میرزا عبدالله

[Amir]

از میرزا عبدالله نوازنده تار و سه تار در دوره قاجار اطلاعاتی می خوام

اطلاعات کامل

دوستان اگه می تونید کمک کنید

هرکی مطلبی راجع بهش می دونه بنویسه

[tabatabaee]

از میرزا عبدالله نوازنده تار و سه تار در دوره قاجار اطلاعاتی می خوام

اطلاعات کامل

دوستان اگه می تونید کمک کنید

هرکی مطلبی راجع بهش می دونه بنویسه

ميرزا عبدالله فراهاني ، استاد برجسته موسيقي ايراني و نوازنده سرشناس سه‌تار و تار بود. او از چهره‌هاي تأثيرگذار در موسيقي ايراني بود و رديف موسيقي ايراني را به نظم درآورد. ميرزا عبدالله، فرزند آقاعلي‌اکبر خان فراهاني، نوازنده تار دوران ناصرالدين‌شاه و پدر احمد عبادي نوازنده? بزرگ سه‌تار بود.
ميرزا عبدالله، دومين فرزند آقا علي‌اکبر فراهاني (بعد از ميرزا حسن) بود و در سال 1222 (1261 قمري) در تهران زاده شد. وي نخستين آموزش‌هاي خود را نزد برادر بزرگترش ميرزا حسن گذراند و پس از آن نزد پسر عمو و ناپدريش آقا غلامحسين آموزش‌هاي خود را تکميل کرد و به برادر کوچکتر خود آقا حسينقلي هم آموخت.

از شاگردان او مي‌توان مهدي‌قلي هدايت، فرصت شيرازي، ابوالحسن صبا، حسين هنگ‌آفرين، سيد حسين خليفه، مهدي‌خان صلحي، اسماعيل قهرماني، سيد مهدي دبيري، حاج آقا مجرد ايراني و فرزندش احمد عبادي را نام برد.

وي با تجديد نظر در دستگاه‌هاي دوازده گانه موسيقي ملي ايران و ادغام بعضي از آنها با هم، هفت دستگاه کامل و مجزا پديد آورد که اين هفت دستگاه توسط سه تن از شاگردانش به نام‌هاي ميرزا نصير، فرصت شيرازي و مهدي‌قلي هدايت طي هفت سال نت‌نويسي شد.

ميرزا عبدالله در تهران در محله امامزاده يحيي کلاس درسي ترتيب داد که جوانان و متجددين دورش جمع شدند. ولي بر اثر تحريکات، مخالفان به خانه‌اش ريختند و با شکستن وسايل تعليم بساط درسش را تعطيل کردند. با اين حال تا دم مرگ دست از تعليم نکشيد و دربستر بيماري با سه‌تار قطعاتي به‌عنوان يادگار به شاگردان برجسته خود تعليم مي‌داد.

ابتکار ساختن برخي قطعات ضربي از اوست که در قطعات مجلسي توام با آواز پس از اجراي چند گوشه، براي تنوع قطعه ضربي مي‌نواخت. مضراب ريز و تک مضراب‌ها در ساز او در تعادل و جملات موسيقي او منظم است و در همراهي با آواز پس از خاتمه يک بيت توسط خواننده او خود گوشه جديدي را شروع کرده‌است وخواننده را هدايت مي‌کند. در حفظ وزن قطعه دقيق بوده و غالبا نوازندگي خود را با قطعه تند رنگ مانندي پايان مي‌داد. رنگ‌هاي او متنوع است و با آنکه آثار ضبط شده از او مربوط به حدود 65 سالگي بوده ولي پنجهگاه او روان و قطعات را راحت اجرا کرده‌است.

ميرزا عبدالله، در نواختن تار هم استاد بود، ولي شهرت وي بيشتر در نواختن سه‌تار است. او چهار فرزند به نامهان مولود، ملوک، جواد و احمد داشت که همه آنها با موسيقي مانوس بودند. وي در سال 1297 هجري شمسي درتهران و در سن 75 سالگي درگذشت.

[miladas]

فكر كنم ميرزا عبداله نوازنده برجسته سه تار بوده نه تار و اون بردارش ميرزا حسينقلي بوده كه استاد تار بوده

[mehran42nd]

استاد میرزا عبدالله نوازنده تار بوده و شاگردش استاد علینقی وزیری تونسته بسیاری از قسمتهای ردیف رو از فراموشی نجات بده و به نت در بیاره

[mehran42nd]

کلنل علینقی وزیری توسط کشیش مدرسه سن لویی توجه اش به موسیقی کلاسیک جلب شدوتئوری موسیقی را فرا گرفت در واقع وزیری اولین کسی بود که موسیقی سنتی ایران را به نت درآورد و چون از 15 سالگی نزد میرزا عبدالله ردیف نوازی را فرا گرفته بودو توانست بعد از یکسال و نیم ردیف میرزا عبدالله را به نت بنویسد

[asheghtar]

به نظر من برو جلد یک کتاب سرگذشت موسیقی ایران رو دانلود کن ( نوشته روح الله خالقی ) اون جا در مورد استاد خیلی نوشته

[maryamgerami]

داستان نوشتن ردیف میرزا عبدالله
زنده یاد روح الله خالقی (You can see links before reply %D8%A7%D9%84%D9%82%DB%8C) در جلد دوم از کتاب خود به نام "سرگذشت موسیقی ایران" داستان نوشتن ردیف میرزا عبدالله را چنین نقل می کند که کلنل علینقی وزیری (You can see links before reply DB%8C%D8%B1%DB%8C) که با ابراهیم آژنگ رئیس یکی از دستجات موزیک آشنایی داشته موضوع به نت (You can see links before reply) در آوردن ردیف میرزا عبدالله را با وی در میان می گذارد. ابراهیم خان هم که علاقه داشته ردیف یکی از استادان معاصر خود را بنویسد استقبال کرده و قرار می شود که به اتفاق، نزد میرزا عبدالله بروند. وزیری می گوید: " همراه ابراهیم خان به خانه میرزا عبدالله رفته و خدمت استاد رسیدیم. من مقصود خود را اظهار داشتم و یکی از دوستان استاد که مرد سالخورده ای بود شگفت زده شد و پرسید مگر چنین کاری ممکن است؟ میرزا عبدالله با نهایت مهربانی خوشحال شد اما نسبت به اصل موضوع شک داشت که شاید این کار مقدور نباشد! من گفتم امتحان فرمایید. استاد پذیرفت تار (You can see links before reply) را برداشت و شروع به نواختن شور بالا دسته کرد. من هم شروع به نوشتن کردم تا در حدود یک صفحه شد. من از استاد درخواست کردم اگر اجازه بفرمایند هفته ای یکی دو مرتبه این کار را ادامه بدهیم. ایشان قبول کرد اما گفت حالا معلوم نیست چیزی که شما نوشته اید همان باشد که من زده ام. من هم تار را برداشتم و نوشته های خود را دقیقاً نواختم و چون با تار آشنا بودم مضرابها را هم نوشته بودم و حتی چپ و راستها را هم همانطور که استاد زده بود نواختم. وقتی نواختن صفحه تمام شد استاد و بیان الممالک که آنجا حضور داشت تحسین کردند و مقرر شد این کار ادامه یابد. بعلاوه استاد از من پرسید که غرض شما از نوشتن ردیف چیست؟ عرض کردم منظور اینست که آثار شما حفظ شود و اگر شرایط فراهم بود بنام خود شما چاپ شده و دیگران استفاده کنند. میرزا عبدالله از آنجا که مرد پاک سرشت و بی حسادتی بود پذیرفت در حالی که می دانستم اساتید دیگر این رویه را ندارند. در نهایت این کار تقریباً هجده ماه طول کشید و من همه ردیف هفت دستگاه میرزا عبدالله را بدین شکل نوشتم.

[faramarzlotfy]

این هم عکس میرزا عبدالله :در کنارش میرزا حسینقلی