نوشته اصلی توسط
Kamanche
[ میهمان گرامی برای مشاهده لینک ها نیاز به ثبت نام دارید]
اول سلام به حمید رضای عزیز و تشکر ویژه برای هر دو مطلبشون
با شما کاملا موافقم و اصلا حرفی در این مورد نزدم که بیخیال مسائل تئوریک بشیم و بچسبیم به نقد ضرب تصنیف ها ( یا به قول شما از تهران یهو بپریم رشت) که مثلما کار احمقانه ایه.
بنده به شخصه فقط هدفم این بود با تشریح یک سری فیگورهای ریتمیک خاص ( وبا استفاده از تصنیف ها) یه مقدار به درک بیشتری برسم( خودمم رو مثال میزنم)
و قبول دارم که اصلا روش آکادمیکی نسبت به روال خاص تشخیص ریتم و تمرین های خاص اون ، در تئوری موسیقی .
- - -- - - -- -
جناب شهرداد عزیز
ضمن تشکر از شما به خاطر لطفتون
درمورد قطعه عرض کنم چون نزدیک به بیشت و هفت هشت دقیقه بود و حجمش بسیار بالا نشد که بقیه رو آپ کنم . ولی منظور من بیشتر همین قسمت اثر بود.
در مورد ریتم این قطعه باید عرض کنم بر میگرده به وزن های ادواری .
و مطلب خیلی طولانی میشه با توجه به توضیحات خوب حمید رضای عزیز من نمی خوام زیاد بحث رو باز کنم . ( میتونید به کل مقاله در کتاب سال شیدا شماره 5 - مقاله ی ضرب در موسیقی دستگاهی ایران مراجعه کنید.)
اما وظیفه ی منه که لااقل پاسخ شما را بنویسم.که به نقل قول خود اقای لطفی در مورد این قطعه بسنده میکنم: کتاب سال شیدا - شماره 5 - مقاله ی ضرب در موسیقی دستگاهی -به قلم محمد رضا لطفی - ص 111
برای مثال به دور زیر در نوار چاوش 8 آمده توجه کنید ( شوشتری با شعر مثنوی سایه)
(اعداد پر رنگ شده معرف آکسنت ها ( آکسان ها ) هستند)
1234-1234-1234-1234-1234-1234-1234-1234
دور این ضرب 8 واحد اصلی دارد و از 32 نقره ( Naghareh) تشکیل یافته است . . . .
امروز این اهنگ را با 2 ضرب می نویسند چرا که اصولا فرا نگرفته اند که کل فراز را یک دایره کامل ببینند و ان گاه آن را به وسیله آکسان ها دسته بندی کنند.
---
امیدوارم حق مطلب ادا شده باشه.
ممنو از همه دوستان عزیز