Atta-Flamenco
Wednesday 17 June 2009, 10:12 PM
»» ریشه رومبا
کلمه Rumba در حقیقت آوایی تقلیدی از یک صدای رعدگونه و غُرّنده است .
ریشه این دستگاه ( اسپانیایی – آمریکایی) است .به رومبای فلامنکو به جهت تفاوتی که با نوع کوبایی اش یعنی رومبای کوبایی (Rumba Cubana) دارد ، رومبا خيتانا يا جیتانا (Rumba Gitana) می گویند .
دستگاه رومبا حتی تا نیم قرن اخیر ، چندان شناخته شده نبود ، تا اینکه از سال 1940 ، کولیهای کاتالان شروع به توسعه و تکامل این فرم نمودند . امروزه اگرچه رومبا در میان هواداران فلامنکوی اصیل از جایگاه بالایی برخوردار نیست ، ولی به طور گسترده ای در همه انواع میهمانیها و جشن های مردم (به عنوان پایه موسیقی «پاپ- فلامنکو») اجرا می شود و محبوبیت خاصی در بین عامه مردم یافته است .
دستگاه رومبا ، با اینکه از لحاظ قدمت و اصالت قابل مقایسه با بسیاری از فرمهای اصلی و قدیمی فلامنکو مانند سولئارس ، سگیریاس ، بولریاس و آلگریاس نیست ، ولی در دنيا به عنوان مظهر فلامنکو در آمده است.
توریستها به عنوان موسیقی فلامنکو ، رومبا را می شناسند و نادانسته به یک بخش سطحی وسبک از این همه عمق و اصالت موسیقی فلامنکو، بسنده می کنند . قطعات رومبا بسیار ریتمیک و با نشاط هستند و فضای مناسبی جهت رقصیدن به وجود می آورند ، ضمن اینکه همیشه به هنرمندان اجازه بداهه پردازی می دهند .
»» رقص رومبا
منشاء اولیه رومبا از یک رقص کوبایی است . در حوالی سالهای دهه 1940 میلادی ، هنرمندان فلامنکویی که در تئاترهای فلامنکو و نمایش های واریته به صورت سیّار و گاهی ثابت به هنرنمایی می پرداختند ، با ایجاد تغییراتی و به صورت ذوقی ، رومبای کوبایی را به سمت فلامنکو سوق دادند و باب سلیقه مردم کردند . بدین ترتیب رومبا شناخته شد و بین عامه مردم طرفدار یافت . این هنرمندان رومبا را با حس وحال شاد و جشنی اجرا مي كردند و غالباً بین یک قطعه تانگو و یک قطعه بولریاس ، قطعه ای از دستگاه رومبا می گنجانیدند . You can see links before reply
زمانی که هنرمندان فلامنکو از دستگاه رومبا برای ارائه رقص استفاده کردند ، سبک كوليانه يا جیپسیِ اجرای رومبا بر نوع اندلسی آن برجستگی آشکاری یافت . سبک جیپسی پر از نیروی زندگی و احساسات و حرکات پرقدرت بود ؛ در حالی که نوع اندلسی از پونتِئادو (Punteado) و حرکات هماهنگ و ظریف تشکیل می شد و آرامش و وقار خاصی را القا می کرد .
در همه انواع رومبا دِسپِلانته های فراوان و حرکات پرجنبش شامل چرخش های زیاد دیده می شود . رومبا فلامنکوی سنتی به عنوان رقصی مخصوص رقاصان زن فلامنکو (Bailaora) شناخته شده است که معمولاً آن را به تنهایی اجرا می کنند .
»»آواز در رومبا
رومبا یک آواز فولکلوریک آمریکای لاتین نیز می باشد که تحت تاثیر موسیقی فلامنکو قرار گرفته و فلامنکو شده است . آواز این دستگاه به گروه Cantes de ida y Vuelta تعلق دارد و با دیگر دستگاههای برآمده از آمریکای لاتین مانند گِئاحیراس ، میلونگاس ، کلمبیاناس و بیدالیتاس هم گروه است . طرفداران متعصب فلامنکوی اصیل ، این دستگاه را یک دستگاه فرعی می دانند و به آن چیکو (Chico) می گویند .
اولین آثار آوازی ضبط و نشر شدة رومبا را از سال 1935 میلادی به بعد می توان یافت که توسط لانینیا دِ لُس پِی نِس (La Nina de Peines) ، برناردو ال دِ لُس لوبیتوس (Bernardo el de Los Lobitos) و مانوئل بالِخو (Manuel Valljo) اجرا شده اند
از دیگر خوانندگانی که در این دستگاه به اجرای آثار پرداخته اند می توان به خوزه اورتگا (Jose Ortega) ، دیِه گو آنتیونِس (Diego Antunez) و پِه پِه دِ لا ماترونا (Pepe de La Matrona) اشاره کرد
در دهه 1940 ، خوانندگانی مانند ال پِسکایّا (El Pescailla) و په رِت (Peret) که کولیهایی اهل کاتالان بودند ، با اجراهای زیبایشان تاثیر بسزایی در متداول شدن و به روز رسانی رومبا داشتند .
مادرید نیز برای خودش تبدیل به مرکزی برای سبک رومبا شد . کانیو روتو (Cano Roto) با تاسیس مدرسه رومبا سرآمد همه شد و مانسانیتا (Manzanita) با اجرای قطعات رومبا به شهرت مادرید افزود . دستگاه آوازی رومبا پر از شعر است که غالبا خواننده آنها را با اشعار دستگاه تانگوس رد و بدل می کند .کوپلاهای رومبا غالبا از اشعاری با ترکیب چهار جملة هفت یا هشت کلمه ای به وجود می آیند
»»گیتار در رومبا
رومبا جزء گروه ریتم های 4/2 و 4/4 دستگاههای فلامنکو است و از لحاظ حس و ساختار و اجرا شبیه به تی ینتوس و تانگوس می باشد که در تنالیته های لامینور(Am) ، می مینور(Em) ، لاماژور(A) و گاهی اوقات می ماژور(E) نواخته می شود .
البته گاهی در این دستگاه ، انتقال يا ترانسپوزيشن به سایر تنالیته ها (گامهای ماژور و مینور و مد فریژین نسبی گام اولیه) دیده می شود . با اینکه در موسیقی فلامنکو استفاده از مد فریژین (گام های اندلسی) نسبت به گامهای تنال (ماژور و مینور) رواج بیشتري دارد ، ولی در کلیه دستگاههایی که منشا آمریکای لاتین دارند یا تحت تاثیر موسیقی آمریکای لاتین واقع شده اند ، تفوق گامهای تنال مشهود است .
رومبا یکی از دستگاهای پرسرعت است و تمپوی آن 200 bpa می باشد . معمولا در دستگاه رومبا ، نوازنده از تکنیکی به نام رایادو (Rayado) استفاده می کند . این تکنیک که به طور یکنواختی اجرا می شود ، در حقیقت راخئویی با شدت ضرب کمتر می باشد . را یادو در کوبا به نام Tumbao" "معروف بوده ، جزء لاینفک کلیه آهنگهای زیر گروه "Son Music" است .
در رومبای کاتالان تکنیکی به نام "Ventilator guitar" وجود دارد که از ویژگیهای این رومباست و یک نوآوری ریتمیک می باشد که آن را به آنتونیوگونزالز (Antonio Gonzolez) معروف به ال پسکایا (El Pescailla) منسوب می کنند .
»» کمپاس در رومبا
رومبا سبکی است که تمایل به ساخت ریتم های چندگانه (پلی ریتم) از فرم موسیقی کوبایی در آن دیده می شود و گاهی اوقات با پالماس (Palmas) و پرکاشن (Percusion)همراهی می شود .
ساختار كمپاس رومبا را می توان به سادگي بصورت زیر در نظر گرفت :
You can see links before reply
ولي همانطور كه گفته شد در بيشتر مواقع كمپاس رومبا بصورت پلي ريتميك و با همراهي پالماس و كاخُن اجرا مي شود كه در اين صورت فرم زير را مي يابد:
ضربة پا (FOOT) يا پالماس
You can see links before reply
در اين حالت هر میزان از هشت نت تشکیل می شود که این هشت نت به سه گروه دسته بندی می شوند : دو گروه سه تایی و یک گروه دوتایی که در مقابل ضرب پیوسته اصلی قرار می گیرند .
کلمه Rumba در حقیقت آوایی تقلیدی از یک صدای رعدگونه و غُرّنده است .
ریشه این دستگاه ( اسپانیایی – آمریکایی) است .به رومبای فلامنکو به جهت تفاوتی که با نوع کوبایی اش یعنی رومبای کوبایی (Rumba Cubana) دارد ، رومبا خيتانا يا جیتانا (Rumba Gitana) می گویند .
دستگاه رومبا حتی تا نیم قرن اخیر ، چندان شناخته شده نبود ، تا اینکه از سال 1940 ، کولیهای کاتالان شروع به توسعه و تکامل این فرم نمودند . امروزه اگرچه رومبا در میان هواداران فلامنکوی اصیل از جایگاه بالایی برخوردار نیست ، ولی به طور گسترده ای در همه انواع میهمانیها و جشن های مردم (به عنوان پایه موسیقی «پاپ- فلامنکو») اجرا می شود و محبوبیت خاصی در بین عامه مردم یافته است .
دستگاه رومبا ، با اینکه از لحاظ قدمت و اصالت قابل مقایسه با بسیاری از فرمهای اصلی و قدیمی فلامنکو مانند سولئارس ، سگیریاس ، بولریاس و آلگریاس نیست ، ولی در دنيا به عنوان مظهر فلامنکو در آمده است.
توریستها به عنوان موسیقی فلامنکو ، رومبا را می شناسند و نادانسته به یک بخش سطحی وسبک از این همه عمق و اصالت موسیقی فلامنکو، بسنده می کنند . قطعات رومبا بسیار ریتمیک و با نشاط هستند و فضای مناسبی جهت رقصیدن به وجود می آورند ، ضمن اینکه همیشه به هنرمندان اجازه بداهه پردازی می دهند .
»» رقص رومبا
منشاء اولیه رومبا از یک رقص کوبایی است . در حوالی سالهای دهه 1940 میلادی ، هنرمندان فلامنکویی که در تئاترهای فلامنکو و نمایش های واریته به صورت سیّار و گاهی ثابت به هنرنمایی می پرداختند ، با ایجاد تغییراتی و به صورت ذوقی ، رومبای کوبایی را به سمت فلامنکو سوق دادند و باب سلیقه مردم کردند . بدین ترتیب رومبا شناخته شد و بین عامه مردم طرفدار یافت . این هنرمندان رومبا را با حس وحال شاد و جشنی اجرا مي كردند و غالباً بین یک قطعه تانگو و یک قطعه بولریاس ، قطعه ای از دستگاه رومبا می گنجانیدند . You can see links before reply
زمانی که هنرمندان فلامنکو از دستگاه رومبا برای ارائه رقص استفاده کردند ، سبک كوليانه يا جیپسیِ اجرای رومبا بر نوع اندلسی آن برجستگی آشکاری یافت . سبک جیپسی پر از نیروی زندگی و احساسات و حرکات پرقدرت بود ؛ در حالی که نوع اندلسی از پونتِئادو (Punteado) و حرکات هماهنگ و ظریف تشکیل می شد و آرامش و وقار خاصی را القا می کرد .
در همه انواع رومبا دِسپِلانته های فراوان و حرکات پرجنبش شامل چرخش های زیاد دیده می شود . رومبا فلامنکوی سنتی به عنوان رقصی مخصوص رقاصان زن فلامنکو (Bailaora) شناخته شده است که معمولاً آن را به تنهایی اجرا می کنند .
»»آواز در رومبا
رومبا یک آواز فولکلوریک آمریکای لاتین نیز می باشد که تحت تاثیر موسیقی فلامنکو قرار گرفته و فلامنکو شده است . آواز این دستگاه به گروه Cantes de ida y Vuelta تعلق دارد و با دیگر دستگاههای برآمده از آمریکای لاتین مانند گِئاحیراس ، میلونگاس ، کلمبیاناس و بیدالیتاس هم گروه است . طرفداران متعصب فلامنکوی اصیل ، این دستگاه را یک دستگاه فرعی می دانند و به آن چیکو (Chico) می گویند .
اولین آثار آوازی ضبط و نشر شدة رومبا را از سال 1935 میلادی به بعد می توان یافت که توسط لانینیا دِ لُس پِی نِس (La Nina de Peines) ، برناردو ال دِ لُس لوبیتوس (Bernardo el de Los Lobitos) و مانوئل بالِخو (Manuel Valljo) اجرا شده اند
از دیگر خوانندگانی که در این دستگاه به اجرای آثار پرداخته اند می توان به خوزه اورتگا (Jose Ortega) ، دیِه گو آنتیونِس (Diego Antunez) و پِه پِه دِ لا ماترونا (Pepe de La Matrona) اشاره کرد
در دهه 1940 ، خوانندگانی مانند ال پِسکایّا (El Pescailla) و په رِت (Peret) که کولیهایی اهل کاتالان بودند ، با اجراهای زیبایشان تاثیر بسزایی در متداول شدن و به روز رسانی رومبا داشتند .
مادرید نیز برای خودش تبدیل به مرکزی برای سبک رومبا شد . کانیو روتو (Cano Roto) با تاسیس مدرسه رومبا سرآمد همه شد و مانسانیتا (Manzanita) با اجرای قطعات رومبا به شهرت مادرید افزود . دستگاه آوازی رومبا پر از شعر است که غالبا خواننده آنها را با اشعار دستگاه تانگوس رد و بدل می کند .کوپلاهای رومبا غالبا از اشعاری با ترکیب چهار جملة هفت یا هشت کلمه ای به وجود می آیند
»»گیتار در رومبا
رومبا جزء گروه ریتم های 4/2 و 4/4 دستگاههای فلامنکو است و از لحاظ حس و ساختار و اجرا شبیه به تی ینتوس و تانگوس می باشد که در تنالیته های لامینور(Am) ، می مینور(Em) ، لاماژور(A) و گاهی اوقات می ماژور(E) نواخته می شود .
البته گاهی در این دستگاه ، انتقال يا ترانسپوزيشن به سایر تنالیته ها (گامهای ماژور و مینور و مد فریژین نسبی گام اولیه) دیده می شود . با اینکه در موسیقی فلامنکو استفاده از مد فریژین (گام های اندلسی) نسبت به گامهای تنال (ماژور و مینور) رواج بیشتري دارد ، ولی در کلیه دستگاههایی که منشا آمریکای لاتین دارند یا تحت تاثیر موسیقی آمریکای لاتین واقع شده اند ، تفوق گامهای تنال مشهود است .
رومبا یکی از دستگاهای پرسرعت است و تمپوی آن 200 bpa می باشد . معمولا در دستگاه رومبا ، نوازنده از تکنیکی به نام رایادو (Rayado) استفاده می کند . این تکنیک که به طور یکنواختی اجرا می شود ، در حقیقت راخئویی با شدت ضرب کمتر می باشد . را یادو در کوبا به نام Tumbao" "معروف بوده ، جزء لاینفک کلیه آهنگهای زیر گروه "Son Music" است .
در رومبای کاتالان تکنیکی به نام "Ventilator guitar" وجود دارد که از ویژگیهای این رومباست و یک نوآوری ریتمیک می باشد که آن را به آنتونیوگونزالز (Antonio Gonzolez) معروف به ال پسکایا (El Pescailla) منسوب می کنند .
»» کمپاس در رومبا
رومبا سبکی است که تمایل به ساخت ریتم های چندگانه (پلی ریتم) از فرم موسیقی کوبایی در آن دیده می شود و گاهی اوقات با پالماس (Palmas) و پرکاشن (Percusion)همراهی می شود .
ساختار كمپاس رومبا را می توان به سادگي بصورت زیر در نظر گرفت :
You can see links before reply
ولي همانطور كه گفته شد در بيشتر مواقع كمپاس رومبا بصورت پلي ريتميك و با همراهي پالماس و كاخُن اجرا مي شود كه در اين صورت فرم زير را مي يابد:
ضربة پا (FOOT) يا پالماس
You can see links before reply
در اين حالت هر میزان از هشت نت تشکیل می شود که این هشت نت به سه گروه دسته بندی می شوند : دو گروه سه تایی و یک گروه دوتایی که در مقابل ضرب پیوسته اصلی قرار می گیرند .