از مقاله خوبتون تشکر میکنم اما چرا اسمی از In Flames به عنوان پایه گذار سبک ملودیک دث متال نبردین؟
نمایش نسخه قابل چاپ
از مقاله خوبتون تشکر میکنم اما چرا اسمی از In Flames به عنوان پایه گذار سبک ملودیک دث متال نبردین؟
سلام!
حتما همه شما شندید که می گن، فلان گروه متال تجاری شده دیگه کاراش ارزش هنری نداره و ...
می خواستم بپرسم که دقیقا این واژه تجاری شدن یعنی چی؟
به نظر شما چه گروه هایی تجاری شدن؟
تجاری شدن چه مضراتی برای موسیقی و گروه داره؟
و اینکه آیا نکته مثبتی هم داره یا نه؟
فعلا همینا رو بیایید جواب بدید، تا بحث راه بیفته...
سلام به نظر من تجاری شدن یعنی با جامعه و کمپانیها جلو رفتن ,اونی که هستی نباشی البته این حرفها فقط برای موسیقی متال یا راک به وجود می یاد نه سبکی مثل رپ,ترنس .... مثلا متالیکا که این چند ماهه نقل اینجور حرفها شده که میگن از البوم black تجاری شدن چون تمپو اهنگاشونو پایین اوردن به نظر من یک هنرمند یا کلا یک انسان نمی تونه و نمیشه همیشه یه جور باشه این حرفها برای گروهای دیگه هم هستش ولی در کل به نظر من در مورد متالیکا صدق میکنه به خصوص از 2000 به بعد در مورد نکته مثبتش که 100% نداره خودتون بهتر میدونید چه تفاوتی در کارها هستش
به نظر من زمانی یه کار هنری تبدیل به کار تجاری میشه که یک فرد بیاد و چیزی که مردم می پسندن خلق کنه و از اینجا سقوط یک هنرمند شروع میشه کاری که از دل و حس فرد خالق خلق نشه اون کار ارزش هنری نداره و فکر نکنیم تمام کارهایی که اکثریت مردم دوست دارن یک کار هنریه من نمیگم نظر مخاطب مهم نیست فقط موضوع اینجاست که یه هنرمند نباید خودشو در چهار چوب نظر مخاطب بزاره وهر چی حس خالق کار قوی باشه و سعی کنه مطلبی رو به مخاطب برسونه و علم قابل قبولی هم داشته باشه میتونه یه کار هنری و حتی مردم پسند هم ارائه بده ......این که ما الان بخوایم اظهار نظر بکنیم که چه گروهی تجاری خیلی سخته و این و باید بدست زمان بذاریم مثلا ما الان میفهمیم که کدوم گروههای راک و متال دهه 60 و 70 کارهاشون هنری بوده و اونایی که تجاری بوده کاملا محو شدن و الان هر کی نظر خودشو نگه داره بهتره مثلا در زمینه کلاسیک بتهون در زمان خودش برای موسیقیش درصد خاصی طرفدارش بودن و به نونه شبشم محتاج بوده ولی الان تمام هنرمندان موسیقی از کاراش استفاده میکنن .... کار تجاری ضرری نداره ولی سودی هم نداره ضررش فقط به اون فردیه که چنین کاری ارائه کرده سودشم باید یکی پیداشه که اگه نکته مثبتی توش پیدا کرد از اون استفاده کنه.....من همیشه نظرم اینه هنر همیشه سیر صعودیشو طی میکنه شاید کند بشه ولی متوقف نمیشه
موضوع تجاری شدن کار های هنری یکی از موضوعات جالبی هست که دوست عزیز tatu بهش اشاره کرد.
بحث و حرف در مورده تجاری شدن کار های هنری فراوان هست،ولی باید به یاد داشته باشیم که اولا تجاری شدن چیه؟به چه کاری میگیم تجاری؟آیا کلمه تجاری ساخته دست کسانی هست که اون رو تو سر خیلی از گرو های جوان که تازه تشکیل شده میزنن که به موفقیتی رسیدن؟
در حالت کلی و در جامعه در مورده هر موضوعی،که میتونه در مورده موسیقی و یا حتی دیگر مسائل باشه ،به موردی تجاری گفته میشه که فاقد کیفیت مورده نظر و دلخواه باشد و صرفا برای داشتن سهمی در بازار ،تولید میشود.به کاری تجاری میگن که اگر افراده متخصص در اون رشته در موردش نظر بدن قطعا از لحاظ کیفیت رد میشه.
حالا یک مسئله وجود داره ،و اون اینکه آیا کار های تجاری دارای جنبه های مثبت نیست؟؟؟؟آیا وجود کار های تجاری در هر رشته ای برای اون رشته ضرر داره؟؟؟؟این سوالی که جواب دادن به آن خیلی سخت و خیلی هم شیرین هست،چون تفکرات در مورده کار های تجاری اکثرا منفی هست در صورتی که اینطوری نیست و کار های تجاری کاملا مضر نیستند.
اگر دقت کنید میبینید که در موضوعات و رشته ای مختلف استقبال عموم مردم از کار های تجاری بد نیست،خیلی ها همین کار هایی که ما از آنها ابراز تنفر میکنیم رو دوست دارن و میپسندند.
پس یا تعریف ما از این کار ها اشتباهه یا اینکه مردم دارن اشتباه میکنن!!!!!
باز هم من روی حرف اول خودم تاکید میکنم::تعریف ها متفاوته،نمیشه کار های تجاری را به صورت واحد و فراگیر تعریف کرد.
خیلی از خواننده های درجه یک کشور ما از وجود کار های تجاری گله دارن و خواننده های این کار هارو سرزنش میکنن.ولی به نظر شما وجود این خواننده های به قول معروف سطح پایین برای موسیقی و خواننده درجه بالا ضرر داره؟؟؟خواننده خوب کشور ما با وجود چنین موسیقی های تجاری ،که بهتر میتونه خودش و ارزش کار هاش رو نمایش بده،پس چرا داره شکایت میکنه که مثلا باید جلوی این کار ها گرفته بشه و ارشاد مجوز نده؟اگر مشکلش با مردمه که چرا از این کار ها استقبال میکنن،باید به دنبال راه حل باشه و ببینه که موسیقی و کاره خوردش یا دارای تکرا شده و یا اینکه دیگر نمیتونه عموم رو به خودش جذب کنه.یا اگر مشکلش با پولی هست که خواننده های تجاری دارن در میارن ،که اون موقع خودش شده تجاری!!!!آخه میدونید مشکل ما چیه؟از یک طرفی هم باید به خواننده های مقید خودمون که هر کاری رو نمیخونن و هر نوع موسیقی رو اجرا نمیکنن حق داد.
به جرات بهتون میگم که مردم ما موسیقی عالی رو در چند سال متوالی نمیتونن در کشور گوش بدن،یعنی پیدا نمیشه، تعداده کار های درجه یک در کشور ما خیلی کم شده.دیگه همچون زمان گذشته نیست که موسیقی اصیل ما از لحاظ اراعه کار های عالی پر کار باشه،آخه میدونید چیه همین سنتی نوازای ما هم تجاری شدن.دیگه چیکار بنیامین و گروه آریان و بقیه دارین؟؟؟اگر کسی میخواد در شرایط موجودی که هنر مندان ما مدام دارن با همدیگه کلنجار میرن ،موسیقی خوبی گوش کنه بهتره بره سراغ موسیقی کلاسیک غرب.کار های بزرگامون هم مثل قبل گیرا نیست.
به عقیده من مردم (منظورم از مردم درصدی است که کار های موسیقی رو گوش میدن و آلبوم تهیه میکنن)نسبت به نوع موسیقی خودشون هم دچار تردید شدن،یا سلیقه ها فرق کرده و یا کار هایی که نشان دهنده موسیقی ناب و اصیله مملکت ماست داره هر روز بیشتر افت میکنه.
همین آقایونی که در موسیقی دارن تبدیل به بت میشن(ما شا الله تعدادشون هم کم نیست)تا حالا دقت کردن که کاراشون مثل قدیم گیرا نیست؟؟تا حالا دقت کردن که چرا کنسرت هاشون داره مسخره میشه؟؟چرا کار ها و آلبوم هاشون کم تر نسل جوان رو جذب میکنه؟؟؟(دقت داشته باشید که الان اکثر جمعیت کشور رو جوانان تشکیل میدن_حدوده25.000.000_).خب تو این بازاری که سکان داراش یک تعداده بت هستند معلومه که باید هم کار های آقایان پاپ خون یک شبه چند صد میلیون فروش کنه.چه اشکالی داره؟
به نظره من باید تعاریف فرق کنه.باید مشخص بشه که چه موسیقی تجاری هست،کدوم یکی داره برای هنر ایران تلاش میکنه؟؟؟
گروه آریان،کریس دی برگ کار مشترک انجام داده.حداقل میشه گفت که یک خواننده معروف رو آوردن و موسیقی پاپ ایران را تا حدودی بهش معرفی کردن،حداقل اینکه خیلی ها به زمینه وجود ایشون ،اصلا فهمیدن که ما هم موسیقی پاپ داریم.حالا بازم باید کلمه تجاری رو تو سر آریان بزنیم؟؟؟
تجاری فلان گروه موسیقی سنتی هست که میخواد آقای گلزار رو بیاره تا براش ساز کوبه ای بزنه.
اگه از بحث خارج شدم ببخشید.
سلام امیر جاننقل قول:
گروههای زیادن دقیقا چی میخوای بدونی؟؟
مرسی ارسلان
سلام دوستان عزیز نت آهنگی من.
قبل از هر چیز اول میخوام ببینم دوستان درباره سبک راک و متال چی میدونن تا بعد به طور تخصصی درباره این موضوع بحث کنیم.
پس لطفا هرکس هر گونه اطلاعاتی در این باره داره بگه.
ضمنا دوستان لطفا حتما در نظر سنجی شرکت کنن.
هدف از این نظر سنجی اینه که بعدا درباره علل برتری سبکها در مقابل دیگر سبکها بحث بشه.
ضمنا این تاپیک برای صحبت و بحث درباره انواع سبکهای متال زده شده. پس از ارسال مطالب نامربوط پرهیز کنید تا تاپیک شلوغ نشه.
برای اعلام علاقتون به سبک های مورد بحث فقط در نظر سنجی شرکت کنید.
با تشکر
خوب اول از همه اینکه راک و متال از اول برای اعتراض شکل گرفت. و اگر فرم های دیگه ای( از جمله فلسفه) بعدا وارد شد.
و خوب در بسیاری از اونها بر خلاف نظر عموم خیلیهاش مذهبی هم هستند شعراشون
ارسلان
سلام
البته بنده چیز زیادی در مورد این سبک نمیدونم و فعلا تو مرحله تحقیق برای ورود به این سبکم ولی تا اونجایی که دستگیرم شده ، مثل اینکه فرم موسیقی راک از سبک جز گرفته شده که بعد ها خودش تکامل یافت و به زیر شاخه های مختلف تقسیم شد .
در مورده موسيقيش زياد اصلاعات ندارم ، ولي بيشتر شعراشون در مورد نفرت از زندگي هست .
سبكهاي پانك و هم رده ي اونام كه خيلي طرفدار داره بين عموم اصولا در مورد عشق و خوش ها و ... صحبت مي كنن .
من فکر میکنم این سبک شعراش کمی سنگینتر هست و احتیاج به تامل داره تا بشه اونو حل کرد و شاید خیلی وقتها نشه موضوع رو فهمید، به قولی وقتی بعضی از اشعار رو توی wikipedia جستجو میکنیم و میخونیم تفسیرش رو تازه میبینیم بعضی ها به چه نتایجی رسیدن که شاید ما اصلا بهش توجه نکردیم، و خوب خیلی ار افرادی که به این نوع سبکها گرایش یافتن زیاد سطحی نگر نباشن و چون پاسخی به خیلی از سوالهاشون پیدا نشده گرایش به این سمت پیدا کردن، که در بعضی سبکها مخصوصا پراگرسیو شاید کمی به سمت سورئال هم پیش رفتن و از خیلی از مرزها گذشتن به نظر من راک و متال هم خودش در عین حالی که شامل صدها سبک میشن به دو دسته کلی هم باز تقسیم میشن (بازاری-غیر بازاری) منظورم تجاری شدن کارها هست مثلا از نظر من گروهی مثل متالیکا-کورن-لینکین پارک-لمب او گاد(البته کمتر) کمی به سمت بازار پیش رفتن یعنی سلیقه مردم رو زیاد لحاظ میکنن مخصوصا پس از معروفیت ولی بعضی گروه های دیگه مثل پورکی پلنتری-دریم تاتر-اپس-نیل مورس کمتر به این سمت کشیده شدن، من به شخصه دوست دارم موزیکی که گوش میکنم روش فکر شده باشه و الزاما به دلیل گروو Groove دار بودن بعضی ریف ها ساخته نشده باشه و هم به مسایل موسیقیایی توجه شده باشه هم به شعر و هم دلیل ساختار یه آهنگ البته به نظر من گروه های آلترنیتیو (پانک-هاردکور-و ...) شامل این دسته ها تقسیم نمیشن و به نظر من همون پاپ هستن به سازیندی راک البته کمی تا قسمتی سنگین تر از پاپ ولی از لحاظ پیچیدگی بسیار ساده تر هستند، ولی در بعضی موارد گروه هایی رو میبینیم شکل گرفتن (به نظر من برای کل کل و به رخ کشیدن تکنیک یا سرعت) البته بگم اونها هم با فنی رو به همراه دارن مثل نایل یا مثلا دراگن فورس) میدونین چرا این نظر رو دارم چون اکثر کارها مثل هم هستند... و خوب میرسم به اینسترومنتال که به نظر من بالاترین فضا برای فهم و درک هست تا جایی که نمیشه شعر حس رو بیان کنه از ساز استفاده میشه که وقتی داری بهش گوش میکنی حس بهت القاء میشه مثل استیو وای-ستریانی-اندی تیمونز و ...
که وقتی کارهای بی کلامشون رو گوش میکنیم واقعا حس عجیبی بهم القاء میشه، به قولی یکی از آرزوهام اینه که با تیمونز ساز بزنم:46:
و نکته جالب اینه قوانین موسیقی کلاسیک در بسیاری کاملا آشکارا نقض شده و به نظر من ترکیبهای خوبی به موسیقی ایستا اضافه کرده و میتونه رهایی رو حداقل برای من برسونه... دست آهنگساز باز هست که درونشو بیرون بریزه که اوجش رو توی دهه 80 دیدیم و در ادامه گروه های زیادی اینکار رو ادامه دادن...
مرسی ارسلان
پ.ن: چقدر حرف زدم شرمنده :32::17:
خب دوستان با توجه به نتایج رای گیری اخیر که سبک پروگرسیو از بقیه سبک ها پر طرفدارتره و همچنین زحمتی که جناب ارسلان کشیدن اگه موافق باشین درباره این سبک صحبتمون رو ادامه بدیم.
پروگرسیو (Progressive) در زبان انگلیسی به معنای مترقی، ترقی خواه، تصاعدی و همچنین پیش رونده هست.
و در دنیای موسیقی متال، به معنای فراتر رفتن (از چهار چوب خارج شدن) از دنیای سنتی متال هست.
همونطور که میدونیم سبک های مختلف متال از روی نوع ریف نویسی، نوع تن وکال و ترتیب چیده شدن ورس و سولو و ترانه و ... شناخته میشن.
سبک پروگرسیو اما بیشتر بروی چند گانه بودن موسیقی و ترانه وکال تکیه داره.
یعنی یک قطعه پروگرسیو تنها از چند ریف و وکال مختصر تشکیل نمیشه! بلکه میتونه مجموعه کاملی از تمامی سبک های روی زمین باشه بخصوص سبک کلاسیک!
بخصوص استفاده کیبورد (با تن ها و سولوهای متفاوت) در کنار گیتار الکتریک و درامز و بیس و همچنین استفاده از تکنیک های کلاسیک و ادقام اونها با ریف های متال و همچنین سولوهای شاید به نوعی نامتعارف و گریز زدن به انواع سبک های دیگر متال از قبیل بلک، دوم، ترش و... از دیگر خصوصیات این سبک هستند.
بر فرض مثال گروه های Dream Theater و Opeth رو در نظر بگیرید.
در بسیاری از قطعه های گروه پروگرسیو متال دریم تیتر، ریتمهای لنگ و پیچیده پشت سر هم، سئوال و جواب سولوهای گیتار الکتریک (جان پتروچی) و کیبورد (جردن رودز)، دوئت درامز (مایک پورتنوی) و کیبورد، مودلاسیون های متعدد و بازگشت به گام تونیک و ادامه وکال به خوبی دیده میشه.
اصولا اگر از اولین آلبوم این گروه تا آخرین آلبوم (Black Clouds & Silver Linings) دقت کرده باشید، تمامی قطعه ها روایت گر داستانی طولانی و تمام نشدنی هستند!
یعنی تمامی قطعه ها مثال فصل های رمانی هستند به نام تئاتر رویائی.
به این نکته مهم توجه کنید که سبک پروگرسیو تنها برای نواختن تکنیک های پیچیده و خواندن ترانه های چند گانه نیست.
اهمیت و لازمه این سبک به گونه ای قابل توجهه که بسیاری آمدند، قطعه هایی رو (به قول خودشان در باب پروگرسیو) ساختند و چون از این نکته مهم به راحتی گذشتند، به راحتی نیز کناری گذاشته شدند و از یادها رفتند.
همیشه در هنر موسیقی اینگونه بوده که صرفا بازاری سازی و بازاری نوازی ماندگار نیست.
و در آخر به قول جناب ارسلان عزیز، این سبک دست آهنگسازان رو برای تخلیه ذهن موسیقیائی خود (بدون چهار چوب های سنتی متال و صد البته با تکیه به اصل قانون سبک پروگرسیو) باز می گذاره.
تعجب میکنم چرا سبک هوی نیست این وسط؟؟
البته شاید جز زیر شاخه ها در نظر گرفته شده :-?
حالا با رایی که من دادم سمفونیک هم رفت اول :d
سلامنقل قول:
من فکر میکنم اگه بخوایم همه سبکهای راک و متال رو تو نظرسنجی ببینیم 2-3 صفحه ای بشه و خوب فکر میکنم امکانش نباشه :40: اگه سرچ تو wikipedia بزنیم میبینیم این قضیه رو خوب اگه چیز جدیدی رو میخواین معرفی کنین، بحثش راه میوفته و خوب میشینیم با هم گفتمان میکنیم :ad
ارسلان
راستش پایه هوی متال بوده تا اونجایی که من خبر دارم. از اواخر دهه 70 اگه حساب کنیم. ولی خوب میشه گفت یه جورایی همون کلاسیک متال میشه تقریبا دیگه...