از نظر اصالت، فرقی بین موسیقی شرق و غرب نیست
اگر در طبیعت به صدای عناصر طبیعی و موجودات گوش دهیم در واقع به موسیقی ذاتی خلقت گوش سپرده ایم كه به طور یقین از سوی خالق هستی برای ما انسان ها فرستاده شده بنابراین صد درصد، موسیقی هدیه خداوندی است و در فطرت شنوندگان خود تأثیر خداجویانه دارد.
رازمیك اوحانیان؛ رهبر گروه كر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ در گفتگو با خبرگزاری قرآنی با بیان این مطلب گفت: «موسیقی بخشی از خلقت خداوند و جزئی از طبیعت است. انسانی كه خود را از طبیعت بداند با شنیدن موسیقی ذاتی طبیعت ناخودآگاه با سرچشمه آفرینش مرتبط می شود و اگر در اعماق آن تفكر كند حتما متأثر نیز خواهد شد.»
این رهبر گروه كر درباره ویژگی تأثیرگذاری موسیقی بر فطرت مخاطبان و وابستگی آن به سبك موسیقی توضیح داد: «به نظر من موسیقی به ذات، این ویژگی را دارد و به سبك و نوع بستگی ندارد اما باید اصالت داشته باشد و در حد كمال اجرا شود.»
وی خاطرنشان كرد:
«موسیقی اصیل شامل همه موسیقی های علمی، متفكرانه و شناخته شده در تمام دنیا است یعنی در عمل هیچ فرقی میان موسیقی عرفانی و سنتی ایران با موسیقی كلاسیك غرب از نظر اصالت و داشتن وجوه الهی وجود ندارد.»
اوحانیان افزود: «آهنگسازان بزرگ مسیحیت مانند باخ، موتزارت و.. . همه از كلیسا آغاز كرده اند و در ابتدا نوازندگان برتر ارگ كلیسا بوده اند. چنین نوازندگانی وقتی با اثر خود عظمت و بزرگی خداوند را درك و اشاعه می دهند، پیونددهنده مردم با خدا است و دیگر نوع و سبك موسیقی مهم نیست گرچه درصد بالایی از مضامین موسیقی كلاسیك درباره آفرینش، انسان، خدا و آخرت است.» وی درباره میزان پذیرش مخاطب از موسیقی مؤثر بر فطرت خداجویانه تبیین كرد: «هر شنونده ای به قدر گیرایی خود از این موسیقی بهره می برد.
هرچه گوش آشناتر باشد، میزان تأثیرپذیری هم بیشتر است. متأسفانه هنر گوش دادن به موسیقی در ایران جدی گرفته نمی شود اما من معتقدم با موسیقی فطری می توان بر هر شنونده ای با هر میزان دانشی تأثیر گذاشت.» او در توضیح بیشتر افزود: «این كار مانند داستان كودكان است كه بزرگسالان گرچه سال ها آن را نشنیده اند اما به گوششان آشنا است. شناسایی فاكتورهای اولیه هم مهم است اما تنها راه نیست.» اوحانیان تأكید كرد: «در این راه باید عوامل آشناتر به ذهن و گوش مخاطب را بیابیم كه می توان به اصوات طبیعت هم مراجعه كرد و تفاوت ها را در حركت باد در میان برگ ها، صدای رعد و برق، صدای چشمه و خزندگان و پرندگان جستجو كرد. رجعت به طبیعت كه انسان نیز جزئی از آن است بهترین گزینه است.»
این كارشناس موسیقی درباره حال معنوی خالق یك اثر موسیقایی و تأثیر آن بر فطرت مخاطبان یادآور شد: «موسیقیدان یا آهنگساز هنگام خلق موسیقی حالتی نیایشی و دعاگویانه دارد. در غیر این صورت قادر به تأثیرگذاری بر مخاطب نیست. او ملزم به ایجاد رابطه ای قوی با خداوند است و پاكی و خلوص او در صورت برقراری با خداوند خودبه خود ایجاد می شود.» وی ادامه داد: «معنویت اثر باید به قدری باشد كه در مرحله اول قابل انتقال به كاغذ، سپس نوازندگان و شنوندگان باشد. مردمی كه برای دیدن كنسرت چنین آثاری می روند باید با حال و هوای درونی اثر درگیر شوند وگرنه ارتباط به درستی انجام نشده است.» این مدرس موسیقی افزود: «یك آهنگساز با هر میزان اعتقاد، نمی تواند از عالم بالا غافل باشد و اثری معنوی خلق كند و این مسلم است كه هرچه خالق موسیقی با كتاب دینی خود آشناتر باشد و عظمت خدا را درك كرده باشد، موفق تر عمل خواهد كرد.»
منبع : مجله بين المللي موسيقي ايرانيان
