oracle )

[Hes_r]

عزیز علت نشون ندادن اون سازا اینه که اینا همه ساز ها رو حرام می دونن

[Hmd_N]

اگه اينا همه ي سازها و موسيقي رو حرام ميدونن پس غلط ميكنن تو تلويزيون و راديو و ... موسيقي پخش كنن !!!! ببخشيد اينجوري ميگم ولي اينا با اين كاراشون .... تو مملكت !!!!
كي اين مملكت درست ميشه خدا ميدونه !!!!


(oracle)

[Amir]

سلام عزیز

خیلی باحالی

ولی اینجوری نگو ما باید دوستانه مشکلامون رو به گوششون برسونیم

خوشحالم که ا�?رادی مثل شما واسه خاکشون دلشون می تپه

[Hes_r]

دوست عزیز سعی کن معدبانه تر صحبت کنی

[alireza_amirsamimi]

درسته که مثل یا حقی ندارم ولی مسئله ای نیست.چون مثل درویش خان نداریم ولی حسین علیزاده اومد.سماع الحضور ر�?ت .ولی مشکاتیان را داریم .قبلامیگ�?تن دیگه رضا محجوبی نداریم.ولی بعدش یاحقی و بدیعی و...داشتیم و حالا بعد از یاحقی هم کسی پیدا میشه

[Amir]

امیدواریم

[Hes_r]

من کاملا با علی رضا موا�?قم ما همین الان هم خیلی ها رو داریم

مثلا پیام تونی ( �?امیلیش رو مطمئن نیستم ) یکی از شاگردهای ملک بود و با استاد من با هم میر�?تن پیش ملک

استاد من خیلی ازش تعری�? میکنه و میگه واقعا از ملک کم نداره ولی ممکنه کسی اصلا نشناسدش

پس مطمئن باشید باز هم خواهد اومد

[Amir]

پس بهترین راه اینه که تا از دست نر�?تن باهاشون رابطه برقرار کنیم

[Hmd_N]

بچه ها شرمنده يه خورده بد حر�? زدمو بي ادبي كردم ! آخه با زبون خوش كه حاليشون نميشه البته اينايي كه من ميبينم هيچ جوري حاليشون نميشه !!!!
به اميد اون روزي كه همين بروبچ نت آهنگ بهترين درجات موسيقي رو تو دنيا پيدا كنن !!! به اميد اون روزا !!!! �?قط اون موقع ماروهم تحويل بگيرين !!!
شرمنده من زياد ادبياتم خوب نيست منظورمو بگيرين !!!

قربون همتون !!!

(oracle)

[Amir]

انشاء الله

بچه ها ما باید ا�?راد گم نام ولی حر�?ه ای در زمینه موسیقی رو مطرح کنیم

[Amir]

دوستان پرویز یاحقی خیلی جای بحث زیادی داره ها

تو این تاپیک ثابت کنید یاحقی دل یه ملت شاد می کرد

در مورد او بگید , بحث کنید

کارهایش را نقد کنید و هرچی دوست دارید بگید

[Hes_r]

من بعید میدونم کارای یاحقی احتیاج به نقد داشته باشه .

یکی از برترین ویولنیستای ایران بدون شک یاحقی بوده .

آرشه کشی های یاحقی خیلی محکم و زیباست و حس و حالی رو که به آهنگش میده هر کسی رو دیوونه میکنه .

[Hmd_N]

سخنانی از بزرگان شعر و موسیقیه ایران در وصف استاد پرویز یاحقی


رحیم معینی کرمانشاهی، ترانه سرا گفت : مرگ یاحقی ضایعه ای جبران ناپذیر برای هنر موسیقی ایرانی است و من نمی دانم با چه زبان و احساسی راجع به پرویز صحبت کنم . 50 سال همنشینی ، همراهی و هم گامی با دوست بزرگوارم پرویز زمان کمی نیست که بتوان در یک جمله تعریف کرد. یاحقی با همه قدرت وشهرتی که داشت بسیار غریب ماند و غریب رفت و تنها چیزی که برای او ماند و تا آخرین لحظات زندگی او را همراهی کرد سازش بود و این در حالی است که هنرمندان تمام روح شان را برای اعتبار هنری این مملکت خرج می کنند و متاسفم که پرویز در نهایت تنهایی وغربت رفت، بنابراین گمان می کنم باید به ساز و آرشه این هنرمند تسلیت گفت. اما امروز که پرویز به زیر خاک می رود زندگی تازه او شروع می شود.


استاد فرهنگ شريف، نوازنده تار، به دوستی دیرینه خود با پرویز یاحقی اشاره کرد و گفت: من آنقدر منقلب هستم که واقعا نمی توانم حرفی بزنم ؛ مرگ یاحقی را باور نمی کنم ؛ من پرویز را از دوران نوجوانی می شناختم هنرمندی که هنر در ذاتش بود، متاسفانه و یا خوشبختانه باید بگویم که یاحقی بی جانشین خواهد بود و دومی نخواهد داشت. گفت: بيش از 100 ساعت آثار «پرويز ياحقي» شامل اجراهاي ايشان با من و تكنوازيهاي خودش بعد از انقلاب منتشر نشده است. اين آثار را كه تماما بر اساس بديهه نوازي است در طول مدت 26 - 25 سال ضبط كرده‌ايم كه در طي اين سالها هنوز منتشر نشده‌اند. اين آلبومها شامل دو نوازيهاي من و «ياحقي» و تكنوازيهاي اين هنرمند است. موقعيت براي انتشار پيش نيامد و مرحوم «ياحقي» نيز خود رغبتي براي منتشر شدن اين آثار نداشتند. اما من در حال حاضر پيشنهاداتي براي انتشار اين آلبومها داده‌ام. يا حقي سبك خاص خودش را داشت و عده زيادي از نوازنده‌ها پيرو سبك او بودند. همچنين اين هنرمند از نظر تكنوازي و آهنگسازي در سطح بالايي قرار داشت.

استاد همایون خرم آهنگساز گفت:پرویز همانطور که ساده و راحت ساز می زد راحت هم این دنیا راترک کرد ؛ یاحقی سال های سال خودش را در انزوا قرار داده بود و تنها برای دل خودش ساز می زد و من خیلی متاسفم که هنرمندی چون او در چهار دیواری زندگی روزمره حبس شده بود . تمام آهنگ ها و قطعات موسیقی به نوعی عصاره وجود هنرمندانی است که بدون هیچ چشم داشت و توقع مالی تمام وجود شان را در اختیار هنر گذاشته اند و در دوره های مختلف نقش خاطره می زدند که به عنوان نمونه می توان به برنامه گلها و همچنین تک نوازی پرویز یاحقی اشاره کرد. در سال های گذشته به مدت 25 سال، بخش تکنوازی موسیقی رادیو به دست چهار نفر بود، پرویز یاحقی، حبیب الله بدیعی، علی تجویدی ومن و در این مدت یاحقی آثار برجسته ای را در رادیو از خود به جای گذاشت. دو یا سه سال پس از اینکه من در رادیو مشغول به کار شدم، یاحقی به رادیو آمد و همکاری ما از همانجا آغار شد. از آن پس بود که هر دوی ما از تکنوازان رادیو شدیم . برای سالیان متمادی دو برنامه گلها و تکنوازان ازمهمترین برنامه های موسیقی آن زمان رادیو محسوب می شد و در این مدت، یاحقی آثار بی بدیلی را در زمینه آهنگسازی و نوازندگی ویولن، ارائه کرد. یک اثر ارزشمند موسیقی باید در درجه اول دلپذیرو در وهله بعد، از خصوصیات موسیقایی ، فرهنگ ، رنگ و بوی موطن و محل رشد و شکوفایی هنرمند بهره گرفته باشد و موسیقی پرویز یاحقی از این ویژگی ها برخوردار بود. نوای ساز او بسیاردل انگیزو آهنگ هایش بسیار با احساس وهمه آثارش ملهم از گوشه های موسیقی ملی این مرز و بوم بود.


استاد محمد رضا شجریان خواننده گفت: هنوز از فراق علی تجویدی داغدار هستیم که باید شاهد رفتن غزیز دیگری چون یاحقی باشیم این هنرمند به حق نابغه ای بود که با درایت بسیار ساز ویلون را میان مردم برد. زمانی که سرپنچه پرویز بر ساز نهاده می شد هرشنونده ای از خود بی خود می شد، این هنرمند حق بزرگی به گردن ویولن دارد هر کس که دست به ویولن می برد می خواهد مثل یا حقی ساز بزند ؛ واقعا دردناک است که پرویز سالها کنج عزلت اختیار کرده بود وبا همان درد عزلت به علی تجویدی پیوست . بهتر است ساز یاحقی را همراه خودش به خاک بسپاریم چون بعد از او کسی نمی تواند مانند او ساز بزند.

استاد کیوان ساکت آهنگساز و نوازنده گفت: می گویند زمانی که نوازنده شهیر ویولن، "یهودی منوهین" در یکی از سفرهای خود به ایران نوازندگی پرویز یاحقی را از نزدیک دیده، گفته نوازندگی یاحقی به گونه ای است که گویی ویولن، یک ساز ایرانی است. آرشه های خوش صدا ، شفاف و بدون صداهای اضافی و پنجه ژوست (کوک) و پر حالت از ویژگی های بارز نوازندگی زنده یاد پرویز یاحقی بود.

استاد محمد سریر رئیس هیات مدیره خانه موسیقی گفت: چیره دست بودن هنر پرویز در نواختن سازش بر هیچ کس پوشیده نیست ولی نکته ای که در شیوه ساز او قابل اعتنا و مثال زدنی است نوع نواختن ویولن از نظر فنی است به این معنی که یاحقی علاوه بر ممتاز بودن در ارائه هنر سازش در حوزه آهنگسازی هم نغمه هایی را خلق کرده که هر یک از ین نغمه ها به نوعی بیان کننده هویت ملی و ایرانی ما است که خوشبختانه تا امروز استمرار پیدا کرده است و مطمئنم که از این پس هم جاودانه خواهد ماند.


استاد فرهاد فخرالدینی رهبر ارکستر ملی ایران گفت: یاحقی از لحاظ شخصیتی نیز از خصوصیات بارزی داشت. او انسانی آرام بود و تمامی توجهش متمرکز به کار بود و به مسائل حاشیه ای نمی پرداخت، وسواس بجایی در انجام کار خود به بهترین نحو داشت و بسیار مودب و خوش برخورد بود. آهنگهایی که پرویز یاحقی با همراهی و مشارکت دوستان ترانه سرایش همچون بیژن ترقی خلق کرده است، همگی زیبا و خاطره انگیز هستند و به خوبی در ذهن و دل مردم جای گرفته اند. متاسفانه، بسیار زود خود را از صحنه موسیقی کنار کشیده و دلسرد شده بود، به گونه ای که حتی زمانی که من رهبری ارکستر بزرگ رادیو را بر عهده داشتم، همکاری ایشان با رادیو به حداقل رسیده بود.

[Leon]

You can see links before reply

پس از ورود ويولن به ايران در اواخر عهد ناصري و آموزش آن توسط موسيو دوال فرانسوي به عنوان اولين مدرس ويولن در ايران، فراز و فرودهايي بر اين ساز رفت تا به دست كلنل علينقي وزيري رسيد. اين شخص تحصيلكرده و آگاه بر اصول موسيقي تحولاتي در نحوه آموزش و نواختن اين ساز به وجود آورد كه حاصل آن ظهور چهره هاي فراوان و نوازندگاني قابل گرديد كه از برجسته ترين آنها به ترتيب مي توان ابوالحسن خان صبا، حسين خان ياحقي، رضا محجوبي و... را ياد كرد. اين بزرگان و به خصوص استاد ابوالحسن صبا (منشأ تحول موسيقي ايراني) با تحمل مشقات فراوان و در آميختن خلاقيت خود با اندوخته هاي گذشته، فصل جديدي در سير تحول ويولن در ايران به وجود آوردند و هر يك برگزيدگاني از مكتب خويش به جاي نهادند كه در اين بين شاگردان مكتب صبا و ياحقي كه بعضا هر دو استاد را تجربه كردند به دليل فراگيري آموزه هاي هر دو مكتب (شيوه غربي در مكتب صبا، شيوه ايراني و شيرين نوازي در مكتب ياحقي) به جايگاه قابل توجهي دست يافتند. برجسته ترين نوازندگان اين نسل عبارت بودند از: علي تجويدي، مهدي خالدي، همايون خرم، حبيب الله بديعي، پرويز ياحقي، اسدالله ملك و... در اين مقال مروري اجمالي خواهيم داشت به پرويز ياحقي و آثار و احوال او.
پرويز صديقي پارسي (۱۳۱۶- تهران) يكي از چهره هاي بي بديل موسيقي ايراني است كه نامش با ويولن عجين شده، چنانكه نسل قبل و حتي بعد از انقلاب با شنيدن نام ويولن، بلافاصله نام پرويز ياحقي به ذهنشان متبادر مي شود و اين امر از تأثيرگذاري اين شخص بر ذهن سطوح مختلف جامعه حكايت مي كند.
او چنانچه خود مي گويد در كودكي حسب مقتضيات شغلي پدر به همراه خانواده به لبنان سفر مي كند و پس از گذشت مدتي كوتاه و به دليل دور بودن از معشوق جاوداني اش ويولن به حالت احتضار مي رود كه با توصيه پزشكان، خانواده اش تسليم خواسته وي شده و او را به ايران مي فرستند تا در كنار دايي هنرمندش حسين خان كسب فيض كند. پرويز با تلمذ در مكتب نه تنها هنرمندپرور، بلكه انسان پرور حسين خان و ابوالحسن صبا و تلفيق نبوغ ذاتي، خلاقيت و استعداد شگرف خويش با اين داشته ها هر چه سريع تر پله هاي ترقي را پيمود تا جايي كه در همان سنين جواني در برخي اركسترها و قطعات، به رغم حضور استادانش، سلوها به او سپرده مي شد (كه خود نشان از خارق العاده بودن اين جوان داشت). اين سير صعودي با ساختن چهار مضراب، قطعات و آهنگ هايي جاودانه، تنظيم، تكنوازي و همنوازي هاي فراوان در كنار بزرگان موسيقي آن زمان به بالاترين درجه خويش رسيد و او را به عنوان يك نوازنده صاحب سبك به جامعه معرفي كرد. سبكي كه انحصاراً مال او و زاده خلاقيت، تكنيك، احساس و نوآوري هاي خود او بود و مقلدان فراواني نيز پيدا كرد كه از آن جمله مي توان: مجتبي ميرزاده، سياوش زندگاني، بيژن مرتضوي، جهانشاه برومند و... را نام برد كه هر يك در نوع خود نوازندگاني مطرح هستند، اما همگي به نوعي مستقيم يا غيرمستقيم از اين بزرگوار تأثير گرفته و انشعابات اين سبك محسوب مي شوند و با وجود داشتن احساس مستقل، هيچ گاه نتوانستند در بروز اين حس استقلال كامل نشان دهند.
در سبك پرويز ياحقي با كثرت تكنيك و تنوع در استفاده از آنها فراوان برخورد مي كنيم: ويبر، مالش و گليساندوهاي گوشنواز و شيرين، استفاده به جا از پوزيسيون هاي مختلف، اجراي تريل هاي قدرتمند و سريع با انگشتان دوم و سوم، آرشه پراني هاي متناسب با نوع دستگاه و قطعه، نزديك كردن آرشه به خرك در حين آرشه كشي، استفاده از پيزيكاتو در قطعات ضربي و نهايتا استوار بودن بخش اعظمي از نوازندگي، مانور و خلق ملودي روي سيم هاي بم كه اين يكي نقطه عطف و بهتر بگوييم نگين انگشتري سبك ياحقي محسوب مي شود، زيرا در گذشته و مشخصا تا قبل از او هيچ كس تا به اين حد از سيم هاي بم استفاده نمي كرد و اساسا قادر به خلق ملودي زيبا و محرك احساس برروي سيم هاي ۳ و ۴ نبود و در واقع او را مي بايست احيا كننده سيم هاي بم ويولن ناميد. چهارمضراب ها، آهنگ و رنگ هاي ساخته او كه شروع و پايه آنها از سيم هاي sol و re بوده و قسمت اعظم آنها نيز در همين محدوده مي باشد، گواه اين مدعاست.
لازم به يادآوري است كه برخي قطعات او با كوك هاي مخصوص و برخي ديگر با كوك افتاده نواخته مي شود كه اين دو كوك و به خصوص افتاده (به معني همصدا بودن دو سيم در كنار هم [mi-mi la mi] از ابداعات حسين خان ياحقي و مختصات همين مكتب و سبك است كه بعدها توسط ديگران نيز مورد استفاده قرار گرفت).
اين روح بي قرار و ناآرام كه فراز و فرودهاي زيادي را در طول دوران حياتش سپري كرده و از قضا جفا هم زياد ديده، وقتي به جان ساز ريخته شده و با ويولن درمي آميزد، با اشرافي كه بر رديف موسيقي ايراني دارد، از دل اين درياي بي پايان اصواتي را بيرون كشيده و خلق مي كند كه وجود هر شنونده را مسحور هنر خويش كرده و او را به دنياي ديگري رهنمون مي سازد. او همچنانكه خود مي گويد با ساز زدنش زندگي خويش را روايت مي كند و در واقع راوي زندگي خويش است.
اوراق دفتر تاريخ موسيقي مان را كه ورق بزنيم به نوازندگان خوب و آهنگسازان برجسته اي برخورد مي كنيم، اما معدود كساني در اين جمع وجود دارند كه هر دو هنر، يعني آهنگسازي و نوازندگي را آن هم در حد اعلا تواماً در خويش جاي داده باشند و بي شك يكي از يكه تازان اين ميدان، پرويز ياحقي است. وي به لحاظ خلق و خو و شخصيت به گواه دوستان، شاگردان و مرتبطان با وي، يك نمونه كامل و چكيده راستين مكتب آن دو اسوه اخلاق (صبا و حسين خان) است و هنر والاي او جلوه اي از ذات ناب اوست كه بر پرده ساز ميخرامد و با جلوه گري دل مي ربايد. او از ساليان دور تاكنون رابطه بسيار صميمي با ساير هنرمندان اين خاك و بالاخص موسيقيدانان داشته و حتي با نوازندگاني كه به نوعي رقباي او به حساب مي آمدند (بديعي، خرم، ملك و...) دوستي نزديك و رابطه احساسي عميق و عاطفي داشته و دارد (چيزي كه متاسفانه در عصر حاضر كمتر با آن برخورد مي كنيم).
مروري بر پرونده هنري او نشان مي دهد كه يكي از اركان برنامه گل ها بوده كه با همنوازي در كنار You can see links before replyخوانندگان و نوازندگان مطرح آن زمان چه زن و چه مرد كه بعضي از آنها را خود او به اين عرصه آورده بود، ساختن آهنگ هاي ماندگاري همچون: بيداد زمان، مي زده شب (ماهور)، سراب آرزو (افشاري)، غزالان رميده (شوشتري و همايون)، آهنگ زيباي او در چهارگاه با مطلع: [آن كه دلم را برده خدايا زندگيم را كرده تبه گو...]. (گل هاي رنگارنگ شماره ۴۲۰ و ۴۲۸) با تنظيم زيباي زنده ياد جواد معروفي و آهنگ هاي ديگري كه مجال نام بردن از آنها نيست، افراد بسياري را به موسيقي ايراني علاقه مند كرده كه حتي به رغم گذشت ساليان متمادي بر اين آهنگ ها، هنوز هم ورد زبان عوام و خواص هستند و نيك است بدانيم بخش اعظمي از اين آثار حاصل هم نفسي ۵۰ ساله با ترانه سراي معاصر استاد بيژن ترقي است كه از همين جا آرزوي طول عمر توام با سلامتي برايشان داريم.
اگر به زمان ساختن اين آهنگ ها و سال هاي فعاليت ياحقي توجه بكنيم، درمي يابيم در برهه اي كه وجود موسيقي هاي مبتذل و كاباره اي و... موسيقي اصيل ايراني را تهديد مي كرد و به حاشيه مي راند، او يكي از خادمان و پاسبانان اين موسيقي بوده كه هنوز هم پس از گذشت بيش از نيم قرن همين خط سير را دنبال مي كند و اخيرا چند كار از تكنوازي ها و كارهاي بدون كلام او منتشر شده كه حاصل گوشه نشيني سال هاي اخير اوست و در اين آثار، اندكي تغيير فرم و تبعيت احساس را از عوامل اجتماعي و شرايط محيطي و روزمره مشاهده مي كنيم. وي با نواختن سه تار نيز كاملاً آشناست و در صدابرداري هم يدي طولايي دارد و كارهاي زيادي را صدابرداري كرده، چه از آثار خود و چه ديگر نوازندگان و دوستان هم روزگارش و هم اكنون نيز براي ضبط كار به دليل تكلف ها و هزينه هاي فراوان استوديوها و ساير مشكلات در منزل خود به اين كار مشغول است. در نظر بگيريد تهيه دستگاه هاي حرفه اي صدابرداري، ميكروفون هاي مخصوص و ساير آلات و ادوات را با هزينه شخصي و در منزل و مقايسه بكنيد آن را با شرايط قبل از انقلاب كه راديو در اختيار موسيقيدانان بود و براي ضبط كار اصلا دغدغه اي وجود نداشت، سپس خود بخوانيد حديث مفصل از اين مجمل كه چرا آثاري همانند آثار گذشته از قبيل برنامه هاي تكنوازان، گل ها و... ديگر تكرار نمي شود؟

You can see links before reply

برگرفته شده از روزنامه همشهری.

[helenmortazavi]

سلام درسته منم موافقم که دیگه مثل یا حقی دیگه پیدا نمیشه چون خیلی ها که حتی همتشو دارن یا اجازه ندارن یا وسعشون نمیرسه. یا تا سر باز میکنند اگه باب میل مسئولین عمل نکنن تو نطفه خفه مشن مثه رضا صادقی خودمون .کاش دغدغه های مردم مثل اون موقع ها کم تر بود تا جای بیشتری برای موسیقی می گذاشتند.در هر صورت یاد استاد یا حقی رو زنده وگرامی می داریم.

[AliB]

دوستان سلام
نظر شخصی من به عنوان شنونده ی موسیقی :
مثل یا حقی نخواهد آمد . بهتر از یاحقی شاید ، می توان یک دوره ی 100 یا 200 ساله برای آن درنظر گرفت که تا پیش از آن بعید می دانم مادر گیتی کسی چون یا حقی بزاید.
مثل یاحقی نخواهد آمد . یاحقی ، یاحقی بود .... یاحقی رفت و سازش نیز باید با او دفن می شد . چون هیچ تنا بنده ای پس از او نمی تواند سیمهای آن ساز را چون او به ارتعاش درآورد و جان هزاران عاشق شوریده را نیز همراه آن به شور و ارتعاش...
شور و شعوری در یاحقی بود که ... امروز در کسی مشاهده نمی کنم .
احساس و بیان یاحقی با ویلن واقعا بی نظیر و اعجاز انگیز است.
در زمانی که بزرگانی چون حبیب الله بدیعی ، ملک ، تجویدی و ... بودند یاحقی یگانه بود ... هنوز هم یگانه است و برای همیشه خواهد ماند.
روحش شاد

[Mojtaba]

به نظره من پرویز یاحقی اسطوره تکرار ناپذیری هست دیگه مثل او رو کار نمیاد و یکی از خصوصیات بارز پرویز یاحقی تکنیک بداهه نوازی ایشون هست که واقعا از حد گذرانده بودند و میتونستند ساعتها یک دستگاه را بنوازند بدون اینکه جمله ای رو تکرار کنند البته همه نوازنده این خصوصیت رو داشتن مثل حبیب الله بدیعی { که من به شخصه خیلی قبولش دارم} و اسدالله ملک و ................ و لی یاحقی در این مو رد واقعا برتری داشت

[hesam.p]

سلام
تمام اساتيد در كارشون زيباي و جذابيت داشتند و انجه كه دليل تعريف ما از بعضي هاشون ميشه سليقه ماست من از نوازندگي همشون لذت ميبرم ولي اقرار مي كنم ياحقي در اين ميان بي نظير بود وقتي به تكنوازي هاش گوش مي كنم هميشه برام جذابن و با تكرار ازشون خسته نميشم.روحش شاد.

[hesam.p]

چيزي كه باعث بي نظبر بودن ياحقي هست علاوه بر استعداد .استفاده از دو مكتب و تلفيق انها با هم بود.مكتب استاد حسين باحقي و مكتب استاد صبا.باحقي در اثارش شبريني نوازي رضا محجوبي و حسين ياحقي و اصول گرايي وصلابت صبا را با هم داشت.اگر حالا باحقي و ديكر استادان ظهور نمي كنند بدليل نبود اساتيدي مثل صبا و حسين ياحقي و..... ميباشد

[Mojtaba]

دوست عزیز سلام تشکر میکنم که اومدی ونظرت رو دادی منم با نظر شما کاملا موافق هستم

امیدوارم شاهد حضور بیشتر شما در بخش ویلن باشیم

[arian]

عرض سلام
ديگه كسي مثل ياحقي نخواهد آمد ، همانطوري كه هيچوقت بديعي يا تجويدي يا ملك ، صبا نشدند . اگر صبا ميشدند يعني اگر فقط تلاششون اين بود كه مثل استاد خود بشوند ، امروز اصلا در جامعه مطرح نبودند . يكي از مهمترين اصول در نوازندگي صاحب سبك شدن است و اين اساتيد صاحب سبك بودند . بسياري از نوازندگان خوب جامعه ي ما هيچوقت نتوانستند از سايه استادان بزرگي نظير مرحوم ياحقي يا بديعي يا ملك خارج شوند و به خاطر همين هم هيچگاه در جامعه مطرح نشدند . نوازنده اي كه به تقليد صرف از يك استاد بپردازه ، هيچگاه به شان واقعي خودش دست پيدا نميكنه ، همانطوري كه خوانندگان امروزي هم سعي در تقليد از آقاي شجريان دارند ، همه شجريان ميخونند . خدا نكنه نوازنده اي بخواد ياحقي شود چون در اين صورت چنانچه تكنيك و توانايي و استعداد و نبوغ وي را هم داشته باشد ، تمامي اين هنرهاي ذاتي خود را ضايع كرده است . مثل هنرمند نقاشي كه سالها بشينه و عكس موناليزا بكشه تا مثل داوينچي بشه . خوب با كامپيوتر و اسكنر و يك پلاتر كه بهتر ميشه اين كارها را انجام داد . هيچوقت ون گوگ يا پيكاسو هم سعي نكردند ميكل آنژ يا داوينچي بشن . خودشون بودند و به خاطر همين هم به جايگاه رفيعي رسيدند وگرنه هيچ نام و نشوني از آنها باقي نمي موند.
ولي اگر منظور در مورد ذوق و قريحه و نبوغ ياحقي يا ساير استادان است ؟ هنرمند در يك ظرف جامعه - تاريخ مظروف است . هنرمندي مثل ياحقي به بخشي از زمان اتصال دارد كه در ان زيسته و تجربه كسب كرده كه هيچگاه براي هنرمند ديگري تكرار شدني نيست پس نمي توان از هيچ هنرمند ديگري هم انتظار داشت تا مانند او فكر كند ، بينديشد ، تصميم گيري كند و...
من فكر مي كنم در مورد بسياري از استادان بزرگ تاريخ موسيقي كشور نبايد عبارت تكرار ناشدني را به كار برد . چون هيچ انساني تكرار شدني نيست . فكر ميكنم در مورد اين استادان بايد عبارت جاودان يا جاويدان را به كار بريم . اين استادان با توجه به هنر خود جاودان شدند .
من فكر ميكنم بسياري از استادان ويولن ديگر باز هم در اين سرزمين ظهور خواهند كرد و جاويدان خواهند شد اگر تلاش نكنند كه شبيه ياحقي يا بديعي و ... شوند . خلق را تقليدشان بر باد داد. ولي اين هنرمندان كه بعدها ظهور خواهند كرد از پشتوانه فرهنگي ديگري برخوردار خواهند بود و در زمان خود زندگي خواهند كرد ( فرزند زمان خويشتن باش) و نوع نگرش آنها به موسيقي با نوع نگرش ياحقي فرق خواهد داشت ولي مي توانند در عصر خود براي مردم عصر خود مانند ياحقي براي مردم عصر ما باشند.

[Leon]

You can see links before reply



استاد پرویز یاحقّی - پرواز پرویز(2 سی دی)




Album Download By RapidShare MP3 128 - CD1 (You can see links before reply)

Album Download By MediaFire MP3 128 - CD1 (You can see links before reply)

Album Download By RapidShare MP3 128 - CD2 (You can see links before reply)

Album Download By MediaFire MP3 128 - CD2 (You can see links before reply)









You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

You can see links before reply

[Bloody_Diamond]

واقعاً آدم با شنیدن آثار این استاد روحش به پرواز در میاد. من که با صدای ویولن استاد پرویز یاحقی آرامش بیشتری دارم تا دیگر استادها.
با درگذشت پرویز یاحقی دفتر ویولن تو ایران بسته شد.

[farzad226]

این اثار رو چجوریباید تهیه کنم ؟

[amir v]

یاحقی در وصف نگنجد که هزار حدیث ز سازش به جا مانده!

[hesam.p]

سلام
كمي بيش از يكساله كه به انجمن سر نزدم.
دلم براتون تنگ شده بود.
ياحقي تكرار نمي شه چون بديعي نمشه جون .....نميشه
اگه ناراحت نشين بايد بگم پرونده موسيقي سنتي ما بخصوص ويلن تو دهه 40 بسته شد.

[saeed_national]

سلام دوستان.
با ايجاد اين تاپيك دل تك تك مشتاقان استاد ياحقي را خون كردين.اينجا لازم ميدانم شعري از سيمين كه خواننده اش استاد گلپا و نوازنده اش استاد ياحقي هست را تقديم تمامي دوستداران استاد كنم. واما در مورد موضوع تاپيك بايد بگم من بعيد ميدانم استادي مثل ايشان را دوباره ببينيم.براي اينكه خانه از پايبست ويران هست.

گل انتظار
ز چه جـوهــر آفـریـــدی دل داغـــدار ما را
که هـزار لاله پوشد پس از این مــزار ما را

تن ما چرا بسـوزی که خود این گناه کردی
تو که بوسه گاه کردی لـب پر شــرار ما را

ز سرشک نم فشاندم به بنفشه زار دوری
که ز بـوته ها بچیـــــنی گل انتــــظار ما را

چـو نسیــــم آشـــنایی ز کدام سو وزیدی
تو که بی قــرار کـردی همـــه لاله زار ما را

منم آن شکسته سازی که تواش نمی نوازی
که فغان کنم ز دستی که گسسـته کار ما را

ز کویر جان سیمین نه گل و نه سبزه روید
دل رنـگ و بو پســـندت چه کند بهـار ما را