انتخاب استاد ویولن

درود

با توجه به پستهایی که در تاپیک اساتید خوب ویولن در مناطق مختلف گذاشتم و افرادی را معرفی کردم و با توجه به تماسها و پیغامهایی که در این مدت با دوستان داشتم مسائلی پیش امده که قصد مطرح کردن انها را دارم:

لیست انتظار چند ماهه ی بعضی اساتید برای نوبت دهی:
بعضی از اساتید فعال در عرصه ی اموزشی کشور به دلیل مشغله های زیاد که دارند و یا شاید یک سری معیارهای اخلاقی و قوانین خاص برای انتخاب هنرجو خیلی کم وقت داشته و بسیار دیر وقت میدهند. تعداد بسیاری مسیج برای من ارسال شده که مثلا از اموزشگاه برای فلان اساتید دانشگاه تهران اقای x و خانم y یا... نوبت گرفتیم اما بعد سه ماه یا حتی شش ماه هنوز تماسی با ما گرفته نشده. چاره چیست؟
در پاسخ به این سوال من چند عامل مثبت و منفی و مرتبط یا بی ربط برای انتخاب استاد مینویسم و قصدم از نوشتن این مقاله رسیدن به این مطلب است که داشتن استاد خوب و با سواد مسلما و بی برو برگرد معیار مهمیست اما هیچ انسانی ارزش این را ندارد که شما موفقیت خود را صرفا در گرو علم ان شخص بگذارید و بگویید در غیر اینصورت و عدم مراجعه به این استاد من موفق نخواهم شد.
به قول سایمون فیشر : من نزد بهترین اساتید مکاتب مختلف اموزش دیدم اما خودم را یک خوداموز تلقی میکنم.

1)انتخاب استاد بر اساس بعد مسافتی: این عامل تا حدودی تاثیر گذار است و البته اینکه برای چه استادی ارزش دارد چقدر مسیر و هزینه در نظر بگیریم هم باید مد نظر قرار داد. دوستان شهرستانی که میخواهند به تهران یا یک شهر دیگر بروند باید با واقعگرایی و بررسی هزینه ها ببینند ایا انرژی و توان مالی و انگیزه برای هر هفته چند کیلومتر رفت و برگشت و از پس کار برامدن دارند یا خیر و در اولویت دوم ایا استاد مربوطه ارزش اینها را دارد یا خیر؟
البته برعکس این حالت هم هست. دوستی چند وقت پیش میخواست نزد اقای احسان اهورایی که تحصیلکرده اوکراین در زمینه ی پداگوژی ویولن هستند اموزش ببیند و به محض اینکه به ایشان گفته بودند از تهران میخواهم بیایم ایشان گفته بودند از اساتید شهر تهران کمک بگیرید چرا که منطقی تر است. دلیل این حرف اکراه در پذیرش هنرجویان غیر اصفهانی یا در نظر گرفتن عواملی مثل مسائل جانبی و کنسلی های هنرجو یا هرچه که بوده بهتر بود یک شانس به هنرجو داده میشد .چرا که مسلما یک هنرجو که از شهر تهران با حدود 800 اموزشگاه میخواهد تا اصفهان برود مسلما شعور اینرا داشته که هزینه ی مسافرت و پنج ساعت راه را در نظر بگیرد و راجع به ان فکر کند. اما نتیجه گیری اخلاقی اینست که چنانچه استاد مربوطه معیارهای خاص و غیر انجام پذیر پیش پای شما گذاشت یا اکراه خاصی در زمینه ی پذیرش شما داشت بیش از حد منت نکشیده و اصرار نکنید و مسیر خودتان را ادامه دهید.پذیرش هنرجو یعنی قبول مسئولیت و رابطه ی معلم و شاگرد یک رابطه ی دو طرفه است نه تبدیل کردن شخص به برده ی بی چون و چرای عقایدمان.هیچ انسانی ارزش اینرا ندارد که وقت و زندگی شما را بی اهمیت بداند.

2)هزینه ی کلاس: با وجود اینکه پیدا کردن یک استاد خوب در ایران زیاد کار اسانی نیست و اساتید خوب انگشت شمار هستند باز هم بعد هزینه از اهمیت خاصی برخوردار هست و مجددا باید واقعگرا بوده و از خود بپرسیم ایا من میتوانم در دراز مدت ماهانه این مقدار هزینه را بپردازم؟
عامل دیگر به خرج دادن سیاست مالی و پرداخت شهریه بر اساس سطح نوازندگی و پیشرفتمان است. اگر دو استاد در سطح اتودهای ولفارت و کایزر بدون یاد دادن نکات خاصی فقط نوازندگی شما را میشنوند و درس جلسه ی بعد را تیک میکزنند و یکی جلسه ای پنجاه و دیگری صد میگیرد چه لزومی به انتخاب استاد گرانتر هست؟ شهریه ی بیشتر همیشه به معنی تضمین اموزش خوب و اصولی نیست. حتی در بهترین کنسرواتوارهای جهان که سرپرست اموزش برای شما استاد انتخاب میکند. میتوانید تا حدی که استاد فعلی تسلط دارد از وی استفاده کرده و هر زمان که احساس کردید فقط دارد کار را بی جهت کش میدهد به یک استاد متبحر تر و سطح بالاتر مراجعه کنید.

3)چند ماه در انتظار نوبت باشیم؟

هنرجویی ساز تهیه کرده و از هر لحاظ اماده است به استاد مربوطه مراجعه کند اما منشی اموزشگاه میگوید وقتهای استاد تا چهار ماه پر است. چه باید کرد؟
مسلما هیچ لطفی ندارد که چهار ماه دست به سیاه و سفید نزنید و در انتظار بنشینید.چیزی در این مدت یاد گرفتن از هیچ چیز یاد نگرفتن بهتر خواهد بود.البته این موضوع بدان معنی نیست که با هر استادی که گیرتان امد هم کار کنید چون اصلاح یک عادت اشتباه از یادگیری یک موضوع جدید برای اولین بار به مراتب سخت است. در این مواقع با کمی مطالعه و تحقیق میتوانید به یک استاد استاندارد مراجعه کنید. ضمن اینکه فراموش نکنید انسانی که در کار خود حرفه ای و خبره است هیچوقت چنان وقت خود را پر نمیکند که به قیمت افت کیفت کاری اش منجر شود. فراموش نکنید که خیلی اوقات بیش از حد وقت ندارم گفتن بعضی اساتید جز سیاست کاری و تبلیغ چیزی نیست.

4)تطابق اخلاقی:
شما باید از کلاس درس با انگیزه خارج شوید. البته گاهی اوقات پیشرفت همواره لذت بخش نبوده و توام با سختی و مشقت است و دلسوزی استاد نباید با این مورد اشتباه گرفته شود. اما اگر احساس میکنید به لحاظ اخلاقی مورد کم لطفی و بی حوصلگی قرار میگیرید و ذوق و انگیزه تان بعد از برخورد با استاد پایین می اید ادامه دادن این کلاس لطفی ندارد. هر انسانی شخصیت خودش را دارد و رفتار استاد هم باید با خلقیات هر هنرجو منطبق باشد.

موفق باشید/