نوشته اصلی توسط
ماریا
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
اره کاملا میدونم که شما چی میگید من خودم یک سال و هشت ماه ایرانی کار کردم از 11 صبح تا 7 عصر موسسه با استادم و بقیه بچه ها ساز می زدم کتاب 5 به نصفه رسید کل 18 قطعه و 30 تصنیف و ردیف 1 صبا به اضافه مقداری از 3 رو زده بودم . به بداهه نوازی تو دستگاه ماهور و دشتی و اصفهان هم رسیدم ولی وقتی تو یه گروه نوازی با بچه های کلاسیک افتادم دیدم اوضاع خیلی خوب نیست از انگشت گذاری و نجوه ارشه کشی بگیر تا عدم رعایت کشش صحیح نتها و شرایط فیزیکی نا مناسب و مشکل دار
خلاصه سرتون درد نیارم جلوی بجه هایی که ل ویلن یک رو فقط زده بودند کم ا وردم امدم کلاسیک رو شروع کردم
اول خیلی سخت بود که ان شرایط فیزیکی و اکولم رو درست کنم بعد استادم روی ریتم و تئوری من کار کرد به مرور و یواش یواش درست شد
یک سال در کنار سازم کلاس سلفژ اقای مهدی قاسمی رهبر گروه کر تهران را رفتم و کتاب new sight to singing رو به بخش چهار رسوندم 6 ماه هم کلاسهای مبانی اجرای موسیقی اقای شریف لطفی رو رفتم
دو سال و نیم پیش پورنگ ثقفی ساز زدم خیلی سخت گیر بود الان تو اتریش داره رهبری میخونه ولی تمام اطلاعات اولیه و پایه ای موسیقیم رو مدیون سخت گیری های ایشان هستم منم حتی تا یک سال اول که سر کلاسش میرفتم استرس داشتم ولی خوب الان نتیجه این هم سخت گیری رو می بینم بعد از پورنگ که پیش پدرام پورقاضی شروع به ساز زدن کردم از شرایط گذشته من و نحوه ساز زدنم کاملا راضی بود و ادامه دادیم
الان هم که پیش تینا جامه گرمی هستم ان هم از مدتی که من پیش پورنگ بعد پدرام ساز زدم کاملا راضی بود و الان دارم روی اتودهای مازاس گامهای فلش و کنسرتو ویلن لا مینور اکولای کار میکنم خیلی از مراحل پیشرفتم راضی هستم
البته یه دورانی سختی کشیدم ولی الان کاملا راضی هستم امیدوارم که سخت گیری های استاد این دوستمون هم منطقی وبه جا باشه
ولی یه پیشنهاد میکنم تو هر سبکی که کار میکنید با علم به موسبقی یعنی تئوری سلفژ شنیدن موسیقی دیدن فیلم و مطالعه پیش برید
سربلند باشید