keeps_gettin_better
Friday 18 December 2009, 11:27 PM
تصمیم گرفتم هر هفته اینجا یک کنسرتو پیانو برای دانلود بذارم؛ البته این کاملا به استقبال دوستان بستگی داره که تا کی ادامه پیدا کنه. برای من که همیشه کنسرتو پیانوها جزو زیباترین قطعات تصنیف شده برای پیانو بودن که می دونم با توجه به این که حرفه ام نواختن پیانو نیست، هیچ وقت تجربه ی نواختن این قطعات رو نخواهم داشت. ولی شنیدنشون هم خالی از لطف نیست. کنسرتو پیانوهای اکثر آهنگسازها جزء برجسته ترین آثارشون به شمار می آد.
اگر دوستان همراهی کنند و درباره این قطعات بحث کنند و نظر بدن، در نهایت یه پست (و منبع) جالبی از مجموعه ی زیباترین کنسرتو پیانو ها خواهیم داشت.
این هفته: کنسرتو پیانوی شماره 1 چایکوفسکی در سی بمل مینور
موومان اول: Allegro non troppo e molto maestoso – Allegro con spirito (You can see links before reply)
موومان دوم: Andantino simplice – Prestissimo (You can see links before reply)
موومان سوم: Allegro con fuoco (You can see links before reply)
این کنسرتو با سه موومان، ظاهرا به فرم های سنتی وفادار مانده است. اما هیچ یک از این سه موومان ساخت سنتی کنسرتو را ندارد. موومان اول آلگرویی است که با یک مقدمه آغاز می شود. آندانته موومان دوم با حرکتی تند و پرشور (Prestissimo) قطع می شود و در موومان فینال، رقص وحشیانه قزاقی جایگزین روندو می شود. هر چند پیانو در این کنسرتو امکان هنرنمایی دارد اما ارکستر نیز نقش عمده خود را بازی می کند.
چایکوفسکی این کنسرتو را به نیکلا روبینشتاین نوازنده پیانو و رهبر ارکستر، تقدیم می کند؛ اما روبینشتاین به صراحت می گوید که این کنسرتو اثری است بی ارزش که برای نواختن درست نشده و به همین علت از اجرای آن سرباز می زند. کنسرتو نخستین بار در بُستُن (Boston) در 25 اکتبر 1875 اجرا می شود. بعد از مدتی روبینشتاین به اشتباه خود پی می برد. (برگرفته از کتاب آثار کلیدی موسیقی اثر ژان ژاک سولی)
اگر دوستان همراهی کنند و درباره این قطعات بحث کنند و نظر بدن، در نهایت یه پست (و منبع) جالبی از مجموعه ی زیباترین کنسرتو پیانو ها خواهیم داشت.
این هفته: کنسرتو پیانوی شماره 1 چایکوفسکی در سی بمل مینور
موومان اول: Allegro non troppo e molto maestoso – Allegro con spirito (You can see links before reply)
موومان دوم: Andantino simplice – Prestissimo (You can see links before reply)
موومان سوم: Allegro con fuoco (You can see links before reply)
این کنسرتو با سه موومان، ظاهرا به فرم های سنتی وفادار مانده است. اما هیچ یک از این سه موومان ساخت سنتی کنسرتو را ندارد. موومان اول آلگرویی است که با یک مقدمه آغاز می شود. آندانته موومان دوم با حرکتی تند و پرشور (Prestissimo) قطع می شود و در موومان فینال، رقص وحشیانه قزاقی جایگزین روندو می شود. هر چند پیانو در این کنسرتو امکان هنرنمایی دارد اما ارکستر نیز نقش عمده خود را بازی می کند.
چایکوفسکی این کنسرتو را به نیکلا روبینشتاین نوازنده پیانو و رهبر ارکستر، تقدیم می کند؛ اما روبینشتاین به صراحت می گوید که این کنسرتو اثری است بی ارزش که برای نواختن درست نشده و به همین علت از اجرای آن سرباز می زند. کنسرتو نخستین بار در بُستُن (Boston) در 25 اکتبر 1875 اجرا می شود. بعد از مدتی روبینشتاین به اشتباه خود پی می برد. (برگرفته از کتاب آثار کلیدی موسیقی اثر ژان ژاک سولی)