Year: 1991
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
جلوتر از زمان ... جمله ای که پس از گوش کردن این آلبوم بر زبانم جاری می شود.و واقعا هم با بررسی آلبوم های آن سال می فهمیم که این آلبوم چندین سال از زمان خود جلوتر است.
بیان مشکلات اصلی انسان در عصر ماشینی،موضوع اصلی این آلبوم است.حال نگاهی به قطعه هایش می اندازیم.
شروع آلبوم با این آهنگ است.با پاساژ های درام و تام ها شروع میشود.گیتار و بیس قطعه را همراهی میکند و ناگهان آهنگ به اوج خود میرسد.چاک با صدای خشن و در عین حال سوز ناک خود مسائلی را بیان میکند که همه ی ما با آن درگیر هستیم:
چه چیز اشتباهی در صحنه ی زندگی شان پدید آمد
آنها نخست فهمیدند – رنگ باختن احساسات ...
سولوی چاک شولدینر در گام هارمونیک مینور نواخته شده و جنبه احساسی بیشتری نسبت به سولوی تکنیکال پل مسدیوال دارد.
امتداد یافتن درد،چه زمانی پایان می یابد؟
تقاضا برای مرگی باوقار،آیا این زیاده خواهی است؟
از آهنگ های ارزشمند این آلبوم.متن آهنگ ممکن است تعابیر مختلفی داشته باشد.بنا براین متن این آهنگ نقد نمی کنم.موسیقی در این آهنگ تکنیکال تر بوده و تغییرات وزنی در آن مشهود است.ریف های این آهنگ را میتوان از جمله اولین جرقه های پروگرسیو دث دانست.
این آهنگ،سریع ترین شروع را در بین آهنگ های دیگر این آلبوم دارد.با پاساژ های درام شروع شده و با ریف هایی که به صورت Alternate Picking نواخته شده ادامه می یابد.متن آهنگ موضوع جالبی را بیان میکند.چاک،شهوت و رنج را از نظر عوام بیان می کند که به طور تمسخر آمیزی به آفرینش شیطان مربوط میدهند.
شهوت و رنج همدیگر را جذب کرده و در هم فرو میروند.
هردو خواهند زیست و باهم خواهند مرد.
نقابی هست
که نیت واقعی یک نفر را می پوشاند
یکبار که برداشته شد , همه چیز خیلی شفاف شدند
این آهنگ شروع جالبی دارد.ریتم لنگ آن بسیار قابل توجه است.بیشتر متمایل به پروگرسیو میشود.سولوی بسیار ارزش مندی نیز دارد.متن آهنگ به پوشاندن واقعیت توسط مردم اشاره دارد.
وقتی چیزها وارونه می شوند
مردم همانطور که هستند پدیدار می شوند
زندگی معمای پیچ در پیچ موانع است
که توسط انسان هایی با چهره ای پنهان معرفی شده.
متفاوت ترین آهنگ در بین آهنگ های آلبوم.با افکت کلین گیتار شروع میشود.بیس لاینی که در اینترو نوشته شده خلاقانه بوده وافکت فلنجر برای درامز انتخاب شده است.آهنگ ملودیک تر از آهنگ های دیگر آلبوم است.همچنین کلیپ رسمی برای این آهنگ ساخته شده است.
عذری برای پوشاندن ضعف ها که به درون دروغ می گوید
متن آهنگ و کلیپ آن به سادگی فقدان شعور فردی را نشان میدهد که زندگی خود را نابود میسازد اما آن را انکار میکند.
این آهنگ باز هم دارای ریتم های لنگ است.سولوی بسیار تکنیکالی دارد و در عین حال احساسی.Pre-Chorus
در رویاهایم افکارم طوری شکل میگیرند که به حافظه ام هویت می بخشند.
دررویا هایم بدست می آورم...توانایی متصل شدن صوت و دید را ...
و قطعه طوری تمام میشود که شروع آن با قطعه بعدی متصل است.
آهنگ بی کلام این آلبوم.که مانند نامش واقعا کیهانی است.شروع آن کاملا شنونده را میخکوب میکند.ترکیب صدای کیبرد و سولو ادامه پیدا کرده و به ریف کروماتیکی میرسد.سپس در مد فریژین ملودی هایی نواخته میشود.سپس یک حالت کیهانی و عجیب دیگر...بیس سولو پس از این بخش نواخته میشود که هنر استیو دی جورجیو را هر چه تمام تر نشان میدهد.سپس آهنگ با سولو های کروماتیک شنونده را به استقبال سیاره های خالی دعوت می کند!
آیا آنها نمونه هایی از برگشت سوءِ پیشرفت یک روش زندگی است؟
پایان آلبوم با این آهنگ همراه است.موسیقی در این آهنگ به اوج میرسد.ترکیبی از الد اسول دث،تکنیکال و پروگرسیو دث متال که این آهنگ را هرچه بیشتر خاص میکند.ریف های تپینگ قبل از سولو حس هایی از تِرَک قبلی را تداعی میکند.سولوی آین آهنگ نیز شنیدنی است.متن تقریبا پیچیده ای دارد که من چیززیادی از آن نفهمیدم!تعبیر شخصی من اینست که انسان ها با پیشرفت ها ماشینی سیاره ی خود را از بین خواهند برد و زمین را به سیاره ای خالی از سکنه تبدیل خواهند کرد.(تعبیر کاملا شخصی و احتمالا نادرست!!)
این آلبوم استارتی بود برای اینکه علاوه بر خشونت و هیجان طبیعی دث متال،تکنیک و ساختار پیچیده آهنگ ها هم وجود داشته باشد تا برای موزیسین ها و حرفه ای تر ها! جذاب تر و گیراتر شود.همچنین این قضیه نشان از پختگی در موسیقی دث و گرایش چاک شولدینر به موسیقی ملودیک و پروگرسیو میباشد.اما چیزی که جالب است،اینست که خشونت آلبوم به هیچ وجه پایین نیست و تقریبا میتوان آنرا خشن ترین و سرعتی ترین آلبوم دث دانست.بیس در این آلبوم(واز این آلبوم به بعد)شفافتر و تکنیکی تر شده و فقط ریف های گیتار را دنبال نمیکند.پاساژهای درامز پیچیده بوده و تک نوازی ها درامز نیز به چشم میخورد(در ابتدای تِرَک اول و سوم)گیتار به اوج پختگی رسیده و دوئل های سولو بین چاک و پل بیشتر از آلبوم های قبل دیده میشود.فریاد های چاک از هر زمانی وحشیانه تر و هارش تر است.همچنین آهنگی از Kiss به عنوان Bonus Track کاور شده که ادای دین چاک را به الگوهای موسیقی اش توجیه میکند.
خواستم ادای دینی به این آلبوم باشه...که هر دفعه گوشش میکنم برام تازگی داره.