Leon
Wednesday 30 September 2009, 07:06 PM
You can see links before reply
تقریبا یک هفته از درگذشت غم انگیز استاد مشکاتیان گذشت . همه ی هنرمندان و هنر دوستان مبهوت و عزادار شدند . هر کس از کوچک و بزرگ به نوعی ادای احترام کرد . یا با حضور در مراسم تشــــــــــــییع و خاکسپاری ، و یا با فرستادن بیانیه در داخل و یا از خارج از کشور . ولی با کمال افســـــــــوس جناب آقای لطفی حتی یک پیام تسلیت هم نفرستادند !
یاد باد روزهای گرم موسیقی در دوران چاوش ! یاد باد رفاقتها و سازهایی که با عشق کوک می شدند و دیــــــگر آوا نبـــــــــــودند . فریاد بـــــــــــودند !
آقای لطفی مدت زیادی از آن ایام ناب نگذشته است . مشکاتیان ماند و شما از ایران رفتی . مشـــکاتیان با درد و غم مردم همنوا شد و تمام فشارها و تحقیرهای سیستم ضد فرهــــــــــــنگ و هنر را به جان خرید تا بگوید : روز اول گفتم همراه شو عزیز ، تنها نمان به درد .... و امروز هم خواهـــــــــــم گفت تا به ابد .. برای مـــــــــــردمم ، بــــــــــرای وطــــــــــــــــنم ... !
روزهایی که اینجا همچون دیگر هنرمندان با هزار بدبختی تلاش می کرد تا بتواند به موسیقی خدمت کند و نگذارد این چراغ خاموش شود شما کجا بودید ؟؟ در کشوری آزاد و آرام شاگرد درس مـــیدادید و هر وقت اراده می کردید همه ی شرایط برای کنسرت دادن فراهم بود . بدون هیچ تنش و فشاری کار می کردید و روزگار می گذشت ! از همان ایام گلهای موسیقی یک به یک پر پر شدند . ناصر فرهنگفر و .... آنان هـم که زنده ماندند دچار مرگ تدریجی می شدند که تا به امروز بارها شاهد دق کردنهاشان بوده و هســــــــــتیم !
شما همیشه برایم بزرگ و اســـــــــــــــتاد بودی و شب و روزم را با صدای سازت ســـــــــــــــپری می کردم
بالاخره به وطن برگشتی و همه ی ما شاد شدیم که لطفی هم به جمع یاران قدیــــــــــــمی پیوست . ولی کنسرت اول ، مصاحبه های عجیب و غریب ، انتقادهای شگفت انگیز از اکثر هنرمنــــــــدانی که همیشه به موسیقی خدمت کرده بودند و .... حال همه ی ما را بد کرد . جای دیگر تمامی کمانچه نوازان بزرگ را به باد انتقاد گرفتید . در مصاحبه ی زنده با شبــــــــــکه ی 2 سیما گفتید : آقای شجریان آن زمان با دستگاه راست پنجگاه آشنایی نداشت و من با ایشـــــــان کار کردم و ....!
و مهم تر از همه این حرفتان بود : من دیدم اوضاع موسیقی در این 30 سال پیـــــــشرفت خوبی نداشته و هنرمنـــــــــــــــــدان کار خاص و سازنده ای ارائه نمی کردند . برای نجات موســــــــــــــــیقی بر گشتم ..... !
آقای لطفی ، در همین 30 سال غیبت شما اینهمه نوازنده و خواننده ی خوب جوان پــــــــرورش یافتند . در همین 30 سال امثال مشـــــــــــــــکاتیان و شــــــــــــجریان جنگیدند و بهترین آثار مانــــــدگار را خـلق کردند .
در همین 30 سال جوانها به سمت موسیقی ایرانی گرایش پیدا کردند . شما چه کردید ؟ جز اینــــکه کلا با شخصیت و خط فکری جدید برگشته و اکثر یاران قدیمیتان را رنجاندید چه کردید ؟
دیدیم که دوران ریاست آقای احمدی نژاد را دوران شکوفایی موسیقی نامیدید....!البته ادامه این مطلب را همگان میدانند.اینها به خودتان مربوط است و عقیده هر کس قابل احترام میباشد. ولی حرف اصلی من چیز دیگریست که به همه ی جامعه ی هنرمند و هنردوست ایران مربوط می شـــود . پرویز مشکاتیان رفت و همه ی ما را عزادار کرد . همه همدردی کردند . حتی استاد کســـــایی که از همه قدیمی تر است همه بیانیه داد . شما حتی یک پیام تسلیت هم نفرســــتادید ! چندی پیش در مورد مایکل جکسون مطلب بلندی نوشتید و درگذشتش را تسلیت گفتید !
آیا مشکاتیان برای ایران کمتر از مایکل جکــــــــــــسون بود ؟!!!
انــــــسان از مرگ دشــــــــــمنش هم ناراحت می شود . پرویز که یار قدیــــــمی دوران نوجوانیـــــــتان بود !
شاید طرفدارانتان همچون گذشته پس از خواندن چنین مطلبی شروع به بدگویی کنند . برایم مهم نیست . من هم از طرفداران سینه چاکتان بودم ولی امروز می گویم پشیمانم ! اخلاق هنری از خوب ســـــــاز زدن مهمتر است . این را همه میدانند .
خیلی تلاش کردم چیزی ننویسم ولی صبرم تمام شد و بسیاری از دوستان هم خواستند بالاخره یکی درد دلـــــــشان را بازگـــــــو کـــــــــــند .
پرویز مشکاتیان بزرگتر از این حرفها بود که نیازی به پیام تسلیت داشته باشد . هر کس ذره ای موسـیقی بشناسد مشکاتیان هم می شناسد و به او و آثار جاودانه اش عشق می ورزد.
شاد و تندرست باشید
رهام سبحانی
تقریبا یک هفته از درگذشت غم انگیز استاد مشکاتیان گذشت . همه ی هنرمندان و هنر دوستان مبهوت و عزادار شدند . هر کس از کوچک و بزرگ به نوعی ادای احترام کرد . یا با حضور در مراسم تشــــــــــــییع و خاکسپاری ، و یا با فرستادن بیانیه در داخل و یا از خارج از کشور . ولی با کمال افســـــــــوس جناب آقای لطفی حتی یک پیام تسلیت هم نفرستادند !
یاد باد روزهای گرم موسیقی در دوران چاوش ! یاد باد رفاقتها و سازهایی که با عشق کوک می شدند و دیــــــگر آوا نبـــــــــــودند . فریاد بـــــــــــودند !
آقای لطفی مدت زیادی از آن ایام ناب نگذشته است . مشکاتیان ماند و شما از ایران رفتی . مشـــکاتیان با درد و غم مردم همنوا شد و تمام فشارها و تحقیرهای سیستم ضد فرهــــــــــــنگ و هنر را به جان خرید تا بگوید : روز اول گفتم همراه شو عزیز ، تنها نمان به درد .... و امروز هم خواهـــــــــــم گفت تا به ابد .. برای مـــــــــــردمم ، بــــــــــرای وطــــــــــــــــنم ... !
روزهایی که اینجا همچون دیگر هنرمندان با هزار بدبختی تلاش می کرد تا بتواند به موسیقی خدمت کند و نگذارد این چراغ خاموش شود شما کجا بودید ؟؟ در کشوری آزاد و آرام شاگرد درس مـــیدادید و هر وقت اراده می کردید همه ی شرایط برای کنسرت دادن فراهم بود . بدون هیچ تنش و فشاری کار می کردید و روزگار می گذشت ! از همان ایام گلهای موسیقی یک به یک پر پر شدند . ناصر فرهنگفر و .... آنان هـم که زنده ماندند دچار مرگ تدریجی می شدند که تا به امروز بارها شاهد دق کردنهاشان بوده و هســــــــــتیم !
شما همیشه برایم بزرگ و اســـــــــــــــتاد بودی و شب و روزم را با صدای سازت ســـــــــــــــپری می کردم
بالاخره به وطن برگشتی و همه ی ما شاد شدیم که لطفی هم به جمع یاران قدیــــــــــــمی پیوست . ولی کنسرت اول ، مصاحبه های عجیب و غریب ، انتقادهای شگفت انگیز از اکثر هنرمنــــــــدانی که همیشه به موسیقی خدمت کرده بودند و .... حال همه ی ما را بد کرد . جای دیگر تمامی کمانچه نوازان بزرگ را به باد انتقاد گرفتید . در مصاحبه ی زنده با شبــــــــــکه ی 2 سیما گفتید : آقای شجریان آن زمان با دستگاه راست پنجگاه آشنایی نداشت و من با ایشـــــــان کار کردم و ....!
و مهم تر از همه این حرفتان بود : من دیدم اوضاع موسیقی در این 30 سال پیـــــــشرفت خوبی نداشته و هنرمنـــــــــــــــــدان کار خاص و سازنده ای ارائه نمی کردند . برای نجات موســــــــــــــــیقی بر گشتم ..... !
آقای لطفی ، در همین 30 سال غیبت شما اینهمه نوازنده و خواننده ی خوب جوان پــــــــرورش یافتند . در همین 30 سال امثال مشـــــــــــــــکاتیان و شــــــــــــجریان جنگیدند و بهترین آثار مانــــــدگار را خـلق کردند .
در همین 30 سال جوانها به سمت موسیقی ایرانی گرایش پیدا کردند . شما چه کردید ؟ جز اینــــکه کلا با شخصیت و خط فکری جدید برگشته و اکثر یاران قدیمیتان را رنجاندید چه کردید ؟
دیدیم که دوران ریاست آقای احمدی نژاد را دوران شکوفایی موسیقی نامیدید....!البته ادامه این مطلب را همگان میدانند.اینها به خودتان مربوط است و عقیده هر کس قابل احترام میباشد. ولی حرف اصلی من چیز دیگریست که به همه ی جامعه ی هنرمند و هنردوست ایران مربوط می شـــود . پرویز مشکاتیان رفت و همه ی ما را عزادار کرد . همه همدردی کردند . حتی استاد کســـــایی که از همه قدیمی تر است همه بیانیه داد . شما حتی یک پیام تسلیت هم نفرســــتادید ! چندی پیش در مورد مایکل جکسون مطلب بلندی نوشتید و درگذشتش را تسلیت گفتید !
آیا مشکاتیان برای ایران کمتر از مایکل جکــــــــــــسون بود ؟!!!
انــــــسان از مرگ دشــــــــــمنش هم ناراحت می شود . پرویز که یار قدیــــــمی دوران نوجوانیـــــــتان بود !
شاید طرفدارانتان همچون گذشته پس از خواندن چنین مطلبی شروع به بدگویی کنند . برایم مهم نیست . من هم از طرفداران سینه چاکتان بودم ولی امروز می گویم پشیمانم ! اخلاق هنری از خوب ســـــــاز زدن مهمتر است . این را همه میدانند .
خیلی تلاش کردم چیزی ننویسم ولی صبرم تمام شد و بسیاری از دوستان هم خواستند بالاخره یکی درد دلـــــــشان را بازگـــــــو کـــــــــــند .
پرویز مشکاتیان بزرگتر از این حرفها بود که نیازی به پیام تسلیت داشته باشد . هر کس ذره ای موسـیقی بشناسد مشکاتیان هم می شناسد و به او و آثار جاودانه اش عشق می ورزد.
شاد و تندرست باشید
رهام سبحانی