به یاد استاد پرویز مشکاتیان

[Hes_r]

وی تنها 54 سالش بود , باورش هنوز برای اهالی موسیقی ایران سخت است که فردی چون مشکاتیان را از دست داده اند .
براستی دنیای غریبیست , خوب ها چه زود گلچین می شوند . استاد پرویز مشکاتیان یکی از بزرگان سنتور ایران نیز از بین ما رفت .
از خداوند بزرگ صبوری را برای خانواده ایشان خواستاریم و سعی می کنیم با کمک شما دوست داران ایشان در این تاپیک مراسم یادبودی برای وی داشته باشیم .

روحش شاد , یادش گرامی , نامش باقی

شاد باشید

یا علی

[marzi_a1732]

You can see links before reply


پرويز مشكاتيان صبح امروز (دوشنبه، 30 شهريور) در سن 54 سالگي درگذشت.

اين هنرمند عرصه‌ي موسيقي بر اثر ايست قلبي در منزلش از دنيا رفت.

پرويز مشکاتيان متولد 24 ارديبهشت 1334 در نيشابور، آهنگساز، نوازنده سنتور، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسيقي بود.

مشكاتيان هشت‌ساله كه بود، نخستين كنسرتش را در مراسم گرد‌هم‌آيي دانش‌آموزان مدرسه‌ي امير معزي نيشابور برگزار كرد. خودش اذعان مي‌داشت كه از همان روزها متوجه ارتباط نزديك ادبيات منظوم و منشور ايران با راهنمايي پدرش بوده است.

پس از پايان تحصيلات متوسطه وارد دانشكده‌ي هنرهاي زيباي دانشگاه تهران شد. رديف عالي موسيقي ايران، رديف آقا ميرزاعبدالله را در دانشگاه نزد استاد فقيد نورعلي خان برومند و دكتر داريوش صفوت آموخت. هم‌زمان با اين آموزش‌ها از مكتب كساني چون محمدتقي مسعوديه، عبدالله خان دوامي، سعيد هرمزي و يوسف فروتن، بهره گرفت.

او هم‌چنين در مركز حفظ و اشاعه‌ي موسيقي سنتي ايران به‌عنوان سرپرست گروه استاد سنتور مشغول كار شد.

پرويز مشكاتيان در آزمون باربد كه به ابتكار استاد نورعليخان برپا شده بود، در رشته‌ي سنتور به‌مقام اول با همراهي پشنگ كامكار و در كل آزمون به مقام ممتاز به همراه داريوش طلايي، رسيد.

مشكاتيان پس از استعفا از راديو و تلويزيون به اتفاق چند نفر از موسيقي‌دان‌ها موسسه‌ي فرهنگي و هنري «چاووش» را بنياد نهادند؛ او خود به‌عنوان سرپرست گروه و استاد رشته‌ي سنتور در آن فعاليت مي‌كرد.

به‌گفته‌ي دست اندركاران موسيقي مشكاتيان قدرت خارق العاده‌ي در تصويرسازي و تبحر زيادي در انواع ريتم و آهنگ‌سازي روي غزل‌ها و اشعار مورد علاقه‌اش داشت.

تصنيف «دشتي»، «غم انگيز»، «آستان جانان»، «شيدايي»، «سرانداز»، «سرو ناز»، «بيداد»، «كرد بيات»، «رزم مشترك»، «وطن»، «ايراني»، «چوپاني پيروزي»، «طلوع»،‌ «جان جهان»، «سركش»،«دل انگيزان»، «گلنوش»، «صبح است ساقيا»، «چكاد»، «افسرده حال»، «شكر و شكايت»، از جمله آثار ماندگار اوست كه با صداي شهرام ناظري، محمدرضا شجريان و... ثبت شده‌اند.

من که از شنیدن این خبر شوکه شدم
روحشون شاد :53:

[Mona]

یادشون گرامی. منم خیلی متاثر شدم...

[elykak]

واي ... باورم نميشه ! ... تسليت ميگم به همه ي كسايي كه ايشونو دوست داشتن ... بيماري خاصي بود يا تصادف؟؟

[Leon]

پرویز مشکاتیان، نوازنده و آهنگساز ایرانی درگذشت



You can see links before reply



پرویز مشکاتیان، نوازنده و آهنگساز برجسته موسیقی سنتی ایرانی روز دوشنبه، 30 شهریور بر اثر ایست قلبی در خانه اش در تهران درگذشت.
پرویز مشکاتیان در اردیبهشت 1334 در نیشابور به دنیا آمد، آموزش موسیقی و نواختن سنتور را از کودکی نزد پدرش، حسن مشکاتیان آغاز کرد.
او سپس به تهران رفت و در کنار آموختن آکادمیک موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا، ردیف میرزا عبدالله را نزد نورعلی برومند و داریوش صفوت فرا گرفت و در کنار آن ریزه کاری های نوازندگی (به ویژه سه تار)، گوشه های مهجور و ناشناخته و ضربی های موسیقی ایرانی را از کسانی دیگری چون سعید هرمزی، یوسف فروتن و عبدالله دوامی می آموخت.
مشکاتیان به جز فراگیری سینه به سینه موسیقی سنتی ایرانی، یادگیری هارمونی، آهنگسازی و ارکستراسیون و آشنایی با موسیقی علمی را از طریق موسیقدانانی چون مهدی برکشلی و محمد تقی مسعودیه ادامه داد.
مشکاتیان درسال ۵۴ در آزمون باربد به اتفاق پشنگ کامکار رتبه نخست نوازندگی سنتور را به دست می آورد و درهمان سال به اتفاق داریوش طلایی (نوازنده تار) مقام ممتاز را کسب می کند.
او در اوایل سالهای 1350 به عنوان مدرس موسیقی فعالیتش را در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی که زیر نظر داریوش صفوت اداره می شد، آغاز کرد.


You can see links before reply مشکاتیان در نوجوانی



نسلی از برجسته ترین آهنگسازان، خوانندگان و نوازندگان موسیقی در آن سالها در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی مشغول به فعالیت بودند؛ کسانی چون محمدرضا شجریان، پریسا، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، داریوش طلایی، داود گنجه ای، نورالدین رضوی سروستانی و جلال ذوالفنون که هرکدام بعدها به وزنه های موسیقی ایران تبدیل شدند.
اما بسیاری از این افراد با اختلافی که با مرکز پیدا کردند، از آنجا بیرون آمدند. پرویز مشکاتیان و حسین علیزاده گروه عارف و محمدرضا لطفی و پشنگ کامکار گروه شیدا را پایه گذاشته اند. دو گروهی که بعضا با هم ادغام می شدند و بیشترین سهم را درارتقاء موسیقی سنتی در سالهای پایانی حکومت پهلوی و سالهای آغازین پس از انقلاب داشتند.
مشکاتیان در این سالها در حالیکه بیست و چند سال بیشتر نداشت، تصنیف هایی را سرود که به اعتقاد برخی کارشناسان، از بهترین های موسیقی سنتی ایرانی در نیم قرن اخیرمحسوب می شوند.
در آن سالها گروه عارف بیشتر با پریسا همکاری می کرد و گروه شیدا با محمدرضا شجریان.
کنسرت نوا (با تصنیف پیر فرزانه) که با همکاری گروه عارف با خوانندگی پریسا در جشن هنر شیراز، در حافظیه برگزار شد شاید اوج کار این گروه در آن دوران باشد.
کنسرت افشاری و کنسرت ماهور (با تصنیف "ای تیر") از دیگر فعالیتهای گروه عارف و پریسا در پیش از انقلاب بود.
مشکاتیان در سال 1356 همراه با دیگر نوازندگان و خوانندگان جوان آن زمان مانند لطفی، علیزاده، پشنگ و بیژن کامکار، شجریان و شهرام ناظری زیر نظر هوشنگ ابتهاج کانون فرهنگی – هنری چاووش را پایه گذاشت. کانون چاووش از آن سال تا کمی پس از انقلاب 8 کاست منتشر کرد. تعدادی از تصنیف های این مجموعه که بعدها به "سرودهای میهنی" مشهور شد را مشکاتیان ساخته بود.
تصنیفهای "همراه شو عزیز"، "ایران" (ایران خورشیدی تابان دارد) و "ایرانی" (ایران بسر کن خواب مستی) از جمله های سرودهای میهنی ساخته مشکاتیان است که شجریان آنها را خوانده است.

مشکاتیان و شجریان

You can see links before reply


در سالها پس از انقلاب فعالیت مشکاتیان با شجریان که نسبتی سببی نیز داشتند (مشکاتیان مدتی داماد شجریان بود) بیش از گذشته شد.
کنسرت آستان جانان که مشکاتیان و شجریان با همراهی تمبک ناصر فرهنگ فر در سالهای نخستین 1360 در سفارت ایتالیا در تهران برگزار کردند، ابتدا به صورت پنهانی به بازار راه پیدا کرد و در سالهایی که موسیقی ایران در محاق بود، استقبال فوق العاده ای از این آلبوم در ایران شد.
این آلبوم در کنار کارهای مشترک دیگری از شجریان و مشکاتیان همچون "سرّ عشق" (با سه تار نوازی مشکاتیان)، "نوا و مرکب خوانی"، "دستان" و "دود عود" هنوز از محبوبترین آثار موسیقی ایرانی نزد دوستداران موسیقی محسوب می شوند، به طوری که بسیاری بر این عقیده اند که این دو پس از قطع همکاری، هیچکدام نتوانستند اثری شبیه آثار مشترک شان منتشر کنند.
آخرین آلبوم مشترکی که از این دو هنرمند به طور رسمی در ایران منتشر شد، آلبوم دستان بود که با اجرای گروه عارف در سال 1366 ضبط شد.
هر چند بعدها نیز مشکاتیان و شجریان همکاری های جسته و گریخته ای داشتند، از جمله کنسرتی که در پاریس در سال 1995 برگزار کردند. تصنیف "قاصدک" ساخته مشکاتیان با شعری از مهدی اخوان ثالث در این کنسرت اجرا شد.
مشکاتیان با خواننده های دیگری چون شهرام ناظری (آلبوم "لاله بهار")، علیرضا افتخاری ("مقام صبر") علی جهاندار و حمیدرضا نوربخش نیز همکاری کرده بود.
اما پس از شجریان، او مدتی به طور مستمر با ایرج بسطامی (خواننده ای که در زلزله بم کشته شد) همکاری کرد که حاصل آن آلبومهایی چون "افشاری مرکب"، "مژده بهار" و "افق مهر" شد.
مشکاتیان در سالهای میانی دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد به جز انتشار نت نوشته آثارگذشته اش، نزدیک به هشت سال اجرای کنسرت را متوقف کرد تاسال ۸۴ که کنسرتی را در تالار کشور با ترکیبی از اعضای قبلی گروه عارف و اعضای جوانتر با صدای شهرام ناظری اجرا کرد.
آخرین کنسرت مشکاتیان در تهران با خوانندگی حمیدرضا نوربخش برگزار شد.
از پرویز مشکاتیان دو فرزند به نامهای آئین و آوا بر جا مانده است.

BBCPERSIAN

[rumour]

ضایعه بزرگیه و در زمانی غیر منتظره.به علت ایست قلبی به گزارش بی بی سی

[Peddy]

من هم به نوبه ی خودم به خانواده ی ایشان و همه اعضای جامعه ی بزرگ موسیقی تسلیت عرض میکنم
واقعا متاثر شدم ایشان فقط 54 سال داشتند!!؟
از بچگی یادم میاد وقتی برامون قصه میگفتن همیشه انسان های بزرگ و فقید زود از دنیا میرفتن اما ظاهرا این فقط قصه نیست یه واقعیته!!؟

[setareh_hk]

روحش شاد و یادش گرامی.

[fagher]

چرا همیشه هنرمندا ؟
اصلا باورم نمیشه.

[siavash_eddie]

منم اصلاً باورم نمیشه .... بیچاره تو این شرایط بس که حرس خورد اینجوری شد .... حالا معلوم نیست مراسم بذارن براش برگزار بشه ...

[سپنتامهر]

روحش شاد
از بس ناراحتم فقط میتونم بگم، روحش شاد، یاد استاد همیشه گرامیست، استاد برای موسیقی ایران خیلی تلاش کردن.

[keeps_gettin_better]

واقعا ناراحت شدم. اون هم در این سن؟! تسلیت می گم به همه دوستداران استاد.

[Babak_mix]

پرويز مشكاتيان صبح امروز (دوشنبه، 30 شهريور) در سن 54 سالگي درگذشت. اين هنرمند عرصه‌ي موسيقي بر اثر ايست قلبي در منزلش از دنيا رفت و جزييات مراسم تشييع پيكرش متعاقبا اعلام خواهد شد. پرويز مشکاتيان متولد 24 ارديبهشت 1334 در نيشابور، آهنگساز، نوازنده سنتور، استاد دانشگاه و پژوهشگر موسيقي بود.


وي مقدمات موسيقي را از 6 سالگي نزد پدرش، حسن مشكاتيان، آموخت و نخستين كنسرت خود را در سن 8 سالگي در مراسم گردهمايي دانش آموزان در مدرسه امير معزي نيشابور ارائه داد.
پس از آن وي در جشنواره موسيقي كه دراردوگاه رامسر برگزار مي شد به دفعات شركت كرد و در تمامي آنها مقامهاي ممتاز را به دست آورد.


You can see links before reply


مشكاتيان سال 1353 در دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران قبول شد و همزمان به آموزش رديف ميززا عبدالله نزد نور علي خان برومند و رديف موسيقي سنتي نزد دكتر داريوش صفوت پرداخت.
وي همزمان با آموزش رديف مبانی موسیقی و موسيقي ايراني را نزد اساتیدی چون دکتر محمدتقی مسعودیه، عبدالله خان دوامی، سعید هرمزی، یوسف فروتن ادامه داد.



You can see links before reply

مشكاتيان از سال 1354 همكاري خود را با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به عنوان مدرس و نوازنده سنتور و سرپرست گروه زیر نظر دکتر داریوش صفوت ادامه داد و دركنار آن به اجراي كنسرت هاي متعدد با خوانندگاني چون پريسا( فاطمه واعظي) و هنگامه اخوان پرداخت و در سال 1356 گروه عارف را تشكيل داد.
درهمين سال وي در آزمون باربد که به ابتکار استاد نورعلی برومند برگزار می شد شركت كرد و به همراه پشنگ كامكار مقام اول در رشته سنتور را كسب كرد و نيز به همراه داريوش طلايي مقام ممتاز در رديف نوازي را به دست آورد.
همکاری با رادیو زیر نظر هوشنگ ابتهاج (سايه) از ديگر فعاليتهاي وي درسال 56 بود كه با واقعه 17 شهريور 57 وي وگروهي ديگر از اهل موسيقي به صورت دسته جمعي از راديو استعفا دادند.
در اين سال وي به اتقاق گروهي ديگر از هنرمندان موسيقي و با همكاري گروه‌هاي عارف و شيدا مؤسسه چاووش را شكل داد كه حاصل آن انتشار برخي از ماندگارترين قطعات موسيقي سنتي در سال‌هاي 57 تا 62 بود.
تصنيف مرا عاشق با صداي شهرام ناظري (روي شعري از مولانا) و چهار مضراب شورانگيز و قطعه نغمه در دستگاه شور، تصنيف ايراني(با صداي شجريان در چاووش 6)، قطعه ده ضربي چهار گاه به نام پيروزي و تصينف رزم مشترك (باصداي شجريان در آلبوم چاووش 7)، و نيز اجراي قطعه در قفس استاد ابوالحسن صبا با تنظيم حسين عليزاده در همين آلبوم از ديگر فعاليتهاي مشكاتيان دراين دوره بود.
پس از اين دوره مشكاتيان همكاري خود با محمد رضا شجريان را پي مي‌گيرد كه حاصل آن آلبوم هاي سر عشق(درماهور) بيداد (دستگاه همايون) بر آستان جانان (در شور و بيات ترك)، نوا (‌مركب خواني در دستگاه نوا) ، دستان (‌در دستگاه چهار گاه) و نيز اجراي كنسرت‌هاي برون مرزي به همراه شجريان در كشورهاي اروپايي كه تا سال 1366 به طول انجاميد.
از سال 67 مشكاتيان همكاري خود با خوانندگان ديگري را هم در دستور كار خود قرار مي دهد كه شهرام ناظري (آلبوم لاله بهار)، علي جهاندار (آلبوم صبح مشتاقان)، عليرضا افتخاري (مقام صبر)، ايرج بسطامي (موسم گل، افشاري مركب، مژده بهار،وطن من)، علي رستميان و حميد رضا نوربخش (كنسرت گروه عارف) از جمله آنها بوده‌اند.
مشكاتيان در فستيوال موسيقي روح زمين در لندن شركت كرد و مقام نخست اين جشنواره را به دست آورد.


You can see links before reply


برخي از كارهاي مشكاتيان نيز با تنظيم چهره هايي چون محمد رضا درويشي (جان عشاق و گنبد مينا) وكامبيز روشن روان (دود عود) منتشر شدند كه در هر سه اين آلبوم‌ها محمد رضا شجريان آواز خواند.
برخي از مهمترين قطعات ساخته شده توسط مشكاتيان از سوي عليرضا جواهري نت نويسي وبه بازار موسيقي عرضه شد.
مشكاتيان از سال 1376 اجراهاي صحنه اي و انتشار آلبوم را متوقف كرد و تا تابستان سال 84 كنسرتي در كشور اجرا نكرد. در تابستان 84 وي به فكر تجديد ساختار گروه عارف و شيدا بر‌آمد كه حاصل آن اجراي كنسرتي در تالار كشور با صداي شهرام ناظري بود.
مشكاتيان علاوه بر ساز سنتور كه ساز تخصصي وي است با سه تار هم آشنايي كافي دارد و همنوازي سه تار در آلبوم سر عشق را خود وي انجام داده است.
خانه موسيقي در هشتمين سالگرد خود مراسمي در تالار كشور برگزار كرد و از مقام هنري اين هنرمند نامي تجليل به عمل آورد.


منبع : مجله بین المللی موسیقی ایرانیان

[david_santoori]

در گذشت استاد مشکاتیان ، فریاد سکوت