آلبوم تکنوازی سنتی کلارینت
بسم الله الرحمن الرحیم
محمد شیرخدایی : نوازنده قره نی
محمد شیر خدایی به سال ۱۳۰۵ در محله بازارچه سعادت تهران در یك خانواده متدین چشم به جهان گشود ، پدرش حاج میر جواد كاشانی كه مردی مذهبی بود همیشه مدت ۶ ماه از سال را در كربلا بود و ۶ ماه دیگر را در تهران به سر می برد .
محمد شیر خدایی به سال ۱۳۰۵ در محله بازارچه سعادت تهران در یك خانواده متدین چشم به جهان گشود ، پدرش حاج میر جواد كاشانی كه مردی مذهبی بود همیشه مدت ۶ ماه از سال را در كربلا بود و ۶ ماه دیگر را در تهران به سر می برد .
یك روز محمد كه طفلی بیش نبود در محله شان با بچه های هم سن و سال خود مشغول بازی كردن بود كه شخص دوره گرد ژولیده مو و سیه چرده و قوزی با (( نی لبك )) خود ، آهنگی محزون می زد و می رفت ، او بازی را رها كرده و دنبال او می رود و گم می شود و همین امر سبب می شود تا شب كتك مفصلی از پدرش بخورد .
ازاین قضیه چندی می گذرد تا پدرش مجددا عازم كربلا می شود و او كه عشق نواختن (( نی لبك )) در وجودش خانه كرده بود ، در غیاب پدر موقع رامغتنم شمرده و از مادرش مبلغ سی شاهی می گیرد و یك (( نی لبك )) می خرد و مدت دو ماه پیش خود می زند تا این كه پدرش از سفر می آید و وقتی می فهمد كه محمد (( نی لبك )) می نوازد ، (( نی ))او را شكسته و سیلی محكمی به گوش او می زند و می گوید : (( می خواهی مطرب شوی ؟ )) ولی محمد جوابی نداشت كه به او بدهد و صبر می كند تا او دوباره به سفربرود و همین كه پدر به كربلا می رود ، او از عمه اش كه وی را بسیار دوست می داشته ، پول گرفته و یك (( نی لبك )) دیگر می خرد و شروع به تمرین می كند ، محمد در این هنگام در كلاس سوم دبستان ثریا واقع در محله سید نصرالدین خیابان خیام درس می خواند كه وارد پیش آهنگی شد و در آنجا بود كه به او فلوت یاد دادند و اولیاء آنجا متوجه هوش و ذوق او در نواختن این ساز شدند و چون زود به این ساز آشنایی پیدا كرد ، خودش معلم شاگردان شد و یك دست لباس پیش آهنگی به عنوان كادو به او دادند.
در كلاس پنجم ابتدایی بود كه مدرسه موزیك اعلام كرد پنجاه نفر شاگرد جهت یك دسته اختصاصی می خواهد او با برادر بزرگش این مطلب را در میان گذاشت و او محمد را تشویق می كند تا در این مدرسه نام نویسی كند ولی شهریور ۱۳۲۰ و وقایع مربوط به آن پیش می آید و مدرسه بهم می خورد تا این كه در هنرستان عالی موسیقی ثبت نام می كند و در سلك شاگردان آن هنرستان در می آید ولی یك روز آقای كلنل وزیری سرپرست و روح اله خالقی معاون هنرستان ، اعلام می كنند كه هر كس ساز بادی می زند باید تار هم بنوازد و در نتیجه او با این ساز هم آشنایی پیدا كرد .
شیر خدایی در سال ۱۳۲۴ سولیست رادیو شد و صدای سازش از راه رادیو پس از اعلام نام او توسط گوینده به گوش پدرش كه در عراق بود می رسد و او پس از مراجعت به تهران به مادر او می گوید : (( آخرش این پسر مطرب شد ! )) و مدت یك سال با او حرف نمی زد ، تا این كه عاقبت او را می بخشد .
شیر خدایی با اركسترهای انجمن موسیقی ملی ، به رهبری روح اله خالقی ، اركستر بزرگ رادیو ، به رهبری ابراهیم خان منصوری ، استاد مهدی خالدی ، مجید وفادار و ... همكاری داشته و درباره به وجود آمدن آرم (( گلهای جاویدان )) روزی مرحوم داود پیرنیا به او می گوید برای ضبط چند گوشه از دستگاههای موسیقی ایرانی با (( قره نی )) به اداره هنرهای زیبا بیاید و او به آن اداره می رود ، استودیوی ضبط آنجا كه یك اتاق كوچك بود و هنوز (( اكو )) به ایران نیامده بود درهای (( كاریدور )) ها را بستند و او دربیرون استودیو به اتاق فرمان می رود و ضبط می شود . یك ماه بعد داود پیرنیا آن را آرم برنامه همیشه جاوید (( گلهای جاویدان )) قرار می دهد .
او اولین برنامه (( گلهای جاویدان )) را باذ همكاری : غلامحسین بنان ، حسین یاحقی ، علی تجویدی ، لطف اله مجد ، حسین تهرانی اجرا كرد و بعدا با آقایان : استاد صبا ، محجوبی ، خالدی ، ورزنده همكاری داشته .
او مدتها سمت كارشناس هنرهای شبانه روزی استانهای : كرمان ،سیستان و بلوچستان و مازندران را به عهده داشت و همین امر موجب گردیده بود كه در فعالیت های او در رادیو وقفه ایجاد شود . محمد شیر خدایی ، آهنگهای بسیاری ساخت كه از میان آنها بیشتر به : (( مادر )) ، (( صدای عشق )) و (( چرا نگفتی )) علاقمند است .
منبع : وبلاگ بزرگان موسیقی سنتی ایران
