استاد عیدالله دوامی
به سال 1270 در ( طا ) كه يكي از دهات تفرش مي باشد كودكي ديده به جهان گشود كه والدينش نام عبداله را براي او برگزيدند . عبداله دوران كودكي را در اين ده سپري كرد و تحصيلات ابتدايي را نزد تني چند از ملاهاي ده فرا گرفت . وي پس از چندي به تهران آمد و در مدرسه تربيت نام نويسي كرد و در اين مدرسه با ركن الدين خان مختاري همكلاس بود . وي شبي در منزل شخصي به نام مجدالممالك كه از دوستانش بود با علي خان نايب السلطنه كه از خوانندگان بزرگ آن زمان بود آشنا شد و در حضور وي قطعه هايي بنا به در خواست مجدالممالك مي خواند كه مورد قبول علي خان نايب السلطنه قرار مي گيرد و او دوامي را تشويق مي كند كه نزد وي آواز را كار كند و اولين مشق خود را كه دستگاه (( شور )) بود نزد علي خان آغاز مي كند كه اولين استاد وي همين شخص مي باشد . عبداله دوامي پس از چندي نزد استادان: آقا ميرزا حسينقلي ، حسين خان كمانچه كش ، درويش خان، ملك الذاكرين و آقا ميرزا عبداله رفت و بسياري نياموخته ها را از آنان اموخت و خود شد استاد عبداله خان دوامي .
دوامي قبل از انقلاب مشروطيت براي شناساندن موسيقي اصيل و سنتي ايران و براي حفظ و حراست و اشاعه آن قرار شد كه به اتفاق اقبال السلطان ، باقر خان و مشير همايون شهردار و عده يي ديگر براي ضبط صفحه به برلن بروند ولي به واسطه جنگ جهاني اول وقفه يي در اين مسافرت هنري پيش آمد كه اجبارا به جاي برلن به تفليس و قفقاز رفتند و تصميم خود را در آنجا عملي كردند . استاد دوامي مدت هفت سال در اداره پست كار كرد و پس از اين مدت به وزارت دارايي منتقل و تا پايان دوران بازنشستگي در اين وزارتخانه مشغول كار بود . وي از فروردين ماه 1334 همكاري خود را با سازمان راديو تلويزيون وقت و مركز حفظ و اشاعه موسيقي سنتي ايران شروع كرد كه به واسطه كبر سن شاگردانش را در منزل تعليم مي داد ، گفته مي شود از شاگردان خوب استاد دوامي شاپور حاتمي ( وي خواهر زاده عبداله خان دوامي است ) ، پرويز مشكاتيان ، داريوش طلايي و ... هستند و استاداني چون : نورعلي خان برومند و حاج آقا محمد مجرد ايراني نزد دوامي پاره يي از تصانيف را آموخته اند . استاد عبدالله خان دوامي در بيستم دي ماه 1359 دار فاني را وداع گفت .
روانش شاد .
