Atta-Flamenco
Wednesday 17 June 2009, 09:49 PM
1- ریشه سگیریّاس
نام سگیریاس تغییر یافته لغت سیگدیّا (Seguidilla) است که خود این کلمه اسم مصغر کلمه سگیدا (Seguida) می باشد . سگیدا نام یک رقص بسیارقدیمی است . نام این دستگاه را به گونه متفاوتی می نویسند از قبیل Seguirillas , Sigyuirillas , Seguirillas , Siguiriyas و ... که عمومی ترین شکل آن Seguiriyas می باشد .
سگیریاس همراه با سولئارس مهمترین دستگاههای فلامنکو هستند که بالاترین رتبه بندی را از لحاظ اصالت و قدمت و اعتبار در میان دستگاههای فلامنکو دارا می باشند و درگروه کانته حوندو (Cante Jondo) جای دارند .
آواز در دستگاه سگیریاس تم تراژیک ، عمیق و باوقاری دارد که سرشار از ناله های سوزناک و آوازهای حزین است . اندک شعری که در آواز سگیریاس وجود دارد سیاه است و به موضوعاتی از قبیل مرگ ، از خود بیگانگی آدمی ، عشق های بی سرانجام ، یاس و نومیدی و تنهایی می پردازد . به هر حال در دستگاه سگیریاس خواننده باید بتواند عمیق ترین و درونی ترین احساسات خود را بیرون بریزد .
رقص سگیریاس نیز با حالات خشن و منضبط بسیار استیلیزه و رسمی اجرا می شود که در بعضی قسمتهایش شامل یک رقص پای(Zapateado) نرم و سبک است .
2- رقص در سگیریاس
سگیریاس یکی از عمیق ترین و باوقارترین فرم های رقصی است که کاملا متناسب با آواز این دستگاه می باشد . رقص سگیریاس متین ، خشن ، پراحساس و رسمی است و هنرمند جهت ایجاد آرایه ها و بداهه پردازی ، آزادی چندانی ندارد . میزان سگیریاس دارای سرعت کم و ریتم سکته داری است . بخش اساسی این رقص شامل قدم های ریتمیکی است که به سستی و تانی برداشته شده ، صدای تاکید دار بلند و تیزی را به وجود می آورند که در این حال رقاص(Bailaor/Bailaora) در یک نقطه از محل رقص ، حرکات رفت و برگشتی به سمت جلو و عقب را با پا انجام می دهد .
وقار و متانت این رقص از همان ابتدای شروعش با اولین گام رقاص که معمولا یک گام کشیده و بلند است ، به نمایش گذاشته می شود . در سگیریاس ، ترکیبی از پونتِئادو (Panteado) ، دسپلانته هایی که در این دستگاه تاکیداتی قوی با سرعت دو برابر هستند ، و در بخش میانی رقص ، اسکوبیّا (Escobilla) که خود شامل یک بخش رقص پا است ، را می بینیم
دستگاه سگیریاس جهت رقصیدن زن و مرد ، به طور یکسانی مناسب است ؛ ولی در هر حال باید رقاص از قدرت بیان ، مهارت و احساسات قوی برخوردار باشد .
اولین رقاصی که رقص سگیریاس را ارائه کرد ، یا حداقل می توان گفت باعث مردمی شدن و معروفیت سگیریاس شد ، ویسِنتِه اِسکودِرو (Vicente Escudero) بود . بعدها پیلارلوپز (Pilar Lopez) با اضافه کردن همراهی کاستانت، به تکامل این فرم کمک کرد .
امروزه در رقص سگیریاس استفاده از کاستانت ، لباسهای زنانه فلامنکو با دامنهای پرچین و دنباله دار و شال یا روسری بزرگ معمول می باشد و به زیباییهای رقص در این دستگاه می افزاید .
3- آواز سگیریاس
آواز سگیریاس از لحاظ موسیقیایی ارتباطی به سِگیدیّای کاستیلی (Castillian Seguidilla) ندارد .این فرم آوازی بسیار دراماتیک ، پرقدرت ، غم بار و دلتنگ کننده است که سمبل بخش سیاه آواز فلامنکو (Ducas Negras) در گروه کانته حوندو به شمار می رود .
سگیریاس در اواخر قرن هجدهم میلادی پدیدار شد و در اوایل قرن نوزدهم شروع به رشد و گسترش نمود . سگیریاس فرزند توناس (Tonas) باستانی است و از سه ناحیه ریشه می گیرد :
کادیز(Cadiz) و لُس پوئرتوس (Los Poertos) ، خِرِز(Jerez) و تریانای سویل .
هر بخش آوازی سگیریاس از چهار جمله تشکیل می شود که جملات اول و دوم و چهارم هفت کلمه ای و جمله سوم ، ده کلمه ای است .
برخی از سیگیریاس ها سه جمله ای هستند . که جملات اول و سوم آنها ، شش کلمه ای و جمله دوم یازده کلمه ای ادا می شوند ؛ در چنین مواردی هنگام آواز ، جمله دوم تکرار می شود و نقش ترجیع بند را دارد .
4- گیتار در سگیریاس
گیتار همراه در سگیریاس غالبا در وسط دسته با تنالیته های مُدال به اجرای قطعات می پردازد که گاهی گریزی به آکوردهای ماژور (تنالیته های تُنال) نیز دارد . این بخش های ارجاعی به آکوردهای ماژور را اصطلاحاً آکابالادوس (Acabalados) می نامند . علت این نام گذاری ، شباهت آنها به پایان تاکیدی حرکات در رقص سگیریاس است که کابال (Cabal) یا رماته (Remate) نامیده می شود .
سگیریاس همیشه در مد فریژین نواخته می شود و از تنالیته های لا(A)و سی(B) استفاده می کند . نوازنده گیتار غالبا برای دست یابی سریع تر و راحت تر به تنالیته خواننده (Cantaor) باید از یک کاپو/سخیلا (Capo/Cejilla) استفاده کند .
هنگامی که خواننده به اجرای آواز می پردازد ، نوازنده به دو صورت می تواند مدولاسیون انجام دهد :
1-از آکورد لا ماژور به سی بمل ماژور
2-هنگام اجرای بخش ال ماچو (El macho) از آواز سگیریاس . در این حالت یک توالی آکورد شامل رِ مینور ، دو ماژور ، سی بمل ماژور خواهیم داشت که روی لا ماژور حل می شود .
You can see links before reply
5- کمپاس سگیریاس
کمپاس سگیریاس معمولا بیشتر در مد لافریژین است و شامل میزان هایی است که به طور منظم و یک در میان دارای ریتم 8/6 و4/3 می باشند .
به هر حال ، یک دوره کمپاس سگیریاس ، همیشه از ضرب دوم یک میزان 4/3آغاز شده ، به اولین ضرب میزان 4/3بعدی در همان دوره خاتمه می یابد .
جمله حل شونده(Resolution Phrase) معمولاً روی ضرب شماره 3 از میزان 8/6 آغاز می شود(با در نظر گرفتن اینکه جمله 12 ضربی با شروع در ضرب شماره 12 میباشد)
You can see links before reply
نام سگیریاس تغییر یافته لغت سیگدیّا (Seguidilla) است که خود این کلمه اسم مصغر کلمه سگیدا (Seguida) می باشد . سگیدا نام یک رقص بسیارقدیمی است . نام این دستگاه را به گونه متفاوتی می نویسند از قبیل Seguirillas , Sigyuirillas , Seguirillas , Siguiriyas و ... که عمومی ترین شکل آن Seguiriyas می باشد .
سگیریاس همراه با سولئارس مهمترین دستگاههای فلامنکو هستند که بالاترین رتبه بندی را از لحاظ اصالت و قدمت و اعتبار در میان دستگاههای فلامنکو دارا می باشند و درگروه کانته حوندو (Cante Jondo) جای دارند .
آواز در دستگاه سگیریاس تم تراژیک ، عمیق و باوقاری دارد که سرشار از ناله های سوزناک و آوازهای حزین است . اندک شعری که در آواز سگیریاس وجود دارد سیاه است و به موضوعاتی از قبیل مرگ ، از خود بیگانگی آدمی ، عشق های بی سرانجام ، یاس و نومیدی و تنهایی می پردازد . به هر حال در دستگاه سگیریاس خواننده باید بتواند عمیق ترین و درونی ترین احساسات خود را بیرون بریزد .
رقص سگیریاس نیز با حالات خشن و منضبط بسیار استیلیزه و رسمی اجرا می شود که در بعضی قسمتهایش شامل یک رقص پای(Zapateado) نرم و سبک است .
2- رقص در سگیریاس
سگیریاس یکی از عمیق ترین و باوقارترین فرم های رقصی است که کاملا متناسب با آواز این دستگاه می باشد . رقص سگیریاس متین ، خشن ، پراحساس و رسمی است و هنرمند جهت ایجاد آرایه ها و بداهه پردازی ، آزادی چندانی ندارد . میزان سگیریاس دارای سرعت کم و ریتم سکته داری است . بخش اساسی این رقص شامل قدم های ریتمیکی است که به سستی و تانی برداشته شده ، صدای تاکید دار بلند و تیزی را به وجود می آورند که در این حال رقاص(Bailaor/Bailaora) در یک نقطه از محل رقص ، حرکات رفت و برگشتی به سمت جلو و عقب را با پا انجام می دهد .
وقار و متانت این رقص از همان ابتدای شروعش با اولین گام رقاص که معمولا یک گام کشیده و بلند است ، به نمایش گذاشته می شود . در سگیریاس ، ترکیبی از پونتِئادو (Panteado) ، دسپلانته هایی که در این دستگاه تاکیداتی قوی با سرعت دو برابر هستند ، و در بخش میانی رقص ، اسکوبیّا (Escobilla) که خود شامل یک بخش رقص پا است ، را می بینیم
دستگاه سگیریاس جهت رقصیدن زن و مرد ، به طور یکسانی مناسب است ؛ ولی در هر حال باید رقاص از قدرت بیان ، مهارت و احساسات قوی برخوردار باشد .
اولین رقاصی که رقص سگیریاس را ارائه کرد ، یا حداقل می توان گفت باعث مردمی شدن و معروفیت سگیریاس شد ، ویسِنتِه اِسکودِرو (Vicente Escudero) بود . بعدها پیلارلوپز (Pilar Lopez) با اضافه کردن همراهی کاستانت، به تکامل این فرم کمک کرد .
امروزه در رقص سگیریاس استفاده از کاستانت ، لباسهای زنانه فلامنکو با دامنهای پرچین و دنباله دار و شال یا روسری بزرگ معمول می باشد و به زیباییهای رقص در این دستگاه می افزاید .
3- آواز سگیریاس
آواز سگیریاس از لحاظ موسیقیایی ارتباطی به سِگیدیّای کاستیلی (Castillian Seguidilla) ندارد .این فرم آوازی بسیار دراماتیک ، پرقدرت ، غم بار و دلتنگ کننده است که سمبل بخش سیاه آواز فلامنکو (Ducas Negras) در گروه کانته حوندو به شمار می رود .
سگیریاس در اواخر قرن هجدهم میلادی پدیدار شد و در اوایل قرن نوزدهم شروع به رشد و گسترش نمود . سگیریاس فرزند توناس (Tonas) باستانی است و از سه ناحیه ریشه می گیرد :
کادیز(Cadiz) و لُس پوئرتوس (Los Poertos) ، خِرِز(Jerez) و تریانای سویل .
هر بخش آوازی سگیریاس از چهار جمله تشکیل می شود که جملات اول و دوم و چهارم هفت کلمه ای و جمله سوم ، ده کلمه ای است .
برخی از سیگیریاس ها سه جمله ای هستند . که جملات اول و سوم آنها ، شش کلمه ای و جمله دوم یازده کلمه ای ادا می شوند ؛ در چنین مواردی هنگام آواز ، جمله دوم تکرار می شود و نقش ترجیع بند را دارد .
4- گیتار در سگیریاس
گیتار همراه در سگیریاس غالبا در وسط دسته با تنالیته های مُدال به اجرای قطعات می پردازد که گاهی گریزی به آکوردهای ماژور (تنالیته های تُنال) نیز دارد . این بخش های ارجاعی به آکوردهای ماژور را اصطلاحاً آکابالادوس (Acabalados) می نامند . علت این نام گذاری ، شباهت آنها به پایان تاکیدی حرکات در رقص سگیریاس است که کابال (Cabal) یا رماته (Remate) نامیده می شود .
سگیریاس همیشه در مد فریژین نواخته می شود و از تنالیته های لا(A)و سی(B) استفاده می کند . نوازنده گیتار غالبا برای دست یابی سریع تر و راحت تر به تنالیته خواننده (Cantaor) باید از یک کاپو/سخیلا (Capo/Cejilla) استفاده کند .
هنگامی که خواننده به اجرای آواز می پردازد ، نوازنده به دو صورت می تواند مدولاسیون انجام دهد :
1-از آکورد لا ماژور به سی بمل ماژور
2-هنگام اجرای بخش ال ماچو (El macho) از آواز سگیریاس . در این حالت یک توالی آکورد شامل رِ مینور ، دو ماژور ، سی بمل ماژور خواهیم داشت که روی لا ماژور حل می شود .
You can see links before reply
5- کمپاس سگیریاس
کمپاس سگیریاس معمولا بیشتر در مد لافریژین است و شامل میزان هایی است که به طور منظم و یک در میان دارای ریتم 8/6 و4/3 می باشند .
به هر حال ، یک دوره کمپاس سگیریاس ، همیشه از ضرب دوم یک میزان 4/3آغاز شده ، به اولین ضرب میزان 4/3بعدی در همان دوره خاتمه می یابد .
جمله حل شونده(Resolution Phrase) معمولاً روی ضرب شماره 3 از میزان 8/6 آغاز می شود(با در نظر گرفتن اینکه جمله 12 ضربی با شروع در ضرب شماره 12 میباشد)
You can see links before reply