موسیقی یکی از هنرهای زیبایی است که ازابتدای آفرینش جهان در طبیعت وجود داشته.
صدای پرندگان ، وزش باد ، ریزش آبشارها و ... موسیقی ابتدایی بشر بودند. انسانهای اولیه در اثر میل طبیعی صداهایی را که در طبیعت بود تقلید می کردند. البته تلاش صنعتگران هم اهمیت بسیاری در پیشرفت موسیقی داشته است مثلا با دمیدن درشاخ حیوانات، صدایی را از آن خارج میکردند که برایشان لذت بخش بود که با تکامل تدریجی آن،سازهای بادی مثل نی و فلوت بوجود آمدند. تقلید صدای حیوانات پایه ی اولیه ی آواز محسوب می شود.
اجازه بدید کمی هم در مورد واژه ی موسیقی توضیح بدم.
موسیقی از واژه ای یونانی و از کلمه ی Mosika گرفته شده است.
( موز ) نام رب النوع حافظ شعر، ادب و موسیقی یونان باستان است. یونانیان عقیده داشتند هر پدیده ای رب النوعی دارد که به آن ( موز ) می گفتند.
موزها 9 فرشته بودند که همگی از دختران ((زئوس)) خدای خدایان محسوب میشدند و هر کدام الهه ی : موسیقی – تاریخ – کمدی – تراژدی – رقص – غزلیات – نجوم – آوازها و شعر حماسی بودند که با این کارها اسباب شادی و لذت خدایان را فراهم میکردند.
آنان آپولون را که الهه ی خورشید و رب النوع شعر، موسیقی و طب بود رهبر خود میدانستند.
کارشناسان واژه ی موسیقی را مخفف کلمه ی موسیقار، از واژه های عربی میدانند که ترکیبی از (موسی) به معنای نغمه و (قی) به معنی خوش و لذت بخش است.
اصطلاح موسیقی از قرن سوم هجری در ایران رایج شد و حکمای قدیم موسیقی را دلیل صداهای ناشی از تحرک و جنبش افلاک میدانستند.
به هر حال امروزه موسیقی را هنر بیان عواطف و احساسات به وسیله ی اصوات میدانند که مهمترین عوامل پیدایش آنصدا و وزن است.
اتنوموزیکولوژی:
روش شناخت موسیقی اقوام مختلف جهان،از دو کلمه ی یونانی (( اتنو)) به معنای گروه و (( موزیکولوژی)) به معنای علم موسیقی تشکیل شده است. این علم به بررسی موسیقی و سازهای سنتی کلیه ی فرهنگها میپردازد و شامل موضوعاتی از قبیل بررسی مراحل تکامل موسیقی،سیستمهای تنال موسیقی،اساطیر سازها و نحوه ی نواختن هر یک میباشد.
امروزه وسعت زیر و بمی اصوات و قوانین متفاوت آنها موجب گردیده تا موسیقی نیز همانند سایر علوم بر اساس اصول فیزیکی اصوات،تقسیماتی را داشته باشد.
الف)از لحاظ کیفیت اجتماعی: اجرایی (سویت،سونات،اپرا و ... ) و ادواری (باستان،وسطی،کلاسیک و ...)
ب)از نظر انواع: مذهبی،سنتی،کلاسیک و ...
انواع خاص موسیقی،سازها و ادوات آن از قبیل چنگ،آلات ضربی،نی و حتی سیتار که ملل شرق ماند فنیقی ها و آشوریها آنها را می نواختند،در این تقسیم بندی ها جای میگیرند.
بنابراین، روشن است که موسیقی ملتهای مختلف از نظر فنی،هنری،اجتماعی و فرهنگی با یکدیگر متفاوت اند. زیرا موسیقی انسانی متنوع و نسبت به رشد افکار،تمدن،احساسات و عادات هر قومی بسیار وسیع و متفاوت می باشد. روح و ذوق ملل مشرق زمین با مغرب زمین یکی نیست، بنابراین خاستگاه موسیقی این دو نیز که نماینده ی ذوق فطری آنهاست،مختلف می باشد. هر کشوری موسیقی خاص خود را دارد که بیانگر خاطرات پرفراز و نشیب ، شاد و فرحبخش و یا حتی غم انگیز ایام گذشته می باشد.
همانطور که بتهوون میگوید: (( موسیقی سرزمینی است که روح در آن حرکت می کند. در اینجا هر پدیده ای گلهایی زیبا می دهد و هیچ علف هرزه ای در آن نمی روید، اما کمتر کسی است که دریابد در هر قطعه از موسیقی چه شوری نهفته است.))
ادامه دارد...
