منم شنیم بعضیاش خوب بود واقعا... سلیقه ایه دیگه
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]…. ولی باید صبر کرد… اول که آلبوم صداها اومد خیلی از طرفدارای یانی خوششون نیومد بعد عاشقش شدن.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] به نظرم اپرایی ترین قطعه همون آریا بود که واقعا اپرای خالص بود…. بقیش بیشتر به پاپ میخوره تا اپرا به هر حال چیزی که مطمئنم اینه که قطعات همینا نیستن. بازم مثل دوران صداها ۲۰۰۹ به صورت تک ورژن عرضه میشن.
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید] در کل نمیشه از روی ۳۰ ثانیه آهنگ بفهمیم کدوم باب میله کدوم نیس. ولی نظر شخصیمو میگم که دوست داشتم استاد این وقتشو برای خلق ملودی و آهنگ بی کلام میزاشت. در کل باید صبر کرد. از دمو هایی که شنیدم این ها رو به دوستان توصیه میکنم (I Genitori (To Take To Hold خیلی بهتر از اونیه که لزلی میلز خونده. ون خوانندش یک سوپرانوی بزرگ هستش. خانم رنه فلمینگ. (Come Un Sospiro (Almost A Whisper این هم کمی متفاوت از لحاظ صدا و خوانندگی با نسخه پاچکو اجرا شده وگرنه تنظیم همون تنظیمه.. (Ode Alla Grecia (End Of August نمدونم کسی از شما اهل اپرا هستش یا نه ولی اگه نباشی و خوشتم نیاد نباید صدای استاد پلاسیدو دومینگو رو بشنوی و خوشت نیاد. یک صدای تنور و ناب. (La Prima Luce (In The Morning Light که توسط رولاندو ویلازون خونده شده هم قشنگه صدای نابی داره…(Il Primo Tocco (First Touch توسط پسر پلاسیدو دومیگنو خونده شده . تنظیم متفاوت با ورژن اصلی و یک قطعه قشنگ با صدای خالص پسر استاد دومینگو . و بلاخره (Ode Á L’Humanité (Ode To Humanity که واقعا اپرایی ترین قطعه آلبوم همینه.خانم جوان و سیاه پوستی به اسم پرتی یند این آریا رو واقعا اپرایی تر از همیشه کرده.
در مورد بقیه فعلا نظری ندارم