نقش ردیف در یادگیری صحیح ویلن ایرانی
سلام خدمت دوستان
یکی موضوعاتی که همه کسانی که وارد ویلن میشن این هست که می خوان روزی زیبا و روان ساز بزنن و مثلا توی ویلن مثل یاحقی ساز بزنند یا توی تار مثل استاد شهناز ساز بزنن... و همیشه نوارها و کارهای این اساتید رو گوش میدن و این افکار را در ذهن خودشون عبور میدن ولی در عمل میبینن که این کار امکان نداره... حالا چرا این کار را نمیتونن بکنن .. ممکنه موضوعات زیادی باشه مثل استادی که باهاش کار میکنند.. یا نحوه تمرین کردن... یا حتی علاقه اون فرد به موسیقی و خصوصا سازش... همه اینها نقش بسزایی در پیشرفت فرد داره.... ولی نکته مهم رفتن راه درست هست که متاسفانه خیلی ها یعنی حدود 70 درصد دارن این مسیر رو اشتباه میرن... مثلا طرز درس دادن استاد یا عجول بودن هنرجو که همین موضوع باعث پس رفت خودش میشه.... من توی این 7 سال که ویلن زدم روشهای مختلف تدریس رو دیدم و بعضی هاشون خیلی خوب بود مثلا روش تدریس استاد اتابکی واقعا مثال زدنی بود یا حتی روش تدریس استاد محمد مقدسی... واقعا این اساتید راه درست رو نشون هنرجو میدادند.... یکی از این راه ها که خیلی نقش مهمی داره یا دادن ردیف موسیقی ایرانی هست.... در ویلن کامل ترین و زیبا ترین ردیف ردیف استاد صبا هست .. به نظرم ردیف پایه و ستون یادگیری موسیقی ایرانی هست .. متاسفانه من میدیدم که بعضی از اساتید ردیف رو اصلا قبول نداشتن و تدریسش نمیکردن.. و به شاگردی که تازه شروع کرده میان بداهه نوازی یاد میدن ... من نمیگم این روش بد هست ولی برای کسی تازه 3 ماه هست که ویلن میزنه اصلا روش خوبی نیست..... شما اگر نگاه کنید میبینید تمام کسانی که دستی توی ویلن دارن از جمله یاحقی . بدیعی و ملک تمامشون این ردیف استاد صبا رو زدن . و کاملا ردیف شناس بودن ..
ردیف پایه و اساس و ستون موسیقی ایرانی هست .. و حکم یک فرمول پایه رو داره که حتما باید یاد گرفت... حتی اگر شما کارهای استاد بدیعی رو گوش کنید میبینید بعضی از جملات ایشون دقیقا در کتاب ردیف صبا اومده... مثلا اجرای گوشه عشاق یا گوشه بوسلیک یا چهارمضرابهای ابوعطای که ایشون میزنن
اگر دوستان هم نظری در این مورد دارند . منتظر هستیم