اصول نوازندگی ویولن(II)
الگوی شماره1/2:
- نکات مربوط به دست چپ:
1/1/2- چرخش دست:
دست انسان به شکل طبیعی درحالت ایستاده، به ?رمی قرار می گیرد که ک? دست ها به موازات بدن می باشد.
حال از آنجا که برای نواختن این ساز، لازم است تا ک? دست و انگشتان نوازنده به سمت تخته انگشت گذاری( گری? ) متمایل گردد، بنابراین بایستی نوازنده دستش را در حین بالا آوردن ، به سمت گری? بچرخاند.
2/1/2- محل قرارگیری دست بر روی گری?:
در حالت معمول موقعیت قرارگیری دست نوازنده بر روی دسته ساز ، منطبق با پوزیسیون اول دست چپ است که در این حالت لازم است تا شست در کناره دسته، روبروی نقطه تماس انگشت اول با گری? قرار گر?ته و بهتر است تا با آن هم راستا بوده و جلوتر و یا عقب تر از آن نباشد.
تذکر-1:
نقطه تماس انگشت اول با گری? در مورد ?وق، به ?اصله یک پرده کامل از شیطانک ?رض شده است و منظور قرار گیری انگشت اول در حالت به عقب کشیده شده با ?اصله نیم پرده از شیطانک نیست.
برای آنکه دست چپ نوازنده در موقعیت پوزیسیون اول قرار گیرد، لازم است تا او علاوه بر آنکه دستش را در هنگام بالا آوردن از ناحیه آرنج خم می کند، بازوی چپش را نیز کمی نسبت به تنه جلو آورد که نشانه آن، همان جلوتر ر?تن آرنج نسبت به بدن نوازنده است. ( در این حالت بازو به سمت بالا حرکت می کند.) انجام این امر باعث می شود که اولا ک? دست نسبت به بدن نوازنده ?اصله گر?ته، جلوتر ر?ته و بتواند در پوزیسیون اول مستقر شود و ثانیا ساز و دسته آن امتدادی ا?قی با زمین پیدا کند.( رجوع به بند شماره 2/1/1)
شیوه اشتباه در شکستگی مچ به داخل
تذکر-2:
نکته مهمی که در اینجا باید دقت داشت آن است که نیازی نیست که نوازنده برای حرکت دادن بازوی چپ، شانه چپ خود را نیز به سمت جلو حرکت دهد و بازو را به همراه شانه، به اصطلاح" به راه " اندازد. بعضی نیز به اشتباه در هنگام دست گیری ساز برای متمایل ساختن ویولون به سمت داخل ق?سه سینه، شانه چپ خود را به سمت راست چرخانده و در واقع شانه را به سمت داخل ق?سه سینه متمایل می کنند که اتخاذ هر دو این حالات اشتباه بوده و درهر دو این حالات شانه چپ از امتداد گردن و شانه راست خارج می گردد.
شیوه اشتباه در پیچش مچ به سمت راست در واقع برای ?هم بهتر موضوع باید به "نقش م?صلی" شانه توجه نمود. م?صل شانه، انجام حرکات چرخشی و جابجایی بازو را بدون به حرکت در آوردن ناحیه کلی شانه و بخشی از ناحیه سمت چپ ق?سه سینه امکان پذیر می سازد.
3/1/2- مچ:
همانطور که مچ دست در حالت ا?تاده طبیعی هم راستا با ساعد قرار دارد، نباید در زمان بالا آوردن دست و گر?تن ساز به منظور انگشت گذاری نیز، مچ به سمت داخل و یا خارج، بشکند و از راستای ساعد خارج گردد ( در حالت اول، به اصطلاح دست به شکل گدایی در آید و در حالت دوم، مچ به صورت بیرون زده شود.) و یا به طر?ین متمایل گشته و به سمت چپ یا راست بشکند.
شیوه اشتباه در شکستگی مچ به خارج
تذکر-3:
هم راستایی مچ و ساعد در هنگام نواختن، تنها در پوزیسیون های پایین تر دست چپ، امکان پذیر بوده و لازم است تا نوازنده آنرا به بهترین شکل ممکن، رعایت نماید.
تذکر-4:
این هم راستایی در حالت عمومی نواختن مورد نظر است و مچ را گاه می توان برای اجرای با تسلط تر مواردی چون بعضی آکورد های چهارسیمه و یا تریل ها از حالت هم راستایی با ساعد خارج ساخت و به سمت داخل و یا خارج متمایل ساخت.
شیوه طبیعی و صحیح تذکر-5:
در صورتی که مچ نوازنده به سمت داخل بشکند، جدای از آنکه در هنگام تغییر پوزیسیون دچار مشکل می گردد انگشتانش در هنگام نواختن نیز ممکن است تا با همدیگر درگیر شده و به اصطلاح به یکدیگر گیر کنند. از طر? دیگر نوازنده نمی تواند تا با تسلط بر روی گری? انگشت گذاری نماید.
تذکر-6:
در صورتی که مچ به سمت خارج بشکند، نوازنده لازم است تا برای رساندن انگشتان به پرده مورد نظر، آنها را از ?رم و شکل عادی انگشت گذاری خود، خارج نماید. از طر? دیگر با توجه به دورتر شدن انگشت های نوازنده از پرده های ساز( به علت بوجود آمدن شکل عقب کشیده انگشتان به واسطه عقب ر?تگی مچ )، امکان نرسیدن انگشت ها بر سر پرده ها وجود دارد که باعث می شود تا نوازنده انگشتانش را به اصطلاح " کم " گذاشته و خارج بنوازد. همچنین شکست دائمی مچ به سمت خارج، باعث دردناکی آن ناحیه در دراز مدت می گردد.
منبع: وب سایت گ?تگوی هارمونیک ارسال شده توسط آقای علی نور بخش(با تشکر)
