با سلام
بسیاری از اهل فن این روزها معتقدند که آواز همایون شجریان بسیار گیرا تر از صدای پدرش در سالهای دور وقتی که به سن پسرش بود می باشد .
نظر شما چیست ؟ لطفا توضیح دهید
با تشکر
نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام
بسیاری از اهل فن این روزها معتقدند که آواز همایون شجریان بسیار گیرا تر از صدای پدرش در سالهای دور وقتی که به سن پسرش بود می باشد .
نظر شما چیست ؟ لطفا توضیح دهید
با تشکر
جدی نمیگی!
واقعاً کسی هست که آواز آقای [ه.] شجریان رو «گیرا» میدونه؟!
آره بردیا جون
خیلی از دوستا و آشناهای ما که خیلی هم قدیمی هستن و یه جورایی کلا با افرادی مثل شجریان و آوازشون بزرگ شدن الان خیلی بیشتر صدای همایون رو می پسندن تا محمد
سلام.
به موضوع خوبی اشاره کردید.همیشه حرف بر سر این بوده که آیا همایون از پدر بهتر میخونه؟آیا صداش گیرا تره؟میتونه راه پدر رو ادامه بده؟میتونه مثل پدر به اسطوره تبدیل بشه و یا فقط زیره سایه پدر فعالیت خواهد کرد؟
موضوع باید از جنبه های مختلف بررسی بشه.شرایط برای محمد رضا شجریان نسبت به همایون در جوانی متفاوت تر بود،محمد رضا شجریان برای اینکه بخونه ،برای اینکه هنرش رو ارائه بده باید با خیلی چیزا میجنگید ،باید خیلی چیز ها رو بی دلیل ثابت میکرد ولی همایون اینطوری نیست،اون خیلی فارغ بالتر از پدر میخونه،همایون شجریان اگه همین الان خوانندگی رو بزاره کنار باز هم یک شجریان باقی میمونه،چون به واسطه پدر به شهرت رسیده ولی استاد شجریان به این شکل نبود.
در مورده اینکه صدای کدام شجریان کامل تر و گیرا تر هست،باید بگم که به عقیده من الان خیلی زوده که بخوایم قضاوت کنیم ،یعنی نمیشه همایون را با پدرش ،در حال حاضر مقایسه کرد چون در قواره پدرش نشده هنوز،خیلی خیلی جا داره تا بخواد مثل استاد در بین مردم یکه تازی کنه،خیلی زوده که بخواد مثل پردرش مردمی بشه،اگر هم الان شهرت داره و معروف هست به واسطه حضور استاد شجریان به این جایگاه رسیده.
محمد رضا شجریان فقط به خاطر آواز و قدرت هنجره نبود که تبدیل به یک اسطوره در همه زمینه ها شده است،خیلی از مسائل در این مهم دخیل بوده.
در مورده هنجره و توانایی خواندن باید خدمدتون بگم که همایون به نظره من هیچ کاستی نسبت به استاد نداره،خیلی ها میگن که همایون از پدرش واضح تر میخونه.
این موضوع رو باید حلاجی کرد که چرا اینطوری هستش،باید قبول کرد که در خیلی از مواقع ،بله همایون واضح تر میخونه ولی دلیلش میتونه به جوانی و شادابی حنجره و خیلی از مسائل دیگه که من درش تخصص ندارم بر گرده.
در مورده گیرایی من قبول ندارم که همایون بهتره و صداش بیشتر تاثیر میزاره،در نقطه مقابل خیلی ها میگن که با شنیدن صدای همایون هیچ تفاوتی نسبت به صدای پدر احساس نمیکنن.
ولی به هر حال همایون هم مانند پدر از این نعمت خدا دادی به نحو احسن بهره برده است،و استاد محمد رضا شجریان برای اینکه همایون تحت شعاع نام و اعتبار خودش قرار نگیره به کار انفرادی پسرش اصرار داره.
امیدوارم ضرب المثل از آتش ،خاکستر عمل میاید در مورد این خانواده هنر مند صدق نکنه.
نه برادر. مشکل من این نیست. داریم دربارهٔ دوتا خواننده حرف میزنیم، که تصادفاً پدر و پسر هم هستن. میشد همچو مقایسهای رو دربارهٔ آقای شجریان و آقای ناظری [مثلاً] انجام بدیم.
همایون، تصنیفخوان خوبیه، و شاید بشه اجراهای تصنیفش رو با کارای خوب پدرش از همین جنس تصنیفها مقایسه کرد (مثلاً، «به من گفتی که دل دریا کن ای دوست» رو یاد بیارین)، و البته نه با اجراهای پدرش از تصنیفهای «قدیمی».
«آواز» اما، «دیگر است». ایشون، البته هنوز خیلی جوونه، ولی آوازش اصولاً خوب نیست، جز تکههای کوتاهی که معمولاً همراه آقای [م.ر.] شجریانه. «گیرایی آواز» از اون جرفاست که من چندان نمیدونم یعنی چی. اما، آقای شجریان تو همچو سن و سالی انگار مقهور سبک پذیرفته شدهای بود که از سیداحمدخان سبقش رو داریم تا آقای شهیدی و آقای محمودی خوانساری. شاید تحت تأثیر معاشرت با آقای برومند و آشنایی با شیوههای دیگه (خاصه شیوهٔ آقای طاهرزاده)، آرامآرام شیوهٔ آوازی فعلی آقای شجریان شکل گرفت، که میبینیم که با اون اجراهای قدیمی گلها وحشتناک فرق داره، و بانی شیوهای شدن که خیلی از بزرگان امروز از اون شروع کردن و بعضیاشون راه خودشون رو رفتن و بعضیا هم همونجا موندن. آقای همایون، بالطبع پروردهٔ این مکتبه و نه مکتبی که آقای شجریان درش رشد کرده بودن. برای من، که با این شیوهٔ آقای شجریان بزرگ شدهم، آوازای قدیمی ایشون اصولاً گیرا نیستن: من اصلاً اون سبک موسیقی رو دوست ندارم، و اون آوازای ایشون رو هم. اما آواز آقای همایون هم هنوز «خام»تر از اینه که بشه «گیرا» حسابش آورد ـــ برای من، دست کم.
برای اینکه یه مثال عملی بزنم، بهجای آقای ه. شجریان، آقای [علیرضا] قربانی رو ببینین. تصنیفخونیش واقعاً خوبه و من واقعاً دوستش دارم، اما آواز خوندنش، صد افسوس که نه. جملهبندی، ترکیببندی و البته اجرای خوب، علاوه بر «صدا»، خیلی چیزای دیگه هم میخواد.
مجدداً، تأکید میکنم که مسئله، پدر و پسری آقایون نیست. دو تا خوانندهن، که تصادفاً نسبتی هم با هم دارن.
بردیا جان بنده هم صحبت های شما را در مورد تخصص و نبوغ استاد قبول دارم و درش هیچ شکی نیست .
همایون باید سالها تلاش کنه و به نظر من باید چیز جدیدی ارائه کنه تا شاید نام پسر به جای پدر بر سر زبان ها بیفته که تا به اینجای کار چیز خاصی ندیدیم .
بحث سر وسعت صدا و آواز است نه تخصص . نظراتان را در این مورد بگویید . آیا شجریان بزرگ وقتی هم سن شجریان فعلی بود این صدا را داشت ( قبول همایون هنوز خام است ) . بنده 52 تا از کاست های استاد را گوش کردم و ویدئو های بسیاری نیز از قدیم ایشان دیده ام و به نظر من اگر همایون را با همین صدا به آن دوران نزد پدر ببریم ممکن است همایون موفق تر باشد .
مثالی برای شما بزنم مثلا همین استاد افتخاری سابق . صددرصد که به گرد پای استاد شجریان هم نمی رسند ولی استاد خیلی جاها در مورد سوز صدای محشر افتخاری سخن گفته .
این مثال را برای این زدم که بدانید استاد محمد رضا شجریان بی شک اسطوره آواز ایران است ولی در برخی جزییات ممکن است گوش شنونده ای که فقط تجربه ی شنیداری دارد قضاوت دیگری بکند که به دلیل علمی آن که درست است یا نه کاری نداریم چون مخاطب فردی تخصصی نیست و فقط شنونده ی با تجربه ای است
از دوستان دیگر هم تقاضا دارم در بحث شرکت کنند
با تشکر
به نظر من همایون اگر پسر استاد محمد رضا شجریان نبود تا صد سال دیگه هم معروف نمی شد.
این دو اصلا به هیچ وجه قابل مقایسه با هم نیستند.فهمیدن این موضوع هم اصلا کار سختی نیست .شما اگر تصنیف ها وآواز های این دو هنرمند را با هم مقایسه کنید متوجه فاصله بسیار زیاد این پدر و پسر با هم خواهید شد.
به نظر من این سوال اساسا مورد دار هست.
به جای این مقایسه شما میتونستید مقایسه ای بین اساتید هم تقریبا هم سطح(استاد گلپا-استاد شجریان-استاد ایرج-استاد قوامی-استاد شهیدی و ... انجام دهید.
یا حق
ببخشید ملاک شما برای مقایسه چیست ؟ قدیمی بودن استاد یا موی سپید ؟
در ضمن تارهای صوتی گلو چه ربطی به متن تصانیف و آواز ها دارند ؟
من با نظر آقای بردیا مخالف هستم.
وقتی بحث بر سر همایون و محمد رضا شجریان هست نمیشه رابطه پدری و پسری آنها را نا دیده گرفت.وقتی صحبت از این دو نفر به میان میاد نا خود آگاه همه (حالا درست یا غلط)به سراغ مقایسه میرن،اولین کنسرتی که قرار بود همایون با پدر بخونه رو یادتونه که چقدر نقد براش نوشتن؟مردم برای دیدین و شنیدن ترانه های کنسرت چه هیجانی داشتند؟؟؟و یا خاطرتون هست که از آلبوم اول همایون چه استقبالی شد؟ همه و همه فقط برای رابطه پدر و پسری میان این دو بود .مردم و منتقدین میخواستن بدونن همایون شجریان چقدر تونسته از علم پدر استفاده کنه،چقدر از هنجره پدرش بهره برده است؟؟؟نه برای اینکه هر دو فقط خواننده هستند.
به عقیده من نقدی که به رابطه و نسبت این دو اشاره نکنه اصلا دارای صلاحیت نیست!!!تشابه صدا،ذات و اصل هنجره باعث تشابه هر دو شده است.جنس صدای آقای شجریان با آقای قربانی یا آقای ناظری و حتی در خیلی از موارد سبکشون فرق داره ولی در مورد همایون و محمد رضا شجریان این طور نیست هنوز هم خیلی ها وقتی کاست آلبوم بی تو به سر نمیشود رو میشنون نمیتونن تشخیص بدن که کجا کدوم یکی خونده.
در ضمن اگر قراره پسر با پدر مقایسه بشه باید بحث شرایط سنی رو همان طور که در پست قبلیم گفتم مد نظر داشته باشید ،نمیشه همایون رو با الان استاد قیاس کرد،میزان پختگی،تجربه های کسب شده،مهارت در اجرا و.... همه و همه باعث میشه این قبیل قیاس ها از اعتبار خاصی برخوردار نباشه.
من که اصلا متوجه نمیشم داره پسرش میخونه یا خودش (هرچی هم حدس میزنم اشتباه از اب درمیاد) به نظرم گوش من ایراد داره
خان جان الان پسر با الان پدر نه
الان پسر با اون موقع پدر . موضوع تاپیک اینه
دوستان سلام
من هم بدون هیچ پایه ی تخصصی ، آواز محمدرضا شجریان رو از ابتدا تا چند وقت پیش :)) خیلی بیشتر دوست می دارم.
همایون تصنیف خوب میخونه ولی آوازش یه جور جوراییه .
در ضمن بنده اصلا از رو دست کسی برای نوشتن این نظر تقل مقل نزدم D:
تشکر
منم با صحبت های محمد(خان) موافقم....
بردیا جان در مورد آواز واقعا به نظرم کم لطفی کردی..... خدایی آواز مخالف 3 گاه تو کاست شوق دوست(اگه حافظم درست یاری کنه) رو بشنو.... یا آوازش تو کاست ناشکیبا.... به نظر من نمیشه ازش نقصی گرفت و با مهارت بسیار بالایی در حد قیاس و بحث با استادش هست....
همایون به نظر من تا 10 سال دیگه در زمینه ی تکنیک آواز اگه از باباش جلو نزنه مطمئنن هم رده اون خواهد شد....
با احترام به نظره دوستان
من با نظره علی جان موافقم
به نظره من در خواندن آواز، صدای پسر به پای صدای پدر حتی در ایام جوانی نمیرسه ! همایون تصنیفهای خوبی اجرا میکنه ولی در آواز به پای پدر نمیرسه !
کاملا موافقم .نقل قول:
من که اصلا تا حالا نشنیدم که همایون تحریر های زیبایی را اجرا کنه.هنگام اجرای تحریر توسط همایون احساس می کنم که در حال کم آوردن هست.
در ضمن در مورد تصنیف هم کاملا موافقم که تصنیف های زیبایی را اجرا کرده.
ولی در خواندن تصنیف هم به گرد پای پدرش نخواهد رسید.
البته من امیدوارم که روزی همایون بتونه جای پدرش رو در موسیقی ما بگیره.اما حال اظهار نظر در این مورد بسیار زود به نظر میرسه.
یا حق