دوستان میخوایم اینجا آواز ابوعطا رو بررسی کنیم.از پیشینه این آواز و کلیاتش شروع می کنیم و در نهایت قطعاتی که اساتید تو این آواز اجرا کردند رو با هم به اشتراک می گذاریم.
آواز ابوعطا، یکی از آوازهای چهار گانهٔ متعلق به دستگاه در موسیقی ایرانی (به همراه [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]، [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] و [ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]) است. ابوعطا با القاب دیگری مانند سارنج (صلحی) و دستان عرب نیز شناخته می‌شود.
گام آن با گام شور یکی است و تنها اختلاف آن با شور در توقّف مکرّر ابوعطا روی درجهٔ چهارم (نت شاهد) و درجهٔ دوم (نت ایست) می‌باشد و درجهٔ پنجم ثابت است. در نغمهٔ ابوعطا، نت متغیر وجود ندارد.
ین آواز در ردیف میرزا عبداللّه دارای گوشه‌های زیر است:
1-درآمد 2- دستان العرب 3- سیخی 4- رام کلی 5- خسرو شیرین 6- جور 7- حزان 8- مثنوی ابوعطا 9- سملی 10 - حجاز 11- گبری 12- حسن موسی 13- مهربانی 14- چهارباغ (چهار پاره) 15- یعقلون و حجاز مصری 16- قطاربند 17- یتیمک 18- تصنیف ابوعطا
واژه ابوعطا از ابو ایتام گرفته شده و به معنای پدر یتیمان است. طوایفی از ایل قشقایی نیز به ایل ایتام شهرت دارند. ابو عطا را همچون سارنگ ثبت کرده اند که به معنای مرغ خوش آواز است.امروزه در سیستم تقسیم بندی ردیف موسیقی ایران اجرا می شود. نت شاهد آن درجه چهارم گام شور است و گسترده ملودی آن تا درجه هشتم گام شور می باشد. در واقع گام ابوعطا همان گام شور است، فقط نت های ایست (دوم شور) و شاهد ابو عطا(چهارم شور) ملودی این آواز را از شور جدا می سازد.
هیچ مطرب نگوید این دستان
هیچ بلبل نداند این آواز
(من البته الان دارم درآمد محمودکریمی رو گوش می کنم شعرش این هست:
اگر ز کوی تو بوئی به من رساند باد......به مژده جان جهان را به باد خواهم داد
اگرچه گرد برانگیختی ز هستی من......غباری از من خاکی به دامنت مفتاد)
