نقدی بر کتاب بی اساس

کتابی تحت عنوان تاثیرموسقی براعصاب وروان نوشته حسین عبدالهی خوروش را میخواندم...دراین کتاب بصورتی گزینشی لغات وجملات قصار افرادی تحت عنوان دکتر یاجامعه شناس وبدون ذکر منبع وماخذوآدرس دقیق وبیوگرافی افراد را درمورد تاثیرات به اصطلاح مخرب موسقی عنوان کرده...نویسنده با ذکر نام بزرگانی چون بتهوون و شوپن و....میانگین ومقدارطول عمرشان ومقایسه طول عمر فلان پیرمرددرفلان آبادی که مثلا 120 سال عمرکرده به طرزی مسخره وبی مایه اثبات کرده که موسقی مسبب کمی طول عمر است...دراین مکتاب نویسنده درابتدا به آلودگی صوتی وتاثیرات مخرب ان پرداخته واز گذاره های درست نتیجه هایی غلط ومغالطه امیز گرفته...ومخلف هرنوع موسقی آرام تا شاد و کلا دراخربه سیم اخرزده وبه شعروشاعری روی اورده ومسبب همه بی انگیزه گیها وخلاصه هرخرابی را هنرموسقی عنوان کرده..بدون درنظرگرفتن همه پیشرفتهای جوامع مدرن ذکرکرده که هر جامعه ای تولید هنروموسقی بیشتری کند از خلق وسازندگی بدوراست..گویاوظیفه وارمان همه ماانسانها مسابقه برای طول عمر وبه اصطلاح جان عزیزی است..بایدگفت کشورهایی مثل المان..روسیه..و....دهها کشور صنعتی و پیشرفته به برکت بنیانی که متفکران وهنرمندانشان ضمینه سازش بوده اند به این درجه قاز ترقی رسیده اند..واسباط اینکه طول عمر ترقی ساز است بسیار نتیجه گیری بی خردانه ایست..عمرکوتاه ولی سازنده پربهاتراز عمر لاک پشت پیله واراست..به دوستان توصیه میکنم ازسر خنده این کتاب رابخوانند وبرای نویسنده دعای سلامت روان کنند..
اشتربه شعرعرب درحالت است وطرب ...گرذوق نیست تورا کج طبع جانوری...سعدی

همین طوره دیگه. ج ا ه ل ی ت
حتما این شخص شخیص قلم به دست میتوانند فرق دو سبک موسیقی را بفهمد و مخاطبان از هم تفکیک کند (!)و مطمعن هستم که این شخص سالها تحقیق کرده است والا دست به قلم نمیشد!
از این دست حرفا زیاده و مردم شایعات و خرافات را بیشتر میپسندید.
بجای حل مشکلات دنبال مقصر بگرد . مثل دکتری که بیماری را نمیتواند تشخیص دهد به اعصاب ربط میدهد . شما هم تمام مشکلات جهان را به موسیقی ربط بده . ساده ترین راه اظهار نظر.