یک لوح گلی در خوزستان ( فکر کنم) پیدا شده که در اون نوازنده ای سازی شبیه تار مینوازه(متاسفاته دورش رو یادم نیست)
اما من هم هرجا خوندم یا شنیدم میگن تار به شکل امروزیش مربوط میشه به دوران قاجاریه...
اون زمان تار رو روی سینه مینواختن و پنج سیم هم داشت.سیم ها از جنس ابریشم بودن(اگه درست بگم)
که به روایت بعضی درویش خان و به روایت بعضی استاد یحیی ( سازنده) اون رو به شکل امروزی درآوردن...
آخرین نفری که تر رو روی سینه مینواخت استاد علی اکبر خان شهنازی بودن که از پدر ساز زدن رو یاد گرفتن که طبق گفته ی خودشون به بعضی از شاگردان پدر هم درس میدادن.ایشون بعدا تغییر شیوه در نوازندگی میدن...
چند روز دیگ چندتا مقاله ی کوتاه در این مورد میزارم(باید بگردم دنبالشون)